Πολιτική ορθότητα και ευνουχισμός της Τέχνης

Με δεδομένο ότι η Τέχνη αποτελεί αναμφίβολα μέρος του κάθε εγχώριου Πολιτισμού, θα μπορούσε να κανείς να εξάγει το συμπέρασμα πως παίζει άμεσο ρόλο στο βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων.
Ένας από τους λόγους που το βιοτικό επίπεδο -μακριά από τους τυποποιημένους «δείκτες ευημερίας» που μετρούν αριθμούς- υποχωρεί κόντρα στην τεχνολογική εξέλιξη και την αύξηση του παγκόσμιου πλούτου, είναι ο ευνουχισμός, η αποστείρωση της Τέχνης. Δεν είναι ο μόνος λόγος φυσικά, αλλά παραμένει ένας σημαντικός λόγος.
Ο συμπαθέστατος Γιώργος Μητσικώστας δήλωσε νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα πως η σάτιρα είναι πλέον πιο αποστειρωμένη. Προστίθεται στον κατάλογο των ουκ ολίγων δηλώσεων από άλλους καλλιτέχνες, οι οποίοι είναι εν δυνάμει… δακτυλοδεικτούμενοι αν κάνουν το έγκλημα της εποχής να πουν οτιδήποτε που δεν συνάδει με την πολιτική ορθότητα της εποχής.
Αυτή η πολιτική ορθότητα έχει στερήσει από τον πλανήτη τα τελευταία χρόνια (από την αρχή του COVID, όταν η απομόνωση πολλαπλασίασε τη βλακεία στον πλανήτη) Τέχνη πολλών ειδών: από ταινίες με νόημα, μέχρι καλή μουσική και ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις. Θα πει κάποιος «δεν φταίει το νεοφιλελεύθερο σύστημα που η αξία του κέρδους έχει αποσπάσει τη δημιουργία από τα πάντα;». Μα σύστημα και τρέχουσα πολιτική ορθότητα, πάνε αγκαζέ. Πιο αγαπημένοι, δεν γίνεται.
Έτσι, όταν το 1993 είχαν γυριστεί τουλάχιστον 10 ταινίες, σε μία χρονιά (ω ναι, γκουγκλάρετε), που θα μπορούσαν να συγκριθούν με τη «Λίστα του Σίντλερ», πλέον «απολαμβάνουμε» ταινίες-υπερπαραγωγές για τη ζωή της Τέιλορ Σουίφτ. Βλέπουμε ακόμη και αλλαγμένους υπότιτλους σε σειρές όπως το Family Guy (μπράβο Disney, λες και αυτός που βλέπει δεν ξέρει αγγλικά!!) για να γίνουν σοφτ οι βρισιές, βλέπουμε «μπιπ» σε λέξεις καθημερινές που ακούγονται στο Κωνσταντίνου και Ελένης, βλέπουμε μία Ινδιάνα ως άλλη Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, να διαλύει για πλάκα τον Predator.

Άραγε, ένα πολύ απλό παράδειγμα, θα γυριζόταν φέτος μία ταινία όπως το American Pie χωρίς να βγουν όλοι οι στερημένοι ζωής, με διαδικτυακές δάδες και πυρσούς στα social media;

Η Τέχνη δεν γνωρίζει όρια.
Η πολιτική ορθότητα ακραίων κινημάτων (με καλή χρηματοδότηση, φυσικά), απλά σκοτώνει τη χαρά να απολαύσουμε την Τέχνη.
Με άλλα λόγια, σκοτώνει το βιοτικό μας επίπεδο.

Είμαι πολύ περίεργος να δω πότε επιτέλους πότε η ανθρωπότητα θα καταφέρει να κάνει άκρη την παράνοια της τελευταίας πενταετίας.

www.bankingnews.gr