Άρθρο του οικονομολόγου Σαράντου Λέκκα
Η ουσιαστική αποχώρηση του ΤΧΣ από το λεγόμενο συστημικό τραπεζικό σύστημα της χώρας ήδη πραγματοποιήθηκε κατά το διάστημα Οκτώβριος 2023 – Μάρτιος 2024.
Τα ποσοστά που πλέον κατέχει μετά την τελευταία εξέλιξη πώλησης του 10%, αφορούν στο 8,39% του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας .
Ο βασικός στόχος της ίδρυσης του το 2010 έχει ήδη επιτευχτεί ενώ η λήξη της συμβατικής διάρκειας του έως και το 2025 θα πραγματοποιηθεί αρκετά νωρίτερα και ίσως το χειμώνα του τρέχοντος έτους.
Το ΤΧΣ μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου 2024 κατείχε στην ΕΤΕ, το 18,39% μετά την πώληση του 22% τον Νοέμβριο του 2023.
Να θυμίσουμε ότι διατέθηκαν τότε 201,3 εκατομμύρια μετοχές που αντιστοιχούσαν στο 71% των ενσώματων ιδίων μετοχών, στην τιμή των 5,3 ευρώ ανά μετοχή και εισπράχτηκε το ποσό των 1,06 δις ευρώ με την υπερκάλυψη να ξεπερνά τις 8 φορές.
Στις αρχές του τρέχοντος μηνός το ΤΧΣ προχώρησε στην πώληση του 10% ή 91,47 εκατ. μετοχών στην τιμή των 7,55 ευρώ ανά μετοχή εισπράττοντας 691 εκατ. ευρώ.
Η τελική τιμή λόγω κυρίως των γεγονότων στην Μέση Ανατολή είχε discount τόσο έναντι της μέγιστης τιμής τους εύρους διάθεσης όσο και έναντι της τιμής κλεισίματος 7,84 ευρώ που καταγράφηκε πριν το placement.
Στην βάση αυτή δεν θεωρείτε ως επιτυχημένη η πώληση του 10% ανεξάρτητα της υπερκάλυψης επί 12 φορές που κυρίως οφείλεται στα παιχνίδια των hedge funds, παρά μόνο για τους αιωνίως κερδισμένους αναδόχους που έλαβαν ως προμήθεια 36 εκατ. ευρώ.
Δεν θα ασχοληθούμε με το παρελθόν και κυρίως με τον τρόπο που το ΤΧΣ από τα επίπεδα κατοχής του 84,39 % του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ του 2013 μετά το πρόγραμμα της δεύτερης ανακεφαλαιοποιησης έφτασε να κατέχει το 2018 μόνο το 40,39% του μετοχικού κεφαλαίου.
Δηλαδή δεν θα ασχοληθούμε καθόλου με τον τρόπο που από την πλήρη κρατικοποίηση του 2013 μετά τα δυο επόμενα προγράμματα ανακεφαλαιοποίησης του 2014 και του 2015 οδηγήθηκε στην απώλεια άνω του 50% της μετοχικής παρουσίας στην ΕΤΕ.
Αυτή η διερεύνηση κάποτε πρέπει να λάβει χώρα σε επίπεδο δικαιοσύνης ώστε να ριχθεί άπλετο φως στο πως περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου έφυγαν από τα χέρια του με διαδικασίες τουλάχιστον περίεργες για να χρησιμοποιήσουμε την καλλίτερη λέξη.
Ούτε θα ασχοληθούμε με το γεγονός ότι το ΤΧΣ επένδυσε στην ΕΤΕ συνολικά 9,38 δις € εκ των οποίων 8,46 δις € σε κεφάλαια ενώ έκλεισε το χρηματοδοτικό κενό των τραπεζών που έσπασαν σε καλές και κακές, το γνωστό funding gap ,όπως της Probank και αρκετών συνεταιριστικών τραπεζών .
Θα σταθούμε όμως στο υπόλοιπο ποσοστό του 8,39% και στην αναγκαιότητα παραμονής του στο ελληνικό δημόσιο, όχι στο ΤΧΣ, του οποίου ο χρονικός ορίζοντας λήγει το 2025, ενώ αποτελεί τμήμα των περιουσιακών στοιχείων που δόθηκαν στο Υπερταμείο με σκοπό υποτίθεται την ρευστοποίηση τους για την μείωση του δημόσιου χρέους .
Με το ποσοστό αυτό το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να παραμένει ο μεγαλύτερος μέτοχος της πολυμετοχικής τράπεζας με μόνο το Capital Group Companies να υπερβαίνει με 5,06% το όριο αφύπνισης του 5% που οδηγεί σε σκέψεις-προοπτικές βασικού μετόχου.
Προσωπικά πιστεύουμε ότι το συγκεκριμένο ποσοστό δεν πρέπει να περάσει στο ιδιωτικό κεφάλαιο αφού ούτε το πολιτικό αφήγημα περί επενδύσιμης οικονομίας θα ενισχυθεί περαιτέρω, ούτε και ένα επιπλέον δις θα κάνει την ουσιαστική διαφορά στη περιβόητη μείωση του δημόσιου χρέους.
Το αντίθετο όμως η ‘θεμελίωση μιας μεγάλης και ισχυρής’ μειοψηφίας η οποία θα έχει διττό ρόλο, πρώτον έλεγχου και δεύτερον στήριξης παρεμβάσεων που απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις, σίγουρα θα είναι πιο χρήσιμη για τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως εμβληματική του τρόπου που οι συμφέρουσες για το κοινό καλό επιλογές θα μπορούν να αναδεικνύονται άμεσα και αποτελεσματικά.
Η δράση μιας τέτοιας μειοψηφίας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνδεθεί με την διοίκηση , απλά θα αποτελεί τμήμα της μακροοικονομικής πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών όταν θα κρίνεται πως η διαχείριση της συνολικής ζήτησης απαιτεί χαλιναγώγηση ενδεχόμενων ακραίων επιλογών.
Είναι αδιανόητο το Υπουργείο Οικονομικών να παρακαλά τις τράπεζες και να γελοιοποιείται με αυτό τον τρόπο η δομή της εκτελεστικής εξουσίας με το να ζητά να μειωθεί το άνοιγμα μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων ή να αυξηθούν οι πιστώσεις προς τον επιχειρηματικό κόσμο για να υπάρξει ανάπτυξη.
Η ρητορική υποστηρικτή της πλήρους ιδιωτικοποίησης του εγχώριου πιστωτικού συστήματος έχει διαμορφώσει όρους πεποίθησης της όλης διαδικασίας, πλην όμως κάθε πρακτική κρίνεται από τα αποτελέσματα της και επομένως προκειμένου να μην γίνουμε μάρτυρες μιας δυσμενούς σε βάθος χρόνου πραγματικότητας καλό θα ήταν να προνοήσουμε για τα μέσα αναχαίτισης της .
Αυτά που λαμβάνουν χώρα στο ισχυρότατο τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας με την Ιταλική UniCredit να κινείται επιθετικά εναντίων της Commerzbank θέλοντας την μη φιλική εξαγορά της πρέπει να μας οδηγήσουν σε σκέψεις και κυρίως να μας δείξουν τις αναγκαιότητες .
Αφήνουμε στην άκρη τις γελοιότητες περί τραπεζικού εθνικισμού και εστιάζουμε μόνο στους κινδύνους και στην εργαλειοθήκη αντιμετώπισης μονοπωλιακών πρακτικών προς όφελος της πραγματικής οικονομίας και του φορολογούμενου πολίτη.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
www.bankingnews.gr
Τα ποσοστά που πλέον κατέχει μετά την τελευταία εξέλιξη πώλησης του 10%, αφορούν στο 8,39% του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας .
Ο βασικός στόχος της ίδρυσης του το 2010 έχει ήδη επιτευχτεί ενώ η λήξη της συμβατικής διάρκειας του έως και το 2025 θα πραγματοποιηθεί αρκετά νωρίτερα και ίσως το χειμώνα του τρέχοντος έτους.
Το ΤΧΣ μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου 2024 κατείχε στην ΕΤΕ, το 18,39% μετά την πώληση του 22% τον Νοέμβριο του 2023.
Να θυμίσουμε ότι διατέθηκαν τότε 201,3 εκατομμύρια μετοχές που αντιστοιχούσαν στο 71% των ενσώματων ιδίων μετοχών, στην τιμή των 5,3 ευρώ ανά μετοχή και εισπράχτηκε το ποσό των 1,06 δις ευρώ με την υπερκάλυψη να ξεπερνά τις 8 φορές.
Στις αρχές του τρέχοντος μηνός το ΤΧΣ προχώρησε στην πώληση του 10% ή 91,47 εκατ. μετοχών στην τιμή των 7,55 ευρώ ανά μετοχή εισπράττοντας 691 εκατ. ευρώ.
Η τελική τιμή λόγω κυρίως των γεγονότων στην Μέση Ανατολή είχε discount τόσο έναντι της μέγιστης τιμής τους εύρους διάθεσης όσο και έναντι της τιμής κλεισίματος 7,84 ευρώ που καταγράφηκε πριν το placement.
Στην βάση αυτή δεν θεωρείτε ως επιτυχημένη η πώληση του 10% ανεξάρτητα της υπερκάλυψης επί 12 φορές που κυρίως οφείλεται στα παιχνίδια των hedge funds, παρά μόνο για τους αιωνίως κερδισμένους αναδόχους που έλαβαν ως προμήθεια 36 εκατ. ευρώ.
Δεν θα ασχοληθούμε με το παρελθόν και κυρίως με τον τρόπο που το ΤΧΣ από τα επίπεδα κατοχής του 84,39 % του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ του 2013 μετά το πρόγραμμα της δεύτερης ανακεφαλαιοποιησης έφτασε να κατέχει το 2018 μόνο το 40,39% του μετοχικού κεφαλαίου.
Δηλαδή δεν θα ασχοληθούμε καθόλου με τον τρόπο που από την πλήρη κρατικοποίηση του 2013 μετά τα δυο επόμενα προγράμματα ανακεφαλαιοποίησης του 2014 και του 2015 οδηγήθηκε στην απώλεια άνω του 50% της μετοχικής παρουσίας στην ΕΤΕ.
Αυτή η διερεύνηση κάποτε πρέπει να λάβει χώρα σε επίπεδο δικαιοσύνης ώστε να ριχθεί άπλετο φως στο πως περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου έφυγαν από τα χέρια του με διαδικασίες τουλάχιστον περίεργες για να χρησιμοποιήσουμε την καλλίτερη λέξη.
Ούτε θα ασχοληθούμε με το γεγονός ότι το ΤΧΣ επένδυσε στην ΕΤΕ συνολικά 9,38 δις € εκ των οποίων 8,46 δις € σε κεφάλαια ενώ έκλεισε το χρηματοδοτικό κενό των τραπεζών που έσπασαν σε καλές και κακές, το γνωστό funding gap ,όπως της Probank και αρκετών συνεταιριστικών τραπεζών .
Θα σταθούμε όμως στο υπόλοιπο ποσοστό του 8,39% και στην αναγκαιότητα παραμονής του στο ελληνικό δημόσιο, όχι στο ΤΧΣ, του οποίου ο χρονικός ορίζοντας λήγει το 2025, ενώ αποτελεί τμήμα των περιουσιακών στοιχείων που δόθηκαν στο Υπερταμείο με σκοπό υποτίθεται την ρευστοποίηση τους για την μείωση του δημόσιου χρέους .
Με το ποσοστό αυτό το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να παραμένει ο μεγαλύτερος μέτοχος της πολυμετοχικής τράπεζας με μόνο το Capital Group Companies να υπερβαίνει με 5,06% το όριο αφύπνισης του 5% που οδηγεί σε σκέψεις-προοπτικές βασικού μετόχου.
Προσωπικά πιστεύουμε ότι το συγκεκριμένο ποσοστό δεν πρέπει να περάσει στο ιδιωτικό κεφάλαιο αφού ούτε το πολιτικό αφήγημα περί επενδύσιμης οικονομίας θα ενισχυθεί περαιτέρω, ούτε και ένα επιπλέον δις θα κάνει την ουσιαστική διαφορά στη περιβόητη μείωση του δημόσιου χρέους.
Το αντίθετο όμως η ‘θεμελίωση μιας μεγάλης και ισχυρής’ μειοψηφίας η οποία θα έχει διττό ρόλο, πρώτον έλεγχου και δεύτερον στήριξης παρεμβάσεων που απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις, σίγουρα θα είναι πιο χρήσιμη για τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως εμβληματική του τρόπου που οι συμφέρουσες για το κοινό καλό επιλογές θα μπορούν να αναδεικνύονται άμεσα και αποτελεσματικά.
Η δράση μιας τέτοιας μειοψηφίας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνδεθεί με την διοίκηση , απλά θα αποτελεί τμήμα της μακροοικονομικής πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών όταν θα κρίνεται πως η διαχείριση της συνολικής ζήτησης απαιτεί χαλιναγώγηση ενδεχόμενων ακραίων επιλογών.
Είναι αδιανόητο το Υπουργείο Οικονομικών να παρακαλά τις τράπεζες και να γελοιοποιείται με αυτό τον τρόπο η δομή της εκτελεστικής εξουσίας με το να ζητά να μειωθεί το άνοιγμα μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων ή να αυξηθούν οι πιστώσεις προς τον επιχειρηματικό κόσμο για να υπάρξει ανάπτυξη.
Η ρητορική υποστηρικτή της πλήρους ιδιωτικοποίησης του εγχώριου πιστωτικού συστήματος έχει διαμορφώσει όρους πεποίθησης της όλης διαδικασίας, πλην όμως κάθε πρακτική κρίνεται από τα αποτελέσματα της και επομένως προκειμένου να μην γίνουμε μάρτυρες μιας δυσμενούς σε βάθος χρόνου πραγματικότητας καλό θα ήταν να προνοήσουμε για τα μέσα αναχαίτισης της .
Αυτά που λαμβάνουν χώρα στο ισχυρότατο τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας με την Ιταλική UniCredit να κινείται επιθετικά εναντίων της Commerzbank θέλοντας την μη φιλική εξαγορά της πρέπει να μας οδηγήσουν σε σκέψεις και κυρίως να μας δείξουν τις αναγκαιότητες .
Αφήνουμε στην άκρη τις γελοιότητες περί τραπεζικού εθνικισμού και εστιάζουμε μόνο στους κινδύνους και στην εργαλειοθήκη αντιμετώπισης μονοπωλιακών πρακτικών προς όφελος της πραγματικής οικονομίας και του φορολογούμενου πολίτη.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών