Απάτη η «πράσινη μετάβαση» - Όταν η θεραπεία για την κλιματική αλλαγή είναι χειρότερη από την αρρώστια

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρξαν και υπάρχουν αγνές προθέσεις επιστημόνων που θέλουν να βοηθήσουν έμπρακτα στο να μη γίνει η Γη ένας καυτός και μη βιώσιμος πλανήτης.
Ωστόσο, όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλα άρθρα, όταν εισέρχεται το κέρδος σε οποιοδήποτε εγχείρημα, τότε αυτό στην καλύτερη περίπτωση εκτροχιάζεται και, στη χειρότερη, γίνεται «μανδύας» άκρως κερδοσκοπικών πολιτικών.
Στην περίπτωση της κλιματικής αλλαγής, οι γνώμες διίστανται στην επιστημονική κοινότητα και την κοινωνία γενικότερα.
Άσχετα όμως από το αν η κλιματική αλλαγή είναι μία πραγματικότητα, μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε στο εξής: χρησιμοποιείται ως ένα μέσο κέρδους για λίγους ή ως ένα μέσο επιβολής μέτρων.

Πλέον, οι περισσότεροι ακτιβιστές για το κλίμα ισχυρίζονται ότι πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές ξοδεύοντας περισσότερα χρήματα σε ανεμογεννήτριες και ηλιακούς συλλέκτες, διαφορετικά θα «καούμε» όλοι μέχρι τέλους.
Αναμφίβολα η Γη θερμαίνεται λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης με αύξηση των εκπομπών CO2. Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι το κλίμα έχει αλλάξει δραματικά χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση -υπάρχουν και άλλες αιτίες της κλιματικής αλλαγής.

Η στρατηγική μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο Μηδέν (Net Zero) ταξινομείται ως «στρατηγική μετριασμού» στη γλώσσα της IPCC (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος), όπως επισημαίνει και το DailySceptic.org. Η εναλλακτική στρατηγική είναι η «προσαρμογή» που σημαίνει λήψη μέτρων για την κλιματική αλλαγή, όπως η κατασκευή αντιπλημμυρικών συστημάτων, αρδευτικά συστήματα ή η ανάπτυξη νέων στελεχών καλλιεργειών για την καλύτερη αντιμετώπιση των μεταβαλλόμενων καιρικών φαινομένων. Οι περισσότερες προσπάθειες δαπανών στη Δύση είναι προσανατολισμένες στον μετριασμό.

Αλλά, τι γίνεται αν η θεραπεία του Net Zero είναι χειρότερη από την ασθένεια;
Τι γίνεται αν ο μετριασμός είναι λιγότερο αποτελεσματικός από την προσαρμογή;

Μειονεκτήματα μετριασμού

Η στρατηγική μετριασμού έχει σημαντικά μειονεκτήματα. Πρώτον, ο μετριασμός λειτουργεί μόνο εάν το CO2 είναι το κύριο κουμπί ελέγχου του κλίματος.
Γνωρίζουμε όμως ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί γιατί μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα ότι οι θερμοκρασίες έχουν αλλάξει σημαντικά τις προηγούμενες χιλιετίες, όπως φαίνεται στο Σχήμα 1 παρακάτω που προέρχεται από το Σχήμα της Έκθεσης Πρώτης Αξιολόγησης της IPCC. Αυτές οι αλλαγές δεν μπορεί να έχουν προκληθεί από τον άνθρωπο ή τις εκπομπές CO2.



Δεύτερον, ο μετριασμός μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν όλες οι χώρες μειώσουν επίσης τις εκπομπές και μπορούμε να δούμε από το Σχήμα ότι αυτό δεν συμβαίνει.



Επιπλέον, υπάρχουν πολλά πιθανά κλιματικά γεγονότα που θα μπορούσαν να συμβούν και για τα οποία θα έπρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι και τα οποία θα απαιτήσουν ενέργεια και εφευρετικότητα για να τα αντιμετωπίσουμε.
Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να δούμε μια άλλη έκρηξη που μοιάζει με του ηφαιστείου Tambora που εκτόξευσε περίπου 40 km2 υλικού στην ατμόσφαιρα και προκάλεσε μείωση της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Αυτό οδήγησε στο να ονομαστεί το 1816 Έτος Χωρίς Καλοκαίρι, όπου οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες στην Ευρώπη ήταν οι χαμηλότερες που έχουν καταγραφεί και οδήγησε σε γεωργική καταστροφή με εκτεταμένες ελλείψεις τροφίμων και λιμό.

Επιτυχία της προσαρμογής

Η προσαρμογή ήταν μια αξιοσημείωτη επιτυχία.
Το ποσοστό των ανθρώπων που πεθαίνουν από φυσικές καταστροφές έχει πέσει κατακόρυφα κατά περισσότερο από 50 τον περασμένο αιώνα, όπως φαίνεται στο Σχήμα 3 παρακάτω.



Αυτή η βελτίωση ήρθε παρά (πιθανότατα λόγω) της σχεδόν 20πλάσιας αύξησης των εκπομπών CO2 που είδαμε στο Σχήμα.
Η φθηνή ενέργεια έχει οδηγήσει σε μεγάλες βελτιώσεις στις αποδόσεις των καλλιεργειών μέσω της μηχανοποίησης, της άρδευσης και της διαθεσιμότητας λιπασμάτων.
Η φθηνή ενέργεια έδωσε τη δυνατότητα να κατασκευαστούν αντιπλημμυρικά συστήματα και τα σπίτια να είναι πιο ανθεκτικά στις ακραίες καιρικές συνθήκες.
Τα μέτρα προσαρμογής έχουν πολλά οφέλη. Δεν απαιτούν διεθνή συνθήκη και μπορούν να εφαρμοστούν τοπικά όπου παράγουν αποτελέσματα γρήγορα. Λειτουργούν επίσης για την προστασία από αλλαγές στο κλίμα που δεν προκαλούνται από το CO2. Τα μέτρα προσαρμογής μπορεί επίσης να έχουν πρόσθετα οφέλη, όπως πιο αποτελεσματική χρήση του νερού ή πιο εύρωστες ποικιλίες καλλιεργειών. Δεν υπάρχει λόγος να μην μπορούμε να συνεχίσουμε να προσαρμοζόμαστε.

Κίνδυνοι του Net Zero 

Αντίθετα, οι κίνδυνοι των πολιτικών μετριασμού του Net Zero είναι προφανείς.
Πρώτον και πιο προφανές, δεν μπορούν να λειτουργήσουν ενάντια στις κλιματικές αλλαγές που οδηγούνται από δυνάμεις διαφορετικές από το CO2.
Δεύτερον είναι το κόστος. Το 2020, το National Grid ESO υπολόγισε το κόστος της ενεργειακής μετάβασης σε περίπου 3 τρισεκ. βρετανικές λίρες στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό είναι πιθανώς μια υποεκτίμηση επειδή το κόστος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έχει αυξηθεί από τότε,  καθώς τα επιτόκια έχουν αυξηθεί. 
Η αυξημένη διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) έχει οδηγήσει σε μαζική αύξηση των λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτή η αύξηση προέρχεται από τις επιδοτήσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς και από το κόστος εξισορρόπησης του δικτύου και το τεράστιο κόστος επέκτασης του δικτύου σε απομακρυσμένα υπεράκτια αιολικά πάρκα.
Η ακριβή ενέργεια οδήγησε σε αποβιομηχάνιση, όπως είδαμε με το κλείσιμο του Port Talbot και της τελευταίας μονάδας λιπασμάτων της Ουαλίας.
Με τις γεωπολιτικές εντάσεις να αυξάνονται, το κλείσιμο των εγχώριων βιομηχανιών χάλυβα, λιπασμάτων και χημικών σημαίνει ότι είμαστε λιγότερο ικανοί να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και να τροφοδοτήσουμε το έθνος σε περίπτωση κρίσης.

Η ακριβή ενέργεια σημαίνει επίσης ότι διατρέχουμε τον κίνδυνο να χάσουμε τις τεχνολογίες του μέλλοντος όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη. Για παράδειγμα, η Amazon αγόρασε πρόσφατα μια πανεπιστημιούπολη κέντρου δεδομένων ισχύος 960 MW που βρίσκεται δίπλα και τροφοδοτείται από έναν πυρηνικό σταθμό. Ο Mark Zuckerberg είπε ότι η επόμενη γενιά κέντρων δεδομένων θα είναι 1GW ή παραπάνω και η Microsoft σκέφτεται να δημιουργήσει μια πανεπιστημιούπολη δεδομένων κέντρων δεδομένων 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα μπορούσε να καταναλώνει 5 GW για το OpenAI έως το 2030. Σαφώς, η τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ ενεργοβόρα και τα κατάλληλα κέντρα δεδομένων δεν μπορούν να λειτουργήσουν με ΑΠΕ ή με ακριβή ενέργεια.

Η αρχή σχεδιασμού του δικτύου σχεδιάζει να μειώσει τη συνολική ζήτηση τελικών χρηστών κατά περίπου το ήμισυ σε 600-800 TWh ετησίως έως το 2050, με κάτι περισσότερο από 300 TWh για βιομηχανική και εμπορική χρήση, με το υπόλοιπο να χρησιμοποιείται για θέρμανση κατοικιών και οδικές και σιδηροδρομικές μεταφορές. Ωστόσο, μόνο 10 από αυτά τα κέντρα δεδομένων 1 GW θα καταναλώνουν 87,6 TWh σε ένα χρόνο ή περίπου το ένα τέταρτο του ενεργειακού προϋπολογισμού για το σύνολο της βιομηχανίας και του εμπορίου.
Προφανώς οδεύουμε προς έναν κόσμο ενεργειακής λειψυδρίας όπου δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τα βασικά δομικά στοιχεία μιας σύγχρονης κοινωνίας, ούτε θα είμαστε σε θέση να ανταγωνιστούμε στις σύγχρονες τεχνολογίες. Όπως μας υπενθυμίζει η Εικόνα 4 παρακάτω, πάλι από το Our World in Data, δεν υπάρχουν πλούσιες χώρες με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας.

Αντίκτυπος των Net Zero Πολιτικών

Το Net Zero μας οδηγεί στην ανέχεια. Σημαντική ζημιά έχει ήδη γίνει με τις παραγωγικές βιομηχανίες να συρρικνώνονται σε σύγκριση με ολόκληρη την οικονομία από το 1997.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι βιομηχανίες είναι πολύ πιο παραγωγικές όσον αφορά την Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (GVA) ανά ώρα εργασίας από τις περισσότερες βιομηχανίες υπηρεσιών και καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια . Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Sir Jim Ratcliffe έχει προειδοποιήσει ότι «η βιομηχανία χημικών στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει τελειώσει» και ο κύριος λόγος είναι ότι το ενεργειακό κόστος είναι πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό των ΗΠΑ και ότι επιβάλλονται φόροι άνθρακα σε τέτοια προϊόντα. 



Ούτε οι απώλειες θέσεων εργασίας έχουν τελειώσει, με τον Stellantis (ιδιοκτήτη της Vauxhall) να προειδοποιεί ότι το σχέδιο των Εργατικών να απαγορεύσει τα νέα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα έως το 2030 θα οδηγήσει σε κλείσιμο εργοστασίων.
Φυσικά, οι πολιτικές του Net Zero έχουν επίσης ωθήσει τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας με τα μυριάδες προγράμματα επιδοτήσεων που κοστίζουν περίπου 11 δισεκ. λίρες κάθε χρόνο στη Βρετανία, με επιπλέον κόστος εξισορρόπησης του δικτύου και επέκτασης. Επιπλέον, όλη η κλιματική καταστροφή έχει αντίκτυπο στην ψυχική υγεία των παιδιών.
Παρόλο που αυτή η οικονομική καταστροφή πραγματοποιείται στο όνομα του περιβάλλοντος, δεν είναι καθόλου σαφές ότι η αιολική και η ηλιακή ενέργεια είναι φιλικές προς το περιβάλλον. 



Άλλες μελέτες για την ένταση υλικού της αιολικής και ηλιακής ενέργειας, έχουν δείξει παρόμοιο αποτέλεσμα.



Το μόνο που παίρνουμε σε αντάλλαγμα για όλη αυτή την προσπάθεια είναι δαπανηρή, διακοπτόμενη ενέργεια που χρειάζεται ακόμη περισσότερα ορυκτά για εξόρυξη για να γίνει η απαιτούμενη αποθήκευση.

Συμπεράσματα

Οι οικονομικοί, κοινωνικοί κίνδυνοι και οι κίνδυνοι εθνικής ασφάλειας των πολιτικών Net Zero είναι πολύ μεγαλύτεροι από αυτούς που θέτει η κλιματική αλλαγή, σχολιάζει το DailySceptic.org.
Οι κίνδυνοι της κλιματικής αλλαγής μπορούν να αποφευχθούν με τη συνέχιση της προσαρμογής, όπως ακριβώς κάνουμε εδώ και χιλιετίες. 
Ωστόσο, συνεχίζουμε την πορεία του Net Zero, προκαλώντας όλεθρο στη βιομηχανία, τις θέσεις εργασίας και το περιβάλλον, αυξάνοντας τους λογαριασμούς ενέργειας και βλάπτοντας την ψυχική υγεία των παιδιών μας.
Η «θεραπεία» του Net Zero είναι χειρότερη από την υποτιθέμενη ασθένεια της κλιματικής αλλαγής.


www.bankingnews.gr