Νέες ανησυχίες για τον κατακερματισμό της Ευρώπης. Οι οικονομικοί και πολιτικοί αγώνες της Γαλλίας...
Αυτό που προκαλεί απίστευτη έκπληξη είναι το πόσο μικρή διαφοροποίηση υπάρχει μεταξύ των ευρωπαίων κρατών.
Ίσως αυτό σηματοδοτεί ότι δεν υπάρχουν ανησυχίες στην Ευρώπη και ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) διαθέτει όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να περιορίσει οποιαδήποτε απόκλιση.
Ίσως οι επενδυτές βλέπουν ήδη το μπλοκ ως μια κοινή δημοσιονομική ένωση, υποδηλώνοντας ότι δεν πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση.
Καθώς η Γαλλία αντιμετωπίζει ολοένα και βαθύτερες οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις, η πιθανότητα κατακερματισμού της Ευρώπης πιθανότατα θα γίνει θέμα συζήτησης για άλλη μια φορά.
Οι μακροχρόνιες δημοσιονομικές πιέσεις της χώρας, η πολιτική αστάθεια και ο αυξανόμενος λαϊκισμός ανησυχούν για τη Γαλλία και την ευρύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Με τη Γαλλία να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην οικονομική και πολιτική δομή της ΕΕ, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τη δύναμη της ευρωπαϊκής ενότητας, ειδικά σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη παγκόσμια αβεβαιότητα.
Τα οικονομικά προβλήματα της Γαλλίας: χρέος και στασιμότητα
Οι οικονομικές προκλήσεις της Γαλλίας έχουν τις ρίζες τους σε χρόνια υποτονικής ανάπτυξης, υψηλής ανεργίας και αυξανόμενου δημόσιου χρέους.
Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ της χώρας ξεπερνά τώρα το 110%, ένα επίπεδο που επιβαρύνει όλο και περισσότερο την ικανότητα της κυβέρνησης να επενδύσει στην οικονομία της.
Η Γαλλία συνεχίζει να παρουσιάζει ανησυχητικά ελλείμματα παρόμοια με τις εξίσου ανησυχητικές ΗΠΑ.
Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ είναι ότι οι ΗΠΑ είναι σε θέση να αυξήσουν τους φόρους.
Το αν το κάνουν οι ΗΠΑ είναι μια άλλη ιστορία, αλλά τουλάχιστον είναι σε θέση να το κάνουν.
Η Γαλλία, από την άλλη πλευρά, είναι πιθανό να βρίσκεται ή κοντά στα κορυφαία επίπεδα αύξησης των φόρων.
Εάν υπάρξουν περαιτέρω φορολογικές αυξήσεις, τα φορολογικά έσοδα θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να μειωθούν σύμφωνα με την καμπύλη Laffer1.
Αυτό αφήνει τις μειωμένες δαπάνες ως τη μόνη βιώσιμη επιλογή για να τεθούν υπό έλεγχο τα ελλείμματα.
Είναι αμφίβολο ότι το εκλογικό σώμα θα ανεχθεί σημαντικές μειώσεις δαπανών.
Μια άλλη σκέψη είναι ότι οι ΗΠΑ μπορούν να ελέγξουν τη νομισματική τους πολιτική.
Αντίθετα, η Γαλλία είναι όμηρος της πολιτικής που έχει θέσει η ΕΚΤ για την ΕΕ στο σύνολό της.
Εν τω μεταξύ, οι πληθωριστικές πιέσεις από τις αυξανόμενες τιμές της ενέργειας, οι διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας και οι παγκόσμιες επιπτώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία κάνουν τη ζωή ολοένα και πιο δύσκολη για τους Γάλλους πολίτες.
Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, συμπεριλαμβανομένης της «διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος» της χώρας περιορίζουν την ικανότητα της κυβέρνησης να δαπανήσει για την έξοδο από αυτά τα προβλήματα.
Αυτή η οικονομική στασιμότητα έχει πλήξει περισσότερο τις οικογένειες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, τροφοδοτώντας κοινωνική αναταραχή και δυσαρέσκεια.
Με την αυξανόμενη αίσθηση ότι η οικονομική ανισότητα βαθαίνει, τα λαϊκιστικά κινήματα κερδίζουν έδαφος στη Γαλλία, ωθώντας τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα και θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα οφέλη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Πολιτική αστάθεια και κατακερματισμός στη Γαλλία
Το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας έχει κατακερματιστεί, όπως φάνηκε στις πρόσφατες εκλογές.
Τα παραδοσιακά κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, που κυριαρχούν εδώ και καιρό στη γαλλική πολιτική, έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά.
Στις πρόσφατες εκλογές κανένα κόμμα δεν κέρδισε την πλειοψηφία.
Ένας αριστερός συνασπισμός κέρδισε 188 έδρες, ο κεντρώος συνασπισμός κέρδισε 161 έδρες και ο ακροδεξιός κέρδισε 142 έδρες.
Κατά συνέπεια, η ακροδεξιά έγινε το μοναδικό μεγαλύτερο κόμμα και κανένα κόμμα δεν μπόρεσε να διεκδικήσει την πλειοψηφία.
Το αποτέλεσμα ήταν μια εύθραυστη κεντροδεξιά κυβέρνηση που υποστηρίχθηκε από το ακροδεξιό κόμμα της Marine Le Pen.
Η άνοδος του ακροδεξιού National Rally της Marine Le Pen και του ακροαριστερού La France Insoumise του Jean-Luc Mélenchon αντανακλά βαθιές διαιρέσεις μέσα στη γαλλική κοινωνία.
Αυτά τα κόμματα εκμεταλλεύονται τις απογοητεύσεις για την οικονομική στασιμότητα, τη μετανάστευση και την απογοήτευση από τον ρόλο της ΕΕ στις εσωτερικές υποθέσεις της Γαλλίας.
Αυτός ο πολιτικός κατακερματισμός δεν δημιούργησε απλώς ένα περιβάλλον προκλήσεων για την κυβέρνηση του Emmanuel Macron, αλλά έχει παρεμποδίσει σοβαρά την ικανότητά της να προωθήσει τις τόσο απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Η κεντρώα πλατφόρμα του Macron, η οποία υποτίθεται ότι γεφύρωνε το πολιτικό φάσμα, έχει αποξενώσει και τις δύο πλευρές και οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλαγές εργατικού δικαίου και οικονομική απελευθέρωση αντιμετωπίστηκαν με εκτεταμένες διαμαρτυρίες, κυρίως το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων».
Η αδυναμία εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων επιδεινώνει τις οικονομικές προκλήσεις της Γαλλίας.
Με την κυβέρνηση να περιορίζεται από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης και το αυξανόμενο λαϊκιστικό αίσθημα, το πολιτικό μέλλον της Γαλλίας είναι αβέβαιο.
Καθώς η Γαλλία βρίσκεται στα όρια της περαιτέρω αστάθειας, οι επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σημαντικές.
Μια πρόσφατη ένδειξη ανησυχίας για την ΕΕ προήλθε από την αποδοχή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των προτάσεων προϋπολογισμού της Γαλλίας (οι οποίες είναι απίθανο να πραγματοποιηθούν λόγω της αστάθειας της κυβέρνησης) και επιτρέποντας στη Γαλλία να αναβάλει τις προσπάθειές της για μείωση του ελλείμματος από το 2027 στο 2029.
Ευρωπαϊκή Ένωση: μια εύθραυστη ένωση;
Η Γαλλία και η Γερμανία ήταν πάντα βασικοί πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ωστόσο, καθώς η οικονομική και πολιτική αστάθεια βαθαίνει τόσο στη Γαλλία όσο και, πιο πρόσφατα, στη Γερμανία, θέτει υπό αμφισβήτηση τη σταθερότητα της ίδιας της ΕΕ.
Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ έχει ήδη αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις, από το Brexit έως τις κρίσεις κρατικού χρέους στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία.
Η πανδημία του COVID-19, ακολουθούμενη από την ενεργειακή κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχουν δοκιμάσει περαιτέρω την ανθεκτικότητα του μπλοκ.
Στη Γαλλία, λαϊκιστές ηγέτες όπως η Marine Le Pen επέκριναν ανοιχτά τη γραφειοκρατία της ΕΕ και ζήτησαν να ανακτηθεί η γαλλική κυριαρχία, ιδιαίτερα στη μετανάστευση, το εμπόριο και την οικονομική πολιτική.
Αν και η θέση της Le Pen σχετικά με την αποχώρηση από την ΕΕ έχει αμβλυνθεί τα τελευταία χρόνια, η αντιευρωπαϊκή ρητορική της εξακολουθεί να αντηχεί σε μια αρκετά μεγάλη μερίδα του γαλλικού εκλογικού σώματος.
Αυτό εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη συνεχιζόμενη δέσμευση της Γαλλίας για την ένταξη στην ΕΕ.
Εάν η οικονομική κατάσταση της Γαλλίας επιδεινωθεί περαιτέρω και τα λαϊκιστικά κινήματα κερδίσουν ακόμη περισσότερο έδαφος, θα μπορούσε να πυροδοτήσει ανανεωμένες συζητήσεις για το μέλλον της ΕΕ.
Η άνοδος του λαϊκισμού σε ένα από τα βασικά κράτη μέλη της ΕΕ θα μπορούσε να ενθαρρύνει άλλα ευρωσκεπτικιστικά κινήματα σε ολόκληρη την ήπειρο, οδηγώντας σε ανανεωμένες πιέσεις κατακερματισμού.
Ενεργειακή κρίση και πληθωρισμός: πιέσεις σε όλη την Ευρώπη
Η ενεργειακή κρίση και ο αυξανόμενος πληθωρισμός δεν είναι μοναδικές για τη Γαλλία, αλλά έχουν εντείνει τις οικονομικές εντάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η Γερμανία, κάποτε η οικονομική μηχανή της ΕΕ, αντιμετωπίζει επίσης σοβαρές προκλήσεις λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας, της αποδυνάμωσης του μεταποιητικού και βιομηχανικού κλάδου και των περιορισμένων δημοσιονομικών δαπανών λόγω της πέδησης του χρέους.
Χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, που έχουν ήδη αντιμετωπίσει κρίσεις δημοσίου χρέους στο παρελθόν, παραμένουν ευάλωτες σε οικονομικούς κλυδωνισμούς.
Ενώ η ΕΕ έχει δείξει ανθεκτικότητα απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, τα δημοσιονομικά προβλήματα της Γαλλίας θα μπορούσαν να προσθέσουν περαιτέρω πίεση.
Εάν μια από τις βασικές οικονομίες της ΕΕ παραπαίει, θα περιπλέξει τις προσπάθειες διατήρησης της ενότητας, ειδικά όταν η δημοσιονομική αλληλεγγύη είναι ήδη ένα επίμαχο ζήτημα.
Μια διχασμένη γαλλική κυβέρνηση θα μπορούσε να δυσκολευτεί να υποστηρίξει ευρύτερες πρωτοβουλίες της ΕΕ, όπως οι πολιτικές ενεργειακής μετάβασης και οι στόχοι για το κλίμα, που απαιτούν ενιαία πολιτική βούληση και σημαντικές οικονομικές επενδύσεις.
Οι συνέπειες της γαλλικής οικονομικής παρακμής για την Ε.Ε
Εάν η οικονομική και πολιτική κατάσταση της Γαλλίας επιδεινωθεί, θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση με διάφορους τρόπους.
Πρώτον, η απώλεια της γαλλικής ηγεσίας στις συζητήσεις πολιτικής της ΕΕ θα μπορούσε να αφήσει ένα κενό που είναι δύσκολο να καλυφθεί.
Η Γαλλία είναι εδώ και πολύ καιρό υπέρμαχος της στενότερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ειδικά σε τομείς όπως η άμυνα, η εξωτερική πολιτική και η οικονομική ρύθμιση.
Μια αποδυναμωμένη Γαλλία θα μπορούσε να επιβραδύνει τον ρυθμό των μεταρρυθμίσεων της ΕΕ και να περιπλέξει τη λήψη αποφάσεων εντός του μπλοκ.
Δεύτερον, η παρακμή της Γαλλίας θα μπορούσε να ενθαρρύνει άλλες ευρωσκεπτικιστικές χώρες.
Τα λαϊκιστικά κινήματα της Ιταλίας, η εθνικιστική κυβέρνηση της Ουγγαρίας και η αυξανόμενη αντίσταση της Πολωνίας στην εξουσία της ΕΕ δείχνουν μια αυξανόμενη αίσθηση απογοήτευσης από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Οι αγώνες της Γαλλίας θα μπορούσαν να ρίξουν λάδι σε αυτή τη φωτιά, οδηγώντας σε περισσότερες εκκλήσεις για χαλαρότερους δεσμούς εντός της ΕΕ ή, σε ακραίες περιπτώσεις, περαιτέρω εξόδους από την ένωση.
Τέλος, ο ανανεωμένος οικονομικός κατακερματισμός θα μπορούσε να επηρεάσει την ικανότητα της ΕΚΤ να διαχειρίζεται τη νομισματική πολιτική σε ολόκληρη την ευρωζώνη.
Καθώς οι χώρες αντιμετωπίζουν αποκλίνουσες οικονομικές προκλήσεις, η ΕΚΤ θα μπορούσε να δυσκολευτεί ολοένα και περισσότερο να εξισορροπήσει τον έλεγχο του πληθωρισμού με την ανάγκη για τόνωση της ανάπτυξης σε προβληματικές οικονομίες.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω χρηματοπιστωτική αστάθεια, καθιστώντας πιο δύσκολη τη συγκράτηση της ευρωζώνης.
Συμπέρασμα
Οι οικονομικές και πολιτικές δυσκολίες της Γαλλίας δεν είναι μόνο ένα εσωτερικό ζήτημα.
Έχουν βαθιές επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της.
Ο συνδυασμός αυξανόμενου χρέους, πολιτικού κατακερματισμού και λαϊκιστικών κινημάτων στη Γαλλία θα μπορούσε να επιδεινώσει τις ανησυχίες για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ως ένα από τα πιο σημαντικά μέλη της ΕΕ, η πορεία της Γαλλίας θα διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ένωσης.
Ενώ η ΕΕ έχει επιβιώσει από πολυάριθμες προκλήσεις στο παρελθόν, οι συνεχείς αγώνες της Γαλλίας θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ανανεωμένες συζητήσεις για τον κατακερματισμό, απειλώντας την ενότητα που υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος του ευρωπαϊκού εγχειρήματος για δεκαετίες.
www.bankingnews.gr
Ίσως αυτό σηματοδοτεί ότι δεν υπάρχουν ανησυχίες στην Ευρώπη και ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) διαθέτει όλα τα απαραίτητα εργαλεία για να περιορίσει οποιαδήποτε απόκλιση.
Ίσως οι επενδυτές βλέπουν ήδη το μπλοκ ως μια κοινή δημοσιονομική ένωση, υποδηλώνοντας ότι δεν πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση.
Καθώς η Γαλλία αντιμετωπίζει ολοένα και βαθύτερες οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις, η πιθανότητα κατακερματισμού της Ευρώπης πιθανότατα θα γίνει θέμα συζήτησης για άλλη μια φορά.
Οι μακροχρόνιες δημοσιονομικές πιέσεις της χώρας, η πολιτική αστάθεια και ο αυξανόμενος λαϊκισμός ανησυχούν για τη Γαλλία και την ευρύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Με τη Γαλλία να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην οικονομική και πολιτική δομή της ΕΕ, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τη δύναμη της ευρωπαϊκής ενότητας, ειδικά σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από αυξανόμενη παγκόσμια αβεβαιότητα.
Τα οικονομικά προβλήματα της Γαλλίας: χρέος και στασιμότητα
Οι οικονομικές προκλήσεις της Γαλλίας έχουν τις ρίζες τους σε χρόνια υποτονικής ανάπτυξης, υψηλής ανεργίας και αυξανόμενου δημόσιου χρέους.
Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ της χώρας ξεπερνά τώρα το 110%, ένα επίπεδο που επιβαρύνει όλο και περισσότερο την ικανότητα της κυβέρνησης να επενδύσει στην οικονομία της.
Η Γαλλία συνεχίζει να παρουσιάζει ανησυχητικά ελλείμματα παρόμοια με τις εξίσου ανησυχητικές ΗΠΑ.
Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ είναι ότι οι ΗΠΑ είναι σε θέση να αυξήσουν τους φόρους.
Το αν το κάνουν οι ΗΠΑ είναι μια άλλη ιστορία, αλλά τουλάχιστον είναι σε θέση να το κάνουν.
Η Γαλλία, από την άλλη πλευρά, είναι πιθανό να βρίσκεται ή κοντά στα κορυφαία επίπεδα αύξησης των φόρων.
Εάν υπάρξουν περαιτέρω φορολογικές αυξήσεις, τα φορολογικά έσοδα θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να μειωθούν σύμφωνα με την καμπύλη Laffer1.
Αυτό αφήνει τις μειωμένες δαπάνες ως τη μόνη βιώσιμη επιλογή για να τεθούν υπό έλεγχο τα ελλείμματα.
Είναι αμφίβολο ότι το εκλογικό σώμα θα ανεχθεί σημαντικές μειώσεις δαπανών.
Μια άλλη σκέψη είναι ότι οι ΗΠΑ μπορούν να ελέγξουν τη νομισματική τους πολιτική.
Αντίθετα, η Γαλλία είναι όμηρος της πολιτικής που έχει θέσει η ΕΚΤ για την ΕΕ στο σύνολό της.
Εν τω μεταξύ, οι πληθωριστικές πιέσεις από τις αυξανόμενες τιμές της ενέργειας, οι διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας και οι παγκόσμιες επιπτώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία κάνουν τη ζωή ολοένα και πιο δύσκολη για τους Γάλλους πολίτες.
Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί, συμπεριλαμβανομένης της «διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος» της χώρας περιορίζουν την ικανότητα της κυβέρνησης να δαπανήσει για την έξοδο από αυτά τα προβλήματα.
Αυτή η οικονομική στασιμότητα έχει πλήξει περισσότερο τις οικογένειες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, τροφοδοτώντας κοινωνική αναταραχή και δυσαρέσκεια.
Με την αυξανόμενη αίσθηση ότι η οικονομική ανισότητα βαθαίνει, τα λαϊκιστικά κινήματα κερδίζουν έδαφος στη Γαλλία, ωθώντας τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα και θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα οφέλη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Πολιτική αστάθεια και κατακερματισμός στη Γαλλία
Το πολιτικό τοπίο της Γαλλίας έχει κατακερματιστεί, όπως φάνηκε στις πρόσφατες εκλογές.
Τα παραδοσιακά κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, που κυριαρχούν εδώ και καιρό στη γαλλική πολιτική, έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά.
Στις πρόσφατες εκλογές κανένα κόμμα δεν κέρδισε την πλειοψηφία.
Ένας αριστερός συνασπισμός κέρδισε 188 έδρες, ο κεντρώος συνασπισμός κέρδισε 161 έδρες και ο ακροδεξιός κέρδισε 142 έδρες.
Κατά συνέπεια, η ακροδεξιά έγινε το μοναδικό μεγαλύτερο κόμμα και κανένα κόμμα δεν μπόρεσε να διεκδικήσει την πλειοψηφία.
Το αποτέλεσμα ήταν μια εύθραυστη κεντροδεξιά κυβέρνηση που υποστηρίχθηκε από το ακροδεξιό κόμμα της Marine Le Pen.
Η άνοδος του ακροδεξιού National Rally της Marine Le Pen και του ακροαριστερού La France Insoumise του Jean-Luc Mélenchon αντανακλά βαθιές διαιρέσεις μέσα στη γαλλική κοινωνία.
Αυτά τα κόμματα εκμεταλλεύονται τις απογοητεύσεις για την οικονομική στασιμότητα, τη μετανάστευση και την απογοήτευση από τον ρόλο της ΕΕ στις εσωτερικές υποθέσεις της Γαλλίας.
Αυτός ο πολιτικός κατακερματισμός δεν δημιούργησε απλώς ένα περιβάλλον προκλήσεων για την κυβέρνηση του Emmanuel Macron, αλλά έχει παρεμποδίσει σοβαρά την ικανότητά της να προωθήσει τις τόσο απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Η κεντρώα πλατφόρμα του Macron, η οποία υποτίθεται ότι γεφύρωνε το πολιτικό φάσμα, έχει αποξενώσει και τις δύο πλευρές και οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλαγές εργατικού δικαίου και οικονομική απελευθέρωση αντιμετωπίστηκαν με εκτεταμένες διαμαρτυρίες, κυρίως το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων».
Η αδυναμία εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων επιδεινώνει τις οικονομικές προκλήσεις της Γαλλίας.
Με την κυβέρνηση να περιορίζεται από τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης και το αυξανόμενο λαϊκιστικό αίσθημα, το πολιτικό μέλλον της Γαλλίας είναι αβέβαιο.
Καθώς η Γαλλία βρίσκεται στα όρια της περαιτέρω αστάθειας, οι επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σημαντικές.
Μια πρόσφατη ένδειξη ανησυχίας για την ΕΕ προήλθε από την αποδοχή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των προτάσεων προϋπολογισμού της Γαλλίας (οι οποίες είναι απίθανο να πραγματοποιηθούν λόγω της αστάθειας της κυβέρνησης) και επιτρέποντας στη Γαλλία να αναβάλει τις προσπάθειές της για μείωση του ελλείμματος από το 2027 στο 2029.
Ευρωπαϊκή Ένωση: μια εύθραυστη ένωση;
Η Γαλλία και η Γερμανία ήταν πάντα βασικοί πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ωστόσο, καθώς η οικονομική και πολιτική αστάθεια βαθαίνει τόσο στη Γαλλία όσο και, πιο πρόσφατα, στη Γερμανία, θέτει υπό αμφισβήτηση τη σταθερότητα της ίδιας της ΕΕ.
Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ έχει ήδη αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις, από το Brexit έως τις κρίσεις κρατικού χρέους στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία.
Η πανδημία του COVID-19, ακολουθούμενη από την ενεργειακή κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχουν δοκιμάσει περαιτέρω την ανθεκτικότητα του μπλοκ.
Στη Γαλλία, λαϊκιστές ηγέτες όπως η Marine Le Pen επέκριναν ανοιχτά τη γραφειοκρατία της ΕΕ και ζήτησαν να ανακτηθεί η γαλλική κυριαρχία, ιδιαίτερα στη μετανάστευση, το εμπόριο και την οικονομική πολιτική.
Αν και η θέση της Le Pen σχετικά με την αποχώρηση από την ΕΕ έχει αμβλυνθεί τα τελευταία χρόνια, η αντιευρωπαϊκή ρητορική της εξακολουθεί να αντηχεί σε μια αρκετά μεγάλη μερίδα του γαλλικού εκλογικού σώματος.
Αυτό εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη συνεχιζόμενη δέσμευση της Γαλλίας για την ένταξη στην ΕΕ.
Εάν η οικονομική κατάσταση της Γαλλίας επιδεινωθεί περαιτέρω και τα λαϊκιστικά κινήματα κερδίσουν ακόμη περισσότερο έδαφος, θα μπορούσε να πυροδοτήσει ανανεωμένες συζητήσεις για το μέλλον της ΕΕ.
Η άνοδος του λαϊκισμού σε ένα από τα βασικά κράτη μέλη της ΕΕ θα μπορούσε να ενθαρρύνει άλλα ευρωσκεπτικιστικά κινήματα σε ολόκληρη την ήπειρο, οδηγώντας σε ανανεωμένες πιέσεις κατακερματισμού.
Ενεργειακή κρίση και πληθωρισμός: πιέσεις σε όλη την Ευρώπη
Η ενεργειακή κρίση και ο αυξανόμενος πληθωρισμός δεν είναι μοναδικές για τη Γαλλία, αλλά έχουν εντείνει τις οικονομικές εντάσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η Γερμανία, κάποτε η οικονομική μηχανή της ΕΕ, αντιμετωπίζει επίσης σοβαρές προκλήσεις λόγω της αύξησης των τιμών της ενέργειας, της αποδυνάμωσης του μεταποιητικού και βιομηχανικού κλάδου και των περιορισμένων δημοσιονομικών δαπανών λόγω της πέδησης του χρέους.
Χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, που έχουν ήδη αντιμετωπίσει κρίσεις δημοσίου χρέους στο παρελθόν, παραμένουν ευάλωτες σε οικονομικούς κλυδωνισμούς.
Ενώ η ΕΕ έχει δείξει ανθεκτικότητα απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, τα δημοσιονομικά προβλήματα της Γαλλίας θα μπορούσαν να προσθέσουν περαιτέρω πίεση.
Εάν μια από τις βασικές οικονομίες της ΕΕ παραπαίει, θα περιπλέξει τις προσπάθειες διατήρησης της ενότητας, ειδικά όταν η δημοσιονομική αλληλεγγύη είναι ήδη ένα επίμαχο ζήτημα.
Μια διχασμένη γαλλική κυβέρνηση θα μπορούσε να δυσκολευτεί να υποστηρίξει ευρύτερες πρωτοβουλίες της ΕΕ, όπως οι πολιτικές ενεργειακής μετάβασης και οι στόχοι για το κλίμα, που απαιτούν ενιαία πολιτική βούληση και σημαντικές οικονομικές επενδύσεις.
Οι συνέπειες της γαλλικής οικονομικής παρακμής για την Ε.Ε
Εάν η οικονομική και πολιτική κατάσταση της Γαλλίας επιδεινωθεί, θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση με διάφορους τρόπους.
Πρώτον, η απώλεια της γαλλικής ηγεσίας στις συζητήσεις πολιτικής της ΕΕ θα μπορούσε να αφήσει ένα κενό που είναι δύσκολο να καλυφθεί.
Η Γαλλία είναι εδώ και πολύ καιρό υπέρμαχος της στενότερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ειδικά σε τομείς όπως η άμυνα, η εξωτερική πολιτική και η οικονομική ρύθμιση.
Μια αποδυναμωμένη Γαλλία θα μπορούσε να επιβραδύνει τον ρυθμό των μεταρρυθμίσεων της ΕΕ και να περιπλέξει τη λήψη αποφάσεων εντός του μπλοκ.
Δεύτερον, η παρακμή της Γαλλίας θα μπορούσε να ενθαρρύνει άλλες ευρωσκεπτικιστικές χώρες.
Τα λαϊκιστικά κινήματα της Ιταλίας, η εθνικιστική κυβέρνηση της Ουγγαρίας και η αυξανόμενη αντίσταση της Πολωνίας στην εξουσία της ΕΕ δείχνουν μια αυξανόμενη αίσθηση απογοήτευσης από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Οι αγώνες της Γαλλίας θα μπορούσαν να ρίξουν λάδι σε αυτή τη φωτιά, οδηγώντας σε περισσότερες εκκλήσεις για χαλαρότερους δεσμούς εντός της ΕΕ ή, σε ακραίες περιπτώσεις, περαιτέρω εξόδους από την ένωση.
Τέλος, ο ανανεωμένος οικονομικός κατακερματισμός θα μπορούσε να επηρεάσει την ικανότητα της ΕΚΤ να διαχειρίζεται τη νομισματική πολιτική σε ολόκληρη την ευρωζώνη.
Καθώς οι χώρες αντιμετωπίζουν αποκλίνουσες οικονομικές προκλήσεις, η ΕΚΤ θα μπορούσε να δυσκολευτεί ολοένα και περισσότερο να εξισορροπήσει τον έλεγχο του πληθωρισμού με την ανάγκη για τόνωση της ανάπτυξης σε προβληματικές οικονομίες.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω χρηματοπιστωτική αστάθεια, καθιστώντας πιο δύσκολη τη συγκράτηση της ευρωζώνης.
Συμπέρασμα
Οι οικονομικές και πολιτικές δυσκολίες της Γαλλίας δεν είναι μόνο ένα εσωτερικό ζήτημα.
Έχουν βαθιές επιπτώσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της.
Ο συνδυασμός αυξανόμενου χρέους, πολιτικού κατακερματισμού και λαϊκιστικών κινημάτων στη Γαλλία θα μπορούσε να επιδεινώσει τις ανησυχίες για το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ως ένα από τα πιο σημαντικά μέλη της ΕΕ, η πορεία της Γαλλίας θα διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ένωσης.
Ενώ η ΕΕ έχει επιβιώσει από πολυάριθμες προκλήσεις στο παρελθόν, οι συνεχείς αγώνες της Γαλλίας θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ανανεωμένες συζητήσεις για τον κατακερματισμό, απειλώντας την ενότητα που υπήρξε ακρογωνιαίος λίθος του ευρωπαϊκού εγχειρήματος για δεκαετίες.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών