Ο αμερικανικός αιώνας της Ευρώπης τελείωσε…
Επικήδειο θυμίζει η ανάλυση του δικτύου CNN για την Ευρώπη.
Η ιδεολογία του Donald Trump «Πρώτα η Αμερική» και η τάση του να βλέπει κάθε ζήτημα ή συμμαχία ως πρόταση αξίας σε δολάρια, υπογραμμίζει την ελευθερία του από τους συμβούλους του κατεστημένου που είναι βουτηγμένοι στη μυθολογία εξωτερικής πολιτικής της Δύσης, οι οποίοι πιστεύει ότι ματαίωσαν την πρώτη του θητεία.
Οι παρεμβάσεις της Αμερικής κέρδισαν δύο παγκόσμιους πολέμους που ξεκίνησαν στην Ευρώπη και στη συνέχεια εγγυήθηκαν την ελευθερία της ηπείρου απέναντι στη σοβιετική απειλή.
Αλλά ο Trump είπε στην προεκλογική εκστρατεία ότι μπορεί να μην υπερασπιστεί τα μέλη της συμμαχίας που δεν έχουν επενδύσει αρκετά στην άμυνα.
Έτσι, έφερε στο προσκήνιο ένα αιώνιο σημείο που έθεσε πιο εύγλωττα ο Winston Churchill το 1940 σχετικά με το ότι «ο Νέος Κόσμος, με όλη του τη δύναμη θα προχωρήσει για τη διάσωση και την απελευθέρωση του παλιού».
Ο Trump επιστρέφει στο σκεπτικό που χρησιμοποιούν πολλοί πρόεδροι επιφυλακτικοί για τις εμπλοκές στο εξωτερικό από την αρχή της δημοκρατίας, λέγοντας την Τετάρτη: «Έχουμε ένα μικρό πράγμα που ονομάζεται ωκεανός στο ενδιάμεσο».
Η εκπληκτική ωμότητα του Hegseth
Είναι εδώ και καιρό σαφές ότι η δεύτερη κυβέρνηση Trump θα έθετε νέες απαιτήσεις στους Ευρωπαίους εταίρους της Αμερικής, οι οποίες θα οδηγήσουν τώρα σε αγωνιώδεις επιλογές για τις κυβερνήσεις που επέλεξαν τις κοινωνικές δαπάνες αντί της άμυνας.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Mark Rutte είπε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να βρουν περισσότερα μετρητά για τους στρατούς τους.
«Αν δεν το κάνετε, κάντε μαθήματα ρωσικής γλώσσας ή πηγαίνετε στη Νέα Ζηλανδία», είπε.
Αλλά ο Hegseth εξακολουθούσε να δρα.
Επισημοποίησε το αίτημα του Trump στα μέλη της συμμαχίας να δαπανήσουν το 5% του ΑΕΠ για την άμυνα και είπε ότι οι ΗΠΑ θα δώσουν προτεραιότητα στην αυξανόμενη σύγκρουσή τους με την Κίνα και την ασφάλεια των συνόρων τους έναντι της Ευρώπης.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ανέχονται πλέον μια ανισορροπημένη σχέση που ενθαρρύνει την εξάρτηση», είπε ο νέος αρχηγός του Πενταγώνου.
Η σκληρή νέα προσέγγιση δεν μοιάζει με τη φαντασίωση του Trump να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους της Γάζας για να χτίσουν τη «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής».
Είναι μια λογική απάντηση στην αλλαγή της πολιτικής πραγματικότητας.
Η Μεγαλύτερη Γενιά που πολέμησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και δημιούργησε προέδρους που κατανοούσαν τους κινδύνους ενός κενού εξουσίας στην Ευρώπη έχει φύγει.
Κάθε Αμερικανός που έχει μια ενήλικη μνήμη του Ψυχρού Πολέμου κατά της Σοβιετικής Ένωσης είναι τουλάχιστον στα μέσα της δεκαετίας του '50.
Και ο πιο ισχυρός ανταγωνιστής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η Ασία και όχι η Ευρώπη.
Έτσι, είναι δίκαιο για τον Trump να ρωτήσει γιατί η ήπειρος δεν έχει ακόμη αναλάβει τη δική της αυτοάμυνα 80 χρόνια μετά την ήττα των Ναζί.
Η αποτυχία του ΝΑΤΟ
Οι διαδοχικοί Αμερικανοί πρόεδροι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέτυχαν να ξανασκεφτούν το ΝΑΤΟ για τον 21ο αιώνα.
Εκ των υστέρων, η διατλαντική συμμαχία έμεινε άσχημα εκτεθειμένη στον πιο συναλλακτικό και εθνικιστή Αμερικανό πρόεδρο από τον 19ο αιώνα.
Ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio ανέφερε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να είναι το "μπροστινό μέρος" της ευρωπαϊκής ασφάλειας αλλά μάλλον το "πίσω στοπ".
Και επέπληξε τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.
«Όταν ρωτάτε αυτούς τους τύπους, γιατί δεν μπορείτε να ξοδέψετε περισσότερα για την εθνική ασφάλεια, το επιχείρημά τους είναι γιατί θα απαιτούσε από εμάς να κάνουμε περικοπές στα προγράμματα πρόνοιας, στα επιδόματα ανεργίας, να μπορέσουμε να συνταξιοδοτηθούμε στα 59 και όλα αυτά τα άλλα πράγματα», είπε ο Rubio.
«Αυτή είναι μια επιλογή που έκαναν. Αλλά δεν θα το επιδοτήσουμε», είπε.
Η νέα εξωτερική πολιτική
Η μεταχείριση του Trump προς συμμάχους όπως ο Καναδάς και το Μεξικό, καθώς και οι εκκλήσεις του προς τη Δανία να παραδώσει τη Γροιλανδία, δείχνει την περιφρόνησή του για την πολυμερή εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στο παρελθόν.
Πάντα επαινεί τον Putin και τον Πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping για την εξυπνάδα και τη δύναμή τους.
Είναι προφανές ότι τους θεωρεί τους μοναδικούς άξιους συνομιλητές για τον σκληρό ηγέτη μιας άλλης μεγάλης δύναμης, των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Η ατζέντα του Trump δεν αφορά την ευρωπαϊκή ασφάλεια: είναι ότι πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να πληρώσουν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια», δήλωσε ο Nicholas Dungan, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της CogitoPraxis, μιας εταιρείας στρατηγικών συμβούλων στη Χάγη.
«Αυτή δεν είναι μια νέα εποχή διατλαντικών σχέσεων, είναι μια νέα εποχή παγκόσμιων σχέσεων μεγάλων δυνάμεων που αντικαθιστά τις σκόπιμα θεσμικές δομές της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης».
Το μήνυμα των ΗΠΑ για την Ουκρανία που η Ευρώπη δεν ήθελε να ακούσει
Η πρώτη δοκιμή αυτής της νέας πραγματικότητας ΗΠΑ-Ευρώπης θα έρθει πάνω από την Ουκρανία.
Ο Trump είπε ότι οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία θα ξεκινήσουν «αμέσως» μετά την κλήση του με τον Putin, ο οποίος έχει απομονωθεί από τη Δύση μετά την παράνομη εισβολή του στην Ουκρανία, μια κυρίαρχη δημοκρατία, πριν από τρία χρόνια.
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky δεν συμπεριλήφθηκε σε ένα ανησυχητικό σημάδι για την κυβέρνηση στο Κίεβο.
Ο Zelensky ήταν στο επίκεντρο όλων όσων έκανε η κυβέρνηση Biden στον πόλεμο.
Ο Trump τηλεφώνησε στον Zelensky, αλλά ο Αμερικανός πρόεδρος ήδη τροφοδοτεί τους φόβους ότι θα ετοιμάσει ένα ψήφισμα που ευνοεί τη Ρωσία.
Ερωτηθείς από έναν δημοσιογράφο εάν η Ουκρανία θα ήταν ισότιμος εταίρος στις ειρηνευτικές συνομιλίες, ο Trump απάντησε: «Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση» και φάνηκε να σκέφτεται προσεκτικά, προτού απαντήσει.
«Είπα ότι δεν ήταν καλός πόλεμος», συντασσόμενος προφανώς με τη γραμμή του Putin ότι η σύγκρουση ήταν το σφάλμα ενός έθνους που εισέβαλε βάναυσα από έναν αυταρχικό γείτονα.
Ο Hegseth το είπε εξίσου ωμά. Παρέθεσε τα σημεία εκκίνησης των ΗΠΑ για τη διαπραγμάτευση: ότι η Ουκρανία δεν μπορούσε να επιστρέψει στα προ του 2014 σύνορά της πριν από την εισβολή στην Κριμαία, ότι δεν μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ότι τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα έπαιζαν κανέναν ρόλο σε καμία δύναμη ασφαλείας για να εγγυηθεί την ενδεχόμενη ειρήνη.
Οποιαδήποτε ειρηνευτική δύναμη θα πρέπει να αποτελείται από ευρωπαϊκά και μη ευρωπαϊκά στρατεύματα και δεν θα καλύπτεται από τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας του ΝΑΤΟ - που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα τη διασώζουν σε περίπτωση σύγκρουσης με τις δυνάμεις της Μόσχας.
Ο πρώην Πρόεδρος Joe Biden ήταν επίσης επιφυλακτικός σχετικά με το ότι η Ουκρανία θα πάρει μια πορεία προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ, φοβούμενος μια σύγκρουση με την πυρηνικά οπλισμένη Ρωσία που θα μπορούσε να μετατραπεί στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και η επιμονή του Trump ότι οι Ευρωπαίοι ειρηνευτές δεν θα φορούν στολές του ΝΑΤΟ θα θεωρηθεί ως μια παρόμοια συνετή κίνηση από πολλούς παρατηρητές για να αποφύγουν να σύρουν τις ΗΠΑ σε σύγκρουση με τη Ρωσία.
Αλλά η Τετάρτη ήταν επίσης η καλύτερη μέρα για τον Putin από την εισβολή, καθώς διέλυσε πολλές από τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας.
Ο Hegseth υποστήριξε ότι απλώς δίδαξε ρεαλισμό. Και έχει ένα σημείο.
Κανείς στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη δεν πίστευε ότι ο χρόνος θα μπορούσε να γυρίσει πίσω στο 2014.
Και η Ουκρανία δεν μπόρεσε να ξανακερδίσει τη γη της στο πεδίο της μάχης παρά τη βοήθεια δισεκατομμυρίων δολαρίων από τη Δύση.
Ωστόσο, βγάζοντας τέτοια θέματα από το τραπέζι, ο Trump, ο υποτιθέμενος ανώτατος δημιουργός των συμφωνιών, στέρησε από τους Ουκρανούς ένα διαπραγματευτικό χαρτί που θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί για να κερδίσει παραχωρήσεις από τον παλιό του φίλο Putin.
Ως έχει, ο Trump φαίνεται να μην έχει αντίρρηση να διατηρήσει η Ρωσία τα λάφυρα της εισβολής της.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη - καθώς όπως η Ρωσία, η Αμερική έχει τώρα έναν πρόεδρο που πιστεύει ότι οι μεγάλες δυνάμεις δικαιούνται επεκτατισμό στις περιφερειακές περιοχές επιρροής τους.
Αλλά η επιβράβευση της Ρωσίας με μια ευνοϊκή διευθέτηση θα δημιουργούσε ένα καταστροφικό προηγούμενο.
Μια ανατριχιαστική ιστορική αναλογία
Η κλήση ΗΠΑ-Ρωσίας και μια μελλοντική σύνοδος κορυφής με τον Putin στη Σαουδική Αραβία, για την οποία ο Trump είπε ότι θα πραγματοποιηθεί σύντομα, μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι δεν αποκλείει απλώς τον Zelensky από τη συμφωνία – αλλά και την Ευρώπη.
Σε ανακοίνωσή τους, η Γαλλία, η Γερμανία, η Πολωνία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ουκρανία, προειδοποίησαν: «Η Ουκρανία και η Ευρώπη πρέπει να συμμετέχουν σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις».
Και προειδοποίησαν τον Trump, ο οποίος φαίνεται να θέλει μια ειρηνευτική συμφωνία με κάθε κόστος, ότι «μια δίκαιη και διαρκής ειρήνη στην Ουκρανία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ισχυρή διατλαντική ασφάλεια».
Ο πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας Carl Bildt ανησυχεί από το φιλόξενο τηλεφώνημα μεταξύ Trump και Putin.
«Το ανησυχητικό είναι φυσικά ότι έχουμε τους δύο μεγάλους τύπους, τους δύο μεγάλους εγωισμούς… που πιστεύουν ότι μπορούν να χειριστούν όλα τα ζητήματα μόνοι τους», είπε στο CNN International.
Ο Bildt επικαλέστηκε την πιο καταδικαστική ιστορική αναλογία - τον κατευνασμό του Αδόλφου Χίτλερ από τη Βρετανία που επέτρεψε στους Ναζί να προσαρτήσουν τη Σουδητία.
«Για τα ευρωπαϊκά αυτιά, αυτό ακούγεται σαν το Μόναχο. Ακούγεται σαν δύο μεγάλοι ηγέτες να θέλουν να έχουν ειρήνη στην εποχή μας, (πάνω) σε μια μακρινή χώρα για την οποία γνωρίζουν ελάχιστα.
Ετοιμάζονται να κάνουν μια συμφωνία πάνω από τα κεφάλια της συγκεκριμένης χώρας.
Πολλοί Ευρωπαίοι γνωρίζουν πώς τελείωσε η συγκεκριμένη ταινία».
Η λεπτομερής στρατηγική του Trump παραμένει αδιαφανής.
Η κατάρριψη πολλών από τις φιλοδοξίες του Zelensky σημαίνει ότι η συμφωνία του Κιέβου σε οποιαδήποτε συμφωνία Putin-Trump δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη.
Και μετά τα σταθερά του κέρδη στο πεδίο της μάχης, δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι ο Ρώσος ηγέτης είναι τόσο απελπισμένος για μια γρήγορη διευθέτηση όσο ο Trump, ο οποίος λαχταρούσε εδώ και καιρό ένα Νόμπελ Ειρήνης.
Αλλά το πλαίσιο μιας πιθανής διευθέτησης ήταν θέμα ιδιωτικών συνομιλιών στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εδώ και μήνες, ακόμη και κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Biden.
Όπως κατέστησε σαφές ο Hegseth, οι ελπίδες της Ουκρανίας να ανακτήσει όλη τη χαμένη γη της δεν είναι ρεαλιστικές.
Αυτό που μπορεί να προκύψει είναι μια λύση στη γραμμή της διχοτόμησης της Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τα ρωσικά κατεχόμενα εδάφη να έχουν παγώσει υπό τον έλεγχό της με την υπόλοιπη Ουκρανία - στην άλλη πλευρά των σκληρών συνόρων - να παραμένει δημοκρατία.
Ίσως η δυτική άκρη θα επιτρεπόταν να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η παλιά Δυτική Γερμανία.
Αλλά αυτή τη φορά, τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα το κάνουν ασφαλές για την ελευθερία.
«Η θέση των ΗΠΑ για την Ουκρανία, όπως διατυπώθηκε σήμερα, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν στην Ευρώπη: είναι απλώς αυτό που λένε οι Ευρωπαίοι στα παρασκήνια εδώ και δύο χρόνια: Δυτική Ουκρανία και Ανατολική Ουκρανία, όπως η Δυτική Γερμανία και η Ανατολική Γερμανία, αλλά σε αυτή την περίπτωση – ΕΕ Ναι, ΝΑΤΟ Όχι», είπε ο Dungan.
Μια τέτοια λύση θα προκαλούσε μια σκληρή ιστορική ειρωνεία.
Ο Putin, ο οποίος παρακολουθούσε με απόγνωση από τη θέση του ως αξιωματικός της KGB στη Δρέσδη τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, μπορεί να βρίσκεται στα πρόθυρα της δημιουργίας μιας νέας Ανατολικής Γερμανίας στην Ευρώπη του 21ου αιώνα με τη βοήθεια της Αμερικής, καταλήγει το CNN.
www.bankingnews.gr
Η ιδεολογία του Donald Trump «Πρώτα η Αμερική» και η τάση του να βλέπει κάθε ζήτημα ή συμμαχία ως πρόταση αξίας σε δολάρια, υπογραμμίζει την ελευθερία του από τους συμβούλους του κατεστημένου που είναι βουτηγμένοι στη μυθολογία εξωτερικής πολιτικής της Δύσης, οι οποίοι πιστεύει ότι ματαίωσαν την πρώτη του θητεία.
Οι παρεμβάσεις της Αμερικής κέρδισαν δύο παγκόσμιους πολέμους που ξεκίνησαν στην Ευρώπη και στη συνέχεια εγγυήθηκαν την ελευθερία της ηπείρου απέναντι στη σοβιετική απειλή.
Αλλά ο Trump είπε στην προεκλογική εκστρατεία ότι μπορεί να μην υπερασπιστεί τα μέλη της συμμαχίας που δεν έχουν επενδύσει αρκετά στην άμυνα.
Έτσι, έφερε στο προσκήνιο ένα αιώνιο σημείο που έθεσε πιο εύγλωττα ο Winston Churchill το 1940 σχετικά με το ότι «ο Νέος Κόσμος, με όλη του τη δύναμη θα προχωρήσει για τη διάσωση και την απελευθέρωση του παλιού».
Ο Trump επιστρέφει στο σκεπτικό που χρησιμοποιούν πολλοί πρόεδροι επιφυλακτικοί για τις εμπλοκές στο εξωτερικό από την αρχή της δημοκρατίας, λέγοντας την Τετάρτη: «Έχουμε ένα μικρό πράγμα που ονομάζεται ωκεανός στο ενδιάμεσο».
Η εκπληκτική ωμότητα του Hegseth
Είναι εδώ και καιρό σαφές ότι η δεύτερη κυβέρνηση Trump θα έθετε νέες απαιτήσεις στους Ευρωπαίους εταίρους της Αμερικής, οι οποίες θα οδηγήσουν τώρα σε αγωνιώδεις επιλογές για τις κυβερνήσεις που επέλεξαν τις κοινωνικές δαπάνες αντί της άμυνας.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Mark Rutte είπε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να βρουν περισσότερα μετρητά για τους στρατούς τους.
«Αν δεν το κάνετε, κάντε μαθήματα ρωσικής γλώσσας ή πηγαίνετε στη Νέα Ζηλανδία», είπε.
Αλλά ο Hegseth εξακολουθούσε να δρα.
Επισημοποίησε το αίτημα του Trump στα μέλη της συμμαχίας να δαπανήσουν το 5% του ΑΕΠ για την άμυνα και είπε ότι οι ΗΠΑ θα δώσουν προτεραιότητα στην αυξανόμενη σύγκρουσή τους με την Κίνα και την ασφάλεια των συνόρων τους έναντι της Ευρώπης.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ανέχονται πλέον μια ανισορροπημένη σχέση που ενθαρρύνει την εξάρτηση», είπε ο νέος αρχηγός του Πενταγώνου.
Η σκληρή νέα προσέγγιση δεν μοιάζει με τη φαντασίωση του Trump να εκτοπίσει τους Παλαιστίνιους της Γάζας για να χτίσουν τη «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής».
Είναι μια λογική απάντηση στην αλλαγή της πολιτικής πραγματικότητας.
Η Μεγαλύτερη Γενιά που πολέμησε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και δημιούργησε προέδρους που κατανοούσαν τους κινδύνους ενός κενού εξουσίας στην Ευρώπη έχει φύγει.
Κάθε Αμερικανός που έχει μια ενήλικη μνήμη του Ψυχρού Πολέμου κατά της Σοβιετικής Ένωσης είναι τουλάχιστον στα μέσα της δεκαετίας του '50.
Και ο πιο ισχυρός ανταγωνιστής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η Ασία και όχι η Ευρώπη.
Έτσι, είναι δίκαιο για τον Trump να ρωτήσει γιατί η ήπειρος δεν έχει ακόμη αναλάβει τη δική της αυτοάμυνα 80 χρόνια μετά την ήττα των Ναζί.
Η αποτυχία του ΝΑΤΟ
Οι διαδοχικοί Αμερικανοί πρόεδροι και οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέτυχαν να ξανασκεφτούν το ΝΑΤΟ για τον 21ο αιώνα.
Εκ των υστέρων, η διατλαντική συμμαχία έμεινε άσχημα εκτεθειμένη στον πιο συναλλακτικό και εθνικιστή Αμερικανό πρόεδρο από τον 19ο αιώνα.
Ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio ανέφερε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να είναι το "μπροστινό μέρος" της ευρωπαϊκής ασφάλειας αλλά μάλλον το "πίσω στοπ".
Και επέπληξε τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις.
«Όταν ρωτάτε αυτούς τους τύπους, γιατί δεν μπορείτε να ξοδέψετε περισσότερα για την εθνική ασφάλεια, το επιχείρημά τους είναι γιατί θα απαιτούσε από εμάς να κάνουμε περικοπές στα προγράμματα πρόνοιας, στα επιδόματα ανεργίας, να μπορέσουμε να συνταξιοδοτηθούμε στα 59 και όλα αυτά τα άλλα πράγματα», είπε ο Rubio.
«Αυτή είναι μια επιλογή που έκαναν. Αλλά δεν θα το επιδοτήσουμε», είπε.
Η νέα εξωτερική πολιτική
Η μεταχείριση του Trump προς συμμάχους όπως ο Καναδάς και το Μεξικό, καθώς και οι εκκλήσεις του προς τη Δανία να παραδώσει τη Γροιλανδία, δείχνει την περιφρόνησή του για την πολυμερή εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στο παρελθόν.
Πάντα επαινεί τον Putin και τον Πρόεδρο της Κίνας Xi Jinping για την εξυπνάδα και τη δύναμή τους.
Είναι προφανές ότι τους θεωρεί τους μοναδικούς άξιους συνομιλητές για τον σκληρό ηγέτη μιας άλλης μεγάλης δύναμης, των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Η ατζέντα του Trump δεν αφορά την ευρωπαϊκή ασφάλεια: είναι ότι πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να πληρώσουν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια», δήλωσε ο Nicholas Dungan, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της CogitoPraxis, μιας εταιρείας στρατηγικών συμβούλων στη Χάγη.
«Αυτή δεν είναι μια νέα εποχή διατλαντικών σχέσεων, είναι μια νέα εποχή παγκόσμιων σχέσεων μεγάλων δυνάμεων που αντικαθιστά τις σκόπιμα θεσμικές δομές της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης».
Το μήνυμα των ΗΠΑ για την Ουκρανία που η Ευρώπη δεν ήθελε να ακούσει
Η πρώτη δοκιμή αυτής της νέας πραγματικότητας ΗΠΑ-Ευρώπης θα έρθει πάνω από την Ουκρανία.
Ο Trump είπε ότι οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία θα ξεκινήσουν «αμέσως» μετά την κλήση του με τον Putin, ο οποίος έχει απομονωθεί από τη Δύση μετά την παράνομη εισβολή του στην Ουκρανία, μια κυρίαρχη δημοκρατία, πριν από τρία χρόνια.
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky δεν συμπεριλήφθηκε σε ένα ανησυχητικό σημάδι για την κυβέρνηση στο Κίεβο.
Ο Zelensky ήταν στο επίκεντρο όλων όσων έκανε η κυβέρνηση Biden στον πόλεμο.
Ο Trump τηλεφώνησε στον Zelensky, αλλά ο Αμερικανός πρόεδρος ήδη τροφοδοτεί τους φόβους ότι θα ετοιμάσει ένα ψήφισμα που ευνοεί τη Ρωσία.
Ερωτηθείς από έναν δημοσιογράφο εάν η Ουκρανία θα ήταν ισότιμος εταίρος στις ειρηνευτικές συνομιλίες, ο Trump απάντησε: «Είναι μια ενδιαφέρουσα ερώτηση» και φάνηκε να σκέφτεται προσεκτικά, προτού απαντήσει.
«Είπα ότι δεν ήταν καλός πόλεμος», συντασσόμενος προφανώς με τη γραμμή του Putin ότι η σύγκρουση ήταν το σφάλμα ενός έθνους που εισέβαλε βάναυσα από έναν αυταρχικό γείτονα.
Ο Hegseth το είπε εξίσου ωμά. Παρέθεσε τα σημεία εκκίνησης των ΗΠΑ για τη διαπραγμάτευση: ότι η Ουκρανία δεν μπορούσε να επιστρέψει στα προ του 2014 σύνορά της πριν από την εισβολή στην Κριμαία, ότι δεν μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ότι τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα έπαιζαν κανέναν ρόλο σε καμία δύναμη ασφαλείας για να εγγυηθεί την ενδεχόμενη ειρήνη.
Οποιαδήποτε ειρηνευτική δύναμη θα πρέπει να αποτελείται από ευρωπαϊκά και μη ευρωπαϊκά στρατεύματα και δεν θα καλύπτεται από τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας του ΝΑΤΟ - που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα τη διασώζουν σε περίπτωση σύγκρουσης με τις δυνάμεις της Μόσχας.
Ο πρώην Πρόεδρος Joe Biden ήταν επίσης επιφυλακτικός σχετικά με το ότι η Ουκρανία θα πάρει μια πορεία προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ, φοβούμενος μια σύγκρουση με την πυρηνικά οπλισμένη Ρωσία που θα μπορούσε να μετατραπεί στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και η επιμονή του Trump ότι οι Ευρωπαίοι ειρηνευτές δεν θα φορούν στολές του ΝΑΤΟ θα θεωρηθεί ως μια παρόμοια συνετή κίνηση από πολλούς παρατηρητές για να αποφύγουν να σύρουν τις ΗΠΑ σε σύγκρουση με τη Ρωσία.
Αλλά η Τετάρτη ήταν επίσης η καλύτερη μέρα για τον Putin από την εισβολή, καθώς διέλυσε πολλές από τις φιλοδοξίες της Ουκρανίας.
Ο Hegseth υποστήριξε ότι απλώς δίδαξε ρεαλισμό. Και έχει ένα σημείο.
Κανείς στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη δεν πίστευε ότι ο χρόνος θα μπορούσε να γυρίσει πίσω στο 2014.
Και η Ουκρανία δεν μπόρεσε να ξανακερδίσει τη γη της στο πεδίο της μάχης παρά τη βοήθεια δισεκατομμυρίων δολαρίων από τη Δύση.
Ωστόσο, βγάζοντας τέτοια θέματα από το τραπέζι, ο Trump, ο υποτιθέμενος ανώτατος δημιουργός των συμφωνιών, στέρησε από τους Ουκρανούς ένα διαπραγματευτικό χαρτί που θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί για να κερδίσει παραχωρήσεις από τον παλιό του φίλο Putin.
Ως έχει, ο Trump φαίνεται να μην έχει αντίρρηση να διατηρήσει η Ρωσία τα λάφυρα της εισβολής της.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη - καθώς όπως η Ρωσία, η Αμερική έχει τώρα έναν πρόεδρο που πιστεύει ότι οι μεγάλες δυνάμεις δικαιούνται επεκτατισμό στις περιφερειακές περιοχές επιρροής τους.
Αλλά η επιβράβευση της Ρωσίας με μια ευνοϊκή διευθέτηση θα δημιουργούσε ένα καταστροφικό προηγούμενο.
Μια ανατριχιαστική ιστορική αναλογία
Η κλήση ΗΠΑ-Ρωσίας και μια μελλοντική σύνοδος κορυφής με τον Putin στη Σαουδική Αραβία, για την οποία ο Trump είπε ότι θα πραγματοποιηθεί σύντομα, μπορεί να είναι μια ένδειξη ότι δεν αποκλείει απλώς τον Zelensky από τη συμφωνία – αλλά και την Ευρώπη.
Σε ανακοίνωσή τους, η Γαλλία, η Γερμανία, η Πολωνία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ουκρανία, προειδοποίησαν: «Η Ουκρανία και η Ευρώπη πρέπει να συμμετέχουν σε οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις».
Και προειδοποίησαν τον Trump, ο οποίος φαίνεται να θέλει μια ειρηνευτική συμφωνία με κάθε κόστος, ότι «μια δίκαιη και διαρκής ειρήνη στην Ουκρανία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια ισχυρή διατλαντική ασφάλεια».
Ο πρώην πρωθυπουργός της Σουηδίας Carl Bildt ανησυχεί από το φιλόξενο τηλεφώνημα μεταξύ Trump και Putin.
«Το ανησυχητικό είναι φυσικά ότι έχουμε τους δύο μεγάλους τύπους, τους δύο μεγάλους εγωισμούς… που πιστεύουν ότι μπορούν να χειριστούν όλα τα ζητήματα μόνοι τους», είπε στο CNN International.
Ο Bildt επικαλέστηκε την πιο καταδικαστική ιστορική αναλογία - τον κατευνασμό του Αδόλφου Χίτλερ από τη Βρετανία που επέτρεψε στους Ναζί να προσαρτήσουν τη Σουδητία.
«Για τα ευρωπαϊκά αυτιά, αυτό ακούγεται σαν το Μόναχο. Ακούγεται σαν δύο μεγάλοι ηγέτες να θέλουν να έχουν ειρήνη στην εποχή μας, (πάνω) σε μια μακρινή χώρα για την οποία γνωρίζουν ελάχιστα.
Ετοιμάζονται να κάνουν μια συμφωνία πάνω από τα κεφάλια της συγκεκριμένης χώρας.
Πολλοί Ευρωπαίοι γνωρίζουν πώς τελείωσε η συγκεκριμένη ταινία».
Η λεπτομερής στρατηγική του Trump παραμένει αδιαφανής.
Η κατάρριψη πολλών από τις φιλοδοξίες του Zelensky σημαίνει ότι η συμφωνία του Κιέβου σε οποιαδήποτε συμφωνία Putin-Trump δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένη.
Και μετά τα σταθερά του κέρδη στο πεδίο της μάχης, δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι ο Ρώσος ηγέτης είναι τόσο απελπισμένος για μια γρήγορη διευθέτηση όσο ο Trump, ο οποίος λαχταρούσε εδώ και καιρό ένα Νόμπελ Ειρήνης.
Αλλά το πλαίσιο μιας πιθανής διευθέτησης ήταν θέμα ιδιωτικών συνομιλιών στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εδώ και μήνες, ακόμη και κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Biden.
Όπως κατέστησε σαφές ο Hegseth, οι ελπίδες της Ουκρανίας να ανακτήσει όλη τη χαμένη γη της δεν είναι ρεαλιστικές.
Αυτό που μπορεί να προκύψει είναι μια λύση στη γραμμή της διχοτόμησης της Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τα ρωσικά κατεχόμενα εδάφη να έχουν παγώσει υπό τον έλεγχό της με την υπόλοιπη Ουκρανία - στην άλλη πλευρά των σκληρών συνόρων - να παραμένει δημοκρατία.
Ίσως η δυτική άκρη θα επιτρεπόταν να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η παλιά Δυτική Γερμανία.
Αλλά αυτή τη φορά, τα αμερικανικά στρατεύματα δεν θα το κάνουν ασφαλές για την ελευθερία.
«Η θέση των ΗΠΑ για την Ουκρανία, όπως διατυπώθηκε σήμερα, δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν στην Ευρώπη: είναι απλώς αυτό που λένε οι Ευρωπαίοι στα παρασκήνια εδώ και δύο χρόνια: Δυτική Ουκρανία και Ανατολική Ουκρανία, όπως η Δυτική Γερμανία και η Ανατολική Γερμανία, αλλά σε αυτή την περίπτωση – ΕΕ Ναι, ΝΑΤΟ Όχι», είπε ο Dungan.
Μια τέτοια λύση θα προκαλούσε μια σκληρή ιστορική ειρωνεία.
Ο Putin, ο οποίος παρακολουθούσε με απόγνωση από τη θέση του ως αξιωματικός της KGB στη Δρέσδη τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, μπορεί να βρίσκεται στα πρόθυρα της δημιουργίας μιας νέας Ανατολικής Γερμανίας στην Ευρώπη του 21ου αιώνα με τη βοήθεια της Αμερικής, καταλήγει το CNN.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών