Η βοήθεια προς την Ουκρανία θα είναι θέμα συζήτησης όταν Scholz και Macron συναντηθούν τη Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου
Η μεγαλύτερη πρόκληση ασφαλείας της Ευρώπης από τον Ψυχρό Πόλεμο - η ανατριχιαστική προοπτική της ανάγκης χρηματοδότησης και εξοπλισμού της Ουκρανίας χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ - θα αποκαλύψει τα πολιτικά ρήγματα.
Ρήγματα που μπορεί να αναδυθούν πολύ έντονα, όταν ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron θα είναι μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών που θα φθάσουν στο Βερολίνο για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Wolfgang Schäuble, έναν πολιτικό ευρέως σεβαστό στο εσωτερικό για τον βασικό ρόλο που έπαιξε στην επανένωση της χώρας του μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και στη μετατροπή της Γερμανίας σε δύναμη.
Ο γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz, ωστόσο, μπορεί κάλλιστα να έχει πολύ πιο αιχμηρά μηνύματα για τον Macron από τα συνηθισμένα εγκώμια για τη γαλλογερμανική συνεργασία που συνήθως εκτυλίσσονται από τους «έρωτες» της ΕΕ, σύμφωνα με το Politico.
Το Βερολίνο είναι ολοένα και πιο απογοητευμένο που η Γαλλία μιλά για την Ευρώπη μόνη της, αλλά υστερεί θλιβερά όταν πρόκειται να παράσχει στρατιωτική βοήθεια σε μια υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ χώρα που μάχεται για τη ζωή της.
Η βοήθεια προς την Ουκρανία θα είναι θέμα συζήτησης όταν οι δύο ηγέτες συναντηθούν τη Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου, αναφέρουν πηγές του Politico, και αυτή η συνάντηση έρχεται τη στιγμή που ο Scholz εκφράζει δημόσια τα παράπονά του για το αδύναμο επίπεδο στρατιωτικής βοήθειας που παρέχουν άλλες χώρες της ΕΕ.
Ο ρόλος Trump
Η συντριπτική νίκη του Donald Trump στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Αϊόβα νωρίτερα αυτή την εβδομάδα έχει αυξήσει το διακύβευμα, καθιστώντας πολύ πιθανή την ανάγκη η Ευρώπη θα αφεθεί να χαράξει το δικό της μονοπάτι εναντίον της Ρωσίας, εάν τελικά αναλάβει εκ νέου την προεδρία.
Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, πίσω από όλα τα χαμόγελα και τις χειραψίες που αναμένονται στην τελετή της Bundestag, ο Scholz θα πιέσει τους ηγέτες της ΕΕ να ενταθούν και να συνεισφέρουν περισσότερα κόντρα στη Ρωσία.
Ήδη, ο Scholz πιέζει τις άλλες χώρες της ΕΕ να αυξήσουν τα όπλα που στέλνουν στο μέτωπο, σε κάτι που μοιάζει με μια προσπάθεια να κατονομάσει και να ντροπιάσει τους συναδέλφους του πριν από τη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την 1η Φεβρουαρίου, στην οποία θα θέσει το θέμα των θλιβερών στρατιωτικών δεσμεύσεων της Ευρώπης.
Δεν είναι περίεργο που το Βερολίνο κινείται έτσι.
Η Γερμανία είναι η δεύτερη μόνο μετά τις ΗΠΑ όσον αφορά την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, δίνοντας 17,1 δισεκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια μέχρι τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, σύμφωνα με καταμέτρηση του Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία.
Η Γαλλία, σε σύγκριση, έχει συνεισφέρει μόνο 0,5 δισ. ευρώ, η Ιταλία 0,7 δισ. ευρώ και η Ισπανία 0,3 δισ. ευρώ.
Οι χειρισμοί Macron
Όπως πάντα, ο Macron έσπευσε να ανταποκριθεί στο αποτέλεσμα της Αϊόβα με την παραδοσιακή του ρητορική ότι η Ευρώπη οδεύει μόνη της — «στρατηγική αυτονομία», όπως την έχει αποκαλέσει.
«Δείχνει ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι ξεκάθαρη απέναντι στις ΗΠΑ», είπε στους δημοσιογράφους την επόμενη μέρα της ψηφοφορίας.
«Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια ισχυρότερη Ευρώπη, που να μπορεί να προστατεύεται και να μην εξαρτάται από άλλους».
Ίσως έχοντας επίγνωση της αυξανόμενης απογοήτευσης για το γεγονός ότι το Παρίσι δεν υποστήριξε αυτή τη συζήτηση με δράση, ο Macron ανακοίνωσε την παράδοση 40 πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς SCALP-EG και «αρκετών εκατοντάδων» βομβών στην Ουκρανία τις επόμενες εβδομάδες.
Στις πρώτες μέρες της πλήρους κλίμακας εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία, ήταν η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα της Ουκρανίας που απέκρουσε τη ρωσική επίθεση.
Η Γερμανία από την άλλη θεωρήθηκε ως διστακτική και απρόθυμη, ανίκανη ή απρόθυμη να δώσει στην Ουκρανία τα όπλα που χρειαζόταν για να αμυνθεί.
Χρειάστηκε η συντριπτική διεθνής πίεση, για παράδειγμα, για να πειστεί ο Scholz να εγκρίνει την παράδοση των γερμανικής κατασκευής αρμάτων Leopard 2 στην Ουκρανία.
Κατά καιρούς, Γερμανοί αξιωματούχοι είπαν ότι δεν ήθελαν να στείλουν βαριά όπλα μέχρι να το κάνουν οι Αμερικανοί.
Αυτή η πολυτέλεια της αναμονής για ένα νεύμα από την Ουάσιγκτον πιθανότατα θα εξαφανιστεί αν κερδίσει ο Trump.
Ενώ οι αριθμοί των παραδόσεων όπλων δείχνουν ότι η δυναμική αλλάζει τώρα, η Γερμανία δεν μπόρεσε να καταρρίψει τη φήμη της ως απρόθυμη δύναμη - γεγονός που υψηλόβαθμοι Γερμανοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι είναι πηγή ενόχλησης στις ιδιωτικές συζητήσεις.
Ένας αξιωματούχος κοντά στον Scholz, ο οποίος μίλησε μόνο υπό τον όρο της ανωνυμίας, είπε ότι υπάρχει κατανόηση στο Βερολίνο ότι άλλα ευρωπαϊκά έθνη αντιμετωπίζουν περιορισμούς - η Γαλλία αντιμετωπίζει οικονομικούς περιορισμούς και η διαίρεση της Ισπανίας εντός του συνασπισμού της.
Ωστόσο, η Γερμανία θα συνεχίσει να πιέζει για περισσότερη βοήθεια προς την Ουκρανία, είπε ο αξιωματούχος.
Εντός της Γερμανίας, ο κίνδυνος να μείνει το Βερολίνο να κρατά μόνη της την Ουκρανία προκαλεί αυξανόμενη ανησυχία, ιδιαίτερα για μια χώρα που έχει πολύ μεγαλύτερη ιστορική αίσθηση των κινδύνων που θέτει η Ρωσία από τη Γαλλία.
«Οι παραδόσεις όπλων για την Ουκρανία που έχουν προγραμματιστεί μέχρι στιγμής από την πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ είναι οπωσδήποτε πολύ μικρές», δήλωσε ο Scholz νωρίτερα αυτό το μήνα.
«Χρειαζόμαστε υψηλότερες εισφορές».
Απαιτείται γραμμή ζωής
Στα κεντρικά γραφεία της ΕΕ στις Βρυξέλλες, υπάρχει επίσης μια έντονη αίσθηση ότι τα διακυβεύματα αυξάνονται και η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να σέρνει τα πόδια της.
Τον Δεκέμβριο, ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Viktor Orban, σύμμαχος του Putin, επετράπη να εμποδίσει την ΕΕ να στείλει ένα σωσίβιο 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που χρειαζόταν στην κατεστραμμένη πολεμική οικονομία της Ουκρανίας.
Την Τρίτη, μια μέρα μετά τη συνέλευση των Ρεπουμπλικανών στην Αϊόβα, μια φαινομενικά αποφασιστική Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen υποσχέθηκε να βρει έναν τρόπο να εγκρίνει τα κονδύλια κατά τη σύνοδο κορυφής της 1ης Φεβρουαρίου.
Ενώ είπε ότι προτιμούσε μια ομόφωνη απόφαση και από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, επέμεινε ότι ήταν έτοιμη απλώς να αποκόψει την Ουγγαρία εάν αυτό απαιτούνταν.
«Είμαστε προετοιμασμένοι για μια συμφωνία έως τους 26», είπε στο Euronews σε συνέντευξή της στο Νταβός.
Αλλά το βασικό ερώτημα που θέτουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι εάν η Ευρώπη είναι ικανή να αντικαταστήσει την αμερικανική σκληρή ισχύ, ιδιαίτερα δεδομένης της αδύναμης απόδοσής της στην αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής στην προσπάθεια να καλύψει τις ανάγκες της Ουκρανίας.
Η Βρετανία και η Γαλλία λένε ότι συνάπτουν συμφωνίες ασφαλείας με την Ουκρανία, αλλά δεν είναι σαφές πόσο ανέρχεται χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Ο François Heisbourg, ανώτερος σύμβουλος για την Ευρώπη στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, είπε στο Politico ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ ήταν ένα πιθανό ιστορικό σημείο καμπής.
«Είμαστε τόσο απροετοίμαστοι για αυτή την αλλαγή όσο και για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989», είπε.
Ο Heisbourg υποστήριξε ότι η κατάταξη της Γερμανίας ως ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατιωτικός δωρητής πίσω από τις ΗΠΑ είναι κάπως παραπλανητική.
Η Γερμανία, είπε, είχε διατηρήσει μεγάλο μέρος των αποθεμάτων της στον Ψυχρό Πόλεμο και παρείχε στην Ουκρανία πολλά παλιά όπλα.
«Εκεί που υπάρχει πραγματική διαφορά είναι ότι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί παρέχουν όπλα που είναι στρατηγικά σημαντικά και χρήσιμα, ενώ οι Γερμανοί όχι», είπε.
Η Γερμανία συνέχισε πράγματι να αρνείται να παρέχει πυραύλους ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς Taurus στην Ουκρανία από φόβο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να χτυπήσουν ρωσικό έδαφος.
Την Τετάρτη, μέλη της συντηρητικής αντιπολίτευσης της Γερμανίας - που πίεζαν τον τριμερή κυβερνητικό συνασπισμό του Scholz να παράσχει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία - υπέβαλαν πρόταση στο κοινοβούλιο ζητώντας από την κυβέρνηση να παραδώσει τους πυραύλους Taurus.
Η πλειοψηφία των βουλευτών απέρριψε την πρόταση.
Ο Norbert Röttgen, ένας Γερμανός συντηρητικός βουλευτής που έχει υποστηρίξει σθεναρά για περισσότερη βοήθεια για την Ουκρανία, υποστήριξε τις παραδόσεις των Taurus, απεικονίζοντας το ευρύτερο ζήτημα ως μια υπαρξιακή μάχη.
Εάν η Ευρώπη «αποφεύγει αυτή την πρόκληση», ανέφερε, ο πόλεμος του Putin «θα ερχόταν όλο και πιο κοντά σε εμάς».
www.bankingnews.gr
Ρήγματα που μπορεί να αναδυθούν πολύ έντονα, όταν ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron θα είναι μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών που θα φθάσουν στο Βερολίνο για να αποτίσουν φόρο τιμής στον Wolfgang Schäuble, έναν πολιτικό ευρέως σεβαστό στο εσωτερικό για τον βασικό ρόλο που έπαιξε στην επανένωση της χώρας του μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και στη μετατροπή της Γερμανίας σε δύναμη.
Ο γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz, ωστόσο, μπορεί κάλλιστα να έχει πολύ πιο αιχμηρά μηνύματα για τον Macron από τα συνηθισμένα εγκώμια για τη γαλλογερμανική συνεργασία που συνήθως εκτυλίσσονται από τους «έρωτες» της ΕΕ, σύμφωνα με το Politico.
Το Βερολίνο είναι ολοένα και πιο απογοητευμένο που η Γαλλία μιλά για την Ευρώπη μόνη της, αλλά υστερεί θλιβερά όταν πρόκειται να παράσχει στρατιωτική βοήθεια σε μια υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ χώρα που μάχεται για τη ζωή της.
Η βοήθεια προς την Ουκρανία θα είναι θέμα συζήτησης όταν οι δύο ηγέτες συναντηθούν τη Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου, αναφέρουν πηγές του Politico, και αυτή η συνάντηση έρχεται τη στιγμή που ο Scholz εκφράζει δημόσια τα παράπονά του για το αδύναμο επίπεδο στρατιωτικής βοήθειας που παρέχουν άλλες χώρες της ΕΕ.
Ο ρόλος Trump
Η συντριπτική νίκη του Donald Trump στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Αϊόβα νωρίτερα αυτή την εβδομάδα έχει αυξήσει το διακύβευμα, καθιστώντας πολύ πιθανή την ανάγκη η Ευρώπη θα αφεθεί να χαράξει το δικό της μονοπάτι εναντίον της Ρωσίας, εάν τελικά αναλάβει εκ νέου την προεδρία.
Μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, πίσω από όλα τα χαμόγελα και τις χειραψίες που αναμένονται στην τελετή της Bundestag, ο Scholz θα πιέσει τους ηγέτες της ΕΕ να ενταθούν και να συνεισφέρουν περισσότερα κόντρα στη Ρωσία.
Ήδη, ο Scholz πιέζει τις άλλες χώρες της ΕΕ να αυξήσουν τα όπλα που στέλνουν στο μέτωπο, σε κάτι που μοιάζει με μια προσπάθεια να κατονομάσει και να ντροπιάσει τους συναδέλφους του πριν από τη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου την 1η Φεβρουαρίου, στην οποία θα θέσει το θέμα των θλιβερών στρατιωτικών δεσμεύσεων της Ευρώπης.
Δεν είναι περίεργο που το Βερολίνο κινείται έτσι.
Η Γερμανία είναι η δεύτερη μόνο μετά τις ΗΠΑ όσον αφορά την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, δίνοντας 17,1 δισεκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια μέχρι τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, σύμφωνα με καταμέτρηση του Ινστιτούτου του Κιέλου για την Παγκόσμια Οικονομία.
Η Γαλλία, σε σύγκριση, έχει συνεισφέρει μόνο 0,5 δισ. ευρώ, η Ιταλία 0,7 δισ. ευρώ και η Ισπανία 0,3 δισ. ευρώ.
Οι χειρισμοί Macron
Όπως πάντα, ο Macron έσπευσε να ανταποκριθεί στο αποτέλεσμα της Αϊόβα με την παραδοσιακή του ρητορική ότι η Ευρώπη οδεύει μόνη της — «στρατηγική αυτονομία», όπως την έχει αποκαλέσει.
«Δείχνει ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι ξεκάθαρη απέναντι στις ΗΠΑ», είπε στους δημοσιογράφους την επόμενη μέρα της ψηφοφορίας.
«Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μια ισχυρότερη Ευρώπη, που να μπορεί να προστατεύεται και να μην εξαρτάται από άλλους».
Ίσως έχοντας επίγνωση της αυξανόμενης απογοήτευσης για το γεγονός ότι το Παρίσι δεν υποστήριξε αυτή τη συζήτηση με δράση, ο Macron ανακοίνωσε την παράδοση 40 πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς SCALP-EG και «αρκετών εκατοντάδων» βομβών στην Ουκρανία τις επόμενες εβδομάδες.
Στις πρώτες μέρες της πλήρους κλίμακας εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία, ήταν η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ σε συνδυασμό με την αποφασιστικότητα της Ουκρανίας που απέκρουσε τη ρωσική επίθεση.
Η Γερμανία από την άλλη θεωρήθηκε ως διστακτική και απρόθυμη, ανίκανη ή απρόθυμη να δώσει στην Ουκρανία τα όπλα που χρειαζόταν για να αμυνθεί.
Χρειάστηκε η συντριπτική διεθνής πίεση, για παράδειγμα, για να πειστεί ο Scholz να εγκρίνει την παράδοση των γερμανικής κατασκευής αρμάτων Leopard 2 στην Ουκρανία.
Κατά καιρούς, Γερμανοί αξιωματούχοι είπαν ότι δεν ήθελαν να στείλουν βαριά όπλα μέχρι να το κάνουν οι Αμερικανοί.
Αυτή η πολυτέλεια της αναμονής για ένα νεύμα από την Ουάσιγκτον πιθανότατα θα εξαφανιστεί αν κερδίσει ο Trump.
Ενώ οι αριθμοί των παραδόσεων όπλων δείχνουν ότι η δυναμική αλλάζει τώρα, η Γερμανία δεν μπόρεσε να καταρρίψει τη φήμη της ως απρόθυμη δύναμη - γεγονός που υψηλόβαθμοι Γερμανοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι είναι πηγή ενόχλησης στις ιδιωτικές συζητήσεις.
Ένας αξιωματούχος κοντά στον Scholz, ο οποίος μίλησε μόνο υπό τον όρο της ανωνυμίας, είπε ότι υπάρχει κατανόηση στο Βερολίνο ότι άλλα ευρωπαϊκά έθνη αντιμετωπίζουν περιορισμούς - η Γαλλία αντιμετωπίζει οικονομικούς περιορισμούς και η διαίρεση της Ισπανίας εντός του συνασπισμού της.
Ωστόσο, η Γερμανία θα συνεχίσει να πιέζει για περισσότερη βοήθεια προς την Ουκρανία, είπε ο αξιωματούχος.
Εντός της Γερμανίας, ο κίνδυνος να μείνει το Βερολίνο να κρατά μόνη της την Ουκρανία προκαλεί αυξανόμενη ανησυχία, ιδιαίτερα για μια χώρα που έχει πολύ μεγαλύτερη ιστορική αίσθηση των κινδύνων που θέτει η Ρωσία από τη Γαλλία.
«Οι παραδόσεις όπλων για την Ουκρανία που έχουν προγραμματιστεί μέχρι στιγμής από την πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ είναι οπωσδήποτε πολύ μικρές», δήλωσε ο Scholz νωρίτερα αυτό το μήνα.
«Χρειαζόμαστε υψηλότερες εισφορές».
Απαιτείται γραμμή ζωής
Στα κεντρικά γραφεία της ΕΕ στις Βρυξέλλες, υπάρχει επίσης μια έντονη αίσθηση ότι τα διακυβεύματα αυξάνονται και η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να σέρνει τα πόδια της.
Τον Δεκέμβριο, ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Viktor Orban, σύμμαχος του Putin, επετράπη να εμποδίσει την ΕΕ να στείλει ένα σωσίβιο 50 δισεκατομμυρίων ευρώ που χρειαζόταν στην κατεστραμμένη πολεμική οικονομία της Ουκρανίας.
Την Τρίτη, μια μέρα μετά τη συνέλευση των Ρεπουμπλικανών στην Αϊόβα, μια φαινομενικά αποφασιστική Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen υποσχέθηκε να βρει έναν τρόπο να εγκρίνει τα κονδύλια κατά τη σύνοδο κορυφής της 1ης Φεβρουαρίου.
Ενώ είπε ότι προτιμούσε μια ομόφωνη απόφαση και από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, επέμεινε ότι ήταν έτοιμη απλώς να αποκόψει την Ουγγαρία εάν αυτό απαιτούνταν.
«Είμαστε προετοιμασμένοι για μια συμφωνία έως τους 26», είπε στο Euronews σε συνέντευξή της στο Νταβός.
Αλλά το βασικό ερώτημα που θέτουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι εάν η Ευρώπη είναι ικανή να αντικαταστήσει την αμερικανική σκληρή ισχύ, ιδιαίτερα δεδομένης της αδύναμης απόδοσής της στην αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής στην προσπάθεια να καλύψει τις ανάγκες της Ουκρανίας.
Η Βρετανία και η Γαλλία λένε ότι συνάπτουν συμφωνίες ασφαλείας με την Ουκρανία, αλλά δεν είναι σαφές πόσο ανέρχεται χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Ο François Heisbourg, ανώτερος σύμβουλος για την Ευρώπη στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, είπε στο Politico ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ ήταν ένα πιθανό ιστορικό σημείο καμπής.
«Είμαστε τόσο απροετοίμαστοι για αυτή την αλλαγή όσο και για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989», είπε.
Ο Heisbourg υποστήριξε ότι η κατάταξη της Γερμανίας ως ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατιωτικός δωρητής πίσω από τις ΗΠΑ είναι κάπως παραπλανητική.
Η Γερμανία, είπε, είχε διατηρήσει μεγάλο μέρος των αποθεμάτων της στον Ψυχρό Πόλεμο και παρείχε στην Ουκρανία πολλά παλιά όπλα.
«Εκεί που υπάρχει πραγματική διαφορά είναι ότι οι Γάλλοι και οι Βρετανοί παρέχουν όπλα που είναι στρατηγικά σημαντικά και χρήσιμα, ενώ οι Γερμανοί όχι», είπε.
Η Γερμανία συνέχισε πράγματι να αρνείται να παρέχει πυραύλους ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς Taurus στην Ουκρανία από φόβο ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να χτυπήσουν ρωσικό έδαφος.
Την Τετάρτη, μέλη της συντηρητικής αντιπολίτευσης της Γερμανίας - που πίεζαν τον τριμερή κυβερνητικό συνασπισμό του Scholz να παράσχει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία - υπέβαλαν πρόταση στο κοινοβούλιο ζητώντας από την κυβέρνηση να παραδώσει τους πυραύλους Taurus.
Η πλειοψηφία των βουλευτών απέρριψε την πρόταση.
Ο Norbert Röttgen, ένας Γερμανός συντηρητικός βουλευτής που έχει υποστηρίξει σθεναρά για περισσότερη βοήθεια για την Ουκρανία, υποστήριξε τις παραδόσεις των Taurus, απεικονίζοντας το ευρύτερο ζήτημα ως μια υπαρξιακή μάχη.
Εάν η Ευρώπη «αποφεύγει αυτή την πρόκληση», ανέφερε, ο πόλεμος του Putin «θα ερχόταν όλο και πιο κοντά σε εμάς».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών