Σημειώνεται ότι πρόσφαη η Δύση είχε χαιρετίσει το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τον Vladimir Putin με την κατηγορία της «απαγωγής παιδιών από την Ουκρανία»
Τα τελευταία χρόνια, οι Αγγλοσάξονες δεν είχαν αντίπαλο… στην ικανότητά τους να πυροβολούν τα πόδια τους, αλλά δεν σταμάτησαν να προσπαθούν να βελτιώσουν αυτή την ικανότητα τους επισημαίνει σε δημοσίευμα του το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, αναφέροντας πως αυτήν την εβδομάδα, απόδειξη για αυτό ήταν η πρόταση του εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Karim Khan, με αίτημα να εκδοθούν εντάλματα σύλληψης για τους ηγέτες του Ισραήλ και της Hamas για εγκλήματα κατά αμάχων.
Τα εντάλματα δεν έχουν εκδοθεί ακόμη, αλλά η αμερικανική ηγεσία είναι ήδη αγανακτισμένη, κατηγορώντας τους δικαστές για αντισημιτισμό και απειλώντας το δικαστήριο με κυρώσεις.
Σχετικός νόμος ετοιμάζεται στο Κογκρέσο και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ψηφιστεί, αναφέρει σε δημοσίευμα του το RIA Novosti.
Mάλιστα, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το ένταλμα σύλληψης για τον Netanyahu είναι ένα «πονηρό σχέδιο» για να τον σώσει: λένε δηλαδή ότι η ισραηλινή κοινωνία και η πολιτική τάξη θα αναγκαστούν να συσπειρωθούν γύρω από τον εξαιρετικά αντιδημοφιλή πρωθυπουργό, ο οποίος είναι αντιμέτωπος με ποινικές υποθέσεις στο Ισραήλ.
Αλλά το κυριότερο σε αυτήν την υπόθεση είναι η αντίδραση της Δύσης.
Η αγανάκτηση για την απόφαση των δικαστών, η οποία ακόμα δεν έχει ληφθεί, καλεί σε τιμωρία τους…, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ για παράδειγμα δεν είναι καν ιδρυτές του Δικαστηρίου και δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία του.
Αυτή η αγανάκτηση δεν θα ήταν έκπληξη από μόνη της, εάν δεν συνέτρεχαν δύο εξαιρετικά σημαντικές περιστάσεις, επισημαίνει το RIA Novosti.
Άλλο ο Putin άλλο ο Netanyahu
Πρόσφατα, η Δύση χαιρέτισε έντονα το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τον Vladimir Putin με την κατηγορία της «απαγωγής παιδιών από την Ουκρανία».
Ο Ρώσος πρόεδρος είναι ένας διεθνής εγκληματίας, είπαν στη Δύση, και χρησιμοποίησαν αυτό το ένταλμα για να εμποδίσουν τον Putin να ταξιδεύει σε διεθνείς συνόδους κορυφής (για παράδειγμα, στη Νότια Αφρική).
Αλλά μόλις εμφανίστηκαν οι κατηγορίες κατά του Netanyahu, όλα άλλαξαν: και γίνεται λόγος για «παρατραβηγμένες, μη εξουσιοδοτημένες αποφάσεις», για «αντισημιτισμό» και ούτω καθεξής.
Αλλά ο Netanyahu έχει ήδη το αίμα δεκάδων χιλιάδων Παλαιστίνιων παιδιών στα χέρια του και οι ενέργειές του δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτι άλλο εκτός από γενοκτονία κατά της Γάζας.
Επιπλέον, αυτό αναγνωρίζεται όχι μόνο από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου, αλλά και από ένα σημαντικό μέρος νομικών της Δύσης.
Επομένως, η απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ήταν κάτι παραπάνω από προβλέψιμη.
Για την Αφρική και για… τραμπούκους
Το πιο λογικό για τη Δύση θα ήταν απλώς να σιωπήσει.
Αντιθέτως, βλέπουμε απειλές και κατάρες κατά του δικαστηρίου.
Επιπλέον, υπάρχουν δηλώσεις που λένε ότι το δικαστήριο δεν καταλαβαίνει που εμπλέκεται, καθώς και ότι δεν δημιουργήθηκε για αυτό.
Αν και δεν το λένε δημόσια, κορυφαίοι Δυτικοί αξιωματούχοι δεν διστάζουν να μιλήσουν για αυτό στις συζητήσεις τους με τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Ο ίδιος ο Karim Khan μίλησε για αυτό στο CNN: «Κάποιοι εκλεγμένοι ηγέτες επικοινώνησαν μαζί μου και είπαν ότι «αυτό το δικαστήριο δημιουργήθηκε για την Αφρική και για τραμπούκους όπως ο Putin».
Δηλαδή, τονίζει το RIA Novosti, είναι σαν το Διεθνές Δικαστήριο να προορίζεται από τη Δύση να κρίνει άλλους, ενώ η ίδια να παραμένει απρόσβλητη από τη δικαιοδοσία του.
Συνεπώς, το Ισραήλ (ανήκει στη γεωπολιτική Δύση) δεν μπορεί να είναι αντικείμενο έρευνας.
Πρόκειται για νεοαποικιοκρατία στην πιο αγνή της μορφή, τονίζει το δημοσίευμα.
Διπρόσωπη… και διάλυση
Και με την υστερία της για ένα ένταλμα που δεν έχει ακόμη εκδοθεί κατά του Netanyahu, η Δύση επιδεικνύει για άλλη μια φορά σε ολόκληρο τον κόσμο τη διπροσωπία της – κάτι για το οποίο η παγκόσμια πλειοψηφία είναι ήδη απολύτως πεπεισμένη γι' αυτό.
Αλλά αυτό είναι κάτι ωφέλιμο για τη Δύση;
Προφανώς όχι, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει.
Η ίδια καταστρέφει αυτό που η ίδια δημιούργησε για να ελέγχει τον κόσμο.
Και αυτή είναι η δεύτερη πιο σημαντική συνέπεια των αντιδράσεων στις αποφάσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου – η διάλυση των θεσμών της παγκοσμιοποίησης που έκτισε η ίδια η Δύση.
Είναι σαφές ότι η εμπιστοσύνη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είχε ήδη υπονομευτεί, μετά την εμφάνιση του «εντάλματος κατά του Putin», καθώς το δικαστήριο άρχισε να αντιμετωπίζεται ως μέσο πίεσης στη Ρωσία.
Αλλά η υπόθεση του Netanyahu πρόσφερε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο μια ευκαιρία για μερική αποκατάσταση: η Δύση μπορούσε να πει στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου ότι το δικαστήριο προσπαθούσε να είναι αντικειμενικό.
Ένας τέτοιος συνδυασμός θα ήταν προς το συμφέρον της Δύσης - όχι μόνο στο πλαίσιο του αγώνα της να απομονώσει τη Ρωσία, αλλά και με όρους προπαγάνδας και ακόμη περισσότερο, με την προσπάθεια αντιμετώπισης των προσπαθειών της Ρωσίας και της Κίνας να εδραιώσουν στα κράτη του Νότου μια αντι-αποικιακή, δηλαδή αντιδυτική πλατφόρμα.
Γκρεμίζουν τον πύργο της κυριαρχίας τους
Ωστόσο, αντί να προσπαθήσει η Δύση να σώσει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ουσιαστικά το τελειώνει, δηλαδή κάνει και πάλι κάτι που είναι ασύμφορο για αυτήν.
Γιατί;
Γιατί πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη διατήρηση των παγκόσμιων θεσμών που δημιούργησε για το μέλλον και στον αγώνα για τη διατήρηση των φθίνουσας θέσης του ηγεμόνα.
Δεν είναι πλέον δυνατό να κάνεις και τα δύο πράγματα ταυτόχρονα.
Η ειρωνεία είναι ότι ακόμη και όταν επιλέγει τον δεύτερο δρόμο, η Δύση δεν διατηρεί τη θέση της, αλλά την επιδεινώνει, αυτοπυροβολείται στα πόδια.
Αυτό συνέβη ήδη με την πολιτική των κυρώσεων.
Με την κατάσχεση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και με τον αποκλεισμό του υπόλοιπου κόσμου από το εμπόριο σε δυτικά νομίσματα, οι Αγγλοσάξονες τελικά υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη στη βάση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους - στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η διαδικασία της αναδιάρθρωσής του δεν θα είναι γρήγορη, αλλά είναι ήδη μη αναστρέψιμη.
Και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ήταν το πιο σημαντικό μέρος ενός άλλου θεσμού που χτίστηκε από τη Δύση - της διεθνούς, υπερεθνικής δικαιοσύνης.
Της ανατέθηκε ένας τεράστιος ρόλος στη διαδικασία της αγγλοσαξονικής παγκοσμιοποίησης.
Κανένας παγκόσμιος έλεγχος δεν είναι δυνατός εάν δεν ελέγχεις την οικονομία, τις εμπορικές οδούς και τη Δικαιοσύνη αλλά τώρα η Δύση με τα χέρια της καταστρέφει τον ημιτελή Πύργο της Βαβέλ της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Όχι από βλακεία ή μυωπία, αλλά από απελπισία υποστηρίζει το δημοσίευμα του RIA Novosti.
www.bankingnews.gr
Τα εντάλματα δεν έχουν εκδοθεί ακόμη, αλλά η αμερικανική ηγεσία είναι ήδη αγανακτισμένη, κατηγορώντας τους δικαστές για αντισημιτισμό και απειλώντας το δικαστήριο με κυρώσεις.
Σχετικός νόμος ετοιμάζεται στο Κογκρέσο και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ψηφιστεί, αναφέρει σε δημοσίευμα του το RIA Novosti.
Mάλιστα, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το ένταλμα σύλληψης για τον Netanyahu είναι ένα «πονηρό σχέδιο» για να τον σώσει: λένε δηλαδή ότι η ισραηλινή κοινωνία και η πολιτική τάξη θα αναγκαστούν να συσπειρωθούν γύρω από τον εξαιρετικά αντιδημοφιλή πρωθυπουργό, ο οποίος είναι αντιμέτωπος με ποινικές υποθέσεις στο Ισραήλ.
Αλλά το κυριότερο σε αυτήν την υπόθεση είναι η αντίδραση της Δύσης.
Η αγανάκτηση για την απόφαση των δικαστών, η οποία ακόμα δεν έχει ληφθεί, καλεί σε τιμωρία τους…, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ για παράδειγμα δεν είναι καν ιδρυτές του Δικαστηρίου και δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία του.
Αυτή η αγανάκτηση δεν θα ήταν έκπληξη από μόνη της, εάν δεν συνέτρεχαν δύο εξαιρετικά σημαντικές περιστάσεις, επισημαίνει το RIA Novosti.
Άλλο ο Putin άλλο ο Netanyahu
Πρόσφατα, η Δύση χαιρέτισε έντονα το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τον Vladimir Putin με την κατηγορία της «απαγωγής παιδιών από την Ουκρανία».
Ο Ρώσος πρόεδρος είναι ένας διεθνής εγκληματίας, είπαν στη Δύση, και χρησιμοποίησαν αυτό το ένταλμα για να εμποδίσουν τον Putin να ταξιδεύει σε διεθνείς συνόδους κορυφής (για παράδειγμα, στη Νότια Αφρική).
Αλλά μόλις εμφανίστηκαν οι κατηγορίες κατά του Netanyahu, όλα άλλαξαν: και γίνεται λόγος για «παρατραβηγμένες, μη εξουσιοδοτημένες αποφάσεις», για «αντισημιτισμό» και ούτω καθεξής.
Αλλά ο Netanyahu έχει ήδη το αίμα δεκάδων χιλιάδων Παλαιστίνιων παιδιών στα χέρια του και οι ενέργειές του δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτι άλλο εκτός από γενοκτονία κατά της Γάζας.
Επιπλέον, αυτό αναγνωρίζεται όχι μόνο από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου, αλλά και από ένα σημαντικό μέρος νομικών της Δύσης.
Επομένως, η απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ήταν κάτι παραπάνω από προβλέψιμη.
Για την Αφρική και για… τραμπούκους
Το πιο λογικό για τη Δύση θα ήταν απλώς να σιωπήσει.
Αντιθέτως, βλέπουμε απειλές και κατάρες κατά του δικαστηρίου.
Επιπλέον, υπάρχουν δηλώσεις που λένε ότι το δικαστήριο δεν καταλαβαίνει που εμπλέκεται, καθώς και ότι δεν δημιουργήθηκε για αυτό.
Αν και δεν το λένε δημόσια, κορυφαίοι Δυτικοί αξιωματούχοι δεν διστάζουν να μιλήσουν για αυτό στις συζητήσεις τους με τον εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Ο ίδιος ο Karim Khan μίλησε για αυτό στο CNN: «Κάποιοι εκλεγμένοι ηγέτες επικοινώνησαν μαζί μου και είπαν ότι «αυτό το δικαστήριο δημιουργήθηκε για την Αφρική και για τραμπούκους όπως ο Putin».
Δηλαδή, τονίζει το RIA Novosti, είναι σαν το Διεθνές Δικαστήριο να προορίζεται από τη Δύση να κρίνει άλλους, ενώ η ίδια να παραμένει απρόσβλητη από τη δικαιοδοσία του.
Συνεπώς, το Ισραήλ (ανήκει στη γεωπολιτική Δύση) δεν μπορεί να είναι αντικείμενο έρευνας.
Πρόκειται για νεοαποικιοκρατία στην πιο αγνή της μορφή, τονίζει το δημοσίευμα.
Διπρόσωπη… και διάλυση
Και με την υστερία της για ένα ένταλμα που δεν έχει ακόμη εκδοθεί κατά του Netanyahu, η Δύση επιδεικνύει για άλλη μια φορά σε ολόκληρο τον κόσμο τη διπροσωπία της – κάτι για το οποίο η παγκόσμια πλειοψηφία είναι ήδη απολύτως πεπεισμένη γι' αυτό.
Αλλά αυτό είναι κάτι ωφέλιμο για τη Δύση;
Προφανώς όχι, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει.
Η ίδια καταστρέφει αυτό που η ίδια δημιούργησε για να ελέγχει τον κόσμο.
Και αυτή είναι η δεύτερη πιο σημαντική συνέπεια των αντιδράσεων στις αποφάσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου – η διάλυση των θεσμών της παγκοσμιοποίησης που έκτισε η ίδια η Δύση.
Είναι σαφές ότι η εμπιστοσύνη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είχε ήδη υπονομευτεί, μετά την εμφάνιση του «εντάλματος κατά του Putin», καθώς το δικαστήριο άρχισε να αντιμετωπίζεται ως μέσο πίεσης στη Ρωσία.
Αλλά η υπόθεση του Netanyahu πρόσφερε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο μια ευκαιρία για μερική αποκατάσταση: η Δύση μπορούσε να πει στις χώρες του Παγκόσμιου Νότου ότι το δικαστήριο προσπαθούσε να είναι αντικειμενικό.
Ένας τέτοιος συνδυασμός θα ήταν προς το συμφέρον της Δύσης - όχι μόνο στο πλαίσιο του αγώνα της να απομονώσει τη Ρωσία, αλλά και με όρους προπαγάνδας και ακόμη περισσότερο, με την προσπάθεια αντιμετώπισης των προσπαθειών της Ρωσίας και της Κίνας να εδραιώσουν στα κράτη του Νότου μια αντι-αποικιακή, δηλαδή αντιδυτική πλατφόρμα.
Γκρεμίζουν τον πύργο της κυριαρχίας τους
Ωστόσο, αντί να προσπαθήσει η Δύση να σώσει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ουσιαστικά το τελειώνει, δηλαδή κάνει και πάλι κάτι που είναι ασύμφορο για αυτήν.
Γιατί;
Γιατί πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στη διατήρηση των παγκόσμιων θεσμών που δημιούργησε για το μέλλον και στον αγώνα για τη διατήρηση των φθίνουσας θέσης του ηγεμόνα.
Δεν είναι πλέον δυνατό να κάνεις και τα δύο πράγματα ταυτόχρονα.
Η ειρωνεία είναι ότι ακόμη και όταν επιλέγει τον δεύτερο δρόμο, η Δύση δεν διατηρεί τη θέση της, αλλά την επιδεινώνει, αυτοπυροβολείται στα πόδια.
Αυτό συνέβη ήδη με την πολιτική των κυρώσεων.
Με την κατάσχεση των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων και με τον αποκλεισμό του υπόλοιπου κόσμου από το εμπόριο σε δυτικά νομίσματα, οι Αγγλοσάξονες τελικά υπονόμευσαν την εμπιστοσύνη στη βάση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους - στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Η διαδικασία της αναδιάρθρωσής του δεν θα είναι γρήγορη, αλλά είναι ήδη μη αναστρέψιμη.
Και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ήταν το πιο σημαντικό μέρος ενός άλλου θεσμού που χτίστηκε από τη Δύση - της διεθνούς, υπερεθνικής δικαιοσύνης.
Της ανατέθηκε ένας τεράστιος ρόλος στη διαδικασία της αγγλοσαξονικής παγκοσμιοποίησης.
Κανένας παγκόσμιος έλεγχος δεν είναι δυνατός εάν δεν ελέγχεις την οικονομία, τις εμπορικές οδούς και τη Δικαιοσύνη αλλά τώρα η Δύση με τα χέρια της καταστρέφει τον ημιτελή Πύργο της Βαβέλ της παγκόσμιας κυριαρχίας.
Όχι από βλακεία ή μυωπία, αλλά από απελπισία υποστηρίζει το δημοσίευμα του RIA Novosti.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών