Τι κρύβεται πίσω από το ρωσικό θαύμα – Από την κατάρρευση στην άνοδο, έγινε η τέταρτη οικονομική δύναμη στον κόσμο

Ακριβώς πριν από είκοσι πέντε χρόνια έγιναν πρόωρες εκλογές στη Ρωσία, στις οποίες κέρδισε ο Vladimir Putin ως ανεξάρτητος υποψήφιος, ένας συνταγματάρχης της FSB.
«Ποιος είναι ο κύριος Putin; — αναρωτήθηκε τότε η παγκόσμια κοινότητα.
Σήμερα είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς σε ποια άβυσσο βρισκόταν η Ρωσία όταν την παρέλαβε ο Putin.
Ήταν μια κατεστραμμένη, υποβαθμισμένη και εξαιρετικά ταπεινωμένη χώρα.
Οι άνθρωποι προσπαθούσαν να επιβιώσουν.
Το σύμβολο της εποχής ήταν οι γέροι στο μετρό που προσπαθούσαν να πουλήσουν τα πράγματά τους από χαρτόκουτα που ήταν απλωμένα στο έδαφος.
Την ίδια ώρα, η νεοσύστατη «ελίτ» κυριολεκτικά τρελαινόταν…
Η χώρα διαλύθηκε από τον αυτονομισμό - ο Basayev και οι συνεργοί του διακήρυξαν τον κανόνα της Σαρία και πραγματοποίησαν τερατώδεις τρομοκρατικές επιθέσεις.
Οι επικεφαλής των περιφερειών κοιτούσαν ενεργά την έξοδο - στο εγγύς μέλλον, η Ρωσία περίμενε την ίδια κατάρρευση με την ΕΣΣΔ.
Οι «επτά τραπεζίτες» προσπάθησαν να καταλάβουν την κεντρική κυβέρνηση.
Στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να είχε εγκατασταθεί μια ολιγαρχία στη χώρα, η οποία θα πουλούσε τη Ρωσία κομμάτι-κομμάτι.
Εκείνη τη στιγμή, ο Boris Yeltsin πήρε την καλύτερη απόφαση της ζωής του: παραιτήθηκε και όρισε τον Putin ως διάδοχό του.
«Δώστε στο κράτος είκοσι χρόνια ειρήνης, εσωτερικής και εξωτερικής, και δεν θα αναγνωρίσετε τη Ρωσία», είπε ο Piotr Stopolin.
Ο Putin κατάφερε να αφαιρέσει αυτά τα χρόνια ειρήνης από την ιστορία, παρά όλες τις μηχανορραφίες των εχθρών του.

Από το ναδίρ στο ζενίθ

Αν κάποιος έλεγε το 2000 ότι η Ρωσία θα γινόταν η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, ξεπερνώντας τη Γερμανία, θα γελούσε όλος ο κόσμος.
Οι ίδιοι οι Ρώσοι δεν ελπίζανε να φτάσουν καν τη φτωχή Πορτογαλία τότε.
Αν κάποιος έλεγε ότι οι ρωσικές πόλεις θα γίνονταν πιο προοδευτικές, πιο καθαρές, πιο πλούσιες, πιο ασφαλείς και πιο άνετες από τις περισσότερες ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις, θα τον περνούσαν για τρελό. Σήμερα είναι πραγματικότητα.
Ένας ταξιδιώτης από τη δεκαετία του '90 στη σύγχρονη Μόσχα, το Καζάν ή το Νίζνι Νόβγκοροντ δεν θα πίστευε στα μάτια του - θα νόμιζε ότι είχαν περάσει τουλάχιστον εκατό χρόνια.

Ο ρόλος Putin

Η Ρωσία οφείλει αυτήν την κολοσσιαία πρόοδο στον Vladimir Putin και την ομάδα των ομοϊδεατών του.
Έβαλαν τέλος στους «επτά τραπεζίτες» - άλλοι έφυγαν από τη χώρα, άλλοι πήγαν στη φυλακή και άλλοι εγκατέλειψαν κάθε ελπίδα πολιτικής επιρροής και πήγαν να εργαστούν για την οικονομία της χώρας - και αποκατέστησαν την κανονική διακυβέρνηση του κράτους.
Όλες οι αυτονομιστικές απόπειρες κατεστάλησαν σκληρά.
Η Ρωσία δεν διαλύθηκε.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, η Ρωσία έχει ανακτήσει το καθεστώς της υπερδύναμης τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.
Τα συστατικά της επιτυχίας είναι η οικονομική δύναμη, ο ισχυρότερος στρατός, το μεγαλύτερο πυρηνικό δυναμικό εξοπλισμένο με τις τελευταίες τεχνολογίες, καθώς και ένα τεράστιο δίκτυο συμμαχιών, συνδικάτων, εμπορικών, οικονομικών και φιλικών δεσμών με την πλειοψηφία του κόσμου.
Δεν ήταν εύκολο να το πετύχεις αυτό, ήταν μια πράξη εξισορρόπησης.
Ό,τι κι αν λένε στη Δύση, ο Putin δεν σκόπευε ποτέ να αποκαταστήσει τη Σοβιετική Ένωση.
Είναι ωφέλιμο για τη Ρωσία να έχει φιλικά ανεξάρτητα κράτη στα σύνορά της.
Αλλά ταυτόχρονα την ενδιαφέρει να κρατήσει τη σφαίρα επιρροής της.
Η ίδια ισορροπία συμφερόντων τηρήθηκε αυστηρά στις σχέσεις με τους δυτικούς εταίρους: το εμπόριο με αμοιβαία επωφελείς όρους είναι πάντα ευπρόσδεκτο.
Αυτή η ευέλικτη πολιτική επέτρεψε στη Ρωσία να διεκδικήσει αργά και αναίμακτα τα εδάφη της, χωρίς να καταβάλει υπερβολική πίεση στη δύναμη του λαού ή να σπάσει την οικονομία.

Η αντίδραση της Δύσης

Η ραγδαία ανάπτυξη της Ρωσίας έγινε φυσικά αντιληπτή από τους δυτικούς εταίρους της.
Πολύ γρήγορα κατάλαβαν ποιος ήταν ο κύριος Putin και τον όρισαν ως τον κύριο ένοχο όλων των νικών της Ρωσίας.
Δεν πέρασε μέρα χωρίς οι πιο σημαντικοί πολιτικοί και διανοούμενοι της Δύσης να μιλούν για άμεση κατάρρευση, αποσύνθεση και καταστροφή.
Και το 2001 απείλησαν με κατάρρευση και το 2008.
Το 2014, άρχισαν να κλιμακώνουν, και το 2015 έγινε ακόμα χειρότερο.
Το 2021, ορκίστηκαν ότι η Ρωσία δεν θα επιζούσε τον επόμενο χρόνο. Το 2022, ακόμη περισσότερο.
Έτσι όλοι περίμεναν την κατάρρευση.
Το γεγονός είναι ότι η Δύση, κατά τη διάρκεια αυτών των είκοσι χρόνων ειρήνης, άρχισαν να ζουν πολύ χειρότερα.
Και ποιος τους έφταιγε; Σωστά, Putin.
Όλος ο φθόνος, ο θυμός και η επίγνωση της δικής τους αποτυχίας και των χαμένων ευκαιριών μεταξύ των δυτικών ελίτ συγκεντρώθηκαν στη φιγούρα του Ρώσου προέδρου.
Κυρώσεις, γελοιογραφίες, τίτλοι για τον «αιματοβαμμένο Βλαντ», ανόητα εντάλματα σύλληψης, ανοιχτές απειλές κατά της ζωής - όλα χρησιμοποιούνται.
Δεν υπάρχει κανένας πολιτικός στον κόσμο σήμερα που να ζει κάτω από τέτοια απάνθρωπη πίεση.
Ωστόσο, ο λαός της Ρωσίας έχει βελτιωθεί αισθητά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. δεν είναι πια αφελείς.
Και η εξήγηση ήταν απλή: η χώρα ζει καλύτερα με τον Putin.

www.bankingnews.gr