Η κατάσταση στην Δύση θα γίνει πιο ζοφερή το επόμενο διάστημα, έχουν σημειωθεί τεκτονικές αλλαγές που ελάχιστοι έχουν καταλάβει.
Η Δύση είναι σε αταξία και θα γίνει χειρότερη μέσα στο 2019 εκτιμάει το Strategic Culture Foundation
Είμαστε μάρτυρες της αποχώρησης από τη Συρία του αμερικανικού στρατού, των διαμαρτυριών στη Γαλλία με τα κίτρινα γιλέκα, της προοπτικής ενός βρετανικού σκληρού Brexit, της πολιτικής κάμψης της Angela Merkel στην Γερμανία, του Netanyahu στο Ισραήλ σε κρίση και του Mohammad bin Salman της Σαουδικής Αραβίας ξαφνικά να γίνεται διεθνής παρίας.
Η σύγχρονη κρίση της ηγεσίας στην Ευρώπη, των Ηνωμένων Πολιτειών και των κυριότερων συμμάχων έριξε τη Δύση σε περιδίνηση μια από τις πιο κρίσιμες συγκυρίες των τελευταίων δεκαετιών.
Πρόκειται για μια κατάσταση που προκλήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την αντιφατική πολιτική που ακολουθούν, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της κυριαρχίας στην λήψης αποφάσεων των συμμάχων.
Πριν από την εκλογή του Donald Trump, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Merkel, Cameron και Hollande παρέπαιαν.
Ο Hollande κατέρρυεσε στις δημοσκοπήσεις εξαιτίας πολιτικών που ευνοούσαν τα συμφέροντα των ελίτ σε βάρος του συνόλου και πιο φτωχού και χρεωμένου γάλλου πολίτη.
Ο Cameron, για να αποτρέψει νίκη των Εργατικών υπό τον Jeremy Corbyn, υποσχέθηκε δημοψήφισμα για το Brexit, μια απόφαση που τελικά θα κατέληξε να του κοστίσει την πολιτική του σταδιοδρομία.
Το κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) της Merkel, ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της γερμανικής πολιτικής σκηνής, υπέστη για πρώτη φορά εδώ και δεκαπέντε χρόνια βαριές ήττες εκλογικά που απορρέουν από τις πρόσφατες μεταναστευτικές πολιτικές.
Η Καγκελάριος, επικρίθηκε σκληρά για αυτά τα αποτελέσματα και παραιτήθηκε από το CDU.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία τους τελευταίους 12 μήνες, με τον Cameron να παραιτείται μετά το δημοψήφισμα για το Brexit και ο Hollande αναγκάστηκε να παραιτηθεί κακήν κακώς.
Theresa May στην Βρετανία και Emmanuel Macron στην Γαλλία αντικατέστησαν τους Cameron και Hollande.
Ο Macron δεσμεύτηκε αμέσως να φέρει επανάσταση στη γαλλική πολιτική, υποσχόμενος γαλλική αναγέννηση.
Η May υποσχέθηκε να διαπραγματευτεί δυναμικά με την ΕΕ για να επιτύχει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το Brexit του Ηνωμένου Βασιλείου, που έχει προγραμματιστεί για το Μάρτιο του 2019.
Και οι δύο ενήργησαν αντίθετα με τις υποσχέσεις τους, σφραγίζοντας τις πολιτικές τους μοίρες.
Εν τω μεταξύ, στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξε έντονη διαμάχη και κόπωση μεταξύ των ελίτ για την εξωτερική πολιτική του Trump.
Ο αμερικανός Πρόεδρος, είτε από απειρία, απροσεξία είτε σκόπιμα υπέκυψε…με τις συνήθεις πρακτικές του νεοφιλελευθερισμού και του βίαιου ιμπεριαλισμού.
Το δολάριο ως όπλο στα χέρια του Trump χρησιμοποιήθηκε εκτός από τους επιδιωκόμενους στόχους, το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα.
Αυτό το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού και του βίαιου ιμπεριαλισμού βρίσκεται στο επίκεντρο των προβλημάτων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του υπόλοιπου κόσμου, ειδικά της Ευρώπης, που εξυπηρετούν μόνο την επιτάχυνση της μετάβασης σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη.
Η υιοθέτηση από τις ΗΠΑ επιθετικών οικονομικών πολιτικών, με στόχο την αποστράγγιση των πόρων από τους συμμάχους, απομονώνοντας ταυτόχρονα τους εχθρούς, έχει επιτείνει περαιτέρω τις διαφορές μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ.
Η χρήση δασμών, σε συνδυασμό με τις κυρώσεις κατά της Μόσχας και της Τεχεράνης, κατέληξε να απομακρύνει τη Macron από το Trump, τοποθετώντας τον γάλλο πρόεδρο σταθερά στο στρατόπεδο των φιλελεύθερων θιασωτών της παγκοσμιοποίησης μαζί με την Merkel.
H May μπορεί να βρεθεί να διαχειρίζεται μια κατάσταση ωστόσο όσο πιο κοντά φτάνουμε στις 29 Μαρτίου 2019, τόσο περισσότερο τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης θα αναφέρονται στην καταστροφική διαπραγμάτευση του Brexit.
Ο στόχος είναι να πείσει τον πληθυσμό ότι δεν είναι μόνο νόμιμο αλλά, πάνω απ 'όλα, απαραίτητο να ανακληθεί η αίτηση για εφαρμογή του άρθρου 50 της ΕΕ, προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή ενός σκληρού Brexit.
Πρόκειται για ένα τέλειο παράδειγμα του πώς η ελίτ δημιουργεί ένα πρόβλημα να δικαιολογήσει τη δράση προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, σε αντίθεση με αυτό που ψήφισαν οι πολίτες.
Ο Macron, πέραν των επαναλαμβανόμενων εσωτερικών πολιτικών λαθών που έχει υποπέσει, απέδειξε πίστη στις χρηματοπιστωτικές παγκόσμιες ελίτ με το να επιβάλλει νέο φόρο στην βενζίνη για λόγους περιβαλλοντικούς, ήταν μια ασήμαντη πρόκληση προς τον γαλλικό λαό.
Αυτή η κίνηση ήταν αρκετή για να εξαπολύσει το χάος όπου το κίνημα των κίτρινων γιλέκων προχώρησε σε διαδηλώσεις από τις μεγαλύτερες των τελευταίων 20 ετών στην Γαλλία κατά του Macron.
Στις δημοσκοπήσεις έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα.
Στη Γερμανία, οι μεταναστευτικές πολιτικές της Angela Merkel τα τελευταία χρόνια έπληξαν την δημοτικότητα της.
Πρόσφατα αντικαταστάθηκε από την Annegret Kramp-Karrenbauer, ως επικεφαλής του CDU.
Η Merkel έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι θα αποσυρθεί από την πολιτική ζωή στο τέλος της θητείας της ως καγκελάριος.
Ουσιαστικά η Merkel, η May και ο Macron ήταν ισχυροί πυλώνες που έχουν καταρρεύσει.
Αυτό που πυροδότησε ρήγμα συναίνεσης μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών και των ΗΠΑ.
Η κατάργηση του Κοινού Ολοκληρωμένου Σχεδίου Δράσης (JCPOA) με το Ιράν δημιούργησε σημαντικές τριβές μεταξύ της Ουάσιγκτον και των χωρών της ΕΕ.
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη δεν είναι κακές αλλά σίγουρα δεν είναι και καλές.
Σε αυτό το γενικευμένο χάος που χαρακτηρίζει τη Δύση, ο Trump έκανε ίσως την πρώτη λογική κίνηση της προεδρίας του, ανακοινώνοντας την απόσυρση αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, κόντρα στους ιμπεριαλιστές.
Οι ΗΠΑ εξέρχονται από τη Μέση Ανατολή ως αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών τους.
Η Μόσχα είναι ο νέος προορισμός για όλες τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τη Μέση Ανατολή και πέρα από αυτήν.
Η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, το Κατάρ και η Τουρκία φαίνεται ότι έχουν ήδη λάβει το μήνυμα, σε διάφορα επίπεδα διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν άμεσα ή έμμεσα με τη Μόσχα για να διασώσουν τη μικρή επιρροή που εξακολουθούν να κατέχουν στη Συρία.
Η περίπτωση είναι λίγο διαφορετική από την Άγκυρα, η οποία, μέσω του Idlib, διατηρεί ακόμα κάποια επιρροή στη Συρία.
Στο Ισραήλ, ο Netanyahu βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, με τη γυναίκα του να διερευνάται για διαφθορά και η πλειοψηφία της κυβέρνησης του να γίνεται όλο και πιο επισφαλής.
Η πρόσφατη συνθηκολόγηση του Ισραήλ στη Γάζα, που κατέστρεψε την παραίτηση του υπουργού Άμυνας Avigdor Lieberman, μαζί με το πρόσφατο περιστατικό με τους Ρώσους στη Συρία καθώς και την μη ρεαλιστική προοπτική ενός πολέμου με τη Χεζμπολάχ, έχει μειώσει την επιρροή του Netanyahu.
Η τυφλή υπακοή σε μια νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποιημένη ιδεολογία, σε συνδυασμό με τις εντάσεις που έχει προκαλέσει ο Trump στους φίλους και εχθρούς, οδήγησε τους ευρωπαίους ηγέτες και τους συμμάχους της Μέσης Ανατολής να βρεθούν σε μια επισφαλή κατάσταση.
Η κατάσταση στην Δύση θα γίνει πιο ζοφερή το επόμενο διάστημα, έχουν σημειωθεί τεκτονικές αλλαγές που ελάχιστοι έχουν καταλάβει.
www.bankingnews.gr
Είμαστε μάρτυρες της αποχώρησης από τη Συρία του αμερικανικού στρατού, των διαμαρτυριών στη Γαλλία με τα κίτρινα γιλέκα, της προοπτικής ενός βρετανικού σκληρού Brexit, της πολιτικής κάμψης της Angela Merkel στην Γερμανία, του Netanyahu στο Ισραήλ σε κρίση και του Mohammad bin Salman της Σαουδικής Αραβίας ξαφνικά να γίνεται διεθνής παρίας.
Η σύγχρονη κρίση της ηγεσίας στην Ευρώπη, των Ηνωμένων Πολιτειών και των κυριότερων συμμάχων έριξε τη Δύση σε περιδίνηση μια από τις πιο κρίσιμες συγκυρίες των τελευταίων δεκαετιών.
Πρόκειται για μια κατάσταση που προκλήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την αντιφατική πολιτική που ακολουθούν, η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της κυριαρχίας στην λήψης αποφάσεων των συμμάχων.
Πριν από την εκλογή του Donald Trump, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Merkel, Cameron και Hollande παρέπαιαν.
Ο Hollande κατέρρυεσε στις δημοσκοπήσεις εξαιτίας πολιτικών που ευνοούσαν τα συμφέροντα των ελίτ σε βάρος του συνόλου και πιο φτωχού και χρεωμένου γάλλου πολίτη.
Ο Cameron, για να αποτρέψει νίκη των Εργατικών υπό τον Jeremy Corbyn, υποσχέθηκε δημοψήφισμα για το Brexit, μια απόφαση που τελικά θα κατέληξε να του κοστίσει την πολιτική του σταδιοδρομία.
Το κόμμα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) της Merkel, ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της γερμανικής πολιτικής σκηνής, υπέστη για πρώτη φορά εδώ και δεκαπέντε χρόνια βαριές ήττες εκλογικά που απορρέουν από τις πρόσφατες μεταναστευτικές πολιτικές.
Η Καγκελάριος, επικρίθηκε σκληρά για αυτά τα αποτελέσματα και παραιτήθηκε από το CDU.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία τους τελευταίους 12 μήνες, με τον Cameron να παραιτείται μετά το δημοψήφισμα για το Brexit και ο Hollande αναγκάστηκε να παραιτηθεί κακήν κακώς.
Theresa May στην Βρετανία και Emmanuel Macron στην Γαλλία αντικατέστησαν τους Cameron και Hollande.
Ο Macron δεσμεύτηκε αμέσως να φέρει επανάσταση στη γαλλική πολιτική, υποσχόμενος γαλλική αναγέννηση.
Η May υποσχέθηκε να διαπραγματευτεί δυναμικά με την ΕΕ για να επιτύχει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για το Brexit του Ηνωμένου Βασιλείου, που έχει προγραμματιστεί για το Μάρτιο του 2019.
Και οι δύο ενήργησαν αντίθετα με τις υποσχέσεις τους, σφραγίζοντας τις πολιτικές τους μοίρες.
Εν τω μεταξύ, στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρξε έντονη διαμάχη και κόπωση μεταξύ των ελίτ για την εξωτερική πολιτική του Trump.
Ο αμερικανός Πρόεδρος, είτε από απειρία, απροσεξία είτε σκόπιμα υπέκυψε…με τις συνήθεις πρακτικές του νεοφιλελευθερισμού και του βίαιου ιμπεριαλισμού.
Το δολάριο ως όπλο στα χέρια του Trump χρησιμοποιήθηκε εκτός από τους επιδιωκόμενους στόχους, το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα.
Αυτό το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού και του βίαιου ιμπεριαλισμού βρίσκεται στο επίκεντρο των προβλημάτων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του υπόλοιπου κόσμου, ειδικά της Ευρώπης, που εξυπηρετούν μόνο την επιτάχυνση της μετάβασης σε μια πολυπολική παγκόσμια τάξη.
Η υιοθέτηση από τις ΗΠΑ επιθετικών οικονομικών πολιτικών, με στόχο την αποστράγγιση των πόρων από τους συμμάχους, απομονώνοντας ταυτόχρονα τους εχθρούς, έχει επιτείνει περαιτέρω τις διαφορές μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ.
Η χρήση δασμών, σε συνδυασμό με τις κυρώσεις κατά της Μόσχας και της Τεχεράνης, κατέληξε να απομακρύνει τη Macron από το Trump, τοποθετώντας τον γάλλο πρόεδρο σταθερά στο στρατόπεδο των φιλελεύθερων θιασωτών της παγκοσμιοποίησης μαζί με την Merkel.
H May μπορεί να βρεθεί να διαχειρίζεται μια κατάσταση ωστόσο όσο πιο κοντά φτάνουμε στις 29 Μαρτίου 2019, τόσο περισσότερο τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης θα αναφέρονται στην καταστροφική διαπραγμάτευση του Brexit.
Ο στόχος είναι να πείσει τον πληθυσμό ότι δεν είναι μόνο νόμιμο αλλά, πάνω απ 'όλα, απαραίτητο να ανακληθεί η αίτηση για εφαρμογή του άρθρου 50 της ΕΕ, προκειμένου να αποφευχθεί η καταστροφή ενός σκληρού Brexit.
Πρόκειται για ένα τέλειο παράδειγμα του πώς η ελίτ δημιουργεί ένα πρόβλημα να δικαιολογήσει τη δράση προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, σε αντίθεση με αυτό που ψήφισαν οι πολίτες.
Ο Macron, πέραν των επαναλαμβανόμενων εσωτερικών πολιτικών λαθών που έχει υποπέσει, απέδειξε πίστη στις χρηματοπιστωτικές παγκόσμιες ελίτ με το να επιβάλλει νέο φόρο στην βενζίνη για λόγους περιβαλλοντικούς, ήταν μια ασήμαντη πρόκληση προς τον γαλλικό λαό.
Αυτή η κίνηση ήταν αρκετή για να εξαπολύσει το χάος όπου το κίνημα των κίτρινων γιλέκων προχώρησε σε διαδηλώσεις από τις μεγαλύτερες των τελευταίων 20 ετών στην Γαλλία κατά του Macron.
Στις δημοσκοπήσεις έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα.
Στη Γερμανία, οι μεταναστευτικές πολιτικές της Angela Merkel τα τελευταία χρόνια έπληξαν την δημοτικότητα της.
Πρόσφατα αντικαταστάθηκε από την Annegret Kramp-Karrenbauer, ως επικεφαλής του CDU.
Η Merkel έχει ήδη επιβεβαιώσει ότι θα αποσυρθεί από την πολιτική ζωή στο τέλος της θητείας της ως καγκελάριος.
Ουσιαστικά η Merkel, η May και ο Macron ήταν ισχυροί πυλώνες που έχουν καταρρεύσει.
Αυτό που πυροδότησε ρήγμα συναίνεσης μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών και των ΗΠΑ.
Η κατάργηση του Κοινού Ολοκληρωμένου Σχεδίου Δράσης (JCPOA) με το Ιράν δημιούργησε σημαντικές τριβές μεταξύ της Ουάσιγκτον και των χωρών της ΕΕ.
Οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη δεν είναι κακές αλλά σίγουρα δεν είναι και καλές.
Σε αυτό το γενικευμένο χάος που χαρακτηρίζει τη Δύση, ο Trump έκανε ίσως την πρώτη λογική κίνηση της προεδρίας του, ανακοινώνοντας την απόσυρση αμερικανικών στρατευμάτων από τη Συρία, κόντρα στους ιμπεριαλιστές.
Οι ΗΠΑ εξέρχονται από τη Μέση Ανατολή ως αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών τους.
Η Μόσχα είναι ο νέος προορισμός για όλες τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τη Μέση Ανατολή και πέρα από αυτήν.
Η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ, το Κατάρ και η Τουρκία φαίνεται ότι έχουν ήδη λάβει το μήνυμα, σε διάφορα επίπεδα διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν άμεσα ή έμμεσα με τη Μόσχα για να διασώσουν τη μικρή επιρροή που εξακολουθούν να κατέχουν στη Συρία.
Η περίπτωση είναι λίγο διαφορετική από την Άγκυρα, η οποία, μέσω του Idlib, διατηρεί ακόμα κάποια επιρροή στη Συρία.
Στο Ισραήλ, ο Netanyahu βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, με τη γυναίκα του να διερευνάται για διαφθορά και η πλειοψηφία της κυβέρνησης του να γίνεται όλο και πιο επισφαλής.
Η πρόσφατη συνθηκολόγηση του Ισραήλ στη Γάζα, που κατέστρεψε την παραίτηση του υπουργού Άμυνας Avigdor Lieberman, μαζί με το πρόσφατο περιστατικό με τους Ρώσους στη Συρία καθώς και την μη ρεαλιστική προοπτική ενός πολέμου με τη Χεζμπολάχ, έχει μειώσει την επιρροή του Netanyahu.
Η τυφλή υπακοή σε μια νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποιημένη ιδεολογία, σε συνδυασμό με τις εντάσεις που έχει προκαλέσει ο Trump στους φίλους και εχθρούς, οδήγησε τους ευρωπαίους ηγέτες και τους συμμάχους της Μέσης Ανατολής να βρεθούν σε μια επισφαλή κατάσταση.
Η κατάσταση στην Δύση θα γίνει πιο ζοφερή το επόμενο διάστημα, έχουν σημειωθεί τεκτονικές αλλαγές που ελάχιστοι έχουν καταλάβει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών