Ο Ρωσικός στρατός αντικαθιστά το θρυλικό Kalashnikov με ένα… άλλο Kalashnikov
Αναζητώντας τον αντικαταστάτη του ΑΚ74Μ.
Στο πλαίσιο του προγράμματος RATNIK (Πολεμιστής) ο ρωσικός στρατός παραλαμβάνει τα τυφέκια ΑΚ 12 σε διαμέτρημα 5,45Χ39mm.
Τα τυφέκια θα αντικαταστήσουν τα ΑΚ 74Μ και ΑΚ 74.
Το τέλος των Σοβιέτ βρήκε το ρωσικό στρατό με απόθεμα εκατομμυρίων ΑΚ 74, πολλά εκ των οποίων ήταν κυριολεκτικά “στα γράσα”.
Από τη δεκαετία του '80 ήδη, τα εργαστήρια μελετούσαν τον αντικαταστάτη του οπλισμού του Ρώσου στρατιώτη και δημιουργούσαν πρωτότυπα.
Σχεδιαστήρια όπως αυτό του Izmash (Καλάσνικοφ) και του Kovrov (Ντεγκτυάρεβ) εργάστηκαν πάνω σε ιδέες που θα βελτίωναν τις αδυναμίες της υπάρχουσας σειράς AK (Avtomat Kalashnikov).
Στόχος ήταν η δημιουργία ενός όπλου που θα ήταν 50%-100% πιο αποδοτικό από το ΑΚ 74 και θα είχε 20% λιγότερη ανάκρουση.
Οι απαιτήσεις/προδιαγραφές συμπτύχθηκαν σε ένα πρόγραμμα υπό την επωνυμία “Αμπακάν” που διήρκεσε από το 1981 μέχρι το 1994.
Όμως η οικονομική κατάρρευση δεν επέπρεψε τη μαζική και συντονισμένη δημιουργία μιας νέας γενιάς ατομικών όπλων.
Κάποια από τα διδάγματα απέδωσαν το ΑΚ 74Μ που ενσωμάτωνε βελτιωμένο φλογοκρύπτη/αντισταθμιστή ανάκρουσης, αναδιπλούμενο κοντάκι και ράγα στον κορμό για οπτικά στόχαστρα.
Το 1997 ένα σχέδιο του Gennadiy Nikonov (Γενάντι Νίκονοφ) μπήκε στην παραγωγή ως ΑΝ 94, για τις ειδικές δυνάμεις.
Προσέφερε πλεονεκτήματα όπως μειωμένη ηχητική υπογραφή και δυνατότητα ριπής 2 φυσιγγίων με μικρή διασπορά, αλλά παρουσίαζε αυξημένες ανάγκες συντήρησης, πολυπλοκότητα και αυξημένο βάρος.
Kόστιζε 3 φορές ακριβότερα από ένα Kalashnikov και η παραγωγή του σταμάτησε μετά από μόλις περίπου 15.000 αντίτυπα.
Βελτιωμένο στα “σημεία”
Απο τεχνική πλευρά το ΑΚ12 βασίζεται στη σειρά ΑΚ 100 (που έχει πωληθεί κυρίως για εξαγωγές).
Διατηρεί το σύστημα αερίων με μακρύ πιστόνι και περιστροφικό κλείστρο.
Για βελτίωση της ευστοχίας, η κάνη στηρίζεται μόνο στον κορμό και οι χειροφυλακτήρες δεν έρχονται σε επαφή μαζί της.
Για τον ίδιο λόγο ο σωλήνας του συστήματος αερίων δεν αποσυναρμολογείται πλέον.
Το εργοστάσιο ισχυρίζεται ότι η αλλαγή αυτη μειώνει 40% τη διασπορά σε σχέση με το ΑΚ 74.
Στον επιλογέα βολής έχει ενσωματωθεί μια νέα θέση “ριπή 2 φυσιγγίων” εκτός από την “αυτόματη” και τη “μονή βολή”.
Σκοπός της είναι τα πολλαπλά πλήγματα σε μικρές αποστάσεις.
Η πλαϊνή ράγα ανάρτησης οπτικών του ΑΚ74Μ εγκαταλείπεται και το άνω κάλυμμα του ΑΚ12 καλύπτεται από ράγα picatinny.
Μία αντίστοιχη στην κορυφή του χειροφυλακτήρα, προσφέρει χώρο για σιδερένια και οπτικά σκοπευτικά.
Το κάλυμμα του κλείστρου πλέον συγκρατείται με πίρο στο εμπρός μέρος και με ένα μάνταλο στο πίσω.
Οι χειροφυλακτήρες επίσης καλύπτονται από υποδοχές picatinny στις θέσεις 3,6 και 9 για ανάρτηση παρελκομένων.
Τα σιδερένια σκοπευτικά είναι ρυθμιζόμενα σε ύψος και διεύθυνση και το κλισιοσκόπιο βρίσκεται πλέον στο πίσω άκρο του καλύμματος. Η αλλαγή αυτή διπλασιάζει σχεδόν τη σκοπευτική γραμμή σε σχέση με το ΑΚ 74.
Παρά το έξτρα βάρος των ραγών, οι Ρώσοι δηλώνουν οτι το κενό βάρος παραμένει στα 3,6 κιλά ( ίδιο με το ΑΚ 74Μ).
Ένα νέο κοντάκιο που αναδιπλώνεται και είναι ταυτόχρονα συρόμενο, βελτιώνει την εργονομία.
Στο ίδιο βοηθούν οι νέες χειρολαβές.
Τα τυφέκια χρησιμοποιούν συνθετικούς γεμιστήρες νέας γενιάς που έχουν παράθυρα αρίθμησης για τα απομένοντα φυσίγγια.
Δέχονται όμως και όλους τους γεμιστήρες που έχουν φτιαχτεί για τα παλιότερα Avtomat Kalashnikov.
Ο μοχλός όπλισης παραμένει ο κλασικός στη δεξια πλευρά του κλείστρου, παρότι κατά καιρούς φωτογραφίες πρωτοτύπων με αμφιδέξια χειριστήρια.
Ένα νέο ορόσημο;
Θεωρείται διεθνώς ότι τα Avtomat Kalashnikov (AKM/AK74) είναι τα πιο διαδομένα και αξιόπιστα αυτόματα που έχει κατασκευάσει το ανθρώπινο γένος.
Έχει αποδειχτεί ότι αντέχουν 80.000-100.000 βολές πριν καταστραφούν και υπό κανονικές συνθήκες παρουσιάζουν μια εμπλοκή κάθε 25.000 βολές.
Το νέο ΑΚ 12 υποτίθεται ότι ξεπερνά αυτά τα όρια και παράλληλα είναι ακριβέστερο και με καλύτερη εργονομία.
Αν αυτό αποδειχτεί αληθινό, τότε η “κληρονομιά” του Μιχαήλ Καλάσνικωφ είναι εξασφαλισμένη για άλλα πενήντα χρόνια.
www.bankingnews.gr
Στο πλαίσιο του προγράμματος RATNIK (Πολεμιστής) ο ρωσικός στρατός παραλαμβάνει τα τυφέκια ΑΚ 12 σε διαμέτρημα 5,45Χ39mm.
Τα τυφέκια θα αντικαταστήσουν τα ΑΚ 74Μ και ΑΚ 74.
Το τέλος των Σοβιέτ βρήκε το ρωσικό στρατό με απόθεμα εκατομμυρίων ΑΚ 74, πολλά εκ των οποίων ήταν κυριολεκτικά “στα γράσα”.
Από τη δεκαετία του '80 ήδη, τα εργαστήρια μελετούσαν τον αντικαταστάτη του οπλισμού του Ρώσου στρατιώτη και δημιουργούσαν πρωτότυπα.
Σχεδιαστήρια όπως αυτό του Izmash (Καλάσνικοφ) και του Kovrov (Ντεγκτυάρεβ) εργάστηκαν πάνω σε ιδέες που θα βελτίωναν τις αδυναμίες της υπάρχουσας σειράς AK (Avtomat Kalashnikov).
Στόχος ήταν η δημιουργία ενός όπλου που θα ήταν 50%-100% πιο αποδοτικό από το ΑΚ 74 και θα είχε 20% λιγότερη ανάκρουση.
Οι απαιτήσεις/προδιαγραφές συμπτύχθηκαν σε ένα πρόγραμμα υπό την επωνυμία “Αμπακάν” που διήρκεσε από το 1981 μέχρι το 1994.
Όμως η οικονομική κατάρρευση δεν επέπρεψε τη μαζική και συντονισμένη δημιουργία μιας νέας γενιάς ατομικών όπλων.
Κάποια από τα διδάγματα απέδωσαν το ΑΚ 74Μ που ενσωμάτωνε βελτιωμένο φλογοκρύπτη/αντισταθμιστή ανάκρουσης, αναδιπλούμενο κοντάκι και ράγα στον κορμό για οπτικά στόχαστρα.
Το 1997 ένα σχέδιο του Gennadiy Nikonov (Γενάντι Νίκονοφ) μπήκε στην παραγωγή ως ΑΝ 94, για τις ειδικές δυνάμεις.
Προσέφερε πλεονεκτήματα όπως μειωμένη ηχητική υπογραφή και δυνατότητα ριπής 2 φυσιγγίων με μικρή διασπορά, αλλά παρουσίαζε αυξημένες ανάγκες συντήρησης, πολυπλοκότητα και αυξημένο βάρος.
Kόστιζε 3 φορές ακριβότερα από ένα Kalashnikov και η παραγωγή του σταμάτησε μετά από μόλις περίπου 15.000 αντίτυπα.
Βελτιωμένο στα “σημεία”
Απο τεχνική πλευρά το ΑΚ12 βασίζεται στη σειρά ΑΚ 100 (που έχει πωληθεί κυρίως για εξαγωγές).
Διατηρεί το σύστημα αερίων με μακρύ πιστόνι και περιστροφικό κλείστρο.
Για βελτίωση της ευστοχίας, η κάνη στηρίζεται μόνο στον κορμό και οι χειροφυλακτήρες δεν έρχονται σε επαφή μαζί της.
Για τον ίδιο λόγο ο σωλήνας του συστήματος αερίων δεν αποσυναρμολογείται πλέον.
Το εργοστάσιο ισχυρίζεται ότι η αλλαγή αυτη μειώνει 40% τη διασπορά σε σχέση με το ΑΚ 74.
Στον επιλογέα βολής έχει ενσωματωθεί μια νέα θέση “ριπή 2 φυσιγγίων” εκτός από την “αυτόματη” και τη “μονή βολή”.
Σκοπός της είναι τα πολλαπλά πλήγματα σε μικρές αποστάσεις.
Η πλαϊνή ράγα ανάρτησης οπτικών του ΑΚ74Μ εγκαταλείπεται και το άνω κάλυμμα του ΑΚ12 καλύπτεται από ράγα picatinny.
Μία αντίστοιχη στην κορυφή του χειροφυλακτήρα, προσφέρει χώρο για σιδερένια και οπτικά σκοπευτικά.
Το κάλυμμα του κλείστρου πλέον συγκρατείται με πίρο στο εμπρός μέρος και με ένα μάνταλο στο πίσω.
Οι χειροφυλακτήρες επίσης καλύπτονται από υποδοχές picatinny στις θέσεις 3,6 και 9 για ανάρτηση παρελκομένων.
Τα σιδερένια σκοπευτικά είναι ρυθμιζόμενα σε ύψος και διεύθυνση και το κλισιοσκόπιο βρίσκεται πλέον στο πίσω άκρο του καλύμματος. Η αλλαγή αυτή διπλασιάζει σχεδόν τη σκοπευτική γραμμή σε σχέση με το ΑΚ 74.
Παρά το έξτρα βάρος των ραγών, οι Ρώσοι δηλώνουν οτι το κενό βάρος παραμένει στα 3,6 κιλά ( ίδιο με το ΑΚ 74Μ).
Ένα νέο κοντάκιο που αναδιπλώνεται και είναι ταυτόχρονα συρόμενο, βελτιώνει την εργονομία.
Στο ίδιο βοηθούν οι νέες χειρολαβές.
Τα τυφέκια χρησιμοποιούν συνθετικούς γεμιστήρες νέας γενιάς που έχουν παράθυρα αρίθμησης για τα απομένοντα φυσίγγια.
Δέχονται όμως και όλους τους γεμιστήρες που έχουν φτιαχτεί για τα παλιότερα Avtomat Kalashnikov.
Ο μοχλός όπλισης παραμένει ο κλασικός στη δεξια πλευρά του κλείστρου, παρότι κατά καιρούς φωτογραφίες πρωτοτύπων με αμφιδέξια χειριστήρια.
Ένα νέο ορόσημο;
Θεωρείται διεθνώς ότι τα Avtomat Kalashnikov (AKM/AK74) είναι τα πιο διαδομένα και αξιόπιστα αυτόματα που έχει κατασκευάσει το ανθρώπινο γένος.
Έχει αποδειχτεί ότι αντέχουν 80.000-100.000 βολές πριν καταστραφούν και υπό κανονικές συνθήκες παρουσιάζουν μια εμπλοκή κάθε 25.000 βολές.
Το νέο ΑΚ 12 υποτίθεται ότι ξεπερνά αυτά τα όρια και παράλληλα είναι ακριβέστερο και με καλύτερη εργονομία.
Αν αυτό αποδειχτεί αληθινό, τότε η “κληρονομιά” του Μιχαήλ Καλάσνικωφ είναι εξασφαλισμένη για άλλα πενήντα χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών