Το ΔΕΕ έσπευσε να ξεκαθαρίσε ότι και μια αντίθετη πολιτική, που επιτρέπει τη χρήση θρησκευτικών συμβόλων, θα ήταν επίσης δικαιολογημένη
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έλαβε σήμερα μία απόφαση-σταθμό, αφού κατά συνθήκες απαγορεύει σε εργαζόμενους του δημοσίου τομέα -αλλά και ευρύτερα- να φέρουν εμφανώς οποιαδήποτε «διακριτικό» αποκαλύπτει φιλοσοφικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «ουδέτερο διοικητικό περιβάλλον».
«Ένας τέτοιος κανόνας δεν εισάγει διακρίσεις εάν εφαρμόζεται με γενικό και αδιάκριτο τρόπο σε όλο το προσωπικό της εν λόγω διοίκησης και εφόσον περιορίζεται σε ό,τι είναι απολύτως απαραίτητο», δήλωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), σύμφωνα με τον ανακοινωθέν που εκδόθηκε σήμερα (28/11).
Η απόφαση αναφέρεται στην περίπτωση μιας γυναίκας από τον δήμο Ans στο Βέλγιο, η οποία προσέφυγε σε τοπικό δικαστήριο, ισχυριζόμενη ότι είχε παραβιαστεί η θρησκευτική της ελευθερία και ότι έπεσε θύμα διακρίσεων αφού της απαγόρευσαν να φοράει ισλαμική μαντίλα στον εργασιακό της χώρο.
Μετά την απόφαση για το περιστατικό με τη μαντίλα, ο δήμος άλλαξε τους όρους απασχόλησης για να απαγορεύσει σε όλους τους εργαζόμενους να φορούν εμφανή διακριτικά «ιδεολογικής ή θρησκευτικής πίστης».
Ακουλούθως, ένα δικαστήριο στη Λιέγη προσέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ επερωτώντας κατά πόσο αυτός ο αυστηρός κανόνας ουδετερότητας, που επιβλήθηκε από τον δήμο, οδηγούσε σε διακρίσεις που αντίκεινται στο δίκαιο της ΕΕ.
Ο κανόνας «μπορεί να θεωρηθεί ότι δικαιολογείται αντικειμενικά από θεμιτό σκοπό», έκρινε σχετικά το δικαστήριο, ωστόσο έσπευσε να ξεκαθαρίσε ότι και μια αντίθετη πολιτική που επιτρέπει τη χρήση θρησκευτικών συμβόλων θα ήταν επίσης δικαιολογημένη.
«Κάθε κράτος μέλος και οποιοσδήποτε φορέας υπό κρατική σκέπη, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, έχει περιθώριο διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά στην επίτευξη της ουδετερότητας της δημόσιας υπηρεσίας που σκοπεύει να προωθήσει στον χώρο εργασίας, ανάλογα με το δικό του πλαίσιο», ανέφερε το δικαστήριο
Το δικαστήριο πρόσθεσε: «Ωστόσο, αυτός ο στόχος πρέπει να επιδιώκεται με συνεπή και συστηματικό τρόπο και τα μέτρα που λαμβάνονται για την επίτευξή του πρέπει να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα. Εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια να επαληθεύσουν ότι πληρούνται αυτές οι απαιτήσεις».
Υπενθυμίζεται ότι σε μία παρόμοια δικαστική διαμάχη, τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, το δικαστήριο της ΕΕ είχε αποφασίσει ότι ο εσωτερικός κανονισμός μίας επιχείρησης που απαγορευεί ρητά την εμφανή χρήση κάθε θρησκευτικού, φιλοσοφικού ή πνευματικού διακριτικού στην εργασία δεν συνιστά άμεση διάκριση.
www.bankingnews.gr
«Ένας τέτοιος κανόνας δεν εισάγει διακρίσεις εάν εφαρμόζεται με γενικό και αδιάκριτο τρόπο σε όλο το προσωπικό της εν λόγω διοίκησης και εφόσον περιορίζεται σε ό,τι είναι απολύτως απαραίτητο», δήλωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), σύμφωνα με τον ανακοινωθέν που εκδόθηκε σήμερα (28/11).
Η απόφαση αναφέρεται στην περίπτωση μιας γυναίκας από τον δήμο Ans στο Βέλγιο, η οποία προσέφυγε σε τοπικό δικαστήριο, ισχυριζόμενη ότι είχε παραβιαστεί η θρησκευτική της ελευθερία και ότι έπεσε θύμα διακρίσεων αφού της απαγόρευσαν να φοράει ισλαμική μαντίλα στον εργασιακό της χώρο.
Μετά την απόφαση για το περιστατικό με τη μαντίλα, ο δήμος άλλαξε τους όρους απασχόλησης για να απαγορεύσει σε όλους τους εργαζόμενους να φορούν εμφανή διακριτικά «ιδεολογικής ή θρησκευτικής πίστης».
Ακουλούθως, ένα δικαστήριο στη Λιέγη προσέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ επερωτώντας κατά πόσο αυτός ο αυστηρός κανόνας ουδετερότητας, που επιβλήθηκε από τον δήμο, οδηγούσε σε διακρίσεις που αντίκεινται στο δίκαιο της ΕΕ.
Ο κανόνας «μπορεί να θεωρηθεί ότι δικαιολογείται αντικειμενικά από θεμιτό σκοπό», έκρινε σχετικά το δικαστήριο, ωστόσο έσπευσε να ξεκαθαρίσε ότι και μια αντίθετη πολιτική που επιτρέπει τη χρήση θρησκευτικών συμβόλων θα ήταν επίσης δικαιολογημένη.
«Κάθε κράτος μέλος και οποιοσδήποτε φορέας υπό κρατική σκέπη, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, έχει περιθώριο διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά στην επίτευξη της ουδετερότητας της δημόσιας υπηρεσίας που σκοπεύει να προωθήσει στον χώρο εργασίας, ανάλογα με το δικό του πλαίσιο», ανέφερε το δικαστήριο
Το δικαστήριο πρόσθεσε: «Ωστόσο, αυτός ο στόχος πρέπει να επιδιώκεται με συνεπή και συστηματικό τρόπο και τα μέτρα που λαμβάνονται για την επίτευξή του πρέπει να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα. Εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια να επαληθεύσουν ότι πληρούνται αυτές οι απαιτήσεις».
Υπενθυμίζεται ότι σε μία παρόμοια δικαστική διαμάχη, τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, το δικαστήριο της ΕΕ είχε αποφασίσει ότι ο εσωτερικός κανονισμός μίας επιχείρησης που απαγορευεί ρητά την εμφανή χρήση κάθε θρησκευτικού, φιλοσοφικού ή πνευματικού διακριτικού στην εργασία δεν συνιστά άμεση διάκριση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών