Οι βορειοευρωπαϊκές κυβερνήσεις που παρέχουν δυσανάλογα μεγάλο μέρος αυτής της βοήθειας έχουν αρχίσει να εκνευρίζονται που το βάρος δεν μοιράζεται σε όλο το μπλοκ…
Ένας πρωτόγνωρος «εμφύλιος» φαίνεται να παίρνει μορφή στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αφετηρία τα παγωμένα ρωσικά assets και τον τρόπο αξιοποίησής τους.
Η συζήτηση, που μέχρι πρόσφατα περιοριζόταν σε τεχνικά και νομικά κλιμάκια, έχει πλέον εξελιχθεί σε πολιτική αντιπαράθεση υψηλών τόνων, εγείροντας φόβους για ένα οικονομικό και θεσμικό ντόμινο που θα μπορούσε να φτάσει τα 210 δισ. ευρώ. Παράλληλα, κορυφαίες ευρωπαϊκές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Friedrich Merz και ο Emmanuel Macron, προειδοποιούν για τις παράπλευρες συνέπειες που θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε βεβιασμένη απόφαση.
Σε ένα περιβάλλον όπου η οικονομική ασφάλεια, η διεθνής αξιοπιστία και η γεωπολιτική συνοχή της Ευρώπης δοκιμάζονται, η συζήτηση για τα παγωμένα ρωσικά κεφάλαια ξεπερνά τα στενά όρια της χρηματοδότησης της Ουκρανίας και εξελίσσεται σε καθοριστική δοκιμασία για το μέλλον της ΕΕ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Econonist, το Λονδίνο αποτελεί το σκηνικό της πρώτης σημαντικής συνάντησης αυτής της εβδομάδας στην ατελείωτη ακολουθία συνόδων που πλέον συνοδεύουν τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Volodymyr Zelensky πετάει για να συναντήσει, στις 8 Δεκεμβρίου, τον Friedrich Merz της Γερμανίας, τον Emmanuel Macron της Γαλλίας και τον Sir Keir Starmer της Βρετανίας.
Οι ηγέτες αυτοί έχουν γίνει τελευταία ο κύριος άξονας λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη, σημειώνει ο Economist.
Αλλά οι πιο πιεστικές αποφάσεις αυτής της εβδομάδας σχετικά με το μέλλον της Ουκρανίας λαμβάνονται στις Βρυξέλλες - όχι υπό την ιδιότητά τους ως έδρας των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ως πρωτεύουσας του Βελγίου.
Στις 3 Δεκεμβρίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια πρόταση για τη χρήση παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, περίπου €210 δισ. (245 δισ. δολάρια) εκ των οποίων βρίσκονται στην Ευρώπη, για να στηρίξει ένα δάνειο προς την Ουκρανία, αρχικά ύψους €90 δισ., αλλά ενδεχομένως πολύ μεγαλύτερο, που θα της επιτρέψει να χρηματοδοτήσει την κυβέρνησή της και την πολεμική της προσπάθεια για τουλάχιστον τα επόμενα δύο χρόνια.
Χωρίς βοήθεια, η Ουκρανία θα ξεμείνει από χρήματα ήδη από τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο.
Το Βέλγιο, όπου βρίσκονται τα περισσότερα από τα περιουσιακά στοιχεία, έχει καταδικάσει την ιδέα από την αρχή και τις τελευταίες εβδομάδες η αντίθεσή του έχει μόνο ενισχυθεί.
Το αν η Ουκρανία θα λάβει το δάνειο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν οι μεγάλες χώρες της ΕΕ θα πείσουν τους Βέλγους να καταλήξουν σε συμφωνία με την Επιτροπή, σε αυτό που εξελίσσεται γρήγορα σε μια μορφή βρυξελλιώτικου «κλουβιού μάχης».
Αλλαγή γνώμης
Σύμφωνα με τον Economist, δεν είναι σαφές τι θα μπορούσε να αλλάξει τη γνώμη του Bart De Wever, πρωθυπουργού του Βελγίου.
Η κύρια ανησυχία του De Wever είναι ότι η μικροσκοπική του χώρα θα καταλήξει να είναι υπεύθυνη για τα €185 δισ. των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που αυτή τη στιγμή κατέχει η Euroclear, ένας χρηματοοικονομικός οργανισμός εκκαθάρισης με έδρα το Βέλγιο, αν η Ρωσία επιχειρήσει να τα ανακτήσει μετά την άρση των κυρώσεων.
Η ΕΕ λέει ότι το σχέδιό της παρακάμπτει αυτό το πρόβλημα: οι τράπεζες που κατέχουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα υποχρεώνονταν να δανείσουν ισόποσο ποσό στην ΕΕ (χωρίς τόκο), η οποία με τη σειρά της θα το δάνειζε στην Ουκρανία και θα ήταν υπεύθυνη για την αποπληρωμή των τραπεζών.
Το μπλοκ συνολικά θα αναλάμβανε τον κίνδυνο.
Τα σαΐνια της ΕΕ έχουν τη φαεινή ιδέα η Ρωσία τελικά να παραδώσει τα περιουσιακά της στοιχεία ως πολεμικές αποζημιώσεις προς την Ουκρανία, ώστε να αρθούν οι κυρώσεις.
Αλλά ο De Wever φοβάται ότι κάποιο κράτος-μέλος της ΕΕ (ίσως η φιλορωσική Ουγγαρία) θα μπορούσε να ασκήσει βέτο στη συνέχιση της εφαρμογής των κυρώσεων χωρίς ρωσικές αποζημιώσεις.
Κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον δρόμο στη Ρωσία ώστε να απαιτήσει την επιστροφή των περιουσιακών της στοιχείων.
Ωστόσο, το σχέδιο θα καθιστούσε αδύνατο για οποιαδήποτε χώρα να άρει τις κυρώσεις, επικαλούμενη διαφορετική βάση για τη συνέχισή τους, μια ρήτρα οικονομικής έκτακτης ανάγκης της ΕΕ, που δεν έχει ποτέ στο παρελθόν εφαρμοστεί υπό τόσο περίπλοκες συνθήκες, η οποία απαιτεί μόνο ειδική πλειοψηφία των κρατών-μελών.
Ωστόσο, ο De Wever ανησυχεί επίσης ότι η Ρωσία θα μπορούσε να προβεί σε αντίποινα κατά του Βελγίου με άλλους τρόπους.
Και κάποιοι ειδικοί θεωρούν τη νομική λογική του σχεδίου αμφίβολη.
Δεν είναι σαφές αν η ανάγκη κάλυψης του δανείου προς την Ουκρανία θα συνιστούσε όντως οικονομική έκτακτη ανάγκη για την ΕΕ: αντιστοιχεί ίσως στο 1% του ΑΕΠ του μπλοκ.
Σε κάθε περίπτωση, μέχρι στιγμής έχει αποτύχει να κερδίσει τον De Wever, ο οποίος υποστηρίζει ότι υπάρχουν διαθέσιμοι άλλοι μηχανισμοί χρηματοδότησης για την Ουκρανία, που θα μπορούσαν να βασιστούν στον ισολογισμό της ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός προέρχεται από ένα δεξιό κόμμα, τη Νέα Φλαμανδική Συμμαχία, η οποία ονομαστικά υποστηρίζει την απόσχιση της Φλάνδρας.
Η αντίθεσή του στην πρόταση της Επιτροπής για τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία είναι ευρέως δημοφιλής στο Βέλγιο.
Όταν ο De Wever απηύθυνε ομιλία στο κοινοβούλιο σχετικά με το θέμα στις 4 Δεκεμβρίου, κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν διαφώνησε μαζί του.
Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες ανησυχούν ότι ο De Wever έχει σκάψει τόσο βαθιά τον λάκκο του που θα δυσκολευτεί να βγει.
Πιο ενθουσιώδης
Ο Merz, ο εθνικός ηγέτης που μοιάζει πιο ενθουσιώδης για το σχέδιο δανείου-αποζημιώσεων, πέταξε στις Βρυξέλλες για δείπνο με τον Βέλγο στις 5 Δεκεμβρίου, μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen.
Αλλά μέχρι στιγμής μια συμφωνία παραμένει εξίσου άπιαστη όσο πριν.
Η Αμερική ασκεί ενεργό πίεση κατά του σχεδίου, υποστηρίζοντας ότι η επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως «καρότο» για να πειστεί η Ρωσία να στηρίξει μια ειρηνευτική συμφωνία.
Αν η Ευρώπη δεν μπορέσει να λύσει το πρόβλημα, θα αναδυθεί μια πραγματική κρίση ρευστότητας για την Ουκρανία.
Η ατζέντα της συνάντησης στο Λονδίνο δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά είναι πιθανό να επικεντρωθεί στο ζήτημα των παγωμένων περιουσιακών στοιχείων και περισσότερο στην αντίδραση στις τελευταίες αλλαγές της αμερικανικής και ρωσικής διπλωματίας.
Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος της Ουκρανίας την αποκάλεσε «λέσχη υποστήριξης» για τους Ουκρανούς και Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι έχουν επανειλημμένα αιφνιδιαστεί από αμερικανικές πρωτοβουλίες τους τελευταίους δύο μήνες.
Ο Vladimir Putin απέρριψε την περασμένη εβδομάδα την τελευταία αμερικανο-ουκρανική εκδοχή μιας ειρηνευτικής πρότασης, η οποία του παραδόθηκε κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη Μόσχα από τον Steve Witkoff, τον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν είναι σίγουροι αν πρέπει να καθησυχαστούν από το ότι η Ρωσία φέρει πλέον την ευθύνη για το αδιέξοδο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις ή να ανησυχούν για το τι μπορεί να προτείνουν οι Αμερικανοί στη συνέχεια.
Η πρόταση για τη χρήση παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για τη στήριξη ενός μεγάλου δανείου της ΕΕ που θα παρέχει στην Ουκρανία χρηματοδότηση για τα επόμενα χρόνια έχει γίνει κρίσιμο τεστ της ευρωπαϊκής αποφασιστικότητας.
Προς το παρόν, οι κυβερνήσεις πρέπει να συνεχίσουν να υπογράφουν επιταγές από τους δικούς τους προϋπολογισμούς, εκατομμύρια ευρώ κάθε φορά.
Την προηγούμενη εβδομάδα μόνο, η Γερμανία κατέβαλε €100 εκατ. για την επισκευή της ενεργειακής υποδομής της Ουκρανίας και η Ολλανδία έστειλε €250 εκατ. για την αγορά όπλων.
Οι βορειοευρωπαϊκές κυβερνήσεις που παρέχουν δυσανάλογα μεγάλο μέρος αυτής της βοήθειας έχουν αρχίσει να εκνευρίζονται που το βάρος δεν μοιράζεται σε όλο το μπλοκ.
Χρησιμοποιώντας τη σημερινή νομική της συλλογιστική, η ΕΕ ίσως μπορέσει να προωθήσει το σχέδιο για τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση του Βελγίου, αλλά με τον κίνδυνο βαθιάς εσωτερικής διάσπασης.
Η πρόταση πρέπει να εγκριθεί σε σύνοδο κορυφής στις 18 Δεκεμβρίου.
Αν αποτύχει, κάποιες κυβερνήσεις εξετάζουν την έκδοση κοινού χρέους της ΕΕ για να παράσχουν στην Ουκρανία ένα ενδιάμεσο δάνειο.
Μέχρι τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αναζητούν τρόπους για να πείσουν τον De Wever να συναινέσει, καταλήγει ο Economist.
www.bankingnews.gr
Η συζήτηση, που μέχρι πρόσφατα περιοριζόταν σε τεχνικά και νομικά κλιμάκια, έχει πλέον εξελιχθεί σε πολιτική αντιπαράθεση υψηλών τόνων, εγείροντας φόβους για ένα οικονομικό και θεσμικό ντόμινο που θα μπορούσε να φτάσει τα 210 δισ. ευρώ. Παράλληλα, κορυφαίες ευρωπαϊκές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Friedrich Merz και ο Emmanuel Macron, προειδοποιούν για τις παράπλευρες συνέπειες που θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε βεβιασμένη απόφαση.
Σε ένα περιβάλλον όπου η οικονομική ασφάλεια, η διεθνής αξιοπιστία και η γεωπολιτική συνοχή της Ευρώπης δοκιμάζονται, η συζήτηση για τα παγωμένα ρωσικά κεφάλαια ξεπερνά τα στενά όρια της χρηματοδότησης της Ουκρανίας και εξελίσσεται σε καθοριστική δοκιμασία για το μέλλον της ΕΕ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Econonist, το Λονδίνο αποτελεί το σκηνικό της πρώτης σημαντικής συνάντησης αυτής της εβδομάδας στην ατελείωτη ακολουθία συνόδων που πλέον συνοδεύουν τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Volodymyr Zelensky πετάει για να συναντήσει, στις 8 Δεκεμβρίου, τον Friedrich Merz της Γερμανίας, τον Emmanuel Macron της Γαλλίας και τον Sir Keir Starmer της Βρετανίας.
Οι ηγέτες αυτοί έχουν γίνει τελευταία ο κύριος άξονας λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη, σημειώνει ο Economist.
Αλλά οι πιο πιεστικές αποφάσεις αυτής της εβδομάδας σχετικά με το μέλλον της Ουκρανίας λαμβάνονται στις Βρυξέλλες - όχι υπό την ιδιότητά τους ως έδρας των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ως πρωτεύουσας του Βελγίου.
Στις 3 Δεκεμβρίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε μια πρόταση για τη χρήση παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων, περίπου €210 δισ. (245 δισ. δολάρια) εκ των οποίων βρίσκονται στην Ευρώπη, για να στηρίξει ένα δάνειο προς την Ουκρανία, αρχικά ύψους €90 δισ., αλλά ενδεχομένως πολύ μεγαλύτερο, που θα της επιτρέψει να χρηματοδοτήσει την κυβέρνησή της και την πολεμική της προσπάθεια για τουλάχιστον τα επόμενα δύο χρόνια.
Χωρίς βοήθεια, η Ουκρανία θα ξεμείνει από χρήματα ήδη από τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο.
Το Βέλγιο, όπου βρίσκονται τα περισσότερα από τα περιουσιακά στοιχεία, έχει καταδικάσει την ιδέα από την αρχή και τις τελευταίες εβδομάδες η αντίθεσή του έχει μόνο ενισχυθεί.
Το αν η Ουκρανία θα λάβει το δάνειο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν οι μεγάλες χώρες της ΕΕ θα πείσουν τους Βέλγους να καταλήξουν σε συμφωνία με την Επιτροπή, σε αυτό που εξελίσσεται γρήγορα σε μια μορφή βρυξελλιώτικου «κλουβιού μάχης».
Αλλαγή γνώμης
Σύμφωνα με τον Economist, δεν είναι σαφές τι θα μπορούσε να αλλάξει τη γνώμη του Bart De Wever, πρωθυπουργού του Βελγίου.
Η κύρια ανησυχία του De Wever είναι ότι η μικροσκοπική του χώρα θα καταλήξει να είναι υπεύθυνη για τα €185 δισ. των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων που αυτή τη στιγμή κατέχει η Euroclear, ένας χρηματοοικονομικός οργανισμός εκκαθάρισης με έδρα το Βέλγιο, αν η Ρωσία επιχειρήσει να τα ανακτήσει μετά την άρση των κυρώσεων.
Η ΕΕ λέει ότι το σχέδιό της παρακάμπτει αυτό το πρόβλημα: οι τράπεζες που κατέχουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα υποχρεώνονταν να δανείσουν ισόποσο ποσό στην ΕΕ (χωρίς τόκο), η οποία με τη σειρά της θα το δάνειζε στην Ουκρανία και θα ήταν υπεύθυνη για την αποπληρωμή των τραπεζών.
Το μπλοκ συνολικά θα αναλάμβανε τον κίνδυνο.
Τα σαΐνια της ΕΕ έχουν τη φαεινή ιδέα η Ρωσία τελικά να παραδώσει τα περιουσιακά της στοιχεία ως πολεμικές αποζημιώσεις προς την Ουκρανία, ώστε να αρθούν οι κυρώσεις.
Αλλά ο De Wever φοβάται ότι κάποιο κράτος-μέλος της ΕΕ (ίσως η φιλορωσική Ουγγαρία) θα μπορούσε να ασκήσει βέτο στη συνέχιση της εφαρμογής των κυρώσεων χωρίς ρωσικές αποζημιώσεις.
Κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον δρόμο στη Ρωσία ώστε να απαιτήσει την επιστροφή των περιουσιακών της στοιχείων.
Ωστόσο, το σχέδιο θα καθιστούσε αδύνατο για οποιαδήποτε χώρα να άρει τις κυρώσεις, επικαλούμενη διαφορετική βάση για τη συνέχισή τους, μια ρήτρα οικονομικής έκτακτης ανάγκης της ΕΕ, που δεν έχει ποτέ στο παρελθόν εφαρμοστεί υπό τόσο περίπλοκες συνθήκες, η οποία απαιτεί μόνο ειδική πλειοψηφία των κρατών-μελών.
Ωστόσο, ο De Wever ανησυχεί επίσης ότι η Ρωσία θα μπορούσε να προβεί σε αντίποινα κατά του Βελγίου με άλλους τρόπους.
Και κάποιοι ειδικοί θεωρούν τη νομική λογική του σχεδίου αμφίβολη.
Δεν είναι σαφές αν η ανάγκη κάλυψης του δανείου προς την Ουκρανία θα συνιστούσε όντως οικονομική έκτακτη ανάγκη για την ΕΕ: αντιστοιχεί ίσως στο 1% του ΑΕΠ του μπλοκ.
Σε κάθε περίπτωση, μέχρι στιγμής έχει αποτύχει να κερδίσει τον De Wever, ο οποίος υποστηρίζει ότι υπάρχουν διαθέσιμοι άλλοι μηχανισμοί χρηματοδότησης για την Ουκρανία, που θα μπορούσαν να βασιστούν στον ισολογισμό της ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός προέρχεται από ένα δεξιό κόμμα, τη Νέα Φλαμανδική Συμμαχία, η οποία ονομαστικά υποστηρίζει την απόσχιση της Φλάνδρας.
Η αντίθεσή του στην πρόταση της Επιτροπής για τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία είναι ευρέως δημοφιλής στο Βέλγιο.
Όταν ο De Wever απηύθυνε ομιλία στο κοινοβούλιο σχετικά με το θέμα στις 4 Δεκεμβρίου, κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν διαφώνησε μαζί του.
Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες ανησυχούν ότι ο De Wever έχει σκάψει τόσο βαθιά τον λάκκο του που θα δυσκολευτεί να βγει.
Πιο ενθουσιώδης
Ο Merz, ο εθνικός ηγέτης που μοιάζει πιο ενθουσιώδης για το σχέδιο δανείου-αποζημιώσεων, πέταξε στις Βρυξέλλες για δείπνο με τον Βέλγο στις 5 Δεκεμβρίου, μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen.
Αλλά μέχρι στιγμής μια συμφωνία παραμένει εξίσου άπιαστη όσο πριν.
Η Αμερική ασκεί ενεργό πίεση κατά του σχεδίου, υποστηρίζοντας ότι η επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως «καρότο» για να πειστεί η Ρωσία να στηρίξει μια ειρηνευτική συμφωνία.
Αν η Ευρώπη δεν μπορέσει να λύσει το πρόβλημα, θα αναδυθεί μια πραγματική κρίση ρευστότητας για την Ουκρανία.
Η ατζέντα της συνάντησης στο Λονδίνο δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αλλά είναι πιθανό να επικεντρωθεί στο ζήτημα των παγωμένων περιουσιακών στοιχείων και περισσότερο στην αντίδραση στις τελευταίες αλλαγές της αμερικανικής και ρωσικής διπλωματίας.
Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος της Ουκρανίας την αποκάλεσε «λέσχη υποστήριξης» για τους Ουκρανούς και Ευρωπαίους ηγέτες, οι οποίοι έχουν επανειλημμένα αιφνιδιαστεί από αμερικανικές πρωτοβουλίες τους τελευταίους δύο μήνες.
Ο Vladimir Putin απέρριψε την περασμένη εβδομάδα την τελευταία αμερικανο-ουκρανική εκδοχή μιας ειρηνευτικής πρότασης, η οποία του παραδόθηκε κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη Μόσχα από τον Steve Witkoff, τον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν είναι σίγουροι αν πρέπει να καθησυχαστούν από το ότι η Ρωσία φέρει πλέον την ευθύνη για το αδιέξοδο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις ή να ανησυχούν για το τι μπορεί να προτείνουν οι Αμερικανοί στη συνέχεια.
Η πρόταση για τη χρήση παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για τη στήριξη ενός μεγάλου δανείου της ΕΕ που θα παρέχει στην Ουκρανία χρηματοδότηση για τα επόμενα χρόνια έχει γίνει κρίσιμο τεστ της ευρωπαϊκής αποφασιστικότητας.
Προς το παρόν, οι κυβερνήσεις πρέπει να συνεχίσουν να υπογράφουν επιταγές από τους δικούς τους προϋπολογισμούς, εκατομμύρια ευρώ κάθε φορά.
Την προηγούμενη εβδομάδα μόνο, η Γερμανία κατέβαλε €100 εκατ. για την επισκευή της ενεργειακής υποδομής της Ουκρανίας και η Ολλανδία έστειλε €250 εκατ. για την αγορά όπλων.
Οι βορειοευρωπαϊκές κυβερνήσεις που παρέχουν δυσανάλογα μεγάλο μέρος αυτής της βοήθειας έχουν αρχίσει να εκνευρίζονται που το βάρος δεν μοιράζεται σε όλο το μπλοκ.
Χρησιμοποιώντας τη σημερινή νομική της συλλογιστική, η ΕΕ ίσως μπορέσει να προωθήσει το σχέδιο για τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση του Βελγίου, αλλά με τον κίνδυνο βαθιάς εσωτερικής διάσπασης.
Η πρόταση πρέπει να εγκριθεί σε σύνοδο κορυφής στις 18 Δεκεμβρίου.
Αν αποτύχει, κάποιες κυβερνήσεις εξετάζουν την έκδοση κοινού χρέους της ΕΕ για να παράσχουν στην Ουκρανία ένα ενδιάμεσο δάνειο.
Μέχρι τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αναζητούν τρόπους για να πείσουν τον De Wever να συναινέσει, καταλήγει ο Economist.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών