Oι «Σαουδάραβες αποδεικνύουν ότι έχουν άλλες επιλογές στη νέα πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων»
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, στα αυτιά όσων εστιάζουν σε ειδήσεις σχετικά με την παγκόσμια θέση του δολαρίου έφτασαν πολυάριθμοι ισχυρισμοί ότι η συμφωνία ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας για το πετροδολάριο είχε «λήξει» και ότι οι Σαουδάραβες θα πουλούσαν πλέον πετρέλαιο σε πολλά άλλα νομίσματα, πέρα από δολάρια.
Ορισμένες εκδοχές της ιστορίας έφτασαν στο σημείο να αναφέρουν ακόμη ότι το κινεζικό γιουάν θα αντικαθιστούσε το δολάριο.
Οι συγκεκριμένες αναφορές φαίνεται ότι προέρχονται είτε από την Ινδία.
Μάλιστα, το ενδιαφέρον για την εν λόγω ιστορία ήταν τόσο μεγάλο και θερμό, ώστε ο οικονομολόγος Paul Donovan στην UBS ένιωσε την ανάγκη να διευκρινίσει ότι δεν υπήρξαν πραγματικά μεγάλες εξελίξεις στις νομισματικές σχέσεις Σαουδικής Αραβίας - ΗΠΑ.
Φαίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι αυτές οι αναφορές για ένα υποτιθέμενο επίσημο «συμβόλαιο» πετροδολαρίων όντως έκαναν λάθος αρκετά βασικά γεγονότα.
Πρώτα απ 'όλα, η στροφή των Σαουδαράβων προς την υιοθέτηση νομισμάτων εκτός των δολαρίων δεν είναι νέα.
Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία γνωστή επίσημη συνθήκη ή σύμβαση μεταξύ των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας - τουλάχιστον μία με ημερομηνία λήξης.
Θα μπορούσε εύλογα να υποστηρίξει κανείς, ωστόσο, ότι αυτές οι αναφορές για την πτώση του πετροδολαρίου είναι λανθασμένες.
Ωστόσο, οι αναφορές αντικατοπτρίζουν μια τάση του πραγματικού κόσμου, καθώς μάλιστα οι ιστορίες για το τέλος του πετροδολαρίου φαίνονται εύλογες στα αυτιά πολλών.
Το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας (KSA) απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την αμερικανική τροχιά τα τελευταία χρόνια, και αυτό αντανακλάται στην αυξημένη προθυμία να διευθετηθούν πετρελαϊκές συμφωνίες σε νομίσματα εκτός του δολαρίου.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι Σαουδάραβες γίνονται όλο και πιο πρόθυμοι να αγκαλιάσουν αντιπάλους της Ουάσιγκτον όπως η Κίνα και το Ιράν και η Ρωσία, παρά τις αντιρρήσεις των Αμερικανών.
Παρότι οι βραχυπρόθεσμες αλλαγές φαίνονται μικρές, η τρέχουσα τάση στις σχέσεις ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας δείχνει σημαντική μείωση της παγκόσμιας επιρροής των ΗΠΑ.
Τι είναι το πετροδολάριο
Λοιπόν, τι είναι αυτή η «συμφωνία» του πετροδολαρίου που απειλείται;
Πρόκειται για μια άτυπη συμφωνία, που χρονολογείται από το 1974, μεταξύ των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας, βάσει της οποίας οι Σαουδάραβες συμφωνούν να πουλούν πετρέλαιο μόνο σε δολάρια.
Η συμφωνία προβλέπει επίσης ότι οι Σαουδάραβες θα επενδύσουν τα πλεονάζοντα δολάριά τους σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα.
Γιατί υπάρχει αυτή η συμφωνία; Από την αμερικανική σκοπιά, η συμφωνία βοηθά στη στήριξη του δολαρίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ημερομηνίες της συμφωνίας αποτελούν τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στον απόηχο του σοκ του Νίξον του 1971 και του κλεισίματος του παραθύρου του χρυσού.
Επιπλέον, η συμφωνία διατηρεί μια έτοιμη αγορά για τα συνεχώς αυξανόμενα ποσά των αμερικανικών ομολόγων, καθώς οι δαπάνες για το ομοσπονδιακό έλλειμμα αυξάνονται συνεχώς.
Όταν οι Αμερικανοί συνέλαβαν τη συμφωνία για το πετροδολάριο, η KSA ήταν η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα και ένα εμπόριο μόνο σε δολάρια εξασφάλιζε συνεχές κύρος για το δολάριο.
Για τους Σαουδάραβες, αυτή η στενή σχέση φέρει ορισμένες σιωπηρές εγγυήσεις ασφαλείας από την Ουάσιγκτον.
Δηλαδή, το Βασίλειο γνωρίζει ότι όσο παραμένει σημαντικό συστατικό της πολιτικής του δολαρίου, οι ΗΠΑ θα επέμβουν στρατιωτικά, εάν χρειαστεί, για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της ύπαρξης του σαουδαραβικού κράτους.
Νέες απειλές για το σύστημα του πετροδολαρίου
Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, οι γεωπολιτικές πραγματικότητες εξελίσσονται και η προθυμία της Σαουδικής Αραβίας να συμμετάσχει σε εμπορικές συναλλαγές πετρελαίου χωρίς δολάριο έγινε τελικά πολιτική του καθεστώτος KSA τον Ιανουάριο του 2023.
Όπως δήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός Οικονομικών, «Δεν υπάρχουν προβλήματα για το πώς θα τακτοποιήσουμε τις εμπορικές μας ρυθμίσεις, είτε είναι σε δολάριο ΗΠΑ, είτε είναι ευρώ, είτε είναι το ριάλ Σαουδικής Αραβίας».
Εκείνη την εποχή, αυτό ήταν πράγματι μια εξέλιξη και το τέλος μιας πολυετούς περιόδου κατά την οποία υπήρχαν επίμονες φήμες ότι οι Σαουδάραβες θα απομακρυνθούν από το δολάριο.
Το 2019, για παράδειγμα, το Arab News ανέφερε ότι το Ριάντ «απέρριψε την πρόταση ότι εξετάζει το ενδεχόμενο πώλησης πετρελαίου σε νομίσματα διαφορετικά από το παραδοσιακό δολάριο ΗΠΑ».
Μέχρι το 2023, τα πράγματα είχαν προφανώς αλλάξει.
Περαιτέρω αλλαγές στην πολιτική της Σαουδικής Αραβίας συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Στα μέσα του 2023 οι Σαουδάραβες άρχισαν να εισάγουν μαζούτ σε επίπεδα ρεκόρ από τη Ρωσία, στερεοποιώντας περαιτέρω τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο η Ουάσιγκτον προσπάθησε να αποκόψει τη Ρωσία από την οικονομία του δολαρίου, το αυξανόμενο εμπόριο μεταξύ των Ρώσων και των Σαουδάραβων αυξάνει περαιτέρω την ανάγκη για εμπόριο σε άλλα νομίσματα εκτός από δολάρια.
Στη συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2023, η KSA και το Πεκίνο υπέγραψαν μια συμφωνία swap νομισμάτων που αποσκοπούσε στην «επέκταση της χρήσης των τοπικών νομισμάτων», δηλαδή των νομισμάτων που δεν ανήκουν σε δολάρια.
Από μόνες τους, αυτές οι εξελίξεις μπορεί να φαίνονται σαν κάτι σπουδαίο.
Εξάλλου, το Ριάλ της Σαουδικής Αραβίας εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένο με το δολάριο — προς το παρόν.
Ωστόσο, στο ευρύτερο πλαίσιο, αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν πώς οι Σαουδάραβες απομακρύνονται από την καθιερωμένη νομισματική και γεωπολιτική τάξη που οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και εξής.
Τον Μάρτιο του 2023, οι Σαουδάραβες συμμετείχαν σε μια συμφωνία με τη μεσολάβηση της Κίνας για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με το Ιράν.
Η KSA βρισκόταν σε σύγκρουση με το ιρανικό καθεστώς καθώς τα δύο κράτη αγωνίζονταν για κυριαρχία στην περιοχή του Περσικού Κόλπου.
Φυσικά, η Ουάσιγκτον έχει ενθαρρύνει τους Σαουδάραβες να βοηθήσουν τις ΗΠΑ να απομονώσουν το Ιράν.
Αν και οι ΗΠΑ επαίνεσαν δημόσια τη συμφωνία με τη μεσολάβηση της Κίνας όταν δημοσιοποιήθηκε, η συμφωνία είναι ξεκάθαρα ένα πλήγμα για την επιρροή της στην περιοχή.
Επιπλέον, εάν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουάσιγκτον αποδοκιμάζει, δεν χρειάζεται να πάμε μακριά: το ισραηλινό καθεστώς αντιτάχθηκε στη συμφωνία.
Έξι μήνες αργότερα, μια έκθεση του Σεπτεμβρίου 2023 από το think-tank εξωτερικής πολιτικής Stimson κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κινήσεις της Σαουδικής Αραβίας μακριά από το δολάριο δεν ήταν μπλόφες από το Ριάντ.
Αποτελούσαν, μάλλον, μέρος μιας ευρύτερης διπλωματικής προσπάθειας των Σαουδάραβων να αποκτήσουν ευελιξία σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων όπως οι Κινέζοι και οι Ρώσοι.
Ή, όπως το έθεσαν οι συγγραφείς, οι «Σαουδάραβες αποδεικνύουν ότι έχουν άλλες επιλογές στη νέα πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων».
Οι ΗΠΑ έχουν απογοητεύσει
Από τη σκοπιά της Σαουδικής Αραβίας, οι ΗΠΑ έχουν απογοητεύσει το Ριάντ.
Η κριτική των ΗΠΑ στο σαουδαραβικό καθεστώς σχετικά με τη δολοφονία του Jamal Kashogi και τον σαουδαραβικό αποκλεισμό του Κατάρ δεν έχουν ξεχαστεί στο Ριάντ.
Επιπλέον, ορισμένα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ συνεχίζουν να εγείρουν δημόσια άβολα ερωτήματα σχετικά με τις διασυνδέσεις του σαουδαραβικού καθεστώτος με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Το γεγονός ότι το κατεστημένο της Ουάσιγκτον κοιτάζει ως επί το πλείστον αντίστροφα για τις συχνές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία -ενώ πουλάει τεράστιες ποσότητες όπλων στο καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας- δεν αρκεί για τον κατευνασμό του Βασιλείου.
Άλλες πρόσφατες εξελίξεις υποδηλώνουν ότι αυτή η τάση δεν εξαφανίζεται.
Για παράδειγμα, παρότι έλαβε για πρώτη φορά πρόσκληση στη σύνοδο κορυφής των G-7, το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας την απέρριψε, με τον διάδοχο του θρόνου Mohamed ibn Salman να ισχυρίζεται ότι έπρεπε να επιβλέψει τις δραστηριότητες του προσκυνήματος Χατζ στη Μέκκα.
Μέρες αργότερα, ο διάδοχος έστειλε τον υπουργό Εξωτερικών του στο Νίζνι Νόβγκοροντ στη Ρωσία για τη σύνοδο κορυφής των BRICS.
Το υψηλόβαθμο προσωπικό στο Ριάντ προφανώς μπορεί να βρει χρόνο για τους BRICS - στους οποίους έχει προσκληθεί να συμμετάσχει η Σαουδική Αραβία, και που έχει γίνει de facto μπλοκ κατά των ΗΠΑ - αλλά όχι για τους G-7.
Η ψυχρότερη σχέση μεταξύ του Ριάντ και της Ουάσιγκτον δεν αποδεικνύει ότι θα υπάρξει άμεση και σημαντική αλλαγή στην οικονομία του δολαρίου ή στη συνεχιζόμενη κυριαρχία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, η τάση αποτελεί συνεχή απόδειξη μιας συνεχιζόμενης μείωσης του ελέγχου των ΗΠΑ στις παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος και στη σύγχρονη γεωπολιτική τάξη πραγμάτων.
www.bankingnews.gr
Ορισμένες εκδοχές της ιστορίας έφτασαν στο σημείο να αναφέρουν ακόμη ότι το κινεζικό γιουάν θα αντικαθιστούσε το δολάριο.
Οι συγκεκριμένες αναφορές φαίνεται ότι προέρχονται είτε από την Ινδία.
Μάλιστα, το ενδιαφέρον για την εν λόγω ιστορία ήταν τόσο μεγάλο και θερμό, ώστε ο οικονομολόγος Paul Donovan στην UBS ένιωσε την ανάγκη να διευκρινίσει ότι δεν υπήρξαν πραγματικά μεγάλες εξελίξεις στις νομισματικές σχέσεις Σαουδικής Αραβίας - ΗΠΑ.
Φαίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι αυτές οι αναφορές για ένα υποτιθέμενο επίσημο «συμβόλαιο» πετροδολαρίων όντως έκαναν λάθος αρκετά βασικά γεγονότα.
Πρώτα απ 'όλα, η στροφή των Σαουδαράβων προς την υιοθέτηση νομισμάτων εκτός των δολαρίων δεν είναι νέα.
Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία γνωστή επίσημη συνθήκη ή σύμβαση μεταξύ των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας - τουλάχιστον μία με ημερομηνία λήξης.
Θα μπορούσε εύλογα να υποστηρίξει κανείς, ωστόσο, ότι αυτές οι αναφορές για την πτώση του πετροδολαρίου είναι λανθασμένες.
Ωστόσο, οι αναφορές αντικατοπτρίζουν μια τάση του πραγματικού κόσμου, καθώς μάλιστα οι ιστορίες για το τέλος του πετροδολαρίου φαίνονται εύλογες στα αυτιά πολλών.
Το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας (KSA) απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την αμερικανική τροχιά τα τελευταία χρόνια, και αυτό αντανακλάται στην αυξημένη προθυμία να διευθετηθούν πετρελαϊκές συμφωνίες σε νομίσματα εκτός του δολαρίου.
Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι Σαουδάραβες γίνονται όλο και πιο πρόθυμοι να αγκαλιάσουν αντιπάλους της Ουάσιγκτον όπως η Κίνα και το Ιράν και η Ρωσία, παρά τις αντιρρήσεις των Αμερικανών.
Παρότι οι βραχυπρόθεσμες αλλαγές φαίνονται μικρές, η τρέχουσα τάση στις σχέσεις ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας δείχνει σημαντική μείωση της παγκόσμιας επιρροής των ΗΠΑ.
Τι είναι το πετροδολάριο
Λοιπόν, τι είναι αυτή η «συμφωνία» του πετροδολαρίου που απειλείται;
Πρόκειται για μια άτυπη συμφωνία, που χρονολογείται από το 1974, μεταξύ των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας, βάσει της οποίας οι Σαουδάραβες συμφωνούν να πουλούν πετρέλαιο μόνο σε δολάρια.
Η συμφωνία προβλέπει επίσης ότι οι Σαουδάραβες θα επενδύσουν τα πλεονάζοντα δολάριά τους σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα.
Γιατί υπάρχει αυτή η συμφωνία; Από την αμερικανική σκοπιά, η συμφωνία βοηθά στη στήριξη του δολαρίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ημερομηνίες της συμφωνίας αποτελούν τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στον απόηχο του σοκ του Νίξον του 1971 και του κλεισίματος του παραθύρου του χρυσού.
Επιπλέον, η συμφωνία διατηρεί μια έτοιμη αγορά για τα συνεχώς αυξανόμενα ποσά των αμερικανικών ομολόγων, καθώς οι δαπάνες για το ομοσπονδιακό έλλειμμα αυξάνονται συνεχώς.
Όταν οι Αμερικανοί συνέλαβαν τη συμφωνία για το πετροδολάριο, η KSA ήταν η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα και ένα εμπόριο μόνο σε δολάρια εξασφάλιζε συνεχές κύρος για το δολάριο.
Για τους Σαουδάραβες, αυτή η στενή σχέση φέρει ορισμένες σιωπηρές εγγυήσεις ασφαλείας από την Ουάσιγκτον.
Δηλαδή, το Βασίλειο γνωρίζει ότι όσο παραμένει σημαντικό συστατικό της πολιτικής του δολαρίου, οι ΗΠΑ θα επέμβουν στρατιωτικά, εάν χρειαστεί, για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της ύπαρξης του σαουδαραβικού κράτους.
Νέες απειλές για το σύστημα του πετροδολαρίου
Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, οι γεωπολιτικές πραγματικότητες εξελίσσονται και η προθυμία της Σαουδικής Αραβίας να συμμετάσχει σε εμπορικές συναλλαγές πετρελαίου χωρίς δολάριο έγινε τελικά πολιτική του καθεστώτος KSA τον Ιανουάριο του 2023.
Όπως δήλωσε ο Σαουδάραβας υπουργός Οικονομικών, «Δεν υπάρχουν προβλήματα για το πώς θα τακτοποιήσουμε τις εμπορικές μας ρυθμίσεις, είτε είναι σε δολάριο ΗΠΑ, είτε είναι ευρώ, είτε είναι το ριάλ Σαουδικής Αραβίας».
Εκείνη την εποχή, αυτό ήταν πράγματι μια εξέλιξη και το τέλος μιας πολυετούς περιόδου κατά την οποία υπήρχαν επίμονες φήμες ότι οι Σαουδάραβες θα απομακρυνθούν από το δολάριο.
Το 2019, για παράδειγμα, το Arab News ανέφερε ότι το Ριάντ «απέρριψε την πρόταση ότι εξετάζει το ενδεχόμενο πώλησης πετρελαίου σε νομίσματα διαφορετικά από το παραδοσιακό δολάριο ΗΠΑ».
Μέχρι το 2023, τα πράγματα είχαν προφανώς αλλάξει.
Περαιτέρω αλλαγές στην πολιτική της Σαουδικής Αραβίας συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Στα μέσα του 2023 οι Σαουδάραβες άρχισαν να εισάγουν μαζούτ σε επίπεδα ρεκόρ από τη Ρωσία, στερεοποιώντας περαιτέρω τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.
Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο η Ουάσιγκτον προσπάθησε να αποκόψει τη Ρωσία από την οικονομία του δολαρίου, το αυξανόμενο εμπόριο μεταξύ των Ρώσων και των Σαουδάραβων αυξάνει περαιτέρω την ανάγκη για εμπόριο σε άλλα νομίσματα εκτός από δολάρια.
Στη συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2023, η KSA και το Πεκίνο υπέγραψαν μια συμφωνία swap νομισμάτων που αποσκοπούσε στην «επέκταση της χρήσης των τοπικών νομισμάτων», δηλαδή των νομισμάτων που δεν ανήκουν σε δολάρια.
Από μόνες τους, αυτές οι εξελίξεις μπορεί να φαίνονται σαν κάτι σπουδαίο.
Εξάλλου, το Ριάλ της Σαουδικής Αραβίας εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένο με το δολάριο — προς το παρόν.
Ωστόσο, στο ευρύτερο πλαίσιο, αυτές οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν πώς οι Σαουδάραβες απομακρύνονται από την καθιερωμένη νομισματική και γεωπολιτική τάξη που οι ΗΠΑ έχουν επιβάλει σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και εξής.
Τον Μάρτιο του 2023, οι Σαουδάραβες συμμετείχαν σε μια συμφωνία με τη μεσολάβηση της Κίνας για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με το Ιράν.
Η KSA βρισκόταν σε σύγκρουση με το ιρανικό καθεστώς καθώς τα δύο κράτη αγωνίζονταν για κυριαρχία στην περιοχή του Περσικού Κόλπου.
Φυσικά, η Ουάσιγκτον έχει ενθαρρύνει τους Σαουδάραβες να βοηθήσουν τις ΗΠΑ να απομονώσουν το Ιράν.
Αν και οι ΗΠΑ επαίνεσαν δημόσια τη συμφωνία με τη μεσολάβηση της Κίνας όταν δημοσιοποιήθηκε, η συμφωνία είναι ξεκάθαρα ένα πλήγμα για την επιρροή της στην περιοχή.
Επιπλέον, εάν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουάσιγκτον αποδοκιμάζει, δεν χρειάζεται να πάμε μακριά: το ισραηλινό καθεστώς αντιτάχθηκε στη συμφωνία.
Έξι μήνες αργότερα, μια έκθεση του Σεπτεμβρίου 2023 από το think-tank εξωτερικής πολιτικής Stimson κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κινήσεις της Σαουδικής Αραβίας μακριά από το δολάριο δεν ήταν μπλόφες από το Ριάντ.
Αποτελούσαν, μάλλον, μέρος μιας ευρύτερης διπλωματικής προσπάθειας των Σαουδάραβων να αποκτήσουν ευελιξία σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση μεγάλων παγκόσμιων δυνάμεων όπως οι Κινέζοι και οι Ρώσοι.
Ή, όπως το έθεσαν οι συγγραφείς, οι «Σαουδάραβες αποδεικνύουν ότι έχουν άλλες επιλογές στη νέα πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων».
Οι ΗΠΑ έχουν απογοητεύσει
Από τη σκοπιά της Σαουδικής Αραβίας, οι ΗΠΑ έχουν απογοητεύσει το Ριάντ.
Η κριτική των ΗΠΑ στο σαουδαραβικό καθεστώς σχετικά με τη δολοφονία του Jamal Kashogi και τον σαουδαραβικό αποκλεισμό του Κατάρ δεν έχουν ξεχαστεί στο Ριάντ.
Επιπλέον, ορισμένα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ συνεχίζουν να εγείρουν δημόσια άβολα ερωτήματα σχετικά με τις διασυνδέσεις του σαουδαραβικού καθεστώτος με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Το γεγονός ότι το κατεστημένο της Ουάσιγκτον κοιτάζει ως επί το πλείστον αντίστροφα για τις συχνές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σαουδική Αραβία -ενώ πουλάει τεράστιες ποσότητες όπλων στο καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας- δεν αρκεί για τον κατευνασμό του Βασιλείου.
Άλλες πρόσφατες εξελίξεις υποδηλώνουν ότι αυτή η τάση δεν εξαφανίζεται.
Για παράδειγμα, παρότι έλαβε για πρώτη φορά πρόσκληση στη σύνοδο κορυφής των G-7, το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας την απέρριψε, με τον διάδοχο του θρόνου Mohamed ibn Salman να ισχυρίζεται ότι έπρεπε να επιβλέψει τις δραστηριότητες του προσκυνήματος Χατζ στη Μέκκα.
Μέρες αργότερα, ο διάδοχος έστειλε τον υπουργό Εξωτερικών του στο Νίζνι Νόβγκοροντ στη Ρωσία για τη σύνοδο κορυφής των BRICS.
Το υψηλόβαθμο προσωπικό στο Ριάντ προφανώς μπορεί να βρει χρόνο για τους BRICS - στους οποίους έχει προσκληθεί να συμμετάσχει η Σαουδική Αραβία, και που έχει γίνει de facto μπλοκ κατά των ΗΠΑ - αλλά όχι για τους G-7.
Η ψυχρότερη σχέση μεταξύ του Ριάντ και της Ουάσιγκτον δεν αποδεικνύει ότι θα υπάρξει άμεση και σημαντική αλλαγή στην οικονομία του δολαρίου ή στη συνεχιζόμενη κυριαρχία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Ωστόσο, η τάση αποτελεί συνεχή απόδειξη μιας συνεχιζόμενης μείωσης του ελέγχου των ΗΠΑ στις παγκόσμιες αγορές συναλλάγματος και στη σύγχρονη γεωπολιτική τάξη πραγμάτων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών