Συρία, Προσφυγικό κι Οικονομία απειλούν τον Τούρκο Πρόεδρο.
"Τζογαδόρος" της διεθνούς και της εσωτερικής πολιτικής σκηνής, με πολλούς -και αντικρουόμενους- ανοιχτούς λογαριασμούς ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayip Erdogan έριξε τη "ζαριά" των πρόωρων εκλογών (Προεδρικές και βουλευτικές) για τις 24 Ιουνίου 2018.
Στην ανακοίνωση που έκανε στις 4 το απόγευμα, αιτιολόγησε την απόφαση να δεχθεί την πρόταση του Bacsheli, με τον οποίο όπως είναι γνωστό έχουν αποφασίσει να συμπράξουν στις επικείμενες προεδρικές εκλογές με κοινό υποψήφιο τον ίδιο τον Erdogan.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας είπε πως το νέο προεδρικό σύστημα δεν μπορούσε να εφαρμοστεί πλήρως μέχρι τις εκλογές του 2019, με αποτέλεσμα η παρούσα διοίκηση να δυσλειτουργεί. Η πρόταση, όμως, του Bacseli, όπως τόνισε ο Erdogan, τους βρήκε σύμφωνους καθώς οι εξελίξεις στην Συρία και την ευρύτερη περιοχή πιέζουν και η οικονομία απαιτεί σημαντικές αποφάσεις.
Στο δρόμο προς τις εκλογές, λοιπόν, ο Τούρκος Πρόεδρος κρατά στα χέρια του τρεις βόμβες έτοιμες να εκραγούν ανά πάσα στιγμή: Συρία, προσφυγικό και τουρκική οικονομία. Λόγω του γεγονότος ότι λειτουργούν αλληλένδετα, ο Erdogan προτίμησε τελικά τις πρόωρες εκλογές.
Ανοικτοί λογαριασμοί στη Μέση Ανατολή
Η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή του Afrin, με στόχο την εκκαθάριση της παραμεθόριας περιοχής από τις απειλές που δημιουργούν οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), το παρακλάδι του εκτός νόμου Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK), προκάλεσε την άνοδο των εθνικιστικών και λαϊκιστικών συναισθημάτων στην Τουρκία, οδηγώντας σε αύξηση των δυνατοτήτων τόσο του AKP όσο και του MHP. Οποιαδήποτε εξασθένιση της όποιας επιτυχίας στο Afrin, θα μπορούσε να προκαλέσει πτώση στο συνδυασμένο δυναμικό των συμμαχικών κομμάτων.
Οι Τούρκοι κατάφεραν να "πάρουν" το Afrin, απλώς και μόνο επειδή τους το επέτρεψαν οι Ρώσοι. Κατά τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσαν και να το χάσουν. Η Μόσχα, άλλωστε, ήδη έστειλε το μήνυμα ότι το Afrin θα έπρεπε να επιστρέψει υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του Αssad. Την ίδια ώρα, τόσο ο Assad, όσο και οι Κούρδοι αντιμετωπίζουν τον Erdogan ως έναν από τους χειρότερους εχθρούς τους, όπερ σημαίνει ότι δεν πρόκειται να του χαριστούν. Μάλλον το αντίθετο.
Στο ίδιο πλαίσιο, οι Αμερικανοί είναι σαφές ότι εμπιστεύονται πια τους Κούρδους πολύ περισσότερο από όσο εμπιστεύονται την Άγκυρα. Εάν ισχύσουν, μάλιστα, όσα προβλέπονται στον προϋπολογισμό του αμερικανικού Πενταγώνου για το 2019, τότε οι Αμερικανοί προορίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για τη στήριξη των Κούρδων (YPG) που μάχονται στη βόρεια Συρία προς μεγάλη φυσικά απογοήτευση της Άγκυρας που θεωρεί το YPG συνώνυμο του PKK.
Οι Γάλλοι έχουν, επίσης, έρθει σε ρήξη με την Τουρκία το τελευταίο διάστημα, αναφορικά με τις εξελίξεις στη βόρεια Συρία.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει, ωστόσο, ανοιχτούς λογαριασμούς και με του υπόλοιπους παίκτες στην περιοχή. Με την Αίγυπτο του Sissi στον οποίο έχει επιτεθεί επανειλημμένως παίρνοντας θέση υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αλλά και με το Ισραήλ το οποίο λατρεύει να κατηγορεί για όλα τα δεινά της Μέσης Ανατολής.
Ακόμη και στη Σύνοδο Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου που πραγματοποιήθηκε προ ημερών στην πόλη Dahran της Σαουδικής Αραβίας, ακούστηκαν φωνές που καταδίκαζαν την τουρκική επιθετικότητα στη Συρία και στο Β. Ιράκ.
Όσο για τον άξονα Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας-Κατάρ που είχε αρχίσει να αποκτάει χαρακτηριστικά κοινού μετώπου από το περασμένο καλοκαίρι, κι αυτός δείχνει πλέον να κλονίζεται.
Η "ωρολογιακή βόμβα" του προσφυγικού
Ο Erdogan εμφανίζεται να θέλει πια να ξεφορτωθεί μέρος των προσφύγων. Έλα, όμως, που οι πρόσφυγες δεν θέλουν να φύγουν. Σε ποσοστό μεγαλύτερο του 74%, οι Σύροι δηλώνουν ότι θέλουν μείνουν στην Τουρκία και να αποκτήσουν την τουρκική υπηκοότητα, όπως αναφέρει σε πρόσφατο δημοσίευμά της η Washington Post.
Η Τουρκία εισέρχεται, όμως, σε προεκλογική περίοδο και οι δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν την τουρκική κοινή γνώμη, κυρίως σε μεγάλες πόλεις όπως είναι η Κων/πολη και η Σμύρνη να διάκειται αρνητικά απέναντι στους εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία.
Οι Τούρκοι εμφανίζονται σε ποσοστό 78% να θεωρούν ότι οι Σύροι καθιστούν την Τουρκία λιγότερο ασφαλή, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της ΜΚΟ «International Crisis Group ICG».
Οι ψηφοφόροι όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων δείχνουν, στην πλειονότητά τους, να ανησυχούν για την παρουσία τόσο πολλών Σύρων στη χώρα: το 61% του ισλαμοσυντηρητικού AKP, το 70% του εθνικιστικού MHP, του 69% του κεμαλικού CHP και το 65% του φιλοκουρδικού HDP. Στο δρόμο προς τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ο Τούρκος Πρόεδρος θα πρέπει να φανεί ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες των ψηφοφόρων.
Η "κινούμενη άμμος" της οικονομίας
Και κάπου εδώ, είναι που έρχεται η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας να αυξήσει κατακόρυφα της ανησυχίες. Ο οίκος αξιολόγησης "Moody’s", ο ίδιος που είχε υποβαθμίσει στις αρχές Μαρτίου την τουρκική οικονομία, επανήλθε προ ημερών προειδοποιώντας ότι η εμμονή του Erdogan να κρατήσει με κάθε τρόπο ψηλά τους ρυθμούς ανάπτυξης στην Τουρκία, εν όψει εκλογών, δημιουργεί μια "τεταμένη κατάσταση" στη χώρα.
Η Τουρκία αναπτύσσεται ταχύτατα, ενώ τα τελευταία στοιχεία για το 2017 παρουσιάζουν ανάπτυξη 7,4%.
Ωστόσο, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, ο πληθωρισμός και τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα αυξάνονται και η υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ, φαίνεται δύσκολο να σταματήσει.
Τα πρόσφατα αιτήματα αναδιάρθρωσης του χρέους από δύο μεγάλες επιχειρηματικές ομάδες (Ulker και Dogus) στις τουρκικές τράπεζες, θα μπορούσαν να αυξήσουν περαιτέρω τους κινδύνους στο νόμισμα και τις προοπτικές του χρέους.
Για μια χώρα όπως είναι η Τουρκία, το εμπορικό έλλειμμα της οποίας ανήλθε σε 77,1 δισ. δολ. το 2017, η καταβαράθρωση της λίρας ισοδυναμεί με αυτόματη διόγκωση των ελλειμμάτων.
Κατά τα λοιπά, ο πληθωρισμός καλπάζει σε διψήφια επίπεδα (10,2%), πολλαπλάσια σε σύγκριση με το μέσο όρο των αναπτυσσόμενων χωρών.
Η ανεργία κυμαίνεται σε υψηλό δεκαμήνου, προσεγγίζοντας το 11% τον περασμένο Ιανουάριο, ενώ ειδικά η ανεργία στους νέους αγγίζει το 20% κινούμενη επίσης σε ανοδική τροχιά.
www.bankingnews.gr
Στην ανακοίνωση που έκανε στις 4 το απόγευμα, αιτιολόγησε την απόφαση να δεχθεί την πρόταση του Bacsheli, με τον οποίο όπως είναι γνωστό έχουν αποφασίσει να συμπράξουν στις επικείμενες προεδρικές εκλογές με κοινό υποψήφιο τον ίδιο τον Erdogan.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας είπε πως το νέο προεδρικό σύστημα δεν μπορούσε να εφαρμοστεί πλήρως μέχρι τις εκλογές του 2019, με αποτέλεσμα η παρούσα διοίκηση να δυσλειτουργεί. Η πρόταση, όμως, του Bacseli, όπως τόνισε ο Erdogan, τους βρήκε σύμφωνους καθώς οι εξελίξεις στην Συρία και την ευρύτερη περιοχή πιέζουν και η οικονομία απαιτεί σημαντικές αποφάσεις.
Στο δρόμο προς τις εκλογές, λοιπόν, ο Τούρκος Πρόεδρος κρατά στα χέρια του τρεις βόμβες έτοιμες να εκραγούν ανά πάσα στιγμή: Συρία, προσφυγικό και τουρκική οικονομία. Λόγω του γεγονότος ότι λειτουργούν αλληλένδετα, ο Erdogan προτίμησε τελικά τις πρόωρες εκλογές.
Ανοικτοί λογαριασμοί στη Μέση Ανατολή
Η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή του Afrin, με στόχο την εκκαθάριση της παραμεθόριας περιοχής από τις απειλές που δημιουργούν οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), το παρακλάδι του εκτός νόμου Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK), προκάλεσε την άνοδο των εθνικιστικών και λαϊκιστικών συναισθημάτων στην Τουρκία, οδηγώντας σε αύξηση των δυνατοτήτων τόσο του AKP όσο και του MHP. Οποιαδήποτε εξασθένιση της όποιας επιτυχίας στο Afrin, θα μπορούσε να προκαλέσει πτώση στο συνδυασμένο δυναμικό των συμμαχικών κομμάτων.
Οι Τούρκοι κατάφεραν να "πάρουν" το Afrin, απλώς και μόνο επειδή τους το επέτρεψαν οι Ρώσοι. Κατά τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσαν και να το χάσουν. Η Μόσχα, άλλωστε, ήδη έστειλε το μήνυμα ότι το Afrin θα έπρεπε να επιστρέψει υπό τον έλεγχο των δυνάμεων του Αssad. Την ίδια ώρα, τόσο ο Assad, όσο και οι Κούρδοι αντιμετωπίζουν τον Erdogan ως έναν από τους χειρότερους εχθρούς τους, όπερ σημαίνει ότι δεν πρόκειται να του χαριστούν. Μάλλον το αντίθετο.
Στο ίδιο πλαίσιο, οι Αμερικανοί είναι σαφές ότι εμπιστεύονται πια τους Κούρδους πολύ περισσότερο από όσο εμπιστεύονται την Άγκυρα. Εάν ισχύσουν, μάλιστα, όσα προβλέπονται στον προϋπολογισμό του αμερικανικού Πενταγώνου για το 2019, τότε οι Αμερικανοί προορίζουν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για τη στήριξη των Κούρδων (YPG) που μάχονται στη βόρεια Συρία προς μεγάλη φυσικά απογοήτευση της Άγκυρας που θεωρεί το YPG συνώνυμο του PKK.
Οι Γάλλοι έχουν, επίσης, έρθει σε ρήξη με την Τουρκία το τελευταίο διάστημα, αναφορικά με τις εξελίξεις στη βόρεια Συρία.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει, ωστόσο, ανοιχτούς λογαριασμούς και με του υπόλοιπους παίκτες στην περιοχή. Με την Αίγυπτο του Sissi στον οποίο έχει επιτεθεί επανειλημμένως παίρνοντας θέση υπέρ της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αλλά και με το Ισραήλ το οποίο λατρεύει να κατηγορεί για όλα τα δεινά της Μέσης Ανατολής.
Ακόμη και στη Σύνοδο Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου που πραγματοποιήθηκε προ ημερών στην πόλη Dahran της Σαουδικής Αραβίας, ακούστηκαν φωνές που καταδίκαζαν την τουρκική επιθετικότητα στη Συρία και στο Β. Ιράκ.
Όσο για τον άξονα Ρωσίας-Ιράν-Τουρκίας-Κατάρ που είχε αρχίσει να αποκτάει χαρακτηριστικά κοινού μετώπου από το περασμένο καλοκαίρι, κι αυτός δείχνει πλέον να κλονίζεται.
Η "ωρολογιακή βόμβα" του προσφυγικού
Στο Προσφυγικό, το οποίο ο Erdogan έχει χρησιμοποιήσει ως εκβιαστικό χαρτί ενάντια στην ΕΕ διεκδικώντας ποικίλα ανταλλάγματα (δισ. ευρώ οικονομικής βοήθειας, βίζα, πολιτική ανοχή, εκδόσεις Τούρκων αντιφρονούντων κ.α.), δείχνει πλέον εγκλωβισμένος. Οι πρόσφυγες στην Τουρκία προσεγγίζουν σήμερα τα 4,5 εκατ. Από αυτούς, τα 3,4 εκατ. είναι καταγεγραμμένοι Σύροι, και οι 300.000 με 400.000 είναι "αδήλωτοι" Σύροι.
Ο Erdogan εμφανίζεται να θέλει πια να ξεφορτωθεί μέρος των προσφύγων. Έλα, όμως, που οι πρόσφυγες δεν θέλουν να φύγουν. Σε ποσοστό μεγαλύτερο του 74%, οι Σύροι δηλώνουν ότι θέλουν μείνουν στην Τουρκία και να αποκτήσουν την τουρκική υπηκοότητα, όπως αναφέρει σε πρόσφατο δημοσίευμά της η Washington Post.
Η Τουρκία εισέρχεται, όμως, σε προεκλογική περίοδο και οι δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν την τουρκική κοινή γνώμη, κυρίως σε μεγάλες πόλεις όπως είναι η Κων/πολη και η Σμύρνη να διάκειται αρνητικά απέναντι στους εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία.
Οι Τούρκοι εμφανίζονται σε ποσοστό 78% να θεωρούν ότι οι Σύροι καθιστούν την Τουρκία λιγότερο ασφαλή, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της ΜΚΟ «International Crisis Group ICG».
Οι ψηφοφόροι όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων δείχνουν, στην πλειονότητά τους, να ανησυχούν για την παρουσία τόσο πολλών Σύρων στη χώρα: το 61% του ισλαμοσυντηρητικού AKP, το 70% του εθνικιστικού MHP, του 69% του κεμαλικού CHP και το 65% του φιλοκουρδικού HDP. Στο δρόμο προς τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ο Τούρκος Πρόεδρος θα πρέπει να φανεί ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες των ψηφοφόρων.
Η "κινούμενη άμμος" της οικονομίας
Και κάπου εδώ, είναι που έρχεται η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας να αυξήσει κατακόρυφα της ανησυχίες. Ο οίκος αξιολόγησης "Moody’s", ο ίδιος που είχε υποβαθμίσει στις αρχές Μαρτίου την τουρκική οικονομία, επανήλθε προ ημερών προειδοποιώντας ότι η εμμονή του Erdogan να κρατήσει με κάθε τρόπο ψηλά τους ρυθμούς ανάπτυξης στην Τουρκία, εν όψει εκλογών, δημιουργεί μια "τεταμένη κατάσταση" στη χώρα.
Η Τουρκία αναπτύσσεται ταχύτατα, ενώ τα τελευταία στοιχεία για το 2017 παρουσιάζουν ανάπτυξη 7,4%.
Ωστόσο, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, ο πληθωρισμός και τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα αυξάνονται και η υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ, φαίνεται δύσκολο να σταματήσει.
Τα πρόσφατα αιτήματα αναδιάρθρωσης του χρέους από δύο μεγάλες επιχειρηματικές ομάδες (Ulker και Dogus) στις τουρκικές τράπεζες, θα μπορούσαν να αυξήσουν περαιτέρω τους κινδύνους στο νόμισμα και τις προοπτικές του χρέους.
Για μια χώρα όπως είναι η Τουρκία, το εμπορικό έλλειμμα της οποίας ανήλθε σε 77,1 δισ. δολ. το 2017, η καταβαράθρωση της λίρας ισοδυναμεί με αυτόματη διόγκωση των ελλειμμάτων.
Κατά τα λοιπά, ο πληθωρισμός καλπάζει σε διψήφια επίπεδα (10,2%), πολλαπλάσια σε σύγκριση με το μέσο όρο των αναπτυσσόμενων χωρών.
Η ανεργία κυμαίνεται σε υψηλό δεκαμήνου, προσεγγίζοντας το 11% τον περασμένο Ιανουάριο, ενώ ειδικά η ανεργία στους νέους αγγίζει το 20% κινούμενη επίσης σε ανοδική τροχιά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών