Γιατί οι «χρησμοί» για τα επιτόκια διατυπώνονται αποκλειστικά για πολιτική χρήση και παρά την οικονομική πραγματικότητα
Το αφήγημα όλου του οικονομικού τύπου για «ομαλή προσγείωση» της οικονομίας – της αμερικανικής και της παγκόσμιας - και αποφυγή της ύφεσης καλλιεργείται μέσω των «χρησμών» της Fed και της EKT, και η πρώτη ενισχύει τις προσδοκίες των επενδυτών για επιθετικές μειώσεις των επιτοκίων την ώρα που απλώς έχει πατήσει «φρένο» στην άνοδό τους.
Αυτό που δεν μπορούν να δηλώσουν ανοικτά είναι ότι η εποχή του «εύκολου χρήματος» έχει παρέλθει και ότι η ύφεση είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση του μόνιμου υψηλού πληθωρισμού.
Από την άλλη, διαφαίνεται ότι, σε αντίθεση με την καταστατική τους ανεξαρτησία και το mandate (την εντολή τους) για την διατήρηση σταθερών των χρηματοπιστωτικών συνθηκών, ότι υπηρετούν συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους – τη συγκάλυψη της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Biden και της ευρωπαϊκής ελίτ.
Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρεται σε μελέτη του Mises Institute η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς της Fed δημοσίευσε τα πρακτικά της συνεδρίασης του Δεκεμβρίου και όσα περιέχονται σε αυτά ενισχύουν περαιτέρω την άποψη πολλών επενδυτών και παρατηρητών της Wall Street ότι η Fed σχεδιάζει να υλοποιήσει μειώσεις επιτοκίων έως τα μέσα του 2024.
Συγκεκριμένα, η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση των συμμετεχόντων στην αγορά «προσδοκά ότι η πρώτη μείωση του επιτοκίου πολιτικής της Federal Reserve θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο», σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.
Αυτό έρχεται ελάχιστα σε αντίθεση με ό,τι προσδοκούν τα ίδια τα μέλη της Επιτροπής Ανοικτών Αγορών FOMC, τα οποία, στη δική τους εσωτερική έρευνα (δηλαδή, η Σύνοψη των Οικονομικών Προβολών, ή SEP) προτείνουν σε συντριπτική πλειοψηφία μια μείωση του επιτοκίου πολιτικής τουλάχιστον κατά 50 μονάδες βάσης φέτος
Ή όπως αναφέρουν συγκεκριμένα τα πρακτικά: «σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι, αντανακλώντας τις βελτιώσεις στις προοπτικές για τον πληθωρισμό, οι βασικές προβλέψεις υποδήλωναν ότι ένα χαμηλότερο εύρος στόχου για το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων θα ήταν κατάλληλο μέχρι το τέλος του 2024».
Το ασαφές μήνυμα και οι στόχοι
Όλα αυτά δίνουν την εντύπωση ότι η Fed είναι έτοιμη για επικείμενες μειώσεις επιτοκίων.
Τα μηνύματα της Fed εν συνόλω, ωστόσο, έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το να δίνουν ένα σαφές μήνυμα.
Αυτό το φαινόμενο βοηθά να καταδειχθεί πόσο εφήμερες είναι οι αποφάσεις της σε κάθε δεδομένη στιγμή και σε ποιο βαθμό διαμορφώνται με βάση πολιτικούς στόχους.
Τα συγκεχυμένα μηνύματα της Fed, όπως θα δούμε παρακάτω, βοηθούν στο να καταδειχθεί πώς η Fed επιδιώκει να εξυπηρετήσει διάφορα πολιτικά συμφέροντα, και δη αυτά της κυβέρνησης Biden, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποφύγει τις παγίδες τόσο του υψηλού πληθωρισμού των τιμών όσο και της οικονομικής στασιμότητας – στόχος από μόνος του ανέφικτος.
Οι χειρισμοί και οι χρησμοί…
Για παράδειγμα, ένα μήνα πριν από αυτή την πιο πρόσφατη στροφή προς τη μείωση του επιτοκίου, ο Jerome Powell τόνισε ότι η επιτροπή δεν είχε κανένα σχέδιο για τη μείωση του επιτοκίου, επισημαίνοντας στους δημοσιογράφους τον Νοέμβριο: «Το γεγονός είναι ότι η επιτροπή δεν σκέφτεται καθόλου τη μείωση των επιτοκίων αυτή τη στιγμή.
Δεν μιλάμε για μειώσεις επιτοκίων...
Εξακολουθούμε να επικεντρωνόμαστε στο πρώτο ερώτημα, το οποίο είναι «έχουμε επιτύχει μια θέση της νομισματικής πολιτικής που είναι αρκετά περιοριστική ώστε να μειώσει τον πληθωρισμό στο 2% με την πάροδο του χρόνου, με βιώσιμο τρόπο;», αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο εστιάζουμε, συμπλήρωσε.
Φυσικά, από τη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου, ο ρυθμός της αύξησης των τιμών δεν είχε επιστρέψει στον αυθαίρετο στόχο του 2% που επινόησε η Fed πριν από περίπου 20 χρόνια.
Η ένδειξη του ΔΤΚ στις αρχές Δεκεμβρίου (μείον τα τρόφιμα και την ενέργεια) ήταν στο 3,9%, σχεδόν διπλάσιο από το ποσοστό-στόχο ενώ πολλοί σοβαροί μελετητές επισημαίνουν ότι τα «σκληρά» στοιχεία της ανόδου του πληθωρισμού.
Επιπλέον, η απασχόληση έχει αμβλυνθεί ελαφρώς χάρη στις επιπτώσεις του τεράστιου νομισματικού πληθωρισμού ο οποίος καταγράφηκε το 2020 και το 2021.
Ωστόσο, δεν προκάλεσε έκπληξη σε κανέναν -και σε αντίθεση με τους προηγούμενους ισχυρισμούς του Powell- η Fed στράφηκε στο να «μιλήσει για ταχείες μειώσεις επιτοκίων» και χωρίς να επιτύχει τους δηλωμένους στόχους του.
Τα σχόλια του Powell προκάλεσαν ράλι στην αγορά, καθώς οι επενδυτές εξέλαβαν τα σχόλια του ότι σημαίνουν ότι ένας νέος γύρος «εύκολου χρήματος» είναι στα σκαριά για το 2024.
Αυτό είναι σχεδόν βέβαιο ότι ισχύει, αλλά το προσωπικό της Fed υπονόησε επίσης ταυτόχρονα τη συζήτηση για το «εύκολο χρήμα.
Ο πρόεδρος της Fed της Νέας Υόρκης, John Williams δήλωσε την επόμενη μέρα «Δεν μιλάμε πραγματικά για μειώσεις επιτοκίων αυτήν τη στιγμή».
Δεν ήταν το τέλος, όμως.
Μια μέρα αφότου η Williams επιβεβαίωσε ότι οι μειώσεις των επιτοκίων δεν ήταν πραγματικά στο τραπέζι, ο Austan Goolsbee, επικεφαλής της Fed του Σικάγο, ανακοίνωσε ότι η Fed θα πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί για την κατάσταση στην απασχόληση.
Όπως το έθεσε ο Goolsbee: «Πρέπει να σκεφτούμε πόσο περιοριστικοί θέλουμε να είμαστε και υπάρχουν κίνδυνοι από την πλευρά της θητείας στην απασχόληση;».
Αυτό που εννοεί είναι ότι η Fed ανησυχεί για τον πληθωρισμό αρκετό καιρό και τώρα είναι καιρός να επιστρέψει στο εύκολο χρήμα προκειμένου να διατηρήσει την απασχόληση σε υψηλά επίπεδα.
Η Fed είναι ένας πολιτικός και όχι οικονομικός θεσμός
Πώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε όλα αυτά τα ανάμεικτα και αντιφατικά μηνύματα;
Σίγουρα δεν πρέπει να τα δούμε όλα σαν να ήταν η Fed γεμάτη με αντικειμενικούς επιστήμονες παρατηρητές που απλώς πηγαίνουν εκεί όπου τους πάνε οι αριθμοί.
Όταν οι αξιωματούχοι της Fed ισχυρίζονται ότι «καθοδηγούνται στις αποφάσεις τους από τα δεδομένα», είτε λένε ευθαρσώς ψέματα είτε κοροϊδεύουν τον εαυτό τους.
Η Federal Reserve όπως και η ΕΚΤ δεν είναι θεσμός της αγοράς.
Είναι εργαλείο άσκησης πολιτικής εκ μέρους της κυβέρνησης.
Ο Powell και η FOMC προσπαθούν να παίξουν ένα σύνθετο πολιτικό παιχνίδι εξισορρόπησης των προσδοκιών μεταξύ ορισμένων ομάδων.
Όπως σημειώνει ο Tho Bishop, η Fed σε ένα εκλογικό έτος θα επιδιώξει τουλάχιστον να αποφύγει την περαιτέρω αύξηση του επιτοκίου στόχου, καθώς αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ταχεία ύφεση.
Η Fed θέλει να κρατήσει το Λευκό Οίκο ευχαριστημένο – αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες.
Πράγματι, για τον σκοπό αυτό, η Fed θα προτιμούσε να μειώσει αμέσως το επιτόκιο-στόχο.
Όμως, η Fed φοβάται επίσης την αντίδραση του κοινού σε μεγαλύτερο πληθωρισμό τιμών – τον οποίο είναι πιθανό να τροφοδοτήσει η μείωση των επιτοκίων.
Αυτό σημαίνει μια απλή «παύση» της ανόδου στο επιτόκιο στόχο.
Οι επενδυτές και οι ταμειακές ροές
Η Fed επιθυμεί να υπηρετήσει αντιφατικές πολιτικές, ωστόσο, και γι’ αυτό μια στρατηγική που χρησιμοποιεί για να το επιδιώξει είναι να υπαινίσσεται επανειλημμένα ότι οι μειώσεις των επιτοκίων βρίσκονται στον ορίζοντα - χωρίς στην πραγματικότητα να μειώνει βασικό της επιτόκιο.
Εξάλλου, ως γνωστόν οι φοιτητές χρηματοοικονομικών διδάσκονται ότι οι επενδυτές υπολογίζουν την αξία με βάση τις αναμενόμενες μελλοντικές ταμειακές ροές.
Έτσι, εάν η Fed υπαινίσσεται ότι «έρχονται περικοπές επιτοκίων» - όπως σαφώς προτείνει το SEP της FOMC - αυτό δίνει σήμα στους επενδυτές ότι οι ταμειακές ροές που εξαρτώνται από το «εύκολο χρήμα» θα βελτιωθούν «σύντομα».
Το τι χαρακτηρίζεται ως «σύντομα» δεν ορίζεται ποτέ αρκετά εκ των προτέρων, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για τη Fed καθώς παίζει το παιχνίδι προσδοκιών και κρατά την αγορά σε καθεστώς αισιοδοξίας.
Με αυτόν τον τρόπο, η Fed μπορεί να διατηρήσει σταθερό το επιτόκιο-στόχο, καθώς υπάρχει ο φόβος του πληθωρισμού των τιμών από τη μία πλευρά.
Από την άλλη πλευρά, μπορεί να υποσχεθεί αόριστα περικοπές των επιτοκίων όταν θα εκδηλωθεί το πρώτο σημάδι του πραγματικού προβλήματος.
Μπορούμε να δούμε αυτή τη στρατηγική στα πρακτικά του Δεκεμβρίου FOMC, τα οποία δεν περιλαμβάνουν οποιεσδήποτε σκληρές δηλώσεις σχετικά με τις περικοπές των επιτοκίων.
Ωστόσο, τα πρακτικά είναι πιο σαφή σχετικά με το εάν το επιτόκιο πολιτικής-στόχου θα αυξηθεί, και το κείμενο υποδηλώνει έντονα ότι το επιτόκιο πολιτικής είναι «πιθανότατα κοντά στο υψηλότερο σημείο του για αυτόν τον αυστηρότερο κύκλο νομισματική πολιτικής».
Αυτό είναι εύκολο να το δει κάποιος από τότε που η Fed «σταμάτησε» στο 5,5 % το περασμένο καλοκαίρι.
Είναι πολύ σπάνιο η FOMC να επιστρέφει αύξηση των επιτοκίων μετά την παύση του ανοδικού κύκλο για το επιτόκιο για περισσότερο από δύο μήνες.
Προσοχή, τι έρχεται μετά τις μειώσεις των τιμών
Η Wall Street και οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Biden θα συνεχίσουν να πιέζουν για μειώσεις στα επιτόκια.
Ωστόσο, στην τρέχουσα οικονομική μας κατάσταση, ούτε η Wall Street ούτε ο Λευκός Οίκος θα πρέπει να περιμένουν ότι οι περικοπές θα επιφέρουν οικονομικά θαύματα.
Όπως γράφει ο οικονομολόγος Daniel Lacalle «οι κεντρικές τράπεζες υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να μειώσουν τα επιτόκια χωρίς πραγματική επίδραση στην παραγωγική οικονομία και να μην λύσουν τίποτα.
Μπορεί να υπάρξει σημαντική συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας ακόμη και αν τα επιτόκια μειωθούν, καθώς η διαθεσιμότητα πιστώσεων επιδεινώνεται ακόμη και με την πτώση των επιτοκίων, αλλά οι αγορές συνεχίζουν να ‘’τρέφουν’’ την οικονομική φούσκα».
Αυτό συμβαίνει όταν βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον στο οποίο η ιδιωτική οικονομία εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα βρίσκεται σε ύφεση, αλλά συνολική εικόνα δεν φαίνεται τόσο άσχημη χάρη στις χρηματοοικονομικές «φούσκες» και τις αυξανόμενες κρατικές δαπάνες που τροφοδοτούν το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος.
Με άλλα λόγια, ο Lacalle μάς λέει ότι οι περικοπές επιτοκίων αυτή τη στιγμή θα βοηθούσαν τη Wall Street και την Ουάσιγκτον, αλλά ελάχιστα θα βοηθούσαν την απασχόληση στην Main Street (τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις).
Πότε λοιπόν θα μειώσει ξανά η Fed τα επιτόκια;
Οι περικοπές θα έρθουν όταν ο Powell, και οι συν αυτώ φοβούνται την ύφεση περισσότερο από τον πληθωρισμό.
Εάν η Fed αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια επιθετικά, αυτό σημαίνει ότι η Fed φοβάται πολύ.
Έτσι, εάν η Wall Street πάρει πραγματικά αυτό που θέλει - μια μείωση του επιτοκίου στόχου, για παράδειγμα, 75 μονάδων βάσης ή περισσότερο - αυτό είναι ένα μήνυμα ότι η Fed βλέπει πολύ άσχημα νέα στον ορίζοντα.
Η Fed δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι βλέπει προβλήματα μπροστά.
Σε τελική ανάλυση, ο τότε πρόεδρος Ben Bernanke επέμεινε ότι δεν υπήρχε ύφεση το 2008 – και όλοι γνωρίζουμε τώρα τι συνέβαινε.
Είναι γνωστό ότι η Fed εν γένει αρχίζει να μειώνει τα επιτόκια λειτουργώντας πυροσβεστικά.
Η βέβαιη ύφεση
Μπορούμε να δούμε αυτό το παιχνίδι στην υστέρηση μεταξύ της μείωσης των επιτοκίων και της έναρξης της ύφεσης.
Οι μειώσεις επιτοκίων τείνουν να ξεκινούν αρκετούς μήνες πριν γίνουν εμφανείς οι υφέσεις:
Έτσι, όταν η Fed αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια, είναι ένα αρκετά ασφαλές στοίχημα ότι η ύφεση βρίσκεται εν εξελίξει.
Οι μεγαλύτερες μειώσεις επιτοκίων τείνουν, επίσης, να σηματοδοτούν μεγαλύτερα προβλήματα.
Πριν προλάβει το κοινό, ωστόσο, η Fed μπορεί να ξεφύγει με ασαφή, συγκεχυμένα και αντιφατικά μηνύματα που δίνουν την εντύπωση ότι συντονίζει με ακρίβεια ένα ευαίσθητο οικονομικό μέσο.
Στην πραγματικότητα, παίζει απλώς πολιτικό παιχνίδι για να διατηρηθεί η κυβέρνηση Biden στην εξουσία.
www.bankingnews.gr
Αυτό που δεν μπορούν να δηλώσουν ανοικτά είναι ότι η εποχή του «εύκολου χρήματος» έχει παρέλθει και ότι η ύφεση είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση του μόνιμου υψηλού πληθωρισμού.
Από την άλλη, διαφαίνεται ότι, σε αντίθεση με την καταστατική τους ανεξαρτησία και το mandate (την εντολή τους) για την διατήρηση σταθερών των χρηματοπιστωτικών συνθηκών, ότι υπηρετούν συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους – τη συγκάλυψη της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Biden και της ευρωπαϊκής ελίτ.
Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρεται σε μελέτη του Mises Institute η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς της Fed δημοσίευσε τα πρακτικά της συνεδρίασης του Δεκεμβρίου και όσα περιέχονται σε αυτά ενισχύουν περαιτέρω την άποψη πολλών επενδυτών και παρατηρητών της Wall Street ότι η Fed σχεδιάζει να υλοποιήσει μειώσεις επιτοκίων έως τα μέσα του 2024.
Συγκεκριμένα, η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση των συμμετεχόντων στην αγορά «προσδοκά ότι η πρώτη μείωση του επιτοκίου πολιτικής της Federal Reserve θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο», σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.
Αυτό έρχεται ελάχιστα σε αντίθεση με ό,τι προσδοκούν τα ίδια τα μέλη της Επιτροπής Ανοικτών Αγορών FOMC, τα οποία, στη δική τους εσωτερική έρευνα (δηλαδή, η Σύνοψη των Οικονομικών Προβολών, ή SEP) προτείνουν σε συντριπτική πλειοψηφία μια μείωση του επιτοκίου πολιτικής τουλάχιστον κατά 50 μονάδες βάσης φέτος
Ή όπως αναφέρουν συγκεκριμένα τα πρακτικά: «σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι, αντανακλώντας τις βελτιώσεις στις προοπτικές για τον πληθωρισμό, οι βασικές προβλέψεις υποδήλωναν ότι ένα χαμηλότερο εύρος στόχου για το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων θα ήταν κατάλληλο μέχρι το τέλος του 2024».
Το ασαφές μήνυμα και οι στόχοι
Όλα αυτά δίνουν την εντύπωση ότι η Fed είναι έτοιμη για επικείμενες μειώσεις επιτοκίων.
Τα μηνύματα της Fed εν συνόλω, ωστόσο, έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το να δίνουν ένα σαφές μήνυμα.
Αυτό το φαινόμενο βοηθά να καταδειχθεί πόσο εφήμερες είναι οι αποφάσεις της σε κάθε δεδομένη στιγμή και σε ποιο βαθμό διαμορφώνται με βάση πολιτικούς στόχους.
Τα συγκεχυμένα μηνύματα της Fed, όπως θα δούμε παρακάτω, βοηθούν στο να καταδειχθεί πώς η Fed επιδιώκει να εξυπηρετήσει διάφορα πολιτικά συμφέροντα, και δη αυτά της κυβέρνησης Biden, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποφύγει τις παγίδες τόσο του υψηλού πληθωρισμού των τιμών όσο και της οικονομικής στασιμότητας – στόχος από μόνος του ανέφικτος.
Οι χειρισμοί και οι χρησμοί…
Για παράδειγμα, ένα μήνα πριν από αυτή την πιο πρόσφατη στροφή προς τη μείωση του επιτοκίου, ο Jerome Powell τόνισε ότι η επιτροπή δεν είχε κανένα σχέδιο για τη μείωση του επιτοκίου, επισημαίνοντας στους δημοσιογράφους τον Νοέμβριο: «Το γεγονός είναι ότι η επιτροπή δεν σκέφτεται καθόλου τη μείωση των επιτοκίων αυτή τη στιγμή.
Δεν μιλάμε για μειώσεις επιτοκίων...
Εξακολουθούμε να επικεντρωνόμαστε στο πρώτο ερώτημα, το οποίο είναι «έχουμε επιτύχει μια θέση της νομισματικής πολιτικής που είναι αρκετά περιοριστική ώστε να μειώσει τον πληθωρισμό στο 2% με την πάροδο του χρόνου, με βιώσιμο τρόπο;», αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο εστιάζουμε, συμπλήρωσε.
Φυσικά, από τη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου, ο ρυθμός της αύξησης των τιμών δεν είχε επιστρέψει στον αυθαίρετο στόχο του 2% που επινόησε η Fed πριν από περίπου 20 χρόνια.
Η ένδειξη του ΔΤΚ στις αρχές Δεκεμβρίου (μείον τα τρόφιμα και την ενέργεια) ήταν στο 3,9%, σχεδόν διπλάσιο από το ποσοστό-στόχο ενώ πολλοί σοβαροί μελετητές επισημαίνουν ότι τα «σκληρά» στοιχεία της ανόδου του πληθωρισμού.
Επιπλέον, η απασχόληση έχει αμβλυνθεί ελαφρώς χάρη στις επιπτώσεις του τεράστιου νομισματικού πληθωρισμού ο οποίος καταγράφηκε το 2020 και το 2021.
Ωστόσο, δεν προκάλεσε έκπληξη σε κανέναν -και σε αντίθεση με τους προηγούμενους ισχυρισμούς του Powell- η Fed στράφηκε στο να «μιλήσει για ταχείες μειώσεις επιτοκίων» και χωρίς να επιτύχει τους δηλωμένους στόχους του.
Τα σχόλια του Powell προκάλεσαν ράλι στην αγορά, καθώς οι επενδυτές εξέλαβαν τα σχόλια του ότι σημαίνουν ότι ένας νέος γύρος «εύκολου χρήματος» είναι στα σκαριά για το 2024.
Αυτό είναι σχεδόν βέβαιο ότι ισχύει, αλλά το προσωπικό της Fed υπονόησε επίσης ταυτόχρονα τη συζήτηση για το «εύκολο χρήμα.
Ο πρόεδρος της Fed της Νέας Υόρκης, John Williams δήλωσε την επόμενη μέρα «Δεν μιλάμε πραγματικά για μειώσεις επιτοκίων αυτήν τη στιγμή».
Δεν ήταν το τέλος, όμως.
Μια μέρα αφότου η Williams επιβεβαίωσε ότι οι μειώσεις των επιτοκίων δεν ήταν πραγματικά στο τραπέζι, ο Austan Goolsbee, επικεφαλής της Fed του Σικάγο, ανακοίνωσε ότι η Fed θα πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί για την κατάσταση στην απασχόληση.
Όπως το έθεσε ο Goolsbee: «Πρέπει να σκεφτούμε πόσο περιοριστικοί θέλουμε να είμαστε και υπάρχουν κίνδυνοι από την πλευρά της θητείας στην απασχόληση;».
Αυτό που εννοεί είναι ότι η Fed ανησυχεί για τον πληθωρισμό αρκετό καιρό και τώρα είναι καιρός να επιστρέψει στο εύκολο χρήμα προκειμένου να διατηρήσει την απασχόληση σε υψηλά επίπεδα.
Η Fed είναι ένας πολιτικός και όχι οικονομικός θεσμός
Πώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε όλα αυτά τα ανάμεικτα και αντιφατικά μηνύματα;
Σίγουρα δεν πρέπει να τα δούμε όλα σαν να ήταν η Fed γεμάτη με αντικειμενικούς επιστήμονες παρατηρητές που απλώς πηγαίνουν εκεί όπου τους πάνε οι αριθμοί.
Όταν οι αξιωματούχοι της Fed ισχυρίζονται ότι «καθοδηγούνται στις αποφάσεις τους από τα δεδομένα», είτε λένε ευθαρσώς ψέματα είτε κοροϊδεύουν τον εαυτό τους.
Η Federal Reserve όπως και η ΕΚΤ δεν είναι θεσμός της αγοράς.
Είναι εργαλείο άσκησης πολιτικής εκ μέρους της κυβέρνησης.
Ο Powell και η FOMC προσπαθούν να παίξουν ένα σύνθετο πολιτικό παιχνίδι εξισορρόπησης των προσδοκιών μεταξύ ορισμένων ομάδων.
Όπως σημειώνει ο Tho Bishop, η Fed σε ένα εκλογικό έτος θα επιδιώξει τουλάχιστον να αποφύγει την περαιτέρω αύξηση του επιτοκίου στόχου, καθώς αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ταχεία ύφεση.
Η Fed θέλει να κρατήσει το Λευκό Οίκο ευχαριστημένο – αυτό συμβαίνει εδώ και δεκαετίες.
Πράγματι, για τον σκοπό αυτό, η Fed θα προτιμούσε να μειώσει αμέσως το επιτόκιο-στόχο.
Όμως, η Fed φοβάται επίσης την αντίδραση του κοινού σε μεγαλύτερο πληθωρισμό τιμών – τον οποίο είναι πιθανό να τροφοδοτήσει η μείωση των επιτοκίων.
Αυτό σημαίνει μια απλή «παύση» της ανόδου στο επιτόκιο στόχο.
Οι επενδυτές και οι ταμειακές ροές
Η Fed επιθυμεί να υπηρετήσει αντιφατικές πολιτικές, ωστόσο, και γι’ αυτό μια στρατηγική που χρησιμοποιεί για να το επιδιώξει είναι να υπαινίσσεται επανειλημμένα ότι οι μειώσεις των επιτοκίων βρίσκονται στον ορίζοντα - χωρίς στην πραγματικότητα να μειώνει βασικό της επιτόκιο.
Εξάλλου, ως γνωστόν οι φοιτητές χρηματοοικονομικών διδάσκονται ότι οι επενδυτές υπολογίζουν την αξία με βάση τις αναμενόμενες μελλοντικές ταμειακές ροές.
Έτσι, εάν η Fed υπαινίσσεται ότι «έρχονται περικοπές επιτοκίων» - όπως σαφώς προτείνει το SEP της FOMC - αυτό δίνει σήμα στους επενδυτές ότι οι ταμειακές ροές που εξαρτώνται από το «εύκολο χρήμα» θα βελτιωθούν «σύντομα».
Το τι χαρακτηρίζεται ως «σύντομα» δεν ορίζεται ποτέ αρκετά εκ των προτέρων, αλλά αυτό δεν έχει σημασία για τη Fed καθώς παίζει το παιχνίδι προσδοκιών και κρατά την αγορά σε καθεστώς αισιοδοξίας.
Με αυτόν τον τρόπο, η Fed μπορεί να διατηρήσει σταθερό το επιτόκιο-στόχο, καθώς υπάρχει ο φόβος του πληθωρισμού των τιμών από τη μία πλευρά.
Από την άλλη πλευρά, μπορεί να υποσχεθεί αόριστα περικοπές των επιτοκίων όταν θα εκδηλωθεί το πρώτο σημάδι του πραγματικού προβλήματος.
Μπορούμε να δούμε αυτή τη στρατηγική στα πρακτικά του Δεκεμβρίου FOMC, τα οποία δεν περιλαμβάνουν οποιεσδήποτε σκληρές δηλώσεις σχετικά με τις περικοπές των επιτοκίων.
Ωστόσο, τα πρακτικά είναι πιο σαφή σχετικά με το εάν το επιτόκιο πολιτικής-στόχου θα αυξηθεί, και το κείμενο υποδηλώνει έντονα ότι το επιτόκιο πολιτικής είναι «πιθανότατα κοντά στο υψηλότερο σημείο του για αυτόν τον αυστηρότερο κύκλο νομισματική πολιτικής».
Αυτό είναι εύκολο να το δει κάποιος από τότε που η Fed «σταμάτησε» στο 5,5 % το περασμένο καλοκαίρι.
Είναι πολύ σπάνιο η FOMC να επιστρέφει αύξηση των επιτοκίων μετά την παύση του ανοδικού κύκλο για το επιτόκιο για περισσότερο από δύο μήνες.
Προσοχή, τι έρχεται μετά τις μειώσεις των τιμών
Η Wall Street και οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Biden θα συνεχίσουν να πιέζουν για μειώσεις στα επιτόκια.
Ωστόσο, στην τρέχουσα οικονομική μας κατάσταση, ούτε η Wall Street ούτε ο Λευκός Οίκος θα πρέπει να περιμένουν ότι οι περικοπές θα επιφέρουν οικονομικά θαύματα.
Όπως γράφει ο οικονομολόγος Daniel Lacalle «οι κεντρικές τράπεζες υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να μειώσουν τα επιτόκια χωρίς πραγματική επίδραση στην παραγωγική οικονομία και να μην λύσουν τίποτα.
Μπορεί να υπάρξει σημαντική συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας ακόμη και αν τα επιτόκια μειωθούν, καθώς η διαθεσιμότητα πιστώσεων επιδεινώνεται ακόμη και με την πτώση των επιτοκίων, αλλά οι αγορές συνεχίζουν να ‘’τρέφουν’’ την οικονομική φούσκα».
Αυτό συμβαίνει όταν βρισκόμαστε σε ένα περιβάλλον στο οποίο η ιδιωτική οικονομία εκτός του χρηματοπιστωτικού τομέα βρίσκεται σε ύφεση, αλλά συνολική εικόνα δεν φαίνεται τόσο άσχημη χάρη στις χρηματοοικονομικές «φούσκες» και τις αυξανόμενες κρατικές δαπάνες που τροφοδοτούν το δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος.
Με άλλα λόγια, ο Lacalle μάς λέει ότι οι περικοπές επιτοκίων αυτή τη στιγμή θα βοηθούσαν τη Wall Street και την Ουάσιγκτον, αλλά ελάχιστα θα βοηθούσαν την απασχόληση στην Main Street (τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις).
Πότε λοιπόν θα μειώσει ξανά η Fed τα επιτόκια;
Οι περικοπές θα έρθουν όταν ο Powell, και οι συν αυτώ φοβούνται την ύφεση περισσότερο από τον πληθωρισμό.
Εάν η Fed αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια επιθετικά, αυτό σημαίνει ότι η Fed φοβάται πολύ.
Έτσι, εάν η Wall Street πάρει πραγματικά αυτό που θέλει - μια μείωση του επιτοκίου στόχου, για παράδειγμα, 75 μονάδων βάσης ή περισσότερο - αυτό είναι ένα μήνυμα ότι η Fed βλέπει πολύ άσχημα νέα στον ορίζοντα.
Η Fed δεν θα παραδεχτεί ποτέ ότι βλέπει προβλήματα μπροστά.
Σε τελική ανάλυση, ο τότε πρόεδρος Ben Bernanke επέμεινε ότι δεν υπήρχε ύφεση το 2008 – και όλοι γνωρίζουμε τώρα τι συνέβαινε.
Είναι γνωστό ότι η Fed εν γένει αρχίζει να μειώνει τα επιτόκια λειτουργώντας πυροσβεστικά.
Η βέβαιη ύφεση
Μπορούμε να δούμε αυτό το παιχνίδι στην υστέρηση μεταξύ της μείωσης των επιτοκίων και της έναρξης της ύφεσης.
Οι μειώσεις επιτοκίων τείνουν να ξεκινούν αρκετούς μήνες πριν γίνουν εμφανείς οι υφέσεις:
Έτσι, όταν η Fed αρχίσει να μειώνει τα επιτόκια, είναι ένα αρκετά ασφαλές στοίχημα ότι η ύφεση βρίσκεται εν εξελίξει.
Οι μεγαλύτερες μειώσεις επιτοκίων τείνουν, επίσης, να σηματοδοτούν μεγαλύτερα προβλήματα.
Πριν προλάβει το κοινό, ωστόσο, η Fed μπορεί να ξεφύγει με ασαφή, συγκεχυμένα και αντιφατικά μηνύματα που δίνουν την εντύπωση ότι συντονίζει με ακρίβεια ένα ευαίσθητο οικονομικό μέσο.
Στην πραγματικότητα, παίζει απλώς πολιτικό παιχνίδι για να διατηρηθεί η κυβέρνηση Biden στην εξουσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών