Ολέθριες ακροβασίες από τη Σερβία - Γιατί η εμμονή στα γαλλικά Rafale υπονομεύει την ένταξη στα BRICS

Η απόφαση της Σερβίας να εξοπλιστεί με τα γαλλικά μαχητικά τέταρτης γενιάς Rafale αντανακλά με τον πλέον γλαφυρό τρόπο τις γεωπολιτικές ακροβασίες του Βελιγραδίου σε μία περίοδο ακραίας πόλωσης, τόσο για τη σερβική κοινωνία, όσο και για τον πλανήτη εν συνόλω.
Η ένταξη των Rafale στον σερβικό στόλο κατ' αρχάς προσκρούει σε τεχνικής φύσης προσκόμματα, αφού η ενσωμάτωση ενός δυτικού μαχητικού σε έναν στόλο ... ρωσικής κατασκευής συνιστά εκ των πραγμάτων δύσκολο έργο.
Δεύτερον και κυριότερο, η απόφαση της κυβέρνησης για τα γαλλικά Rafale οξύνει τις εντάσεις ανάμεσα στις δυτικόφιλες ελίτ που επιθυμούν την ένταξη της χώρας στην ΕΕ και την κοινωνική πλειοψηφία, που -μην ξεχνώντας τα οδυνηρά γεγονότα του 1998- αποστρέφεται μετά βδελυγμίας την δυτική διείσδυση στη χώρα.
Άρα, τι ακριβώς εξυπηρετεί ο σχεδιασμός του Βελιγραδίου για τα γαλλικά μαχητικά;

Εξοπλιστικός ανορθολογισμός η απόκτηση Rafale - Τι κρύβεται πίσω από την απόφαση του Βελιγραδίου

Το δόγμα ενός μέρους των σερβικών ελίτ για τη σύσφιξη των δεσμών με την Ευρωπαϊκή Ένωση -για οικονομικούς λόγους- θεωρείται από αναλυτές ως ο κύριος λόγος για το ζωηρό ενδιαφέρον της κυβέρνησης να αποκτήσει δυτικά μαχητικά, παρά το γεγονός ότι μη δυτικές πηγές χώρες προσφέρουν ισάξιες, αν όχι και καλύτερες επιλογές.
Το γεγονός ότι το Rafale δεν θα μπορεί εύκολα να ενσωματωθεί στο σύστημα αεράμυνας της Σερβίας ή να μοιραστεί δεδομένα με τα ρωσικά MiG-29 και τα κινεζικά και ρωσικά συστήματα αεράμυνας HQ-22 και Pantsir-S, εντείνει περαιτέρω τις διαφωνίες.
Επομένως η απόκτηση των Rafale είναι καθαρά (γεω)πολιτική επιλογή και μάλιστα ζωτικής σημασίας.
Τόσο, ωστέ θεωρείται σημαντικό βήμα για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
Κι εδώ μιλάμε για το ευκρινέστερο δείγμα των ακροβασιών του Βελιγραδίου...
Και αυτό διότι την ίδια στιγμή που προσβλέπει στα γαλλικά μαχητικά, η Σερβία εξετάζει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει τη στρατηγική εισόδου στην ΕΕ και να στραφεί προς τα BRICS. 

Η στρατηγική ένταξης στα BRICS

Κι ενώ ένα κομμάτι της σερβικής άρχουσας τάξης προσβλέπει σε ... μπίζνες με τη Δύση, ένα άλλο τμήμα του πολιτικού συστήματος προκρίνει την προσήλωση στην διατήρηση των καλών σχέσεων με τη Ρωσία, μια στρατηγική που παίρνει σάρκα και οστά διαμέσου της ένταξης του Βελιγραδίου στα BRICS.
Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι στις 13 Οκτωβρίου, ο Σέρβος Αντιπρόεδρος Aleksandar Vulin, δήλωσε ότι το Βελιγράδι εξετάζει το ενδεχόμενο ένταξης στους BRICS ως εναλλακτική λύση στην ένταξη στην ΕΕ.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι BRICS έχουν γίνει μια πραγματική εναλλακτική για την ΕΕ», επεσήμανε τότε.
Ο Vulin είχε άλλωστε υπογραμμίσει «οι BRICS δεν ζητούν τίποτα από τη Σερβία και προσφέρουν περισσότερα από όσα θα μπορούσαμε να ζητήσουμε. Τουναντίον, η ΕΕ ζητά τα πάντα από εμάς, και πλέον δεν είμαι σίγουρος τι έχει να προσφέρει»...
Ως εκ τούτου, εξήγησε ότι «βλέπουμε τους BRICS ως ευκαιρία και εναλλακτική».
Εξήγησε, δε, ότι η Σερβία διερευνά πολύ προσεκτικά όλες τις δυνατότητες που προσφέρουν οι BRICS και η στενότερη συνεργασία με τα κράτη-μέλη τους.
Παρόλο που η μεγάλη εξάρτηση της Σερβίας από το εμπόριο με τα κράτη-μέλη της ΕΕ έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα μιας στροφής μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εντάσεις με τις Βρυξέλλες και με πολλά μέλη της ΕΕ έχουν αυξηθεί, καθώς το Βελιγράδι αντιστέκεται στην αυξανόμενη πίεση για την επιβολή οικονομικών κυρώσεων και την υποβάθμιση των σχέσεών του με τη Ρωσία.

Στυγνός εκβιασμός από το ΝΑΤΟ και τη Δύση

Η Σερβία, όπως και η πρώην Γιουγκοσλαβία, αξιοποιεί διαχρονικά τα σοβιετικά μαχητικά αεροσκάφη -τα περισσότερα από τα οποία δόθηκαν ως βοήθεια από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία-, με τα 14 MiG-29 να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του στόλου της χώρας σήμερα  .
Όπως γίνεται έυκολα αντιληπτό, η οδυνηρή εμπειρία της Σερβίας από τον βάρβαρο νατοϊκό βομβαρδισμό του 1998 προκάλεσε έντονη αμφιθυμία στο Βελιγράδι ως προς την απόκτηση δυτικού εξοπλισμού.
Το Υπουργείο Άμυνας της χώρας δίσταζε να στηριχθεί σε δυτικό εξοπλισμό για την προστασία του εναέριου χώρου της, δεδομένου ότι ο εξοπλισμός αυτός θεωρείται ότι έχει μικρή αξία σε περίπτωση επανάληψης εχθροπραξιών με μέλη του NATO.
Ωστόσο τώρα τα δεδομένα αλλάζουν και ο δυτικός εκβιασμός εντείνεται.
Για την ακρίβεια, επ' απειλή κυρώσεων το Βελιγράδι απετράπη από την απόκτηση ρωσικών συστημάτων αεράμυνας S-300 ή S-400.
Η ενσωμάτωση των κινέζικων συστημάτων HQ-22 το 2022 ήταν πια η πλέον ενδεδειγμένη επιλογή, καθώς θεωρήθηκε ως μια ... συμβιβαστική λύση, που αντανακλά το ουδέτερο status της χώρας. 
Ωστόσο, το καυτό ζήτημα των Rafale ξαναφέρνει το Βελιγράδι σε ρόλο ... ακροβάτη και επιτάσσει την ξεκάθαρη επιλογή στρατοπέδου από τη Σερβία.

www.bankingnews.gr