Ο Barnier αναμένεται να απομακρυνθεί με ψήφο δυσπιστίας σήμερα Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου - Η Le Pen δεν πρόκειται να εγκρίνει τον προϋπολογισμό
(upd) Υποτίθεται ότι ο Michel Barnier θα ήταν ο άνθρωπος που θα μπορούσε να σώσει τη Γαλλία από το χείλος του γκρεμού.
Παρόλο αυτά και εάν δεν συμβεί κάποιο θαύμα της τελευταίας στιγμής, η σύντομη θητεία του Michel Barnier ως πρωθυπουργού της Γαλλίας θα καταλήξει σε μια συντριπτική πτώση που θα μπορούσε να προκαλέσει σοκ σε ολόκληρη την Ευρώπη και στο... ευρώ.
Όταν ανέλαβε το ρόλο του στις 5 Σεπτεμβρίου, οι ελπίδες ήταν μεγάλες ότι ο 73χρονος Γκωλιστής συντηρητικός θα μπορούσε να κατευνάσει την πολιτική καταιγίδα που όχι μόνο απειλούσε να διαλύσει τη Γαλλία αλλά αλλά και την ευρωζώνη.
Σίγουρα αυτή θα ήταν η τελευταία μεγάλη αναλαμπή του: Έχοντας υπηρετήσει τέσσερις φορές ως υπουργός και δύο φορές ως Ευρωπαίος Επίτροπος, ο Barnier θεωρούνταν ένας σκληρός διαπραγματευτής που μπορούσε να δημιουργήσει συναίνεση μεταξύ των πολιτικών άκρων και να εγκρίνει έναν προϋπολογισμό που θα μείωνε τα υπερβολικά ελλείμματα της Γαλλίας.
Σε κάθε περίπτωση, αφού κατάφερε να ξεγελάσει τους Βρετανούς στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, σίγουρα θα μπορούσε να επιτύχει μια τελευταία θρυλική κίνηση, να καταπραΰνει τις ανησυχίες για την «βόμβα» του χρέους της Γαλλίας και να σταθεροποιήσει το… καράβι για τον πρόεδρο Macron.
Ψήφος δυσπιστίας
Όμως, δεν ήταν γραφτό να γίνει έτσι.
Ο Barnier αναμένεται να απομακρυνθεί με ψήφο δυσπιστίας σήμερα Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου, μετά την αποτυχία του να πείσει τη Marine Le Pen και το ακροδεξιό κόμμα της, Εθνικός Συναγερμός να εγκρίνουν έναν προϋπολογισμό λιτότητας για να επαναφέρει τα οικονομικά της χώρας σε σωστό δρόμο.
Υπενθυμίζεται πως η Γαλλική Εθνοσυνέλευση αναμένεται σήμερα 4/12 να συζητήσει και να ψηφίσει επί των δύο προτάσεων μομφής κατά της κυβέρνησης Barnier που κατέθεσαν η αριστερή «Ανυπότακτη Γαλλία» και το κόμμα της Le Pen με τα πρώτα αποτελέσματα να αναμένονται κατά τις 19:00 το απόγευμα (ώρα Ελλάδας)
Μετά από σχεδόν τρεις μήνες έμμεσης στήριξης στην κυβέρνηση, η Εθνική Συμμαχία αναμένεται να συμμαχήσει με τον αριστερό συνασπισμό Νέο Λαϊκό Μέτωπο και να ρίξει την κυβέρνηση, καθώς η συνταγή του Barnier για αυξήσεις φόρων και περικοπές στις δημόσιες δαπάνες αποδείχθηκε ακατάλληλη.
Η πτώση αναμένεται να είναι σφοδρή.
Αν απομακρυνθεί, ο Barnier θα γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός που απομακρύνεται από το 1962 και θα αφήσει τη θέση του με τη φήμη του... αμαυρωμένη.
«Στη Γαλλία, έκανε ένα μεγάλο λάθος.
Δεν ξέρω σε ποιον κόσμο νόμιζε ότι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με την άκρα δεξιά, ένα εξτρεμιστικό κόμμα» υποστήριξε ο Gaspard Gantzer, πρώην σύμβουλος του Ελιζέ επί προεδρίας Francois Hollande, όπως αναφέρει το Politico.
Το φαινόμενο Barnier
Από τη στιγμή που διορίστηκε πρωθυπουργός, ήταν σαφές ότι στον Barnier είχε ανατεθεί μια αδύνατη αποστολή, δεδομένων των έντονων διαιρέσεων στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας.
Ο πρωθυπουργός είχε την υποστήριξη μιας μίξης συντηρητικών και κεντροδεξιών βουλευτών, οι οποίοι γρήγορα ήρθαν σε αντιπαράθεση και δεν είχαν την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Για κάποιο διάστημα, όμως, φαινόταν ότι ο Barnier είχε βρει τον ρυθμό του.
Ο γαλλικός Τύπος έκανε λόγο για το «φαινόμενο Barnier»: Ο ηλικιωμένος πολιτικός υιοθετούσε το μάλλον αργόσυρτο στυλ του, διατηρώντας μια ηρεμία τύπου ζεν περπατώντας με ταπεινότητα προς σημαντικά ραντεβού.
Η συνταγή και … η υπευθυνότητα
Ο Barnier πρότεινε μια πικρή συνταγή δημοσιονομικής σύνεσης και παλιομοδίτικων αξιών, η οποία φαινόταν να συνάδει με τη ζοφερή διάθεση της χώρας, η οποία είχε κουραστεί μετά από εβδομάδες πολιτικής αβεβαιότητας που προκλήθηκαν από την αυθαίρετη απόφαση του Macron να προκηρύξει πρόωρες εκλογές τον περασμένο Ιούλιο.
«Το φαινόμενο Barnier ήταν κάτι πραγματικό», δήλωσε ο ανώτερος αξιωματούχος του συντηρητικού κόμματος, Pierre-Henri Dumont, ο οποίος προέρχεται από το ίδιο κόμμα με τον πρωθυπουργό.
«Ο κόσμος ήθελε μια ανάσα από τους κοστουμάτους τύπου Macron πολιτικούς.
Όταν ο Barnier έγινε πρωθυπουργός, μπορούσες να δεις ξεκάθαρα τη διαφορά μεταξύ ενός μεγάλου δημόσιου υπηρέτη και ενός παιδιού», πρόσθεσε ο Dumont, κάνοντας υποτιμητική αναφορά στον προκάτοχο του Barnier, τον 35χρονο Gabriel Attal.
Ο Barnier φαινόταν επίσης ικανός να «δαμάσει» την άκρα δεξιά, αφού η Εθνική Συμμαχία απέφυγε να ρίξει άμεσα την κυβέρνηση του.
Την Τρίτη το βράδυ, ο Barnier έκανε μια τελευταία προσπάθεια να προσεγγίσει την άκρα δεξιά, αποφεύγοντας να επικρίνει τις τακτικές της σε συνέντευξή του στην γαλλική τηλεόραση, και καλώντας αντ’ αυτού τους βουλευτές σε όλο το φάσμα του πολιτικού σκηνικού να «δείξουν υπευθυνότητα».
Διαπραγματευτής - φούσκα
Πλέον ο Barnier είναι καθ' οδόν προς την έξοδο, και ορισμένοι λένε ότι η φήμη του ως υπερ-διαπραγματευτής ίσως, όπως λέει ο Gantzer, «ήταν μια μεγάλη φούσκα».
Ο Benjamin Morel, επιφανής συνταγματολόγος και πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Panthéon-Assas του Παρισιού, υποστήριξε ότι ο Barnier σπατάλησε την περίοδο του «μέλιτος» του, χωρίς να τη χρησιμοποιήσει για να διαπραγματευτεί με μεγαλύτερη ειλικρίνεια με τη Le Pen και «να της δώσει μια σαφή νίκη» για να ικανοποιήσει τους ψηφοφόρους της.
«Η διαχείριση της κοινοβουλευτικής πολιτικής από τον Barnier ήταν καταστροφική», είπε ο Morel.
Φρούδες ελπίδες
Το ιστορικό του Barnier στις διαπραγματεύσεις για το Brexit με τις διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις μπορεί να συνέδραμε στο να διογκωθούν οι προσδοκίες ότι θα έβρισκε έναν τρόπο να συνεργαστεί με ένα βαθιά διχασμένο και κατακερματισμένο γαλλικό κοινοβούλιο.
Ο «bête noire» (σ.σ. αντιπαθής) των Βρετανών υπερσυντηρητικών είχε επιδείξει μια αδιάφορη ηρεμία κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών που διαπραγματευόταν τη συμφωνία του Brexit, παρά τις τεταμένες σχέσεις με την βρετανική συντηρητική κυβέρνηση, παραμένοντας στα σημεία που είχε ορίσει και χρησιμοποιώντας την διάσημη φράση του: «Ο χρόνος τρέχει».
Πολλοί όμως θεώρησαν ότι η φήμη του Barnier ήταν υπερβολική.
Η JoJo Penn, πρώην αναπληρώτρια επικεφαλής του προσωπικού της πρώην πρωθυπουργού Theresa May, είπε ότι η πραγματικότητα ήταν πως ο Barnier ήταν λιγότερο σημαντικός από άλλους αξιωματούχους όταν έφτανε η ώρα των κρίσιμων διαπραγματεύσεων.
«Ο Barnier φαινόταν ευχαριστημένος που τον έβλεπαν σε κρίσιμες στιγμές, αλλά άφηνε τα υπόλοιπα στον αναπληρωτή του», είπε η Penn.
Αμαυρωμένη εικόνα
Αν η θητεία του Barnier τελειώσει σήμερα Τετάρτη, όπως και αναμένεται, η κληρονομιά του αναμφισβήτητα θα αμαυρωθεί.
Πιθανότατα θα τον θυμόμαστε ως εκείνος που βοήθησε να αποτραπεί η διάδοση του Brexit και του λαϊκισμού σε όλη την Ευρώπη, μόνο και μόνο για να ηττηθεί από έναν λαϊκιστή στη δική του χώρα.
«Ο Michel Barnier παρουσιάστηκε ως ο μεγάλος Ευρωπαίος διαπραγματευτής.
Αλλά, ειλικρινά, δεν έχω δει καμία ένδειξη για αυτό» υποστήριξε ο Morel.
www.bankingnews.gr
Παρόλο αυτά και εάν δεν συμβεί κάποιο θαύμα της τελευταίας στιγμής, η σύντομη θητεία του Michel Barnier ως πρωθυπουργού της Γαλλίας θα καταλήξει σε μια συντριπτική πτώση που θα μπορούσε να προκαλέσει σοκ σε ολόκληρη την Ευρώπη και στο... ευρώ.
Όταν ανέλαβε το ρόλο του στις 5 Σεπτεμβρίου, οι ελπίδες ήταν μεγάλες ότι ο 73χρονος Γκωλιστής συντηρητικός θα μπορούσε να κατευνάσει την πολιτική καταιγίδα που όχι μόνο απειλούσε να διαλύσει τη Γαλλία αλλά αλλά και την ευρωζώνη.
Σίγουρα αυτή θα ήταν η τελευταία μεγάλη αναλαμπή του: Έχοντας υπηρετήσει τέσσερις φορές ως υπουργός και δύο φορές ως Ευρωπαίος Επίτροπος, ο Barnier θεωρούνταν ένας σκληρός διαπραγματευτής που μπορούσε να δημιουργήσει συναίνεση μεταξύ των πολιτικών άκρων και να εγκρίνει έναν προϋπολογισμό που θα μείωνε τα υπερβολικά ελλείμματα της Γαλλίας.
Σε κάθε περίπτωση, αφού κατάφερε να ξεγελάσει τους Βρετανούς στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, σίγουρα θα μπορούσε να επιτύχει μια τελευταία θρυλική κίνηση, να καταπραΰνει τις ανησυχίες για την «βόμβα» του χρέους της Γαλλίας και να σταθεροποιήσει το… καράβι για τον πρόεδρο Macron.
Ψήφος δυσπιστίας
Όμως, δεν ήταν γραφτό να γίνει έτσι.
Ο Barnier αναμένεται να απομακρυνθεί με ψήφο δυσπιστίας σήμερα Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου, μετά την αποτυχία του να πείσει τη Marine Le Pen και το ακροδεξιό κόμμα της, Εθνικός Συναγερμός να εγκρίνουν έναν προϋπολογισμό λιτότητας για να επαναφέρει τα οικονομικά της χώρας σε σωστό δρόμο.
Υπενθυμίζεται πως η Γαλλική Εθνοσυνέλευση αναμένεται σήμερα 4/12 να συζητήσει και να ψηφίσει επί των δύο προτάσεων μομφής κατά της κυβέρνησης Barnier που κατέθεσαν η αριστερή «Ανυπότακτη Γαλλία» και το κόμμα της Le Pen με τα πρώτα αποτελέσματα να αναμένονται κατά τις 19:00 το απόγευμα (ώρα Ελλάδας)
Μετά από σχεδόν τρεις μήνες έμμεσης στήριξης στην κυβέρνηση, η Εθνική Συμμαχία αναμένεται να συμμαχήσει με τον αριστερό συνασπισμό Νέο Λαϊκό Μέτωπο και να ρίξει την κυβέρνηση, καθώς η συνταγή του Barnier για αυξήσεις φόρων και περικοπές στις δημόσιες δαπάνες αποδείχθηκε ακατάλληλη.
Η πτώση αναμένεται να είναι σφοδρή.
Αν απομακρυνθεί, ο Barnier θα γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός που απομακρύνεται από το 1962 και θα αφήσει τη θέση του με τη φήμη του... αμαυρωμένη.
«Στη Γαλλία, έκανε ένα μεγάλο λάθος.
Δεν ξέρω σε ποιον κόσμο νόμιζε ότι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί με την άκρα δεξιά, ένα εξτρεμιστικό κόμμα» υποστήριξε ο Gaspard Gantzer, πρώην σύμβουλος του Ελιζέ επί προεδρίας Francois Hollande, όπως αναφέρει το Politico.
Το φαινόμενο Barnier
Από τη στιγμή που διορίστηκε πρωθυπουργός, ήταν σαφές ότι στον Barnier είχε ανατεθεί μια αδύνατη αποστολή, δεδομένων των έντονων διαιρέσεων στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας.
Ο πρωθυπουργός είχε την υποστήριξη μιας μίξης συντηρητικών και κεντροδεξιών βουλευτών, οι οποίοι γρήγορα ήρθαν σε αντιπαράθεση και δεν είχαν την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο.
Για κάποιο διάστημα, όμως, φαινόταν ότι ο Barnier είχε βρει τον ρυθμό του.
Ο γαλλικός Τύπος έκανε λόγο για το «φαινόμενο Barnier»: Ο ηλικιωμένος πολιτικός υιοθετούσε το μάλλον αργόσυρτο στυλ του, διατηρώντας μια ηρεμία τύπου ζεν περπατώντας με ταπεινότητα προς σημαντικά ραντεβού.
Η συνταγή και … η υπευθυνότητα
Ο Barnier πρότεινε μια πικρή συνταγή δημοσιονομικής σύνεσης και παλιομοδίτικων αξιών, η οποία φαινόταν να συνάδει με τη ζοφερή διάθεση της χώρας, η οποία είχε κουραστεί μετά από εβδομάδες πολιτικής αβεβαιότητας που προκλήθηκαν από την αυθαίρετη απόφαση του Macron να προκηρύξει πρόωρες εκλογές τον περασμένο Ιούλιο.
«Το φαινόμενο Barnier ήταν κάτι πραγματικό», δήλωσε ο ανώτερος αξιωματούχος του συντηρητικού κόμματος, Pierre-Henri Dumont, ο οποίος προέρχεται από το ίδιο κόμμα με τον πρωθυπουργό.
«Ο κόσμος ήθελε μια ανάσα από τους κοστουμάτους τύπου Macron πολιτικούς.
Όταν ο Barnier έγινε πρωθυπουργός, μπορούσες να δεις ξεκάθαρα τη διαφορά μεταξύ ενός μεγάλου δημόσιου υπηρέτη και ενός παιδιού», πρόσθεσε ο Dumont, κάνοντας υποτιμητική αναφορά στον προκάτοχο του Barnier, τον 35χρονο Gabriel Attal.
Ο Barnier φαινόταν επίσης ικανός να «δαμάσει» την άκρα δεξιά, αφού η Εθνική Συμμαχία απέφυγε να ρίξει άμεσα την κυβέρνηση του.
Την Τρίτη το βράδυ, ο Barnier έκανε μια τελευταία προσπάθεια να προσεγγίσει την άκρα δεξιά, αποφεύγοντας να επικρίνει τις τακτικές της σε συνέντευξή του στην γαλλική τηλεόραση, και καλώντας αντ’ αυτού τους βουλευτές σε όλο το φάσμα του πολιτικού σκηνικού να «δείξουν υπευθυνότητα».
Διαπραγματευτής - φούσκα
Πλέον ο Barnier είναι καθ' οδόν προς την έξοδο, και ορισμένοι λένε ότι η φήμη του ως υπερ-διαπραγματευτής ίσως, όπως λέει ο Gantzer, «ήταν μια μεγάλη φούσκα».
Ο Benjamin Morel, επιφανής συνταγματολόγος και πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Panthéon-Assas του Παρισιού, υποστήριξε ότι ο Barnier σπατάλησε την περίοδο του «μέλιτος» του, χωρίς να τη χρησιμοποιήσει για να διαπραγματευτεί με μεγαλύτερη ειλικρίνεια με τη Le Pen και «να της δώσει μια σαφή νίκη» για να ικανοποιήσει τους ψηφοφόρους της.
«Η διαχείριση της κοινοβουλευτικής πολιτικής από τον Barnier ήταν καταστροφική», είπε ο Morel.
Φρούδες ελπίδες
Το ιστορικό του Barnier στις διαπραγματεύσεις για το Brexit με τις διαδοχικές βρετανικές κυβερνήσεις μπορεί να συνέδραμε στο να διογκωθούν οι προσδοκίες ότι θα έβρισκε έναν τρόπο να συνεργαστεί με ένα βαθιά διχασμένο και κατακερματισμένο γαλλικό κοινοβούλιο.
Ο «bête noire» (σ.σ. αντιπαθής) των Βρετανών υπερσυντηρητικών είχε επιδείξει μια αδιάφορη ηρεμία κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών που διαπραγματευόταν τη συμφωνία του Brexit, παρά τις τεταμένες σχέσεις με την βρετανική συντηρητική κυβέρνηση, παραμένοντας στα σημεία που είχε ορίσει και χρησιμοποιώντας την διάσημη φράση του: «Ο χρόνος τρέχει».
Πολλοί όμως θεώρησαν ότι η φήμη του Barnier ήταν υπερβολική.
Η JoJo Penn, πρώην αναπληρώτρια επικεφαλής του προσωπικού της πρώην πρωθυπουργού Theresa May, είπε ότι η πραγματικότητα ήταν πως ο Barnier ήταν λιγότερο σημαντικός από άλλους αξιωματούχους όταν έφτανε η ώρα των κρίσιμων διαπραγματεύσεων.
«Ο Barnier φαινόταν ευχαριστημένος που τον έβλεπαν σε κρίσιμες στιγμές, αλλά άφηνε τα υπόλοιπα στον αναπληρωτή του», είπε η Penn.
Αμαυρωμένη εικόνα
Αν η θητεία του Barnier τελειώσει σήμερα Τετάρτη, όπως και αναμένεται, η κληρονομιά του αναμφισβήτητα θα αμαυρωθεί.
Πιθανότατα θα τον θυμόμαστε ως εκείνος που βοήθησε να αποτραπεί η διάδοση του Brexit και του λαϊκισμού σε όλη την Ευρώπη, μόνο και μόνο για να ηττηθεί από έναν λαϊκιστή στη δική του χώρα.
«Ο Michel Barnier παρουσιάστηκε ως ο μεγάλος Ευρωπαίος διαπραγματευτής.
Αλλά, ειλικρινά, δεν έχω δει καμία ένδειξη για αυτό» υποστήριξε ο Morel.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών