Ανέβηκε στην εξουσία το 2008 επειδή οι Millennials τον έβλεπαν ως Μαύρο Ιησού
Είναι αλήθεια πως πριν χρόνια ο Barack Obama στα μάτια των περισσότερων, ήταν ένα φαινόμενο και ένας άνθρωπος που είχε βάλει πολύ ψηλά τον πήχη για τον ορισμό του «πολιτικού ηγέτη».
Προσωπικά δε ήμουν θαυμαστής του, διότι πίστευα ότι ανέλαβε την προεδρία στον απόηχο της οικονομικής κατάρρευσης του 2008 και κατάφερε να βοηθήσει τη χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Ως πολύ νέος και αφελής τότε δεν ήξερα τί γίνεται στη Λιβύη, στη Συρία, ποιοι ήταν οι υπαίτιοι με τις «πλάτες» για την οικονομική κρίση που μετέπειτα ήρθε στην Ευρώπη και φτωχοποίησε μεταξύ άλλων και την Ελλάδα. Είχε ακουστεί και παράλογο μάλιστα ένα σχόλιο «λύκος με προβιά αρνιού» από έναν συνάδελφο.
Οκτώ χρόνια μετά το τέλος της προεδρίας του Barack Obama, λαμβάνοντας υπόψη όσα έχουν λάβηει χώρα παγκοσμίως και, επιπλέον, τον ρόλο που έπαιξε στις κρίσιμες επιλογές ο ίδιος, θα ήταν τουλάχιστον βλακώδες να μην άλλαζε η άποψη για τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ.
Μία ορθολογική αποτίμηση του έργου του πραγματοποιεί σε άρθρο και ο ιστότοπος «American Greatness».
Όπως σχολιάζει καυστικά, κάθε λίγους μήνες εμφανίζεται μια αποστειρωμένη έκθεση που υπερασπίζεται τα πεπραγμένα του Barack Obama. Ένα αφήγημα που -βολικά- αγνοεί τα εγγενή προβλήματα στο να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη λήψη εκτελεστικών αποφάσεων, ένα άτομο χωρίς συνταγματικό ρόλο ή επίβλεψη από το Κογκρέσο.
Ενδεικτικά, το καλοκαίρι του 2024, ο Obama αναδείχθηκε σε κεντρικό πρόσωπο της λογοκρισίας που επέβαλαν οι Δημοκρατικοί στο Διαδίκτυο, ενώ ξεκίνησε μια νέα εκστρατεία κατά της οπλοκατοχής. Σε παλαιότερες εποχές, το θέαμα ενός πρώην προέδρου που πρωτοστατούσε σε ταυτόχρονες εκστρατείες κατά της Πρώτης και της Δεύτερης Τροποποίησης του Συντάγματος της χώρας, θα είχε προκαλέσει σάλο στα ΜΜΕ. Όμως, όπως απέδειξε η εκλογική κάλυψη της περασμένης εβδομάδας, ο αμερικανικός Τύπος δεν ενδιαφέρεται πλέον να αναφέρει σοβαρά γεγονότα ή να διατηρήσει τη διαφάνεια. Τα ΜΜΕ είναι πλέον υπηρέτες όσων κατέχουν την εξουσία, σε αυτήν την περίπτωση των Δημοκρατικών, και θα κάνουν τα πάντα για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.
Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη ερμηνεία της περίεργης εμπλοκής του Obama κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων D. Trump και J. Biden. Είναι ότι ο Obama δεν ήταν ποτέ ηγέτης, όπως δεν είναι και τώρα.
Μετά την προεδρία, ήταν προσηλωμένος στο να συλλέγει πλούτο, να αγοράζει πολυτελή ακίνητα και να κάνει παρέα σε ιδιωτικά γιοτ με διασημότητες. Τα στρατοσφαιρικά επίπεδα εγωισμού και η απουσία αυτοσυνειδησίας τον παρακίνησαν να εμφανίζεται περιστασιακά δημόσια δίπλα στον Biden ως μεγαλύτερη, πιο δημοφιλής φιγούρα, για να δείξει ότι ήταν «Αυτός» που που έπαιρνε τις αποφάσεις, κάτι το οποίο δεν συνέβαινε...
Τα πάντα για το image
Η έλλειψη διευθυντικής εμπειρίας του Obama και η ελάχιστη κατανόησή του για σημαντικά θέματα δεν είχαν σημασία —οι Δημοκρατικοί ήθελαν μια εύπλαστη φιγούρα ως ηγέτη του Ελεύθερου Κόσμου που να μπορεί να μιλά αποφασιστικά, να ταξιδεύει στον κόσμο επαναλαμβάνοντας αριστερές κοινοτοπίες και να υπογράφει οτιδήποτε τίθεται μπροστά του.
Αυτό που απέτυχαν να κατανοήσουν οι Δημοκρατικοί ήταν ότι εν τέλει δημιούργησαν μια φιγούρα που κατέστρεψε τελικά το κόμμα τους με τρόπους που δεν περίμεναν. Οι ακροαριστερές πεποιθήσεις του Obama, η αντιπάθειά του προς την Αμερική και ο φυλετικός διχασμός που έσπερνε, ήταν κάπως κρυμμένες στην αρχή, ωστόσο έγιναν αρκετά εμφανείς όταν οι Δημοκρατικοί τον έβαλαν στο «βάθρο» τυφλωμένοι από τη γοητεία του.
Πουθενά αυτό δεν ήταν πιο εμφανές από ό,τι μετά την τοποθέτηση της Kamala Harris ως υποψήφιας προέδρου. Η αποτυχία του αντιπροέδρου επί προεδρίας Obama, Joe Biden, παραμερίστηκε μετά το καταστροφικό debate όπου φαινόταν ζαλισμένος και μπερδεμένος. Οι Δημοκρατικοί μεσίτες εξουσίας, ειδικά ο Obama μαζί με την Pelosi, γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Biden να νικήσει τον Donald Trump τον Νοέμβριο.
Αυτό στο οποίο δεν υπολόγισαν ήταν ότι ο Biden υποστήριξε αμέσως την αντιπρόεδρό του. Ο Obama και η Pelosi δεν είδαν αυτή την κίνηση να έρχεται...
Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για όποιον έχει παρακολουθήσει την προεδρική πολιτική από τη στιγμή που ορκίστηκε ο Obama στις 20 Ιανουαρίου 2009, έως τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας. Η λατρεία της προσωπικότητας του Obama εμπόδισε τη ζημιά να φανεί στο σύνολό της μέχρι πολύ μετά τη δεύτερη θητεία του.
Ο ριζοσπαστισμός του και η τάση του να έλκεται από τον πλούτο και τη φήμη, έθεσαν σε κίνδυνο την προεδρία του και αυτό εξηγεί πώς το Δημοκρατικό Κόμμα μετακινήθηκε τόσο αριστερά και αποξένωσε ένα μεγάλο μέρος της μετριοπαθούς βάσης του.
Μία σειρά από μεγάλα λάθη
Η εμμονή του Obama με τους δισεκατομμυριούχους οδήγησε σε μια αναδυόμενη ολιγαρχία, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας.
Επίσης, ως αποτέλεσμα της woke παράνοιας που έσπειρε μέσω πολιτικών «DEI», η φυλετική κόντρα αυξήθηκε, η ανισότητα εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Παράλληλα, εντάθηκε το μίσος κατά της Ρωσίας στην προσπάθεια των Δημοκρατικών να «χτυπήσουν» τον Trump στις εκλογές από το 2016 και μετά.
Παρά τον έξυπνο τρόπο του, ο Obama ήταν μια καταστροφή για τους Δημοκρατικούς...
Ανέβηκε στην εξουσία το 2008 επειδή οι Millennials ηλικίας 18 έως 25 ετών τον έβλεπαν ως Μαύρο Ιησού.
Αλλά όλα τα παραπάνω ήταν και ένα χρυσωρυχείο για τον ίδιο τον Obama, ο οποίος βρίσκεται τώρα στην τέταρτη έπαυλή του...
Ήθελε φήμη, περιουσία, λατρεία και καμία ευθύνη...
H.T.
www.bankingnews.gr
Προσωπικά δε ήμουν θαυμαστής του, διότι πίστευα ότι ανέλαβε την προεδρία στον απόηχο της οικονομικής κατάρρευσης του 2008 και κατάφερε να βοηθήσει τη χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Ως πολύ νέος και αφελής τότε δεν ήξερα τί γίνεται στη Λιβύη, στη Συρία, ποιοι ήταν οι υπαίτιοι με τις «πλάτες» για την οικονομική κρίση που μετέπειτα ήρθε στην Ευρώπη και φτωχοποίησε μεταξύ άλλων και την Ελλάδα. Είχε ακουστεί και παράλογο μάλιστα ένα σχόλιο «λύκος με προβιά αρνιού» από έναν συνάδελφο.
Οκτώ χρόνια μετά το τέλος της προεδρίας του Barack Obama, λαμβάνοντας υπόψη όσα έχουν λάβηει χώρα παγκοσμίως και, επιπλέον, τον ρόλο που έπαιξε στις κρίσιμες επιλογές ο ίδιος, θα ήταν τουλάχιστον βλακώδες να μην άλλαζε η άποψη για τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ.
Μία ορθολογική αποτίμηση του έργου του πραγματοποιεί σε άρθρο και ο ιστότοπος «American Greatness».
Όπως σχολιάζει καυστικά, κάθε λίγους μήνες εμφανίζεται μια αποστειρωμένη έκθεση που υπερασπίζεται τα πεπραγμένα του Barack Obama. Ένα αφήγημα που -βολικά- αγνοεί τα εγγενή προβλήματα στο να αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στη λήψη εκτελεστικών αποφάσεων, ένα άτομο χωρίς συνταγματικό ρόλο ή επίβλεψη από το Κογκρέσο.
Ενδεικτικά, το καλοκαίρι του 2024, ο Obama αναδείχθηκε σε κεντρικό πρόσωπο της λογοκρισίας που επέβαλαν οι Δημοκρατικοί στο Διαδίκτυο, ενώ ξεκίνησε μια νέα εκστρατεία κατά της οπλοκατοχής. Σε παλαιότερες εποχές, το θέαμα ενός πρώην προέδρου που πρωτοστατούσε σε ταυτόχρονες εκστρατείες κατά της Πρώτης και της Δεύτερης Τροποποίησης του Συντάγματος της χώρας, θα είχε προκαλέσει σάλο στα ΜΜΕ. Όμως, όπως απέδειξε η εκλογική κάλυψη της περασμένης εβδομάδας, ο αμερικανικός Τύπος δεν ενδιαφέρεται πλέον να αναφέρει σοβαρά γεγονότα ή να διατηρήσει τη διαφάνεια. Τα ΜΜΕ είναι πλέον υπηρέτες όσων κατέχουν την εξουσία, σε αυτήν την περίπτωση των Δημοκρατικών, και θα κάνουν τα πάντα για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους.
Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη ερμηνεία της περίεργης εμπλοκής του Obama κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων D. Trump και J. Biden. Είναι ότι ο Obama δεν ήταν ποτέ ηγέτης, όπως δεν είναι και τώρα.
Μετά την προεδρία, ήταν προσηλωμένος στο να συλλέγει πλούτο, να αγοράζει πολυτελή ακίνητα και να κάνει παρέα σε ιδιωτικά γιοτ με διασημότητες. Τα στρατοσφαιρικά επίπεδα εγωισμού και η απουσία αυτοσυνειδησίας τον παρακίνησαν να εμφανίζεται περιστασιακά δημόσια δίπλα στον Biden ως μεγαλύτερη, πιο δημοφιλής φιγούρα, για να δείξει ότι ήταν «Αυτός» που που έπαιρνε τις αποφάσεις, κάτι το οποίο δεν συνέβαινε...
Τα πάντα για το image
Η έλλειψη διευθυντικής εμπειρίας του Obama και η ελάχιστη κατανόησή του για σημαντικά θέματα δεν είχαν σημασία —οι Δημοκρατικοί ήθελαν μια εύπλαστη φιγούρα ως ηγέτη του Ελεύθερου Κόσμου που να μπορεί να μιλά αποφασιστικά, να ταξιδεύει στον κόσμο επαναλαμβάνοντας αριστερές κοινοτοπίες και να υπογράφει οτιδήποτε τίθεται μπροστά του.
Αυτό που απέτυχαν να κατανοήσουν οι Δημοκρατικοί ήταν ότι εν τέλει δημιούργησαν μια φιγούρα που κατέστρεψε τελικά το κόμμα τους με τρόπους που δεν περίμεναν. Οι ακροαριστερές πεποιθήσεις του Obama, η αντιπάθειά του προς την Αμερική και ο φυλετικός διχασμός που έσπερνε, ήταν κάπως κρυμμένες στην αρχή, ωστόσο έγιναν αρκετά εμφανείς όταν οι Δημοκρατικοί τον έβαλαν στο «βάθρο» τυφλωμένοι από τη γοητεία του.
Πουθενά αυτό δεν ήταν πιο εμφανές από ό,τι μετά την τοποθέτηση της Kamala Harris ως υποψήφιας προέδρου. Η αποτυχία του αντιπροέδρου επί προεδρίας Obama, Joe Biden, παραμερίστηκε μετά το καταστροφικό debate όπου φαινόταν ζαλισμένος και μπερδεμένος. Οι Δημοκρατικοί μεσίτες εξουσίας, ειδικά ο Obama μαζί με την Pelosi, γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Biden να νικήσει τον Donald Trump τον Νοέμβριο.
Αυτό στο οποίο δεν υπολόγισαν ήταν ότι ο Biden υποστήριξε αμέσως την αντιπρόεδρό του. Ο Obama και η Pelosi δεν είδαν αυτή την κίνηση να έρχεται...
Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για όποιον έχει παρακολουθήσει την προεδρική πολιτική από τη στιγμή που ορκίστηκε ο Obama στις 20 Ιανουαρίου 2009, έως τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας. Η λατρεία της προσωπικότητας του Obama εμπόδισε τη ζημιά να φανεί στο σύνολό της μέχρι πολύ μετά τη δεύτερη θητεία του.
Ο ριζοσπαστισμός του και η τάση του να έλκεται από τον πλούτο και τη φήμη, έθεσαν σε κίνδυνο την προεδρία του και αυτό εξηγεί πώς το Δημοκρατικό Κόμμα μετακινήθηκε τόσο αριστερά και αποξένωσε ένα μεγάλο μέρος της μετριοπαθούς βάσης του.
Μία σειρά από μεγάλα λάθη
Η εμμονή του Obama με τους δισεκατομμυριούχους οδήγησε σε μια αναδυόμενη ολιγαρχία, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας.
Επίσης, ως αποτέλεσμα της woke παράνοιας που έσπειρε μέσω πολιτικών «DEI», η φυλετική κόντρα αυξήθηκε, η ανισότητα εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Παράλληλα, εντάθηκε το μίσος κατά της Ρωσίας στην προσπάθεια των Δημοκρατικών να «χτυπήσουν» τον Trump στις εκλογές από το 2016 και μετά.
Παρά τον έξυπνο τρόπο του, ο Obama ήταν μια καταστροφή για τους Δημοκρατικούς...
Ανέβηκε στην εξουσία το 2008 επειδή οι Millennials ηλικίας 18 έως 25 ετών τον έβλεπαν ως Μαύρο Ιησού.
Αλλά όλα τα παραπάνω ήταν και ένα χρυσωρυχείο για τον ίδιο τον Obama, ο οποίος βρίσκεται τώρα στην τέταρτη έπαυλή του...
Ήθελε φήμη, περιουσία, λατρεία και καμία ευθύνη...
H.T.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών