Ρεπορτάζ της Deutsche Welle για το Erasmus την εποχή του κορωνοϊού
Η πανδημία βρήκε χιλιάδες Ευρωπαίους φοιτητές σε άλλες χώρες στα πλαίσια του προγράμματος πανεπιστημιακών ανταλλαγών της ΕΕ, το «Erasmus».
Πολλοί επέστρεψαν στις χώρες τους, αβέβαιο όμως παραμένει το επόμενο εξάμηνο.
Το 2015 ο Αλμπέρτο Σπάτολα επέλεξε τη Λουμπλιάνα για το εξάμηνο με το πρόγραμμα Erasmus.
Ήταν 5 μήνες στην πρωτεύουσα της Κροατίας, οι οποίοι άλλαξαν τη ζωή του, όπως ο ίδιος λέει.
Όχι μόνο γιατί απέκτησε φιλίες με ανθρώπους από κάθε γωνιά της γης.
Όχι μόνο γιατί έμαθε ότι πολλά πράγματα ιδωμένα μέσα από μια γενικότερη οπτική γωνία φωτίζονται διαφορετικά.
Αλλά επειδή ο πατέρας του βρέθηκε εκεί στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
“Ήταν εντυπωσιακό να παρατηρεί κανείς τις αλλαγές και βελτιώσεις ανάμεσα σε δύο γενιές” λέει.
Δυσκολίες στη διαδικτυακή μάθηση
Η ιστορία δεν θα μπορούσε να γραφτεί καλύτερα, σε ότι αφορά το πρόγραμμα Erasmus της ΕΕ.
Από το 1987 πάνω από δέκα εκ. νέοι Ευρωπαίοι ταξίδεψαν σε άλλες χώρες της γηραιάς ηπείρου για να σπουδάσουν πέντε μήνες ή ένα χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ακολούθησε και η δυνατότητα για πρακτική εξάσκηση, εθελοντική εργασία και άλλα προγράμματα ανταλλαγών.
Το 2018 853.000 νέοι πέρασαν κάποιο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό.
Όμως όπως και σε άλλους τομείς της ζωής, ο Covid-19 έπληξε σκληρά το πρόγραμμα Erasmus.
Ο Αλμπέρτο Σπάτολα, 29 χρόνων, ήθελε στις αρχές Μαρτίου να πάει στις Βρυξέλλες για να ξεκινήσει πρακτική εξάσκηση στο Δίκτυο Φοιτητών Erasmus ESN και να μάθει γαλλικά.
Αντ’ αυτού βρίσκεται εγκλωβισμένος στην πόλη του, την Γένοβα, και τηλεφωνεί μέσω Skype.
Έχει τύχη, γιατί παρόλα αυτά παίρνει χρήματα και μπορεί τμήμα της δουλειάς του να το κάνει διαδικτυακά.
Αλλά σε ότι αφορά την ανταλλαγή με άλλους Ευρωπαίους, την προσωπική συζήτηση, τη μπίρα στο τέλος της ημέρας και τις εκδρομές τα Σαββατοκύριακα, όλες αυτές οι εμπειρίες λείπουν.
Ο Κωστής Γιαννίδης, πρόεδρος του Δικτύου Φοιτητών Eramsus, διηγείται μέσω Skype ότι δημοσκόπηση που έκανε το ESN δείχνει ότι το 36% των φοιτητών του Erasmus επέστρεψαν στις χώρες τους.
Άλλοι συνεχίζουν να σπουδάζουν διαδικτυακά, μερικά πανεπιστήμια ωστόσο δεν προσφέρουν μαθήματα μέσω διαδικτύου.
“Είναι ένα πρόβλημα για τους φοιτητές, που αισθάνονται ανασφαλείς για το εάν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις σπουδαστικές τους υποχρεώσεις” λέει ο Γιαννίδης.
Στον ιστότοπό της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρεί να απαντήσει σε ανάλογα ερωτήματα και απευθύνει την παράκληση “τα πανεπιστήμια και οι σχολές να επιδεικνύουν όσο το δυνατόν περισσότερη ελαστικότητα και πραγματισμό”.
Κινδυνεύει η ελεύθερη διακίνηση;
Σε πολλές περιπτώσεις οι φοιτητές μπορούν να κρατήσουν τα χρήματα.
Όποιος λόγω κορωνοϊού διακόπτει την παραμονή του σε άλλη χώρα, μπορεί να αιτηθεί τα χρήματα του ταξιδιού επιστροφής.
“Στην αρχή επικρατούσε χάος” διηγείται ο πρόεδρος του ESN.
“Οι φοιτητές κλήθηκαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και παράλληλα έκλεισαν τα σύνορα χώρες που είχαν δεχθεί φοιτητές».
Πώς θα συνεχιστεί τώρα το πρόγραμμα Erasmus με τις φοιτητικές ανταλλαγές είναι άδηλο, όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Ως πρόεδρος της Επιτροπής Εκπαίδευσης και Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η ευρωβουλευτής Ζαμπίνε Φερχάγεν από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, κάνει προσπάθειες για να δοθεί στο πρόγραμμα, παρά την κρίση, διπλή και τριπλή επιδότηση από τον κοινοτικό προϋπολογισμό της επόμενης επταετίας.
Κατά την γνώμη της οι πόροι είναι αναγκαίοι για να διευρυνθεί το πρίσμα σπουδών, να γίνει το πρόγραμμα πιο συνεκτικό και να εμπλουτισθεί με προσφορές σε ανθρώπους με αναπηρίες.
Εάν το επόμενο εξάμηνο θα μπορέσουν οι φοιτητές να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus ή να κάνουν πρακτική εξάσκηση, εξαρτάται από το πόσο γρήγορα οι χώρες θα επανακτήσουν τον έλεγχο της πανδημίας.
“Πρέπει να επιστρέψουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται στην ελεύθερη διακίνηση διεθνώς” λέει.
Ο Αλμπέρτο Σπάτολα ελπίζει πάντως ότι τον επόμενο μήνα θα μπορέσει να ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για την πρακτική άσκηση.
“Φοβάμαι μήπως η κορωνοκρίση οδηγήσει στο να μην θεωρούμε πλέον την κινητικότητα ως συστατικό στοιχείο της ζωής μας, αλλά ως είδος πολυτέλειας που δεν θα το θέλουμε πια”.
Ιδιαίτερα σε εποχές αύξησης του εθνικισμού, και η Ιταλία είναι μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να επενδυθούν περισσότερα χρήματα, για να μπορούν νέοι άνθρωποι να συλλέγουν εμπειρίες, όπως γίνεται με το πρόγραμμα Erasmus.
www.bankingnews.gr
Πολλοί επέστρεψαν στις χώρες τους, αβέβαιο όμως παραμένει το επόμενο εξάμηνο.
Το 2015 ο Αλμπέρτο Σπάτολα επέλεξε τη Λουμπλιάνα για το εξάμηνο με το πρόγραμμα Erasmus.
Ήταν 5 μήνες στην πρωτεύουσα της Κροατίας, οι οποίοι άλλαξαν τη ζωή του, όπως ο ίδιος λέει.
Όχι μόνο γιατί απέκτησε φιλίες με ανθρώπους από κάθε γωνιά της γης.
Όχι μόνο γιατί έμαθε ότι πολλά πράγματα ιδωμένα μέσα από μια γενικότερη οπτική γωνία φωτίζονται διαφορετικά.
Αλλά επειδή ο πατέρας του βρέθηκε εκεί στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
“Ήταν εντυπωσιακό να παρατηρεί κανείς τις αλλαγές και βελτιώσεις ανάμεσα σε δύο γενιές” λέει.
Δυσκολίες στη διαδικτυακή μάθηση
Η ιστορία δεν θα μπορούσε να γραφτεί καλύτερα, σε ότι αφορά το πρόγραμμα Erasmus της ΕΕ.
Από το 1987 πάνω από δέκα εκ. νέοι Ευρωπαίοι ταξίδεψαν σε άλλες χώρες της γηραιάς ηπείρου για να σπουδάσουν πέντε μήνες ή ένα χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ακολούθησε και η δυνατότητα για πρακτική εξάσκηση, εθελοντική εργασία και άλλα προγράμματα ανταλλαγών.
Το 2018 853.000 νέοι πέρασαν κάποιο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό.
Όμως όπως και σε άλλους τομείς της ζωής, ο Covid-19 έπληξε σκληρά το πρόγραμμα Erasmus.
Ο Αλμπέρτο Σπάτολα, 29 χρόνων, ήθελε στις αρχές Μαρτίου να πάει στις Βρυξέλλες για να ξεκινήσει πρακτική εξάσκηση στο Δίκτυο Φοιτητών Erasmus ESN και να μάθει γαλλικά.
Αντ’ αυτού βρίσκεται εγκλωβισμένος στην πόλη του, την Γένοβα, και τηλεφωνεί μέσω Skype.
Έχει τύχη, γιατί παρόλα αυτά παίρνει χρήματα και μπορεί τμήμα της δουλειάς του να το κάνει διαδικτυακά.
Αλλά σε ότι αφορά την ανταλλαγή με άλλους Ευρωπαίους, την προσωπική συζήτηση, τη μπίρα στο τέλος της ημέρας και τις εκδρομές τα Σαββατοκύριακα, όλες αυτές οι εμπειρίες λείπουν.
Ο Κωστής Γιαννίδης, πρόεδρος του Δικτύου Φοιτητών Eramsus, διηγείται μέσω Skype ότι δημοσκόπηση που έκανε το ESN δείχνει ότι το 36% των φοιτητών του Erasmus επέστρεψαν στις χώρες τους.
Άλλοι συνεχίζουν να σπουδάζουν διαδικτυακά, μερικά πανεπιστήμια ωστόσο δεν προσφέρουν μαθήματα μέσω διαδικτύου.
“Είναι ένα πρόβλημα για τους φοιτητές, που αισθάνονται ανασφαλείς για το εάν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις σπουδαστικές τους υποχρεώσεις” λέει ο Γιαννίδης.
Στον ιστότοπό της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρεί να απαντήσει σε ανάλογα ερωτήματα και απευθύνει την παράκληση “τα πανεπιστήμια και οι σχολές να επιδεικνύουν όσο το δυνατόν περισσότερη ελαστικότητα και πραγματισμό”.
Κινδυνεύει η ελεύθερη διακίνηση;
Σε πολλές περιπτώσεις οι φοιτητές μπορούν να κρατήσουν τα χρήματα.
Όποιος λόγω κορωνοϊού διακόπτει την παραμονή του σε άλλη χώρα, μπορεί να αιτηθεί τα χρήματα του ταξιδιού επιστροφής.
“Στην αρχή επικρατούσε χάος” διηγείται ο πρόεδρος του ESN.
“Οι φοιτητές κλήθηκαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και παράλληλα έκλεισαν τα σύνορα χώρες που είχαν δεχθεί φοιτητές».
Πώς θα συνεχιστεί τώρα το πρόγραμμα Erasmus με τις φοιτητικές ανταλλαγές είναι άδηλο, όπως σε πολλές άλλες περιπτώσεις.
Ως πρόεδρος της Επιτροπής Εκπαίδευσης και Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η ευρωβουλευτής Ζαμπίνε Φερχάγεν από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, κάνει προσπάθειες για να δοθεί στο πρόγραμμα, παρά την κρίση, διπλή και τριπλή επιδότηση από τον κοινοτικό προϋπολογισμό της επόμενης επταετίας.
Κατά την γνώμη της οι πόροι είναι αναγκαίοι για να διευρυνθεί το πρίσμα σπουδών, να γίνει το πρόγραμμα πιο συνεκτικό και να εμπλουτισθεί με προσφορές σε ανθρώπους με αναπηρίες.
Εάν το επόμενο εξάμηνο θα μπορέσουν οι φοιτητές να φοιτήσουν σε πανεπιστήμια στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus ή να κάνουν πρακτική εξάσκηση, εξαρτάται από το πόσο γρήγορα οι χώρες θα επανακτήσουν τον έλεγχο της πανδημίας.
“Πρέπει να επιστρέψουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται στην ελεύθερη διακίνηση διεθνώς” λέει.
Ο Αλμπέρτο Σπάτολα ελπίζει πάντως ότι τον επόμενο μήνα θα μπορέσει να ταξιδέψει στις Βρυξέλλες για την πρακτική άσκηση.
“Φοβάμαι μήπως η κορωνοκρίση οδηγήσει στο να μην θεωρούμε πλέον την κινητικότητα ως συστατικό στοιχείο της ζωής μας, αλλά ως είδος πολυτέλειας που δεν θα το θέλουμε πια”.
Ιδιαίτερα σε εποχές αύξησης του εθνικισμού, και η Ιταλία είναι μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να επενδυθούν περισσότερα χρήματα, για να μπορούν νέοι άνθρωποι να συλλέγουν εμπειρίες, όπως γίνεται με το πρόγραμμα Erasmus.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών