Πρέπει να επιτραπεί στις τράπεζες να καταρρέουν προτού γίνουν «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν» και πληρώνουν οι φορολογούμενοι το λογαριασμό
Η δημοκρατική εντολή που έλαβε η επερχόμενη κυβέρνηση Trump στις 5 Νοεμβρίου, ταυτόχρονα με τον έλεγχο των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο και ένα πεδίο επίδειξης ισχύος του εκλεγμένου προέδρου έναντι του προέδρου της Federal Reserve καθιστούν την κατάργηση της Fed λιγότερο αδιανόητο σενάριο από ό,τι θα φανταζόταν η πολιτική και οικονομική ελίτ.
Ο Jerome Powell δήλωσε επακριβώς, με ελαφρώς αμυντικό τόνο, ότι δεν είναι (προς το παρόν) νόμιμο για έναν Πρόεδρο να απολύει έναν Πρόεδρο της Federal Reserve.
Εκεί που κάποιοι βλέπουν εμπόδια άλλοι βλέπουν μια πρόκληση, και όπου ο Powell θεωρεί να προστατεύεται από «αλεξίσφαιρο γυαλί», άλλοι βλέπουν ένα παράθυρο ευκαιρίας να το σπάσουν.
Ο νόμος υπάρχει η δυνατότητα να τροποποιηθεί από τα Κογκρέσο, αλλά εάν η διοίκηση Trump είναι διατεθειμένη να ξοδέψει κάποιο πολιτικό κεφάλαιο για να αγγίξει αυτήν την «ιερή αγελάδα», γιατί να μην πάει μέχρι το τέλος;
Ένα επιτυχές σχέδιο για την κατάργηση της Fed θα πρέπει να είναι προσεκτικό και ρεαλιστικό, καθώς και αποφασιστικό.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί εν μία νυκτί καθώς θα προκαλούσε αδικαιολόγητο πανικό στους επενδυτές.
Κρίσιμη η αξιοπιστία
Το πιο σημαντικό πράγμα για μια μετάβαση στο νομισματικό καθεστώς είναι η αξιοπιστία και αυτή δεν βρίσκεται… στα δέντρα.
Πρέπει να κερδίζεται μέσα από την παραγωγή έργου και δίνοντας παντου αποτελέσματα - και το πεδίο της νομισματικής πολιτικής προσφέρεται.
Αυτό σημαίνει ισοσκελισμός του προϋπολογισμού μέσω περικοπών δημοσίων δαπανών.
Αυτό επάγεται επίσης τη θέσπιση θεσμικών εγγυήσεων για να διασφαλιστεί ότι ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός θα συνεχίσει να είναι ισοσκελισμένος στο μέλλον - όπως το γερμανικό συνταγματικό φρένο - ενώ η νομισματική προσφορά στην οικονομία θα παραμένει σταθερή – το παραμύθι του «ψευτικού» χρήματος που εκτυπώνει η Fed πρέπει να λάβει τέλος.
Υπάρχουν πολλές εφαρμόσιμες και επιθυμητές εναλλακτικές λύσεις για την υιοθέτηση ενός νέου νομισματικού καθεστώτος.
Η νομισματική πολιτική ενδέχεται να παγώσει είτε να υιοθετηθεί ένα πρότυπο με βάση την αγορά εμπορευμάτων.
Ενδέχεται να επιτραπεί στις τράπεζες για άλλη μια φορά να εκδίδουν τα δικά τους εμπορεύσιμα ομόλογα και να διατηρούν κλασματικά αποθεματικά σε καταθέσεις - οι ίδιες θα είναι υπεύθυνες για την κεφαλαιακή του επάρκεια.
Το «κλειδί» για μία ενεργητική τραπεζική πολιτική είναι να αυξηθεί ο ανταγωνισμός και να επιτραπεί σε αυτές να αποτύχουν πριν γίνουν «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν», όπως συνέβη στην χρηματοπιστωτική κρίση την περίοδο 2008/2009 και το λογαριασμό τον πλήρωσαν οι φορολογούμενοι μέσα από τα προγράμματα διάσωσης.
Όσον αφορά τα επιτόκια -που δεν υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου- πρέπει να τους επιτραπεί να βρουν το φυσικό τους επίπεδο, στο οποίο θα εξισορροπήσουν την αποταμίευση και την κατανάλωση και θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση μιας ισχυρής παραγωγικής βάσης.
Η λογιστικές «αλχημείες» και η χειραγώγηση των επιτοκίων προκειμένου να εξυπηρετηθουν πολιτικές πρόνοιες πρέπει να μείνουν στο παρελθόν, εκεί όπου ανήκουν.
Οι ΗΠΑ θα έκαναν καλά να εισαγάγουν το κόλπο… της Αργεντινής για τη μετάβαση.
Αν ήταν αρκετά καλό για να σώσει μια ακρωτηριασμένη οικονομία από τον γκρεμό του υπερπληθωρισμού, πιθανότατα θα λειτουργούσε καλά για να επαναφέρει τη μεγαλύτερη οικονομία από την παρακμή στον σωστό δρόμο.
Η ομάδα που θα αναλάβει αυτό το έργο θα πρέπει να περιλαμβάνει (Αυστριακούς) οικονομολόγους καθώς και επαγγελματίες του χρηματοοικονομικού τομέα, αλλά, πάνω απ' όλα, θα πρέπει να έχουν την πλήρη εμπιστοσύνη και την υποστήριξη του Προέδρου.
Ο δισταγμός εκ μέρους του προέδρου Trump να αντιμετωπίσει το βαθύ κράτος θα ήταν μοιραίος.
www.bankingnews.gr
Ο Jerome Powell δήλωσε επακριβώς, με ελαφρώς αμυντικό τόνο, ότι δεν είναι (προς το παρόν) νόμιμο για έναν Πρόεδρο να απολύει έναν Πρόεδρο της Federal Reserve.
Εκεί που κάποιοι βλέπουν εμπόδια άλλοι βλέπουν μια πρόκληση, και όπου ο Powell θεωρεί να προστατεύεται από «αλεξίσφαιρο γυαλί», άλλοι βλέπουν ένα παράθυρο ευκαιρίας να το σπάσουν.
Ο νόμος υπάρχει η δυνατότητα να τροποποιηθεί από τα Κογκρέσο, αλλά εάν η διοίκηση Trump είναι διατεθειμένη να ξοδέψει κάποιο πολιτικό κεφάλαιο για να αγγίξει αυτήν την «ιερή αγελάδα», γιατί να μην πάει μέχρι το τέλος;
Ένα επιτυχές σχέδιο για την κατάργηση της Fed θα πρέπει να είναι προσεκτικό και ρεαλιστικό, καθώς και αποφασιστικό.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί εν μία νυκτί καθώς θα προκαλούσε αδικαιολόγητο πανικό στους επενδυτές.
Κρίσιμη η αξιοπιστία
Το πιο σημαντικό πράγμα για μια μετάβαση στο νομισματικό καθεστώς είναι η αξιοπιστία και αυτή δεν βρίσκεται… στα δέντρα.
Πρέπει να κερδίζεται μέσα από την παραγωγή έργου και δίνοντας παντου αποτελέσματα - και το πεδίο της νομισματικής πολιτικής προσφέρεται.
Αυτό σημαίνει ισοσκελισμός του προϋπολογισμού μέσω περικοπών δημοσίων δαπανών.
Αυτό επάγεται επίσης τη θέσπιση θεσμικών εγγυήσεων για να διασφαλιστεί ότι ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός θα συνεχίσει να είναι ισοσκελισμένος στο μέλλον - όπως το γερμανικό συνταγματικό φρένο - ενώ η νομισματική προσφορά στην οικονομία θα παραμένει σταθερή – το παραμύθι του «ψευτικού» χρήματος που εκτυπώνει η Fed πρέπει να λάβει τέλος.
Υπάρχουν πολλές εφαρμόσιμες και επιθυμητές εναλλακτικές λύσεις για την υιοθέτηση ενός νέου νομισματικού καθεστώτος.
Η νομισματική πολιτική ενδέχεται να παγώσει είτε να υιοθετηθεί ένα πρότυπο με βάση την αγορά εμπορευμάτων.
Ενδέχεται να επιτραπεί στις τράπεζες για άλλη μια φορά να εκδίδουν τα δικά τους εμπορεύσιμα ομόλογα και να διατηρούν κλασματικά αποθεματικά σε καταθέσεις - οι ίδιες θα είναι υπεύθυνες για την κεφαλαιακή του επάρκεια.
Το «κλειδί» για μία ενεργητική τραπεζική πολιτική είναι να αυξηθεί ο ανταγωνισμός και να επιτραπεί σε αυτές να αποτύχουν πριν γίνουν «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν», όπως συνέβη στην χρηματοπιστωτική κρίση την περίοδο 2008/2009 και το λογαριασμό τον πλήρωσαν οι φορολογούμενοι μέσα από τα προγράμματα διάσωσης.
Όσον αφορά τα επιτόκια -που δεν υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου- πρέπει να τους επιτραπεί να βρουν το φυσικό τους επίπεδο, στο οποίο θα εξισορροπήσουν την αποταμίευση και την κατανάλωση και θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση μιας ισχυρής παραγωγικής βάσης.
Η λογιστικές «αλχημείες» και η χειραγώγηση των επιτοκίων προκειμένου να εξυπηρετηθουν πολιτικές πρόνοιες πρέπει να μείνουν στο παρελθόν, εκεί όπου ανήκουν.
Οι ΗΠΑ θα έκαναν καλά να εισαγάγουν το κόλπο… της Αργεντινής για τη μετάβαση.
Αν ήταν αρκετά καλό για να σώσει μια ακρωτηριασμένη οικονομία από τον γκρεμό του υπερπληθωρισμού, πιθανότατα θα λειτουργούσε καλά για να επαναφέρει τη μεγαλύτερη οικονομία από την παρακμή στον σωστό δρόμο.
Η ομάδα που θα αναλάβει αυτό το έργο θα πρέπει να περιλαμβάνει (Αυστριακούς) οικονομολόγους καθώς και επαγγελματίες του χρηματοοικονομικού τομέα, αλλά, πάνω απ' όλα, θα πρέπει να έχουν την πλήρη εμπιστοσύνη και την υποστήριξη του Προέδρου.
Ο δισταγμός εκ μέρους του προέδρου Trump να αντιμετωπίσει το βαθύ κράτος θα ήταν μοιραίος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών