Κατά τη διάρκεια ενός ταραχώδους εννεαμήνου στην αρχή του τρέχοντος έτους, ο Τσίπρας και η Ελλάδα συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να υποκύψουν στις απαιτήσεις λιτότητας
Ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει τώρα να διαθέσει το πολιτικό του κεφάλαιο για να επαναφέρει τη χώρα στο δρόμο της σταθερότητας και της ανάπτυξης, επισημαίνει σε άρθρο του στο Newsweek ο πρώην Αμερικανός πρέσβυς στην Ελλάδα, Charles Ries, τονίζοντας ότι έχει μπροστά του ένα δύσκολο έργο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Για δεύτερη φορά μέσα σε εννέα μήνες, ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του νίκησαν στις εκλογές, αυτή τη φορά όμως με ένα διαφορετικό διακύβευμα.
Αυτή τη φορά δεσμεύτηκε να εφαρμόσει πιο σκληρά μέτρα λιτότητας, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των φόρων, της μείωσης των συντάξεων και των δύσκολων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Η εκλογή θα μπορούσε κάλλιστα να αποδείξει ότι οι Έλληνες συνειδητοποιήσαν ότι δεν υπάρχει μαγική λύση που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την οικονομική κρίση.
Μπορεί ο λαός να δώσει ένα περιθώριο στον Τσίπρα να περάσει το μήνα του μέλιτος ως πρωθυπουργος, αλλά η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΕ δεν περιμένει.
Επίσης, θα πρέπει να δώσει μια λύση για τη μεταναστευτική κρίση ιστορικών διαστάσεων.
Αυτό που χρειάζεται τώρα η χώρα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι μια περίοδος σταθερότητας για τη βελτίωση των οικονομικών και επιχειρηματικών συνθηκών.
Βγάζοντας από το παιχνίδι τη σκληρή αριστερή πτέρυγα του κόμματος, τώρα ο Τσίπρας πρέπει να έχει το πολιτικό κεφάλαιο που απαιτείται για να προχωρήσει στις μεγάλες αλλαγές.
Για να καταφέρει την ελάφρυνση του χρέους πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές.
Επομένως πρέπει να θέσει σε άμεση προτεραιότητα τη νομοθεσία για τις μεταρρυθμίσεις, καθώς και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Στη συνέχεια ο Ries κάνει μια αναδρομή στο πως η Ελλάδα χρειάστηκε τον ευρωπαϊκό μηχναισμό στήριξης για να μη χρεοκοπήσει, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο σκοπός της πρώτης δέσμης μέτρων ήταν να διασωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να μειώσουν σημαντικά τον συστημικό κίνδυνο.
Επίσης είναι σαφές εκ των υστέρων, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι η απροθυμία του Eurogroup να δώσει την περίοδο 2012-2014 στην κεντροδεξιά ελληνική κυβέρνηση χρόνο για την εφαρμογή του δεύτερου προγράμματος, ή τη γενική αίσθηση ότι υπάρχει «φως στην άκρη του τούνελ», κατέστησε δυνατή την ανάδειξη του Τσίπρα στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015.
Κατά τη διάρκεια ενός ταραχώδους εννεαμήνου στην αρχή του τρέχοντος έτους, ο Τσίπρας και η Ελλάδα συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να υποκύψουν στις απαιτήσεις λιτότητας.
Τώρα είναι πιθανώς αρκετά σαφές σε πολλούς ότι ένα «Grexit» θα έχει περαιτέρω συνέπειες, ολέθριες για την Ελλάδα και για τη ζώνη του ευρώ επίσης.
Η Ελλάδα μπορεί να ήταν καλύτερα να μην είχε καν υιοθετήσει το ευρώ, αλλά από τη στιγμή που το έκανε, μια αποχώρηση θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα και την οικονομική υποδομή.
Και ενώ η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να "ξεπληρώσει” όλο το δημόσιο χρέος της, το πραγματικό ζήτημα είναι η εξυπηρέτησή του, μακροπρόθεσμα.
Σε αυτό το πλαίσιο ο Τσίπρας πρέπει να χρησιμοποιήσει την νεοαποκτηθείσα πολιτική του δύναμη για να σχηματίσει μια κυβέρνηση σε μια σταθερή και βιώσιμη πορεία και να θεσπίσει σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν στην Ελλάδα μια νέα σταθερότητα και ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Για δεύτερη φορά μέσα σε εννέα μήνες, ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του νίκησαν στις εκλογές, αυτή τη φορά όμως με ένα διαφορετικό διακύβευμα.
Αυτή τη φορά δεσμεύτηκε να εφαρμόσει πιο σκληρά μέτρα λιτότητας, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των φόρων, της μείωσης των συντάξεων και των δύσκολων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Η εκλογή θα μπορούσε κάλλιστα να αποδείξει ότι οι Έλληνες συνειδητοποιήσαν ότι δεν υπάρχει μαγική λύση που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την οικονομική κρίση.
Μπορεί ο λαός να δώσει ένα περιθώριο στον Τσίπρα να περάσει το μήνα του μέλιτος ως πρωθυπουργος, αλλά η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που απαιτούνται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΕ δεν περιμένει.
Επίσης, θα πρέπει να δώσει μια λύση για τη μεταναστευτική κρίση ιστορικών διαστάσεων.
Αυτό που χρειάζεται τώρα η χώρα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι μια περίοδος σταθερότητας για τη βελτίωση των οικονομικών και επιχειρηματικών συνθηκών.
Βγάζοντας από το παιχνίδι τη σκληρή αριστερή πτέρυγα του κόμματος, τώρα ο Τσίπρας πρέπει να έχει το πολιτικό κεφάλαιο που απαιτείται για να προχωρήσει στις μεγάλες αλλαγές.
Για να καταφέρει την ελάφρυνση του χρέους πρέπει να προχωρήσει σε περαιτέρω περικοπές.
Επομένως πρέπει να θέσει σε άμεση προτεραιότητα τη νομοθεσία για τις μεταρρυθμίσεις, καθώς και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Στη συνέχεια ο Ries κάνει μια αναδρομή στο πως η Ελλάδα χρειάστηκε τον ευρωπαϊκό μηχναισμό στήριξης για να μη χρεοκοπήσει, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο σκοπός της πρώτης δέσμης μέτρων ήταν να διασωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να μειώσουν σημαντικά τον συστημικό κίνδυνο.
Επίσης είναι σαφές εκ των υστέρων, σύμφωνα με τον ίδιο, ότι η απροθυμία του Eurogroup να δώσει την περίοδο 2012-2014 στην κεντροδεξιά ελληνική κυβέρνηση χρόνο για την εφαρμογή του δεύτερου προγράμματος, ή τη γενική αίσθηση ότι υπάρχει «φως στην άκρη του τούνελ», κατέστησε δυνατή την ανάδειξη του Τσίπρα στην εξουσία τον Ιανουάριο του 2015.
Κατά τη διάρκεια ενός ταραχώδους εννεαμήνου στην αρχή του τρέχοντος έτους, ο Τσίπρας και η Ελλάδα συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να υποκύψουν στις απαιτήσεις λιτότητας.
Τώρα είναι πιθανώς αρκετά σαφές σε πολλούς ότι ένα «Grexit» θα έχει περαιτέρω συνέπειες, ολέθριες για την Ελλάδα και για τη ζώνη του ευρώ επίσης.
Η Ελλάδα μπορεί να ήταν καλύτερα να μην είχε καν υιοθετήσει το ευρώ, αλλά από τη στιγμή που το έκανε, μια αποχώρηση θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στο τραπεζικό σύστημα και την οικονομική υποδομή.
Και ενώ η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ σε θέση να "ξεπληρώσει” όλο το δημόσιο χρέος της, το πραγματικό ζήτημα είναι η εξυπηρέτησή του, μακροπρόθεσμα.
Σε αυτό το πλαίσιο ο Τσίπρας πρέπει να χρησιμοποιήσει την νεοαποκτηθείσα πολιτική του δύναμη για να σχηματίσει μια κυβέρνηση σε μια σταθερή και βιώσιμη πορεία και να θεσπίσει σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να φέρουν στην Ελλάδα μια νέα σταθερότητα και ανάπτυξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών