Βυθισμένη στο χάος μετά την πτώση και τον θάνατο του Muammar Qaddafi το 2011, η Λιβύη έχει δυο αντίπαλες κυβερνήσεις, αυτήν του Abdelhamid Dbaiba στην Τρίπολη (δυτικά) κι αυτή που υποστηρίζεται από τον στρατάρχη Haftar (ανατολικά).
Ο επικεφαλής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας (ΚΕΕ) εξέφρασε αργά την Πέμπτη 19/12 την ανησυχία του πως η Λιβύη θα μετατραπεί σε «αρένα» —σε πεδίο μάχης— μεταξύ ξένων δυνάμεων, αντιδρώντας στις πληροφορίες περί μεταφοράς ρωσικών οπλικών συστημάτων από το συριακό έδαφος στο ανατολικό τμήμα της λιβυκής επικράτειας, που ελέγχεται από τον στρατάρχη Khalifa Haftar.
«Δεν θέλουμε η Λιβύη να μετατραπεί σε αρένα ξεκαθαρίσματος διεθνών συγκρούσεων», είπε ο Abdelhamid Dbaiba, πρωθυπουργός της ΚΕΕ, του αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ κυβερνητικού σχήματος με έδρα την Τρίπολη.
Είναι ο πρώτος λίβυος αξιωματούχος που εκφράστηκε δημόσια για το θέμα αυτό.
«Κανένας άνθρωπος με έστω ένα γραμμάριο πατριωτισμού δεν θα αποδεχόταν μια ξένη δύναμη να έρθει να επιβάλει την ηγεμονία και την εξουσία της στη χώρα και τον λαό της», πρόσθεσε ο κ. Dbaiba κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Οποιαδήποτε ξένη παρουσία δεν εγγράφεται στο «πλαίσιο διακρατικών συμφωνιών για εκπαίδευση, συμβουλευτικές υπηρεσίες ή εξοπλισμούς» αλλά αφορά «δυνάμεις που εισέρχονται διά της βίας (στην επικράτεια), παρά τη θέληση του λιβυκού λαού», είναι απαράδεκτη, «την απορρίπτουμε εντελώς», συμπλήρωσε.
Ο κ. Dbaiba δεν επιβεβαίωσε αν έχει γίνει πράγματι μεταφορά ρωσικών οπλικών συστημάτων ή άλλου στρατιωτικού υλικού στη Λιβύη, την ώρα που η τύχη των δυο βάσεων της Ρωσίας στη Συρία παραμένει εντελώς αβέβαιη έπειτα από την πτώση, την 8η Δεκεμβρίου, του υποστηριζόμενου από τη Μόσχα πρώην προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Ο Guido Crosetto, ο υπουργός Άμυνας της Ιταλίας, δήλωσε την Τρίτη στην εφημερίδα La Repubblica ότι η Μόσχα «μεταφέρει πόρους από τη συριακή βάση της στην Ταρτούς» προς την κατεύθυνση «της Λιβύης».
Βυθισμένη στο χάος μετά την πτώση και τον θάνατο του Muammar Qaddafi το 2011, η Λιβύη έχει δυο αντίπαλες κυβερνήσεις, αυτήν του Abdelhamid Dbaiba στην Τρίπολη (δυτικά) κι αυτή που υποστηρίζεται από τον στρατάρχη Haftar (ανατολικά).
Μεταξύ του Απριλίου του 2019 και του Ιουνίου του 2020, ο στρατάρχης Haftar, με την υποστήριξη ξένων χωρών που είχαν συμμαχήσει μαζί του, ιδίως της Ρωσίας και της Αιγύπτου, εξαπέλυσε επίθεση ευρείας κλίμακας για να κυριεύσει την Τρίπολη, την οποία σταμάτησαν in extremis δυνάμεις πιστές στην ΚΕΕ με την υποστήριξη της Τουρκίας.
Η Μόσχα φέρεται να διατηρεί έκτοτε στενή σχέση με τον στρατάρχη Haftar.
www.bankingnews.gr
«Δεν θέλουμε η Λιβύη να μετατραπεί σε αρένα ξεκαθαρίσματος διεθνών συγκρούσεων», είπε ο Abdelhamid Dbaiba, πρωθυπουργός της ΚΕΕ, του αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ κυβερνητικού σχήματος με έδρα την Τρίπολη.
Είναι ο πρώτος λίβυος αξιωματούχος που εκφράστηκε δημόσια για το θέμα αυτό.
«Κανένας άνθρωπος με έστω ένα γραμμάριο πατριωτισμού δεν θα αποδεχόταν μια ξένη δύναμη να έρθει να επιβάλει την ηγεμονία και την εξουσία της στη χώρα και τον λαό της», πρόσθεσε ο κ. Dbaiba κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Οποιαδήποτε ξένη παρουσία δεν εγγράφεται στο «πλαίσιο διακρατικών συμφωνιών για εκπαίδευση, συμβουλευτικές υπηρεσίες ή εξοπλισμούς» αλλά αφορά «δυνάμεις που εισέρχονται διά της βίας (στην επικράτεια), παρά τη θέληση του λιβυκού λαού», είναι απαράδεκτη, «την απορρίπτουμε εντελώς», συμπλήρωσε.
Ο κ. Dbaiba δεν επιβεβαίωσε αν έχει γίνει πράγματι μεταφορά ρωσικών οπλικών συστημάτων ή άλλου στρατιωτικού υλικού στη Λιβύη, την ώρα που η τύχη των δυο βάσεων της Ρωσίας στη Συρία παραμένει εντελώς αβέβαιη έπειτα από την πτώση, την 8η Δεκεμβρίου, του υποστηριζόμενου από τη Μόσχα πρώην προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.
Ο Guido Crosetto, ο υπουργός Άμυνας της Ιταλίας, δήλωσε την Τρίτη στην εφημερίδα La Repubblica ότι η Μόσχα «μεταφέρει πόρους από τη συριακή βάση της στην Ταρτούς» προς την κατεύθυνση «της Λιβύης».
Βυθισμένη στο χάος μετά την πτώση και τον θάνατο του Muammar Qaddafi το 2011, η Λιβύη έχει δυο αντίπαλες κυβερνήσεις, αυτήν του Abdelhamid Dbaiba στην Τρίπολη (δυτικά) κι αυτή που υποστηρίζεται από τον στρατάρχη Haftar (ανατολικά).
Μεταξύ του Απριλίου του 2019 και του Ιουνίου του 2020, ο στρατάρχης Haftar, με την υποστήριξη ξένων χωρών που είχαν συμμαχήσει μαζί του, ιδίως της Ρωσίας και της Αιγύπτου, εξαπέλυσε επίθεση ευρείας κλίμακας για να κυριεύσει την Τρίπολη, την οποία σταμάτησαν in extremis δυνάμεις πιστές στην ΚΕΕ με την υποστήριξη της Τουρκίας.
Η Μόσχα φέρεται να διατηρεί έκτοτε στενή σχέση με τον στρατάρχη Haftar.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών