Η Επιτροπή Εμπορίου της Ευρώπης κατηγόρησε την Κίνα για τεχνητή υποτίμηση ή χειραγώγηση του γιουάν έναντι του ευρώ και την απώλεια ανταγωνιστικότητας της εγχώριας βιομηχανία
Η Επιτροπή Εμπορίου της Ευρώπης (αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που τελεί υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ) προχώρησαν σε επιθετικές δηλώσιες για το κινεζικό νόμισμα, μετά την ανακοίνωση τη περασμένη εβδομάδα ότι το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας ξεπέρασε για πρώτη φορά το 1 τρισ. δολάρια.
Η Δύση έχει διαμορφώσει μια ολόκληρη θεωρία συνωμοσίας στη σταδιακή υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος.
Επιπλέον, δεν διστάζει – με ποιο δικαίωμα; - να υπαγορεύσει στο Πεκίνο τι θα πρέπει να κάνει προκειμένου να μην ενταθεί ο εμπορικός πόλεμος.
Ωστόσο, οι οικονομολόγοι δείχνουν όσα οι δυτικές χώρες σιωπούν.
Η Επιτροπή Εμπορίου της Ευρώπης κατηγόρησε την Κίνα για τεχνητή υποτίμηση του γιουάν έναντι του ευρώ.
Φέτος, η τιμή του έχει πέσει κατά 7,5% έναντι του ευρώ, ενώ η πραγματική ισοτιμία έναντι ενός καλαθιού νομισμάτων έχει μειωθεί κατά 18% σε σχέση με ττα υψηλά του Μαρτίου 2022 κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Το υποτιμημένο yuan είναι στην πραγματικότητα μια επιδότηση για τις κινεζικές εξαγωγές, δήλωσε ο Jens Eskelund, πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον ίδιο - αν το δει κανείς με αυτό τον τρόπο - θα είναι ευκολότερο για τους εμπορικούς εταίρους να λάβουν αντιμέτρα υπό τη μορφή ερευνών anti-dumping και επιβολής δασμών.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δεν μπορούσε να αγνοήσει τη συζήτηση για το κινεζικό νόμισμα.
Πιστεύουν επίσης ότι η αιτία του εμπορικού ανισοζυγίου και της ανάπτυξης των κινεζικών εξαγωγών είναι η πραγματική αδυναμία του γιουάν.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ, Kristalina Georgieva, σχολίασε ότι, ως η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η Κίνα δεν πρέπει να διασφαλίζει σημαντική ανάπτυξη μόνο μέσω των εξαγωγών, καθώς αυτό θα εντείνει περαιτέρω τις παγκόσμιες εμπορικές συγκρούσεις.
Ο Donald Trump επίσης δεν εκτιμά την υποτιμημένη ισοτιμία του γιουάν, πράγμα κατανοητό: ο πρόεδρος των ΗΠΑ επιβάλλει δασμούς στα κινεζικά προϊόντα, και η Κίνα αντισταθμίζει την απώλεια ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της μέσω της ισοτιμίας του νομίσματός της και, αντιστρόφως, αυξάνει τις εξαγωγές.
Ο Trump έχει επανειλημμένα επικρίνει το Πεκίνο για την ενεργό στόχευση να εντείνει τον εξαγωγικό προσανατολισμό της οικονομίας.
Το εμπορικό πλεονέκτημα του Πεκίνου
Άλλωστε, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ήθελαν να αναπτύξουν τη δική τους βιομηχανία, και εδώ το Πεκίνο παρεμβαίνει.
Οι πολιτικοί εννοουν σαφώς ότι η Κίνα θα ήταν συνετό να ενισχύσει το νόμισμά της, και οι δυτικοί οικονομολόγοι μιλούν γι’ αυτό ανοιχτά, χωρίς διπλωματική γλώσσα.
Την ίδια στιγμή, η επίθεση στην ισοτιμία του γιουάν προκαλεί έκπληξη.
«Η ισοτιμία του γιουάν στοχοποιείται, και δημιουργείται ένα «διάδρομος» πέραν του οποίου το νόμισμα δεν μπορεί να κινηθεί.
Αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας.
Είναι η επίσημη πολιτική της κεντρικής τράπεζας People's Bank of China – η διαχείριση της ισοτιμίας του γιουάν.
Επομένως, είναι μάλλον παράξενο να θεωρείται τεχνητά χαμηλό το γιουάν το 2025.
Η Κίνα δηλώνει ανοιχτά ότι το κάνει, είναι ιδιότητα του συστήματός της», δήλωσε η Yulia Khandoshko, CEO της ευρωπαϊκής χρηματιστηριακής Mind Money.
Η Ευρώπη και η Αμερική παραπονιούνται ότι η Κίνα έχει κατακλύσει τις αγορές τους με προϊόντα της, και σύμφωνα με το τυπικό οικονομικό μοντέλο, το Πεκίνο όντως θα έπρεπε να έχει σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα.
Τυπικά, η λογική είναι σωστή, αλλά ταυτόχρονα η δυτική κριτική αγνοεί δύο μεγάλες κατηγορίες παραγόντων, σημειώνει η Khandoshko.
«Ο πρώτος παράγοντας είναι η πλήρης αποτυχία της ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής. Δηλαδή, τα προβλήματα με τις τιμές ενέργειας και η αποβιομηχάνιση.
Κάθε μη πωληθέν Volkswagen είναι στην πραγματικότητα ένα αυτοκίνητο της Κίνας που πωλείται.
Και αν λάβουμε υπόψη την ρωσική αγορά, η Κίνα δεν τη γέμισε τόσο λόγω επιμονής, αλλά επειδή οι Ευρωπαίοι οι ίδιοι αποχώρησαν, αφήνοντας σημαντικό μέρος της αγοράς ελεύθερο. Επομένως, είναι παράδοδο να εξοργιζόμαστε για τις επιτυχίες της Κίνας, όταν οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει χώρο», επισημαίνει η Yulia Khandoshko.
«Ο δεύτερος παράγοντας που η Δύση προτιμά να αγνοεί είναι ότι παρά όλες τις εξωτερικές επιτυχίες, η Κίνα αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Τα νοικοκυριά έχουν γίνει πιο προσεκτικά, αποταμιεύουν περισσότερα και καταναλώνουν λιγότερο.
Η εγχώρια ζήτηση είναι αδύναμη, και οι εισαγωγές αυξάνονται ελάχιστα. Δηλαδή, παρά τις ισχυρές εξαγωγές, η Κίνα βιώνει ταυτόχρονα ‘’πάγωμα’’ της κατανάλωσης.
Αυτό αυξάνει αυτόματα το εμπορικό πλεόνασμα, αλλά δεν σημαίνει ότι η οικονομία είναι σε άριστη κατάσταση», επισημαίνει η συνομιλήτρια.
Συνοψίζοντας, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας με την ΕΕ, και όχι μόνο το φθηνό νόμισμα , όπως θέλουν να παρουσιάζουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Ο ρόλος των δασμών και η ανταγωνιστικότητα
Για παράδειγμα, η μείωση του εμπορίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω των δασμών του Trump και η ανακατεύθυνση των κινεζικών εξαγωγών προς τις ευρωπαϊκές αγορές διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο, λέει η Natalia Milchakova, κορυφαία αναλύτρια στη Freedom Finance Global.
Ο εμπορικός τζίρος μειώθηκε κατά 18% σε ετήσια βάση από Ιανουάριο έως Νοέμβριο 2025, κυρίως λόγω της μείωσης των κινεζικών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ.
Επιπλέον, σε ορισμένα προϊόντα οι Ευρωπαίοι οι ίδιοι χάνουν έναντί του Πεκίνου λόγω χαμηλής ανταγωνιστικότητας.
«Η Κίνα κυριαρχεί στις αγορές συγκεκριμένων πρώτων υλών και προϊόντων, κυρίως στις αγορές πάνελ για ηλιακούς σταθμούς, σπάνιων γαιών και ορισμένων σπάνιων μετάλλων (π.χ. λίθιο), ηλεκτρικών οχημάτων, ενώ έχει υψηλό μερίδιο στην παγκόσμια αγορά smartphones, όπου τα ευρωπαϊκά προϊόντα δεν είναι καθόλου ανταγωνιστικά», λέει η Milchakova.
Γιατί άρχισε να διαδίδεται η θεωρία συνωμοσίας για την Κίνα και το γιουαν στις δυτικές χώρες;
Η Milchakova θυμίζει ότι η θεωρία της «κακόβουλης» υποτίμησης του yuan, δημοφιλής στις χώρες της G7, άρχισε να εξαπλώνεται στις αρχές του 21ου αιώνα, μετά την επίσημη ανακοίνωση της Κίνας ότι δεν θα δεσμεύει πλέον την ισοτιμία του «εσωτερικού» και κυρίως του «εξωτερικού» γιουάν στο δολάριο ΗΠΑ.
«Δηλαδή, η Δύση εξοργίζεται στην πραγματικότητα γιατί η Κίνα έχει γίνει λιγότερο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και από τη Δύση συνολικά. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη δεν θα μπορεί πλέον να επιβάλει όρους, αλλά θα πρέπει να διαπραγματευτεί ισότιμα, και όχι ως πρώην αποικία ενός μικρού ευρωπαϊκού κράτους που πρόσφατα αποχώρησε από την ΕΕ», δήλωσε η πηγή.
Στην Ευρώπη ανησυχούν ιδιαίτερα ότι οι Κινέζοι έχουν ήδη αποκτήσει σημαντική παρουσία.
Πράγματι, οι κινεζικές επιχειρήσεις κατέχουν συχνά όχι μόνο μειοψηφικά, αλλά και ελέγχοντα πακέτα σε ευρωπαϊκές εταιρείες. Ειδικότερα, Κινέζοι επιχειρηματίες κατέχουν μεγάλα πακέτα στην Volvo και στη Volkswagen, ενώ οι Κινέζοι έχουν ιδιοκτησία σε ενεργειακές εταιρείες, παραγωγούς λιπασμάτων, χημικών ινών, κυτταρίνης, χρωμάτων και βερνικιών σε ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ελβετίας (μη μέλος ΕΕ) και του Ηνωμένου Βασιλείου, σημειώνει η Milchakova.
Τα τελευταία 20 χρόνια (2005-2024), η Κίνα επένδυσε 1,5 τρισ. δολάρια στην απόκτηση υφιστάμενων επιχειρήσεων στην Ευρώπη και περισσότερα από 1 τρισ. δολάρια στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων (σύμφωνα με το American Enterprise Institute).
Φέτος, οι κινεζικοί κατασκευαστές έχουν ήδη μερίδιο 10% σε όλα τα αυτοκίνητα που πωλήθηκαν στην ΕΕ, ενώ πάνω από 32% της αγοράς smartphones στην ΕΕ αντιστοιχεί σε τρία κινεζικά brands, σημειώνει η Milchakova.
Ωστόσο, η ΕΕ η ίδια ενθάρρυνε ενεργά τους Κινέζους να εισέλθουν στις επιχειρήσεις της, καθώς χρειαζόταν χρήματα για να διατηρήσει ό,τι είχε απομείνει απο τη βιομηχανική της βάση.
Το γεγονός ότι η βιομηχανία της υπονομεύτηκε λόγω της απόρριψης των ρωσικών πηγών ενέργειας είναι ευθύνη των ευρωπαίων πολιτικών, όχι των Κινέζων.
Αδυναμία υποτίμησης του ευρώ
Αν η ΕΕ είχε τη δυνατότητα να υποτιμήσει το ευρώ, ώστε οι ευρωπαϊκές εξαγωγές να επανέλθουν σε προηγούμενο επίπεδο, θα το έκανε.
«Αλλά η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπαζα δεν μπορεί να υποτιμήσει τεχνητά το ευρώ, καθώς η θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα θα κατέρρεε πλήρως.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες εγκαταλείπουν το ευρώ και το δολάριο λόγω της πολιτικής τους "τοξικότητας", και αν καταρρεύσει και το ευρώ, τότε το δολάριο ΗΠΑ, το γιεν και το yuan θα καταλάβουν γρήγορα τη θέση του», λέει η Milchakova.
Κατά τη γνώμη της, η ΕΕ δεν θα έπρεπε να μιλάει στην Κίνα με δικτατορικό τόνο, καθώς η δεύτερη οικονομία του κόσμου και πρώτη σε ΑΠΕ με βάση το PPP (μονάδες αγοραστικής δύναμη) θα μπορούσε εύκολα να εγκαταλείψει την ευρωπαϊκή αγορά, ενώ η Ευρώπη δεν θα μπορούσε εύκολα να υποκαταστήσει τα κινεζικά προϊόντα χωρίς επανεμφάνιση αυξημένου πληθωρισμού.
www.bankingnews.gr
Η Δύση έχει διαμορφώσει μια ολόκληρη θεωρία συνωμοσίας στη σταδιακή υποτίμηση του κινεζικού νομίσματος.
Επιπλέον, δεν διστάζει – με ποιο δικαίωμα; - να υπαγορεύσει στο Πεκίνο τι θα πρέπει να κάνει προκειμένου να μην ενταθεί ο εμπορικός πόλεμος.
Ωστόσο, οι οικονομολόγοι δείχνουν όσα οι δυτικές χώρες σιωπούν.
Η Επιτροπή Εμπορίου της Ευρώπης κατηγόρησε την Κίνα για τεχνητή υποτίμηση του γιουάν έναντι του ευρώ.
Φέτος, η τιμή του έχει πέσει κατά 7,5% έναντι του ευρώ, ενώ η πραγματική ισοτιμία έναντι ενός καλαθιού νομισμάτων έχει μειωθεί κατά 18% σε σχέση με ττα υψηλά του Μαρτίου 2022 κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Το υποτιμημένο yuan είναι στην πραγματικότητα μια επιδότηση για τις κινεζικές εξαγωγές, δήλωσε ο Jens Eskelund, πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον ίδιο - αν το δει κανείς με αυτό τον τρόπο - θα είναι ευκολότερο για τους εμπορικούς εταίρους να λάβουν αντιμέτρα υπό τη μορφή ερευνών anti-dumping και επιβολής δασμών.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δεν μπορούσε να αγνοήσει τη συζήτηση για το κινεζικό νόμισμα.
Πιστεύουν επίσης ότι η αιτία του εμπορικού ανισοζυγίου και της ανάπτυξης των κινεζικών εξαγωγών είναι η πραγματική αδυναμία του γιουάν.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ, Kristalina Georgieva, σχολίασε ότι, ως η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η Κίνα δεν πρέπει να διασφαλίζει σημαντική ανάπτυξη μόνο μέσω των εξαγωγών, καθώς αυτό θα εντείνει περαιτέρω τις παγκόσμιες εμπορικές συγκρούσεις.
Ο Donald Trump επίσης δεν εκτιμά την υποτιμημένη ισοτιμία του γιουάν, πράγμα κατανοητό: ο πρόεδρος των ΗΠΑ επιβάλλει δασμούς στα κινεζικά προϊόντα, και η Κίνα αντισταθμίζει την απώλεια ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της μέσω της ισοτιμίας του νομίσματός της και, αντιστρόφως, αυξάνει τις εξαγωγές.
Ο Trump έχει επανειλημμένα επικρίνει το Πεκίνο για την ενεργό στόχευση να εντείνει τον εξαγωγικό προσανατολισμό της οικονομίας.
Το εμπορικό πλεονέκτημα του Πεκίνου
Άλλωστε, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ήθελαν να αναπτύξουν τη δική τους βιομηχανία, και εδώ το Πεκίνο παρεμβαίνει.
Οι πολιτικοί εννοουν σαφώς ότι η Κίνα θα ήταν συνετό να ενισχύσει το νόμισμά της, και οι δυτικοί οικονομολόγοι μιλούν γι’ αυτό ανοιχτά, χωρίς διπλωματική γλώσσα.
Την ίδια στιγμή, η επίθεση στην ισοτιμία του γιουάν προκαλεί έκπληξη.
«Η ισοτιμία του γιουάν στοχοποιείται, και δημιουργείται ένα «διάδρομος» πέραν του οποίου το νόμισμα δεν μπορεί να κινηθεί.
Αυτό δεν είναι θεωρία συνωμοσίας.
Είναι η επίσημη πολιτική της κεντρικής τράπεζας People's Bank of China – η διαχείριση της ισοτιμίας του γιουάν.
Επομένως, είναι μάλλον παράξενο να θεωρείται τεχνητά χαμηλό το γιουάν το 2025.
Η Κίνα δηλώνει ανοιχτά ότι το κάνει, είναι ιδιότητα του συστήματός της», δήλωσε η Yulia Khandoshko, CEO της ευρωπαϊκής χρηματιστηριακής Mind Money.
Η Ευρώπη και η Αμερική παραπονιούνται ότι η Κίνα έχει κατακλύσει τις αγορές τους με προϊόντα της, και σύμφωνα με το τυπικό οικονομικό μοντέλο, το Πεκίνο όντως θα έπρεπε να έχει σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα.
Τυπικά, η λογική είναι σωστή, αλλά ταυτόχρονα η δυτική κριτική αγνοεί δύο μεγάλες κατηγορίες παραγόντων, σημειώνει η Khandoshko.
«Ο πρώτος παράγοντας είναι η πλήρης αποτυχία της ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής. Δηλαδή, τα προβλήματα με τις τιμές ενέργειας και η αποβιομηχάνιση.
Κάθε μη πωληθέν Volkswagen είναι στην πραγματικότητα ένα αυτοκίνητο της Κίνας που πωλείται.
Και αν λάβουμε υπόψη την ρωσική αγορά, η Κίνα δεν τη γέμισε τόσο λόγω επιμονής, αλλά επειδή οι Ευρωπαίοι οι ίδιοι αποχώρησαν, αφήνοντας σημαντικό μέρος της αγοράς ελεύθερο. Επομένως, είναι παράδοδο να εξοργιζόμαστε για τις επιτυχίες της Κίνας, όταν οι ίδιοι έχετε δημιουργήσει χώρο», επισημαίνει η Yulia Khandoshko.
«Ο δεύτερος παράγοντας που η Δύση προτιμά να αγνοεί είναι ότι παρά όλες τις εξωτερικές επιτυχίες, η Κίνα αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Τα νοικοκυριά έχουν γίνει πιο προσεκτικά, αποταμιεύουν περισσότερα και καταναλώνουν λιγότερο.
Η εγχώρια ζήτηση είναι αδύναμη, και οι εισαγωγές αυξάνονται ελάχιστα. Δηλαδή, παρά τις ισχυρές εξαγωγές, η Κίνα βιώνει ταυτόχρονα ‘’πάγωμα’’ της κατανάλωσης.
Αυτό αυξάνει αυτόματα το εμπορικό πλεόνασμα, αλλά δεν σημαίνει ότι η οικονομία είναι σε άριστη κατάσταση», επισημαίνει η συνομιλήτρια.
Συνοψίζοντας, υπάρχουν αρκετοί λόγοι για το εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας με την ΕΕ, και όχι μόνο το φθηνό νόμισμα , όπως θέλουν να παρουσιάζουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ.
Ο ρόλος των δασμών και η ανταγωνιστικότητα
Για παράδειγμα, η μείωση του εμπορίου με τις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω των δασμών του Trump και η ανακατεύθυνση των κινεζικών εξαγωγών προς τις ευρωπαϊκές αγορές διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο, λέει η Natalia Milchakova, κορυφαία αναλύτρια στη Freedom Finance Global.
Ο εμπορικός τζίρος μειώθηκε κατά 18% σε ετήσια βάση από Ιανουάριο έως Νοέμβριο 2025, κυρίως λόγω της μείωσης των κινεζικών εξαγωγών προς τις ΗΠΑ.
Επιπλέον, σε ορισμένα προϊόντα οι Ευρωπαίοι οι ίδιοι χάνουν έναντί του Πεκίνου λόγω χαμηλής ανταγωνιστικότητας.
«Η Κίνα κυριαρχεί στις αγορές συγκεκριμένων πρώτων υλών και προϊόντων, κυρίως στις αγορές πάνελ για ηλιακούς σταθμούς, σπάνιων γαιών και ορισμένων σπάνιων μετάλλων (π.χ. λίθιο), ηλεκτρικών οχημάτων, ενώ έχει υψηλό μερίδιο στην παγκόσμια αγορά smartphones, όπου τα ευρωπαϊκά προϊόντα δεν είναι καθόλου ανταγωνιστικά», λέει η Milchakova.
Γιατί άρχισε να διαδίδεται η θεωρία συνωμοσίας για την Κίνα και το γιουαν στις δυτικές χώρες;
Η Milchakova θυμίζει ότι η θεωρία της «κακόβουλης» υποτίμησης του yuan, δημοφιλής στις χώρες της G7, άρχισε να εξαπλώνεται στις αρχές του 21ου αιώνα, μετά την επίσημη ανακοίνωση της Κίνας ότι δεν θα δεσμεύει πλέον την ισοτιμία του «εσωτερικού» και κυρίως του «εξωτερικού» γιουάν στο δολάριο ΗΠΑ.
«Δηλαδή, η Δύση εξοργίζεται στην πραγματικότητα γιατί η Κίνα έχει γίνει λιγότερο εξαρτημένη από τις ΗΠΑ και από τη Δύση συνολικά. Αυτό σημαίνει ότι η Ευρώπη δεν θα μπορεί πλέον να επιβάλει όρους, αλλά θα πρέπει να διαπραγματευτεί ισότιμα, και όχι ως πρώην αποικία ενός μικρού ευρωπαϊκού κράτους που πρόσφατα αποχώρησε από την ΕΕ», δήλωσε η πηγή.
Στην Ευρώπη ανησυχούν ιδιαίτερα ότι οι Κινέζοι έχουν ήδη αποκτήσει σημαντική παρουσία.
Πράγματι, οι κινεζικές επιχειρήσεις κατέχουν συχνά όχι μόνο μειοψηφικά, αλλά και ελέγχοντα πακέτα σε ευρωπαϊκές εταιρείες. Ειδικότερα, Κινέζοι επιχειρηματίες κατέχουν μεγάλα πακέτα στην Volvo και στη Volkswagen, ενώ οι Κινέζοι έχουν ιδιοκτησία σε ενεργειακές εταιρείες, παραγωγούς λιπασμάτων, χημικών ινών, κυτταρίνης, χρωμάτων και βερνικιών σε ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Ελβετίας (μη μέλος ΕΕ) και του Ηνωμένου Βασιλείου, σημειώνει η Milchakova.
Τα τελευταία 20 χρόνια (2005-2024), η Κίνα επένδυσε 1,5 τρισ. δολάρια στην απόκτηση υφιστάμενων επιχειρήσεων στην Ευρώπη και περισσότερα από 1 τρισ. δολάρια στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων (σύμφωνα με το American Enterprise Institute).
Φέτος, οι κινεζικοί κατασκευαστές έχουν ήδη μερίδιο 10% σε όλα τα αυτοκίνητα που πωλήθηκαν στην ΕΕ, ενώ πάνω από 32% της αγοράς smartphones στην ΕΕ αντιστοιχεί σε τρία κινεζικά brands, σημειώνει η Milchakova.
Ωστόσο, η ΕΕ η ίδια ενθάρρυνε ενεργά τους Κινέζους να εισέλθουν στις επιχειρήσεις της, καθώς χρειαζόταν χρήματα για να διατηρήσει ό,τι είχε απομείνει απο τη βιομηχανική της βάση.
Το γεγονός ότι η βιομηχανία της υπονομεύτηκε λόγω της απόρριψης των ρωσικών πηγών ενέργειας είναι ευθύνη των ευρωπαίων πολιτικών, όχι των Κινέζων.
Αδυναμία υποτίμησης του ευρώ
Αν η ΕΕ είχε τη δυνατότητα να υποτιμήσει το ευρώ, ώστε οι ευρωπαϊκές εξαγωγές να επανέλθουν σε προηγούμενο επίπεδο, θα το έκανε.
«Αλλά η ίδια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπαζα δεν μπορεί να υποτιμήσει τεχνητά το ευρώ, καθώς η θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα θα κατέρρεε πλήρως.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες εγκαταλείπουν το ευρώ και το δολάριο λόγω της πολιτικής τους "τοξικότητας", και αν καταρρεύσει και το ευρώ, τότε το δολάριο ΗΠΑ, το γιεν και το yuan θα καταλάβουν γρήγορα τη θέση του», λέει η Milchakova.
Κατά τη γνώμη της, η ΕΕ δεν θα έπρεπε να μιλάει στην Κίνα με δικτατορικό τόνο, καθώς η δεύτερη οικονομία του κόσμου και πρώτη σε ΑΠΕ με βάση το PPP (μονάδες αγοραστικής δύναμη) θα μπορούσε εύκολα να εγκαταλείψει την ευρωπαϊκή αγορά, ενώ η Ευρώπη δεν θα μπορούσε εύκολα να υποκαταστήσει τα κινεζικά προϊόντα χωρίς επανεμφάνιση αυξημένου πληθωρισμού.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών