Mια ευρωζώνη χωρίς τη Γαλλία πιθανότατα σημαίνει ότι δεν υπάρχει καν ευρωζώνη
Οποιοδήποτε στοίχημα κατά του γαλλικού δημόσιου χρέους μπορεί να στηριχθεί μόνο στο απίθανο τέλος του ευρώ - ακόμη και αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να βαδίσει σε μια λεπτή γραμμή ως προς το πώς και πότε θα αντιδράσει.
Το εγχειρίδιο από την υπαρξιακή κρίση του ευρώ το 2010-2012 υποδηλώνει ότι, ακόμη και αν οι επενδυτές αισθάνονται αρκετά ενθαρρυμένοι ώστε να κερδοσκοπούν σχετικά με τις μικρότερες περιφερειακές χώρες του ευρώ που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το μπλοκ, μια ευρωζώνη χωρίς τη Γαλλία πιθανότατα σημαίνει ότι δεν υπάρχει καν ευρωζώνη.
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το "Frexit" σε απομόνωση - αν με τον όρο Frexit οι άνθρωποι εννοούν ότι η Γαλλία θα μπορούσε να εγκαταλείψει τη νομισματική ένωση ενώ εξακολουθεί να υπάρχει μια λειτουργική ευρωζώνη.
Το μεγάλο στοίχημα της ΕΚΤ
Η κεντρική θέση της Γαλλίας στο όλο οικοδόμημα, για τους περισσότερους επενδυτές, καθιστά το αποτέλεσμα ένα δυαδικό όλα ή τίποτα, σημειώνει το Reuters.
Και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα.
Πλαισιωμένη από την κομβική στιγμή του 2012, το "ό,τι χρειαστεί" από τον τότε επικεφαλής Mario Draghi, η ΕΚΤ έχει δείξει επανειλημμένα έκτοτε ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να διατηρήσει τον μοναδικό της "λόγο ύπαρξης" ως θεματοφύλακα του ενιαίου νομίσματος και της λειτουργίας του.
Παρόλο που η ρίζα της τελευταίας γαλλικής πολιτικής αναταραχής και των πρόωρων εκλογών είναι η άνοδος ακροδεξιών και αριστερών κομμάτων πολύ λιγότερο ευνοϊκών για το όλο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η συμμετοχή στο ευρώ αυτή καθαυτή μάλλον δεν τίθεται προς συζήτηση - ούτε καν από την ακροδεξιά που κάποτε το αμφισβητούσε.
Ανησυχία για τα δημοσιονομικά
Παρόλα αυτά, επιμένει η ανησυχία για το γαλλικό έλλειμμα και χρέος - η οποία αποκρυσταλλώθηκε από την ίδια την ΕΕ αυτή την εβδομάδα με την έναρξη παρατεταμένων πειθαρχικών διαδικασιών κατά της Γαλλίας και άλλων χωρών, καθώς και από την S&P Global με την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας σε AA- τον περασμένο μήνα.
Τα σχέδια δαπανών των κομμάτων που προηγούνται στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών για τη συνέλευση στις 30 Ιουνίου και 9 Ιουλίου φαίνεται ότι είναι έτοιμα να ρίξουν λάδι στη φωτιά αντί να εναρμονιστούν με τους κανόνες της ΕΕ για τη μείωση του ετήσιου ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ από το τεράστιο 5,5% πέρυσι.
Αλλά η Γαλλία δεν θα είναι μόνη της σε αυτό μεταξύ των ομολόγων της G7.
Το ζήτημα είναι αν υπάρχει μια ιδιότυπη στροφή εντός της ευρωζώνης στην ευρύτερη παγκόσμια αγωνία για την αύξηση του δημόσιου χρέους.
Και αυτό εξαρτάται από το ποιο επίπεδο πριμοδότησης κινδύνου είναι πιθανό να ανεχθεί η ΕΚΤ μεταξύ των μεγάλων κρατών μελών.
Για την ΕΚΤ, η διεύρυνση των spreads του γαλλικού χρέους σε σχέση με τη Γερμανία έχει τα όριά της, εάν απειλήσει τη βιωσιμότητα του γαλλικού χρέους, κατακερματίσει την παροχή πιστώσεων σε ευρώ ή παρεμποδίσει την ομαλή λειτουργία της νομισματικής της πολιτικής ομοιόμορφα σε όλο το μπλοκ.
Λεπτή ισορροπία
Πηγές της ΕΚΤ ανέφεραν στο Reuters ότι πρώτα η γαλλική κυβέρνηση θα πρέπει να διαβεβαιώσει τους επενδυτές ότι όλα τα δημοσιονομικά σχέδια είναι εντάξει και ότι θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι εκλογές.
Επιπλέον, η ενεργοποίηση του TPI εξαρτάται από την ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση των κανόνων της ΕΕ για το έλλειμμα και πιθανότατα μένει στα χέρια της ΕΚΤ προς το παρόν η χρήση του.
Επομένως, πρέπει να τηρηθεί μια λεπτή ισορροπία ως προς το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτό - ακόμη και αν υπάρχουν σαφή όρια.
"Οι μηχανισμοί παρέμβασης της ΕΚΤ σημαίνουν ότι η ευρωζώνη δεν αντιμετωπίζει τις ίδιες υπαρξιακές απειλές με την κρίση δημόσιου χρέους της πριν από δώδεκα χρόνια", δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων Lombard Odier, προσθέτοντας ότι η "στιγμή της αλήθειας" ίσως χρειαστεί να έρθει εάν η περαιτέρω διεύρυνση του spread αναγκάσει οποιαδήποτε επερχόμενη κυβέρνηση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ για το έλλειμμα, προκειμένου να αναλάβει δράση η ΕΚΤ.
www.bankingnews.gr
Το εγχειρίδιο από την υπαρξιακή κρίση του ευρώ το 2010-2012 υποδηλώνει ότι, ακόμη και αν οι επενδυτές αισθάνονται αρκετά ενθαρρυμένοι ώστε να κερδοσκοπούν σχετικά με τις μικρότερες περιφερειακές χώρες του ευρώ που θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το μπλοκ, μια ευρωζώνη χωρίς τη Γαλλία πιθανότατα σημαίνει ότι δεν υπάρχει καν ευρωζώνη.
Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το "Frexit" σε απομόνωση - αν με τον όρο Frexit οι άνθρωποι εννοούν ότι η Γαλλία θα μπορούσε να εγκαταλείψει τη νομισματική ένωση ενώ εξακολουθεί να υπάρχει μια λειτουργική ευρωζώνη.
Το μεγάλο στοίχημα της ΕΚΤ
Η κεντρική θέση της Γαλλίας στο όλο οικοδόμημα, για τους περισσότερους επενδυτές, καθιστά το αποτέλεσμα ένα δυαδικό όλα ή τίποτα, σημειώνει το Reuters.
Και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα.
Πλαισιωμένη από την κομβική στιγμή του 2012, το "ό,τι χρειαστεί" από τον τότε επικεφαλής Mario Draghi, η ΕΚΤ έχει δείξει επανειλημμένα έκτοτε ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να διατηρήσει τον μοναδικό της "λόγο ύπαρξης" ως θεματοφύλακα του ενιαίου νομίσματος και της λειτουργίας του.
Παρόλο που η ρίζα της τελευταίας γαλλικής πολιτικής αναταραχής και των πρόωρων εκλογών είναι η άνοδος ακροδεξιών και αριστερών κομμάτων πολύ λιγότερο ευνοϊκών για το όλο εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η συμμετοχή στο ευρώ αυτή καθαυτή μάλλον δεν τίθεται προς συζήτηση - ούτε καν από την ακροδεξιά που κάποτε το αμφισβητούσε.
Ανησυχία για τα δημοσιονομικά
Παρόλα αυτά, επιμένει η ανησυχία για το γαλλικό έλλειμμα και χρέος - η οποία αποκρυσταλλώθηκε από την ίδια την ΕΕ αυτή την εβδομάδα με την έναρξη παρατεταμένων πειθαρχικών διαδικασιών κατά της Γαλλίας και άλλων χωρών, καθώς και από την S&P Global με την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας σε AA- τον περασμένο μήνα.
Τα σχέδια δαπανών των κομμάτων που προηγούνται στις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών για τη συνέλευση στις 30 Ιουνίου και 9 Ιουλίου φαίνεται ότι είναι έτοιμα να ρίξουν λάδι στη φωτιά αντί να εναρμονιστούν με τους κανόνες της ΕΕ για τη μείωση του ετήσιου ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ από το τεράστιο 5,5% πέρυσι.
Αλλά η Γαλλία δεν θα είναι μόνη της σε αυτό μεταξύ των ομολόγων της G7.
Το ζήτημα είναι αν υπάρχει μια ιδιότυπη στροφή εντός της ευρωζώνης στην ευρύτερη παγκόσμια αγωνία για την αύξηση του δημόσιου χρέους.
Και αυτό εξαρτάται από το ποιο επίπεδο πριμοδότησης κινδύνου είναι πιθανό να ανεχθεί η ΕΚΤ μεταξύ των μεγάλων κρατών μελών.
Για την ΕΚΤ, η διεύρυνση των spreads του γαλλικού χρέους σε σχέση με τη Γερμανία έχει τα όριά της, εάν απειλήσει τη βιωσιμότητα του γαλλικού χρέους, κατακερματίσει την παροχή πιστώσεων σε ευρώ ή παρεμποδίσει την ομαλή λειτουργία της νομισματικής της πολιτικής ομοιόμορφα σε όλο το μπλοκ.
Λεπτή ισορροπία
Πηγές της ΕΚΤ ανέφεραν στο Reuters ότι πρώτα η γαλλική κυβέρνηση θα πρέπει να διαβεβαιώσει τους επενδυτές ότι όλα τα δημοσιονομικά σχέδια είναι εντάξει και ότι θα πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν οι εκλογές.
Επιπλέον, η ενεργοποίηση του TPI εξαρτάται από την ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση των κανόνων της ΕΕ για το έλλειμμα και πιθανότατα μένει στα χέρια της ΕΚΤ προς το παρόν η χρήση του.
Επομένως, πρέπει να τηρηθεί μια λεπτή ισορροπία ως προς το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτό - ακόμη και αν υπάρχουν σαφή όρια.
"Οι μηχανισμοί παρέμβασης της ΕΚΤ σημαίνουν ότι η ευρωζώνη δεν αντιμετωπίζει τις ίδιες υπαρξιακές απειλές με την κρίση δημόσιου χρέους της πριν από δώδεκα χρόνια", δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων Lombard Odier, προσθέτοντας ότι η "στιγμή της αλήθειας" ίσως χρειαστεί να έρθει εάν η περαιτέρω διεύρυνση του spread αναγκάσει οποιαδήποτε επερχόμενη κυβέρνηση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της ΕΕ για το έλλειμμα, προκειμένου να αναλάβει δράση η ΕΚΤ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών