"Η ισχυρότερη οικονομία στον κόσμο" η Γερμανία μπορεί να τα πάει καλύτερα...
Το 2016, η Γερμανία πέτυχε πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών περίπου 270 δισ. ευρώ, ή 8,6% του ΑΕΠ, καθιστώντας την προφανή στόχο του Trump και επιβεβαιώνοντας την ισχύ της Γερμανικής οικονομίας αναφέρει ο Barry Eichengreen καθηγητής στο University of California, Berkeley σε άερθρο του στο Project Syndicate...
Το διμερές εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας προς τις ΗΠΑ φθάνει τα 65 δισ. δολάρια.
Ως μέλος της ευρωζώνης, η Γερμανία δεν έχει συναλλαγματική ισοτιμία για να χειραγωγεί.
Η Γερμανία είναι σχετικά ανοικτή στις αμερικανικές εξαγωγές ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής υπόκεινται στους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά των επιδοτήσεων.
Η εξήγηση για το εξωτερικό πλεόνασμα της Γερμανίας δεν είναι ότι χειραγωγεί το νόμισμά της ή τις εισαγωγές, αλλά ότι εξοικονομεί περισσότερα από όσα επενδύει.
Η αντιστοιχία της εξοικονόμησης μείον τις επενδύσεις με τις εξαγωγές μείον τις εισαγωγές δεν είναι οικονομική θεωρία.
Είναι μια λογιστική ταυτότητα.
Οι Γερμανοί δαπανούν συλλογικά λιγότερα από ότι παράγουν και η διαφορά αναγκαστικά εμφανίζεται ως πλεόνασμα.
Η Γερμανία έχει ένα υψηλό ποσοστό αποταμίευσης για καλό λόγο. Ο πληθυσμός της Γερμανίας γερνάει πιο γρήγορα από τους περισσότερους πληθυσμούς.
Οι λογικοί άνθρωποι εξοικονομούν για τη συνταξιοδότησή τους. Συσσωρεύουν περιουσιακά στοιχεία τώρα ώστε να μπορούν να τα καρπωθούν αργότερα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι γερμανοί πολιτικοί αγνοούν τα σενάρια να εγκαταλείψει η Γερμανία το ευρώ και να επανέλθει στο εθνικό της νόμισμά καθώς μια τέτοια επιλογή δεν θα είχε οικονομικό νόημα.
Η αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας δεν θα μείωνε το κίνητρο για τους Γερμανούς να αποταμιεύουν.
Επιπλέον, όταν χειραγωγείται η συναλλαγματική ισοτιμία αυτό θα μπορούσε να αποθαρρύνει τις επενδύσεις σε τομείς συναλλακτικών αγαθών έντασης κεφαλαίου.
Βεβαίως, ένα ισχυρότερο νόμισμα ενδέχεται να αυξήσει τις επενδύσεις σε υπηρεσίες αυξάνοντας τη σχετική τιμή των μη εμπορεύσιμων αγαθών.
Ωστόσο, το κίνητρο για επενδύσεις σε υπηρεσίες θα πρέπει να ενισχυθεί μαζικά, δεδομένου ότι ο τομέας δεν είναι κεφαλαιουχικός, προκειμένου να αντισταθμίσει τις χαμηλότερες επενδύσεις στις εξαγωγικές βιομηχανίες.
Καλύτερα από το να χειραγωγείς ένα νόμισμα θα ήταν να αντιμετωπίσεις άμεσα την αποταμίευση και τις επενδύσεις.
Πως αντιμετωπίζουν το ζήτημα CDU και SPD;
Οι χριστιανοδημοκράτες CDU της καγκελαρίου Angela Merkel προτείνουν να μειωθούν οι φόροι.
Αυτό έχει νόημα στο βαθμό που η γερμανική κυβέρνηση είναι ένα τεράστιο καθαρό κέρδος.
Το πλεόνασμα του προϋπολογισμού 2016 ήταν 23,7 δισ. ευρώ, που αποτελεί επίπεδο ρεκόρ.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει εγγύηση ότι τα γερμανικά νοικοκυριά, που είναι αδηφάγοι αποταμιευτές, θα δαπανήσουν το πρόσθετο εισόδημα.
Η επέκταση των φορολογικών κινήτρων σε γερμανικές επιχειρήσεις μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική για την τόνωση των δαπανών, αλλά αυτό θα ήταν πολιτικά προβληματικό σε μια χώρα όπου το μερίδιο του εργατικού δυναμικού στο εθνικό εισόδημα βαίνει ήδη μειούμενο.
Οι σοσιαλδημοκράτες SPD του Martin Schulz, από την άλλη πλευρά, ευνοούν την αύξηση των δημοσίων δαπανών, επενδύοντας κυρίως σε υποδομές.
Στο σημερινό ευρωπαϊκό περιβάλλον των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων, υπάρχει μικρός κίνδυνος οι πρόσθετες δημόσιες επενδύσεις να αποκλείσουν τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Και η Γερμανία έχει τεράστιες ανεκπλήρωτες ανάγκες στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην υποδομή επικοινωνίας και μεταφορών.
Κάποιοι θα αντιτάξουν ότι η υποδομή και οι δημόσιες υπηρεσίες είναι μη εμπορεύσιμα αγαθά, επομένως οι περισσότερες δαπάνες για αυτές δεν θα ενισχύσουν τις εισαγωγές ούτε θα περιορίσουν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Αν όμως η κυβέρνηση, σε μια πλήρως απασχολούμενη οικονομία, μεταφέρει πόρους προς την παραγωγή μη εμπορεύσιμων αγαθών, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να βρουν άλλους τρόπους για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση τους για εμπορεύσιμα προϊόντα.
Ο μόνος σίγουρος τρόπος για να γίνει αυτό οι πρόσθετες εισαγωγές και οι δαπάνες για τις οποίες αναπόφευκτα θα αυξηθούν.
Το ερώτημα, τελικά, είναι γιατί η Γερμανία πρέπει να επιδιώξει να μειώσει το πλεόνασμα της;
Με βάση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εάν μειώνονταν τα υψηλά πλεονάσματα της Γερμανίας θα ήταν καλό για την παγκόσμια οικονομία στην οποία οι επενδύσεις είναι ελλιπείς.
Θα ήταν καλό για τη Νότια Ευρώπη, η οποία πρέπει να εξάγει περισσότερα, αλλά μπορεί να το κάνει μόνο αν κάποιος άλλος, όπως και η μεγαλύτερη οικονομία της Βόρειας Ευρώπης η Γερμανία, εισάγει περισσότερα.
Πάνω απ 'όλα, οι περισσότερες επενδύσεις σε υποδομές, την υγεία και την εκπαίδευση θα ήταν καλές για την ίδια τη Γερμανία. Οι καλά στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις μπορούν να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο, να βελτιώσουν τις ανησυχίες για την ανισότητα και να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές αδυναμίες της Γερμανίας.
Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν γερμανικά πανεπιστήμια στα κορυφαία 50 παγκοσμίως.
"Η ισχυρότερη οικονομία στον κόσμο" η Γερμανία μπορεί να τα πάει καλύτερα
(Πρώτη ενημέρωση 21:39, 14 Μαϊου 2017)
www.bankingnews.gr
Το διμερές εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας προς τις ΗΠΑ φθάνει τα 65 δισ. δολάρια.
Ως μέλος της ευρωζώνης, η Γερμανία δεν έχει συναλλαγματική ισοτιμία για να χειραγωγεί.
Η Γερμανία είναι σχετικά ανοικτή στις αμερικανικές εξαγωγές ενώ οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής υπόκεινται στους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά των επιδοτήσεων.
Η εξήγηση για το εξωτερικό πλεόνασμα της Γερμανίας δεν είναι ότι χειραγωγεί το νόμισμά της ή τις εισαγωγές, αλλά ότι εξοικονομεί περισσότερα από όσα επενδύει.
Η αντιστοιχία της εξοικονόμησης μείον τις επενδύσεις με τις εξαγωγές μείον τις εισαγωγές δεν είναι οικονομική θεωρία.
Είναι μια λογιστική ταυτότητα.
Οι Γερμανοί δαπανούν συλλογικά λιγότερα από ότι παράγουν και η διαφορά αναγκαστικά εμφανίζεται ως πλεόνασμα.
Η Γερμανία έχει ένα υψηλό ποσοστό αποταμίευσης για καλό λόγο. Ο πληθυσμός της Γερμανίας γερνάει πιο γρήγορα από τους περισσότερους πληθυσμούς.
Οι λογικοί άνθρωποι εξοικονομούν για τη συνταξιοδότησή τους. Συσσωρεύουν περιουσιακά στοιχεία τώρα ώστε να μπορούν να τα καρπωθούν αργότερα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι γερμανοί πολιτικοί αγνοούν τα σενάρια να εγκαταλείψει η Γερμανία το ευρώ και να επανέλθει στο εθνικό της νόμισμά καθώς μια τέτοια επιλογή δεν θα είχε οικονομικό νόημα.
Η αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας δεν θα μείωνε το κίνητρο για τους Γερμανούς να αποταμιεύουν.
Επιπλέον, όταν χειραγωγείται η συναλλαγματική ισοτιμία αυτό θα μπορούσε να αποθαρρύνει τις επενδύσεις σε τομείς συναλλακτικών αγαθών έντασης κεφαλαίου.
Βεβαίως, ένα ισχυρότερο νόμισμα ενδέχεται να αυξήσει τις επενδύσεις σε υπηρεσίες αυξάνοντας τη σχετική τιμή των μη εμπορεύσιμων αγαθών.
Ωστόσο, το κίνητρο για επενδύσεις σε υπηρεσίες θα πρέπει να ενισχυθεί μαζικά, δεδομένου ότι ο τομέας δεν είναι κεφαλαιουχικός, προκειμένου να αντισταθμίσει τις χαμηλότερες επενδύσεις στις εξαγωγικές βιομηχανίες.
Καλύτερα από το να χειραγωγείς ένα νόμισμα θα ήταν να αντιμετωπίσεις άμεσα την αποταμίευση και τις επενδύσεις.
Πως αντιμετωπίζουν το ζήτημα CDU και SPD;
Οι χριστιανοδημοκράτες CDU της καγκελαρίου Angela Merkel προτείνουν να μειωθούν οι φόροι.
Αυτό έχει νόημα στο βαθμό που η γερμανική κυβέρνηση είναι ένα τεράστιο καθαρό κέρδος.
Το πλεόνασμα του προϋπολογισμού 2016 ήταν 23,7 δισ. ευρώ, που αποτελεί επίπεδο ρεκόρ.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει εγγύηση ότι τα γερμανικά νοικοκυριά, που είναι αδηφάγοι αποταμιευτές, θα δαπανήσουν το πρόσθετο εισόδημα.
Η επέκταση των φορολογικών κινήτρων σε γερμανικές επιχειρήσεις μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική για την τόνωση των δαπανών, αλλά αυτό θα ήταν πολιτικά προβληματικό σε μια χώρα όπου το μερίδιο του εργατικού δυναμικού στο εθνικό εισόδημα βαίνει ήδη μειούμενο.
Οι σοσιαλδημοκράτες SPD του Martin Schulz, από την άλλη πλευρά, ευνοούν την αύξηση των δημοσίων δαπανών, επενδύοντας κυρίως σε υποδομές.
Στο σημερινό ευρωπαϊκό περιβάλλον των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων, υπάρχει μικρός κίνδυνος οι πρόσθετες δημόσιες επενδύσεις να αποκλείσουν τις ιδιωτικές επενδύσεις.
Και η Γερμανία έχει τεράστιες ανεκπλήρωτες ανάγκες στην υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και στην υποδομή επικοινωνίας και μεταφορών.
Κάποιοι θα αντιτάξουν ότι η υποδομή και οι δημόσιες υπηρεσίες είναι μη εμπορεύσιμα αγαθά, επομένως οι περισσότερες δαπάνες για αυτές δεν θα ενισχύσουν τις εισαγωγές ούτε θα περιορίσουν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.
Αν όμως η κυβέρνηση, σε μια πλήρως απασχολούμενη οικονομία, μεταφέρει πόρους προς την παραγωγή μη εμπορεύσιμων αγαθών, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να βρουν άλλους τρόπους για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση τους για εμπορεύσιμα προϊόντα.
Ο μόνος σίγουρος τρόπος για να γίνει αυτό οι πρόσθετες εισαγωγές και οι δαπάνες για τις οποίες αναπόφευκτα θα αυξηθούν.
Το ερώτημα, τελικά, είναι γιατί η Γερμανία πρέπει να επιδιώξει να μειώσει το πλεόνασμα της;
Με βάση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εάν μειώνονταν τα υψηλά πλεονάσματα της Γερμανίας θα ήταν καλό για την παγκόσμια οικονομία στην οποία οι επενδύσεις είναι ελλιπείς.
Θα ήταν καλό για τη Νότια Ευρώπη, η οποία πρέπει να εξάγει περισσότερα, αλλά μπορεί να το κάνει μόνο αν κάποιος άλλος, όπως και η μεγαλύτερη οικονομία της Βόρειας Ευρώπης η Γερμανία, εισάγει περισσότερα.
Πάνω απ 'όλα, οι περισσότερες επενδύσεις σε υποδομές, την υγεία και την εκπαίδευση θα ήταν καλές για την ίδια τη Γερμανία. Οι καλά στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις μπορούν να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο, να βελτιώσουν τις ανησυχίες για την ανισότητα και να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές αδυναμίες της Γερμανίας.
Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν γερμανικά πανεπιστήμια στα κορυφαία 50 παγκοσμίως.
"Η ισχυρότερη οικονομία στον κόσμο" η Γερμανία μπορεί να τα πάει καλύτερα
(Πρώτη ενημέρωση 21:39, 14 Μαϊου 2017)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών