«Τεμαχίζουν» τη Γερμανία οι τράπεζες – Το κόλπο του «κολάρου» από τον Orcel (UniCredit) και το πλάγιο χτύπημα της BNP Paribas

Μια ειδική αποστολή φαίνεται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη με πολλούς εμπλεκόμενους, με στόχο να «τεμαχιστεί» ο γερμανικός χρηματοπιστωτικός κλάδος.
Διότι δεν είναι μόνο το σήριαλ που βλέπουμε με την Commerzbank, αλλά και η BNP Paribas απέκτησε τις τελευταίες ημέρες τον γερμανικό βραχίονα της HSBC.
Γι' αυτό και στο Βερολίνο επικρατεί οργή, καθώς βλέπουν ότι οι Ιταλοί έχουν κινηθεί γρήγορα αλλά μεθοδικά προκειμένου να πάρουν τον έλεγχο της Commerzbank.
Η UniCredit δεν προσέγγισε την κυβέρνηση σχετικά με μια πιθανή σχέση με την Commerzbank με την ανακοίνωση του Βερολίνου ότι θα διαθέσει το μερίδιό της και της δημοπρασίας.
Ωστόσο, άνθρωποι που γνωρίζουν τις κινήσεις της UniCredit είπαν ότι είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά μετοχών σε εκπροσώπους της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά το μέγεθος του μεριδίου και η έλλειψη ειδικών δικαιωμάτων που συνδέονται με αυτό σήμαινε ότι η τράπεζα ήταν οικονομικός και όχι στρατηγικός επενδυτής.
Ωστόσο, όπως αποκάλυψαν πρόσφατα οι Financial Times, οι τραπεζίτες της JPMorgan, που συμβούλευσαν την κυβέρνηση για την πώληση του 4,5% κάλεσαν την ιταλική τράπεζα να συμμετάσχει στο πρόσφατο book building, δίνοντάς της την εντύπωση ότι το Βερολίνο καλωσόρισε το ενδιαφέρον της.

Με βοήθεια από Barclays και Βank of America η εξαγορά της Commerzbank

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με το Bloomberg, o διευθύνων σύμβουλος της UniCredit, Andrea Orcell, χρησιμοποίησε τις Barclays και Βank of America για να δημιουργήσει θέση στην Commerzbank.
Η Βarclays διευθέτησε παράγωγα συνδεδεμένα με την Commerzbank για λογαριασμό του ιταλικού πιστωτικού ομίλου προτού το Βερολίνο πωλήσει το μερίδιό του στις αρχές του μηνός
Στη συνέχεια, η Barclays και η Bank of America βοήθησαν την ιταλική τράπεζα να αυξήσει το μερίδιό της στην Commerzbank στο 21%...
Όταν μια εταιρεία χρησιμοποιεί παράγωγα για να δημιουργήσει μερίδιο σε άλλη εταιρεία, συχνά συνεργάζεται με επενδυτικές τράπεζες που αναλαμβάνουν ένα λεγόμενο «κολάρο» για τον αγοραστή.

Το κόλπο του «κολάρου»

Αυτή η στρατηγική σημαίνει ότι η εταιρεία παραιτείται από τυχόν κέρδη από τη συμμετοχή της πέραν ενός καθορισμένου ανώτατου ορίου με αντάλλαγμα το δικαίωμα πώλησης μετοχών εάν πέσουν κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο, αποκλείοντας ουσιαστικά μεγάλες απώλειες ή κέρδη από την επένδυση.
Μια άλλη πολύπλοκη συμφωνία γνωστή ως swap μετοχών συχνά συμπληρώνει το «κολάρο», γεγονός που εμποδίζει τον αγοραστή να κατέχει νόμιμα πρόσθετες μετοχές.
Ο αγοραστής μπορεί στη συνέχεια να ζητήσει από τις αναλαμβάνουσες τράπεζες να παραδώσουν τις μετοχές, οπότε επιδιώκουν να τις αγοράσουν στην ανοιχτή αγορά για μια περίοδο που μπορεί να διαρκέσει εβδομάδες για να αποφευχθεί η πρόκληση ισχυρών διακυμάνσεων των τιμών.
Ο «φυσικός διακανονισμός» των παραγώγων, ο οποίος θα μετέτρεπε την UniCredit σε επίσημο ιδιοκτήτη των μετοχών της Commerzbank και συνεπώς τον μεγαλύτερο επενδυτή του γερμανικού δανειστή, «μπορεί να συμβεί μόνο αφού ληφθούν οι απαιτούμενες εγκρίσεις», ανέφερε η UniCredit στη δήλωση τη Δευτέρα.
Η ιταλική τράπεζα ζητά από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αυξήσει το μερίδιό του έως και 29,9%.

Η αποχώρηση της Goldman Sachs

Η Goldman, η οποία διοργάνωσε το πρώτο book building μαζί με την JPMorgan, αναγκάστηκε να αποσυρθεί στα μέσα της διαδικασίας, μόλις το ενδιαφέρον της UniCredit κατέστη σαφές, αφήνοντας την JPMorgan να ολοκληρώσει μόνη της τη διαδικασία.
Η Goldman είναι μακροχρόνιος στρατηγικός σύμβουλος της Commerzbank και τώρα συμβουλεύει για την άμυνα της εξαγοράς της.
Η JPMorgan υπήρξε στο παρελθόν σύμβουλος της UniCredit.

Οργή Scholz

Οι παραπάνω ενέργειες όμως έχουν εξοργίσει το Βερολίνο.
Η προσπάθεια της UniCredit να συμμετάσχει στην Commerzbank χωρίς διαβούλευση είναι μια «μη φιλική» πράξη και δεν αρμόζει στην Ευρώπη και στη Γερμανία, δήλωσε ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz.
«Οι μη φιλικές πράξεις, οι εχθρικές εξαγορές δεν είναι καλό πράγμα για τις τράπεζες και γι' αυτό η γερμανική κυβέρνηση έχει σαφώς τοποθετηθεί προς αυτή την κατεύθυνση», σημείωσε, μιλώντας στο περιθώριο επίσκεψης στη Νέα Υόρκη.

Ο Andrea Orcel της Unicredit προκαλεί το γερμανικό κατεστημένο

Οι παραπάνω εξελίξεις ρίχνουν λάδι στη μεγάλη αναταραχή που έχει προκαλέσει τελικά ο Andrea Orcel της Unicredit στη Γερμανία.
Η ίδια η διοίκηση της Commerzbank διαρρέει ότι η κίνηση της ιταλικής τράπεζας να μπει στον γερμανικό τραπεζικό κλάδο θα είναι απειλή για τις γερμανικές επιχειρήσεις.
Αλλά αυτήν την άποψη δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι τραπεζικές αρχές της Ευρωζώνης, στην Φρανκφούρτη μάλιστα, καθώς προτρέπουν σε κάθε ευκαιρία για συγχωνεύσεις.

Ο ρόλος Orcel

Έχουν περάσει 17 χρόνια μετά την τελευταία σημαντική διασυνοριακή ευρωπαϊκή τραπεζική συμφωνία, και η Commerzbank με την Unocredit μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι η επόμενη.
Το 2007, ο Andrea Orcel ήταν τραπεζίτης στη Merrill Lynch.
Ο σύμβουλος που ήταν ο εγκέφαλος της περίπλοκης εξαγοράς και διάλυσης της ολλανδικής ABN Amro από την απίστευτα φιλόδοξη Royal Bank of Scotland.
Σήμερα, έχοντας θητεία από σύμβουλος CEO μέχρι και ο ίδιος ο Διευθύνων Σύμβουλος τράπεζας, ο Orcel φαίνεται να τοποθετείται για μια παρόμοια τολμηρή διασυνοριακή συμφωνία - μια εξαγορά από την UniCredit, την ιταλική τράπεζα που διευθύνει, της γερμανικής ανταγωνιστικής Commerzbank.
Την περασμένη εβδομάδα, προέκυψε ότι η UniCredit είχε αποκτήσει μερίδιο 9% στη δεύτερη μεγαλύτερη εισηγμένη τράπεζα της Γερμανίας, μετά από ένα διπλό χτύπημα - μια μυστική συσσώρευση βασισμένης σε παράγωγα, συν μια πιο διαφανή απόκτηση μεριδίου που πουλήθηκε από τη γερμανική κυβέρνηση (Το κράτος εξακολουθεί να κατέχει το 12% της Commerzbank, ένα κατάλοιπο του προγράμματος διάσωσης του 2008).

Αντιδράσεις

Εκ πρώτης όψεως, το σχέδιο απέτυχε.
Πολιτικοί όλων των πλευρών έσπευσαν να υπερασπιστούν την τιμή της Commerzbank, και ανώτερα στελέχη μιας φαινομενικά απογοητευμένης γερμανικής κυβέρνησης μίλησαν για την «μη φιλική» πράξη της UniCredit.
Η πλήρης συγχώνευση που ο Orcel δεν έχει κρύψει ότι θέλει φαίνεται εκτός συζήτησης.
Αλλά αυτό θα σήμαινε να υποτιμήσουμε έναν τραπεζίτη που είναι γνωστός τόσο για την γοητεία του όσο και για τις τεχνοκρατικές του ικανότητες και την σθεναρή του αποφασιστικότητα.
Έχει δηλώσει ότι είναι «πολύ υπομονετικός» και έχει ξεκάθαρη «προαίρεση» όπως θέλουν να λένε οι τραπεζίτες.
Τουλάχιστον, η ιταλική τράπεζα έχει ένα ογκώδες μερίδιο σε έναν ανταγωνιστή που έχει τη δυνατότητα να αυξηθεί σε αξία.
Η θέση της UniCredit έχει ενισχυθεί σημαντικά χάρη στην αύξηση της τιμής της μετοχής της κατά 65% το περασμένο έτος, λόγω των ισχυρότερων κερδών.
Ο Orcel μπορεί να ασκήσει πίεση για παρόμοια απόδοση στην Commerzbank.

Οι λύσεις

Μια ενδιάμεση λύση μεταξύ του status quo και μιας πλήρους συγχώνευσης UniCredit-Commerzbank θα ήταν η επιλογή πώλησης του τρέχοντος γερμανικού βραχίονα της UniCredit, την HVB, στην Commerzbank.
Αυτό θα μπορούσε να είναι πιο ευχάριστο πολιτικά, διατηρώντας την Commerzbank ως χρηματιστηριακή οντότητα με την UniCredit ως κυρίαρχο επενδυτή.
Στο πιο φιλόδοξο άκρο του φάσματος, ο Orcel όχι μόνο θα πραγματοποιούσε μια πλήρη συγχώνευση, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθούσε μια συναλλαγή δεύτερου σταδίου με άλλο ευρωπαϊκό ίδρυμα, ίσως ένα με μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα, όπως η Barclays.

Η αξία της Commerzbank

Υπάρχει όμως και ο αντίλογος.
Η Commerzbank είναι ένας όμιλος που εδώ και καιρό έμοιαζε προορισμένος να υπολειτουργεί.
Πριν από 20 και πλέον χρόνια, η εικόνα της ήταν διαφορετική.
Στη Φρανκφούρτη, το στρατηγείο της Commerzbank είχε ξεκάθαρα αξιώσεις για μεγαλείο.
Ήταν πιο εμφανείς στον πύργο 259 εκατομμυρίων που σχεδίασε ο Νόρμαν Φόστερ -τότε το ψηλότερο κτίριο στην Ευρώπη- και στο τμήμα επενδυτικής τραπεζικής που λειτουργούσε σαν hedge fund και παρήγαγε ασταθή κέρδη.
Κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ το ένα τρίμηνο, ζημίες δισεκατομμυρίων ευρώ το επόμενο.
Είχε το παρατσούκλι Comedybank, ακόμη και πριν από τις καταστροφικές εξαγορές της τοπικής ανταγωνιστικής Dresdner Bank και του δανειστή ακινήτων Eurohypo.
Μετά από περιόδους σχεδόν κατάρρευσης και επίθεσης από τα vulture fund, φαίνεται τώρα τελικά εύλογα ελκυστική, με απόδοση σχεδόν 9% στα ίδια κεφάλαια.
Η UniCredit, η οποία αυτή τη στιγμή είναι διπλάσια κερδοφόρα, κέρδισε το προβάδισμα για να υποβάλει προσφορά εξαγοράς.
Η μετοχή της διαπραγματεύεται περίπου στο 100% της λογιστικής αξίας των καθαρών περιουσιακών της στοιχείων, πολύ μπροστά από το 60% περίπου που έχει η Commerzbank, ακόμη και μετά τον ενθουσιασμό μιας πιθανής προσφοράς.
Επίσης ελκυστικό για την UniCredit είναι ότι πρόκειται για μια συμφωνία που θα ενισχύσει το μερίδιο αγοράς της στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και θα παρείχε διαφοροποίηση μακριά από την ιταλική πατρίδα της - μειώνοντας έτσι το ασφάλιστρο που συνδέεται με το κόστος χρηματοδότησης της τράπεζας χάρη στη χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας.

Ο ρόλος της ΕΚΤ

Παρά όλα τα πιθανά εμπόδια των ενδιαφερομένων στη Γερμανία - ιδίως από πολιτικούς και συνδικάτα - ο Orcel μπορεί να είναι σε θέση να συγκεντρώσει κάποια υποστήριξη προωθώντας τη γραμμή ότι η εδραίωση της διαβόητα κατακερματισμένης και αναποτελεσματικής γερμανικής τραπεζικής αγοράς θα μπορούσε να βοηθήσει τη χώρα οικονομικά.
Είναι επίσης πιθανό να υπάρξει υποστήριξη για τις φιλοδοξίες του Orcel από τους ευρωπαίους φορείς χάραξης πολιτικής.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα έπρεπε να υπογράψει μια συμφωνία, ζητά εδώ και χρόνια για διασυνοριακές συγχωνεύσεις που θα ενίσχυαν μια ενιαία χρηματοοικονομική αγορά και θα βοηθούσαν να κλείσει το χάσμα με τους γίγαντες της Wall Street που κυριαρχούν επί του παρόντος στην αγορά επενδυτικής τραπεζικής της Ευρώπης.

www.bankingnews.gr