Οι Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν τους λόγους τους για το ότι απέρριψαν τα μαχητικά αεροσκάφη F-35...
Ο Mahmut Faruk Akşit, γενικός διευθυντής της TUSAS Engine Industries (TEI), ήταν ομιλητής σε πάνελ που διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Pamukkale στις 26 Οκτωβρίου, με θέμα τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς.
Σε αυτό το πλαίσιο, συνέκρινε τα F-35 και F-16.
Όπως ισχυρίστηκε, οι ΗΠΑ δεν πούλησαν το F-35 στην Τουρκία λόγω των δυνατοτήτων του.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Τουρκία ήταν μία από τις προμηθεύτριες του προγράμματος F-35 και παρέλαβε το πρώτο αεροσκάφος της το 2018 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως απομακρύνθηκε από το project το 2021 λόγω αγοράς του ρωσικού συστήματος πυραύλων S-400.
Σημειωτέον, το αεροσκάφος δεν έφυγε ποτέ από τις ΗΠΑ.
Μιλώντας για την τεχνολογία stealth και τις δυνατότητες ραντάρ του αεροσκάφους, ο Akşit τόνισε τα πλεονεκτήματα του F-35 έναντι του F-16.
«Υπάρχει ένα ραντάρ στο εμπρός μέρος σχεδιασμένο να ανιχνεύει εχθρούς», είπε. «Σε ό,τι αφορά την τεχνολογία ραντάρ, το F-16 έχει εμβέλεια 80 χιλιομέτρων, ενώ η εμβέλεια του F-35 εκτείνεται στα 250 χιλιόμετρα».
«Φανταστείτε ένα σενάριο βάσει του οποίου το F-35 και το F-16 πετούν προς το ένα το άλλο. Είσαι στο F-16 και δεν βλέπεις τίποτα στον ορίζοντα.
Εν τω μεταξύ, ο πιλότος του F-35 σε βλέπει καθαρά, σαν να κοιτάζει σε καθρέφτη.
Σε κλειδώνει και εκτοξεύει έναν πύραυλο.
Μπορεί να δεις μόνο τον πύραυλο να έρχεται προς το μέρος σου, αλλά δεν μπορείς να δεις καν το εχθρικό αεροσκάφος.
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί δεν μας έχουν πουλήσει το F-35;» πρόσθεσε.
Ο καθηγητής Akşit είναι ένας από τους εξέχοντες γραφειοκράτες στην κυβέρνηση του Προέδρου Recep Tayyip Erdogan και γιος του Cevat Akşit, θεολόγου γνωστού για τα κηρύγματα υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.
Το 2013 διορίστηκε γενικός διευθυντής της TEI, θυγατρικής της Turkish Aerospace Industries (TAI).
Έχουν τους λόγους τους...
Ωστόσο, οι Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν τους λόγους τους για το ότι απέρριψαν τα μαχητικά αεροσκάφη F-35.
Για παράδειγμα, στις 26 Δεκεμβρίου 2023, ο πρώην αντιπρόεδρος Fuat Oktay ισχυρίστηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων ότι η Τουρκία αποφάσισε άνευ ετέρου τινός να μην αποκτήσει το F-35.
Ο Oktay είπε ότι τόσο το Υπουργείο Άμυνας όσο και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου είχαν από καιρό απορρίψει το F-35.
Τόνισε δε τη θέση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TAF) και της κυβέρνησης, να προτιμήσουν την απόκτηση του F-16 Block 60, ενός αεροσκάφους 4,5ης γενιάς, το οποίο θεωρούν πιο κατάλληλη επιλογή.
Σύμφωνα με τον Oktay, το F-35 συνδέθηκε με μια σειρά ατυχημάτων και τεχνικών ελλείψεων που μείωσαν την ελκυστικότητά του.
Όπως ισχυρίστηκε, η προτίμηση της Τουρκίας στο F-16 δεν οφείλεται σε αδυναμία αλλά σε έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος για το F-35.
Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία έγινε μέρος του προγράμματος F-35 στις 11 Ιουλίου 2002, ως έβδομος διεθνής εταίρος στο πρόγραμμα Joint Strike Fighter (JSF), συμμετέχοντας με το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ολλανδία, τον Καναδά, τη Δανία και τη Νορβηγία, όταν υπέγραψε ένα μνημόνιο κατανόησης για την ανάπτυξη και επίδειξη του συστήματος F-35.
Επιπλέον, στις 20 Ιουνίου 2018, πραγματοποιήθηκε τελετή στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin στο Τέξας για να τιμηθεί η παράδοση του πρώτου αεροσκάφους ως μέρους του project F-35.
Στην τελετή, ο τότε επικεφαλής της Υπογραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (μετέπειτα Προεδρία της Αμυντικής Βιομηχανίας, SSB), Serdar Demirel, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, δήλωσε ότι η συμμετοχή στο έργο F-35 ήταν τιμή για την Τουρκία.
Το αεροσκάφος αναμενόταν να μεταφερθεί στην Τουρκία το 2019 μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των πιλότων.
Ωστόσο, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ καθώς η αμερικανική κυβέρνηση απέβαλε επίσημα την Τουρκία από το πρόγραμμα Joint Strike Fighter του F-35 λόγω της αγοράς του ρωσικού συστήματος πυραύλων S-400 το 2017 από την Άγκυρα.
Οι ΗΠΑ υποστήριξαν ότι η ενσωμάτωση ενός ρωσικού αμυντικού συστήματος στο αμυντικό πλαίσιο μιας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, ενώ κατείχε επίσης δεδομένα πτήσης που σχετίζονται με το F-35, θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον πρώην Τούρκο υπουργό Άμυνας Hulusi Akar, η αποβολή θα κόστιζε στην Τουρκία 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από εξαγωγές καθώς ορισμένα εξαρτήματα για τα F-35 δεν θα κατασκευάζονταν πλέον στην Τουρκία.
Στη συνέχεια, η Τουρκία αποφάσισε να εκσυγχρονίσει τον στόλο των F-16.
Ωστόσο, αυτό το σχέδιο αντιμετώπισε εμπόδια λόγω περιορισμών των ΗΠΑ.
Τελικά, η Τουρκία κατάφερε να άρει ορισμένα από αυτά τα εμπόδια εγκρίνοντας την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Ως αποτέλεσμα, οι ΗΠΑ ήραν τους περιορισμούς για την πώληση των μαχητικών F-16 και των κιτ εκσυγχρονισμού.
Παράλληλα, η Τουρκία συνεχίζει να δείχνει ενδιαφέρον για την απόκτηση 40 μαχητικών Eurofighter Typhoon, πέρα από την απόκτηση αμερικανικών F-16 αξίας 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ένα από τα βασικά σημεία που τονίζει συχνά ο Erdogan είναι η φιλοδοξία της Τουρκίας να παράγει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς. Το TAI KAAN, γνωστό και ως TF (Τουρκικό Μαχητικό) ή Milli Muharip Uçak (MMU) στα τουρκικά, είναι ένα προηγμένο μαχητικό stealth διπλού κινητήρα που αναπτύσσεται επί του παρόντος από την Turkish Aerospace Industries.
Η βρετανική εταιρεία BAE Systems λειτουργεί ως υπεργολάβος για αυτό το φιλόδοξο έργο.
Οι κύριοι στόχοι του προγράμματος KAAN περιλαμβάνουν την αντικατάσταση των παλαιωμένων αεροσκαφών F-16 που βρίσκονται επί του παρόντος σε υπηρεσία στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και την ενδεχόμενη προσφορά του αεροσκάφους…
Ιπτάμενο σκουπίδι...
Σχεδιασμένο ως το επόμενο πολυλειτουργικό μαχητικό αεροσκάφος του Πενταγώνου για την Πολεμική Αεροπορία, το Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών, το F-35 έχει αποδειχθεί ένας οικονομικός εφιάλτης, προορισμένος κατά τη διάρκεια της ζωής του να καταναλώσει περισσότερους πόρους από το ΑΕΠ μιας μεγάλης οικονομίας των G20.
Σύμφωνα με το Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης (GAO) των ΗΠΑ, το Lockheed Martin F-35 Lightning II, πέμπτης γενιάς υπερηχητικό stealth μαχητικό, φαίνεται να μην έχει σοβαρή τύχη… λόγω μη ετοιμότητας.
Η GAO απέδωσε την έλλειψη ετοιμότητας σε «προβλήματα συντήρησης των αποθηκών και των οργανωτικών διαδικασιών», καθώς και σε υπερβολική εξάρτηση από εργολάβους που ουσιαστικά κρατούν το Πεντάγωνο όμηρο με αστρονομικά κόστη συντήρησης (αυξήθηκαν από 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια το οικονομικό έτος 2018 σε 1,58 τρισεκατομμύρια δολάρια το οικονομικό έτος 2023).
Το Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ θα αναλάβουν τον έλεγχο της συντήρησης για να ελέγξουν την κατάσταση, αλλά όχι πριν το οικονομικό έτος 2027.
Η GAO εκτιμά ότι μόνο περίπου το 55% από τις τρεις παραλλαγές του F-35 είναι έτοιμα για αποστολή οποιαδήποτε στιγμή – με τον όρο ετοιμότητα εννοείται η ικανότητα «να πετάξει και να εκτελέσει τουλάχιστον μία αποστολή».
Με κόστος ανά μονάδα σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια και εκτιμώμενο κόστος ζωής πάνω από 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, το πρόγραμμα F-35 είναι μακράν το πιο ακριβό στρατιωτικό project στην ιστορία.
Τι κάνει η Ελλάδα και τι η Τουρκία
Όπως γίνεται αντιληπτό, ενώ η Ελλάδα κατέστρεψε την εγχώρια πολεμική βιομηχανία, στιγμάτισε και αποθάρρυνε όσους επιχείρησαν να δημιουργήσουν κάτι γύρω από την πολεμική βιομηχανία… η Τουρκία ακολούθησε τον δρόμο της λογικής και ενίσχυσε, ενθάρρυνε την πολεμική βιομηχανία.
Στην Τουρκία σήμερα υπάρχουν 1.146 βιομηχανίες και βιοτεχνίες που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την άμυνα και τα οπλικά συστήματα…
Σε ό,τι αφορά το τουρκικό μαχητικό πέμπτης γενιάς KAAN, πρόκειται για ένα τζετ μήκους 21 μέτρων, που μπορεί να φτάσει σε μέγιστη ταχύτητα 1,8 Mach χάρη στους διπλούς κινητήρες του, οι οποίοι παράγουν ώση 29.000 λίβρες (13.000 κιλά) ο καθένας.
Το KAAN διαθέτει όλες τις τεχνολογίες και τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν στα πολεμικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς.
Θα παρέχει την δυνατότητα στρατηγικής επίθεσης σε στόχους αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.
Διαθέτει πλήρως εγχώρια υποδομή αλλά και έξυπνα πυρομαχικά τουρκικής κατασκευής.
Με ραντάρ υψηλής απόδοσης, ηλεκτρονικό πόλεμο, ηλεκτρο-οπτική, επικοινωνία, πλοήγηση και ικανότητα αναγνώρισης, θα επιτύχει αυξημένη ισχύ μάχης με ακρίβεια και ακριβή βολή από εσωτερικές υποδοχές όπλων σε υψηλή/υπερηχητική ταχύτητα.
Διαθέτει επίσης αυτόματη αναγνώριση και ανίχνευση στόχων, σύντηξη πολλαπλών δεδομένων και δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης.
Το έργο βοήθησε την Τουρκία να προχωρήσει σε τομείς τεχνολογίας όπως χαμηλή ορατότητα, εσωτερικές θέσεις όπλων, υψηλή ικανότητα ελιγμών, αυξημένη επίγνωση της κατάστασης και σύντηξη αισθητήρων, όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για ένα αεροσκάφος νέας γενιάς.
www.bankingnews.gr
Σε αυτό το πλαίσιο, συνέκρινε τα F-35 και F-16.
Όπως ισχυρίστηκε, οι ΗΠΑ δεν πούλησαν το F-35 στην Τουρκία λόγω των δυνατοτήτων του.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Τουρκία ήταν μία από τις προμηθεύτριες του προγράμματος F-35 και παρέλαβε το πρώτο αεροσκάφος της το 2018 στις Ηνωμένες Πολιτείες, όμως απομακρύνθηκε από το project το 2021 λόγω αγοράς του ρωσικού συστήματος πυραύλων S-400.
Σημειωτέον, το αεροσκάφος δεν έφυγε ποτέ από τις ΗΠΑ.
Μιλώντας για την τεχνολογία stealth και τις δυνατότητες ραντάρ του αεροσκάφους, ο Akşit τόνισε τα πλεονεκτήματα του F-35 έναντι του F-16.
«Υπάρχει ένα ραντάρ στο εμπρός μέρος σχεδιασμένο να ανιχνεύει εχθρούς», είπε. «Σε ό,τι αφορά την τεχνολογία ραντάρ, το F-16 έχει εμβέλεια 80 χιλιομέτρων, ενώ η εμβέλεια του F-35 εκτείνεται στα 250 χιλιόμετρα».
«Φανταστείτε ένα σενάριο βάσει του οποίου το F-35 και το F-16 πετούν προς το ένα το άλλο. Είσαι στο F-16 και δεν βλέπεις τίποτα στον ορίζοντα.
Εν τω μεταξύ, ο πιλότος του F-35 σε βλέπει καθαρά, σαν να κοιτάζει σε καθρέφτη.
Σε κλειδώνει και εκτοξεύει έναν πύραυλο.
Μπορεί να δεις μόνο τον πύραυλο να έρχεται προς το μέρος σου, αλλά δεν μπορείς να δεις καν το εχθρικό αεροσκάφος.
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί δεν μας έχουν πουλήσει το F-35;» πρόσθεσε.
Ο καθηγητής Akşit είναι ένας από τους εξέχοντες γραφειοκράτες στην κυβέρνηση του Προέδρου Recep Tayyip Erdogan και γιος του Cevat Akşit, θεολόγου γνωστού για τα κηρύγματα υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.
Το 2013 διορίστηκε γενικός διευθυντής της TEI, θυγατρικής της Turkish Aerospace Industries (TAI).
Έχουν τους λόγους τους...
Ωστόσο, οι Τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν τους λόγους τους για το ότι απέρριψαν τα μαχητικά αεροσκάφη F-35.
Για παράδειγμα, στις 26 Δεκεμβρίου 2023, ο πρώην αντιπρόεδρος Fuat Oktay ισχυρίστηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων ότι η Τουρκία αποφάσισε άνευ ετέρου τινός να μην αποκτήσει το F-35.
Ο Oktay είπε ότι τόσο το Υπουργείο Άμυνας όσο και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου είχαν από καιρό απορρίψει το F-35.
Τόνισε δε τη θέση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TAF) και της κυβέρνησης, να προτιμήσουν την απόκτηση του F-16 Block 60, ενός αεροσκάφους 4,5ης γενιάς, το οποίο θεωρούν πιο κατάλληλη επιλογή.
Σύμφωνα με τον Oktay, το F-35 συνδέθηκε με μια σειρά ατυχημάτων και τεχνικών ελλείψεων που μείωσαν την ελκυστικότητά του.
Όπως ισχυρίστηκε, η προτίμηση της Τουρκίας στο F-16 δεν οφείλεται σε αδυναμία αλλά σε έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος για το F-35.
Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία έγινε μέρος του προγράμματος F-35 στις 11 Ιουλίου 2002, ως έβδομος διεθνής εταίρος στο πρόγραμμα Joint Strike Fighter (JSF), συμμετέχοντας με το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ολλανδία, τον Καναδά, τη Δανία και τη Νορβηγία, όταν υπέγραψε ένα μνημόνιο κατανόησης για την ανάπτυξη και επίδειξη του συστήματος F-35.
Επιπλέον, στις 20 Ιουνίου 2018, πραγματοποιήθηκε τελετή στις εγκαταστάσεις της Lockheed Martin στο Τέξας για να τιμηθεί η παράδοση του πρώτου αεροσκάφους ως μέρους του project F-35.
Στην τελετή, ο τότε επικεφαλής της Υπογραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (μετέπειτα Προεδρία της Αμυντικής Βιομηχανίας, SSB), Serdar Demirel, εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, δήλωσε ότι η συμμετοχή στο έργο F-35 ήταν τιμή για την Τουρκία.
Το αεροσκάφος αναμενόταν να μεταφερθεί στην Τουρκία το 2019 μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των πιλότων.
Ωστόσο, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ καθώς η αμερικανική κυβέρνηση απέβαλε επίσημα την Τουρκία από το πρόγραμμα Joint Strike Fighter του F-35 λόγω της αγοράς του ρωσικού συστήματος πυραύλων S-400 το 2017 από την Άγκυρα.
Οι ΗΠΑ υποστήριξαν ότι η ενσωμάτωση ενός ρωσικού αμυντικού συστήματος στο αμυντικό πλαίσιο μιας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, ενώ κατείχε επίσης δεδομένα πτήσης που σχετίζονται με το F-35, θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια του ΝΑΤΟ.
Σύμφωνα με τον πρώην Τούρκο υπουργό Άμυνας Hulusi Akar, η αποβολή θα κόστιζε στην Τουρκία 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από εξαγωγές καθώς ορισμένα εξαρτήματα για τα F-35 δεν θα κατασκευάζονταν πλέον στην Τουρκία.
Στη συνέχεια, η Τουρκία αποφάσισε να εκσυγχρονίσει τον στόλο των F-16.
Ωστόσο, αυτό το σχέδιο αντιμετώπισε εμπόδια λόγω περιορισμών των ΗΠΑ.
Τελικά, η Τουρκία κατάφερε να άρει ορισμένα από αυτά τα εμπόδια εγκρίνοντας την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Ως αποτέλεσμα, οι ΗΠΑ ήραν τους περιορισμούς για την πώληση των μαχητικών F-16 και των κιτ εκσυγχρονισμού.
Παράλληλα, η Τουρκία συνεχίζει να δείχνει ενδιαφέρον για την απόκτηση 40 μαχητικών Eurofighter Typhoon, πέρα από την απόκτηση αμερικανικών F-16 αξίας 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ένα από τα βασικά σημεία που τονίζει συχνά ο Erdogan είναι η φιλοδοξία της Τουρκίας να παράγει το δικό της μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς. Το TAI KAAN, γνωστό και ως TF (Τουρκικό Μαχητικό) ή Milli Muharip Uçak (MMU) στα τουρκικά, είναι ένα προηγμένο μαχητικό stealth διπλού κινητήρα που αναπτύσσεται επί του παρόντος από την Turkish Aerospace Industries.
Η βρετανική εταιρεία BAE Systems λειτουργεί ως υπεργολάβος για αυτό το φιλόδοξο έργο.
Οι κύριοι στόχοι του προγράμματος KAAN περιλαμβάνουν την αντικατάσταση των παλαιωμένων αεροσκαφών F-16 που βρίσκονται επί του παρόντος σε υπηρεσία στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία και την ενδεχόμενη προσφορά του αεροσκάφους…
Ιπτάμενο σκουπίδι...
Σχεδιασμένο ως το επόμενο πολυλειτουργικό μαχητικό αεροσκάφος του Πενταγώνου για την Πολεμική Αεροπορία, το Ναυτικό και το Σώμα Πεζοναυτών, το F-35 έχει αποδειχθεί ένας οικονομικός εφιάλτης, προορισμένος κατά τη διάρκεια της ζωής του να καταναλώσει περισσότερους πόρους από το ΑΕΠ μιας μεγάλης οικονομίας των G20.
Σύμφωνα με το Γραφείο Λογοδοσίας της Κυβέρνησης (GAO) των ΗΠΑ, το Lockheed Martin F-35 Lightning II, πέμπτης γενιάς υπερηχητικό stealth μαχητικό, φαίνεται να μην έχει σοβαρή τύχη… λόγω μη ετοιμότητας.
Η GAO απέδωσε την έλλειψη ετοιμότητας σε «προβλήματα συντήρησης των αποθηκών και των οργανωτικών διαδικασιών», καθώς και σε υπερβολική εξάρτηση από εργολάβους που ουσιαστικά κρατούν το Πεντάγωνο όμηρο με αστρονομικά κόστη συντήρησης (αυξήθηκαν από 1,1 τρισεκατομμύρια δολάρια το οικονομικό έτος 2018 σε 1,58 τρισεκατομμύρια δολάρια το οικονομικό έτος 2023).
Το Ναυτικό και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ θα αναλάβουν τον έλεγχο της συντήρησης για να ελέγξουν την κατάσταση, αλλά όχι πριν το οικονομικό έτος 2027.
Η GAO εκτιμά ότι μόνο περίπου το 55% από τις τρεις παραλλαγές του F-35 είναι έτοιμα για αποστολή οποιαδήποτε στιγμή – με τον όρο ετοιμότητα εννοείται η ικανότητα «να πετάξει και να εκτελέσει τουλάχιστον μία αποστολή».
Με κόστος ανά μονάδα σχεδόν 100 εκατομμύρια δολάρια και εκτιμώμενο κόστος ζωής πάνω από 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, το πρόγραμμα F-35 είναι μακράν το πιο ακριβό στρατιωτικό project στην ιστορία.
Τι κάνει η Ελλάδα και τι η Τουρκία
Όπως γίνεται αντιληπτό, ενώ η Ελλάδα κατέστρεψε την εγχώρια πολεμική βιομηχανία, στιγμάτισε και αποθάρρυνε όσους επιχείρησαν να δημιουργήσουν κάτι γύρω από την πολεμική βιομηχανία… η Τουρκία ακολούθησε τον δρόμο της λογικής και ενίσχυσε, ενθάρρυνε την πολεμική βιομηχανία.
Στην Τουρκία σήμερα υπάρχουν 1.146 βιομηχανίες και βιοτεχνίες που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την άμυνα και τα οπλικά συστήματα…
Σε ό,τι αφορά το τουρκικό μαχητικό πέμπτης γενιάς KAAN, πρόκειται για ένα τζετ μήκους 21 μέτρων, που μπορεί να φτάσει σε μέγιστη ταχύτητα 1,8 Mach χάρη στους διπλούς κινητήρες του, οι οποίοι παράγουν ώση 29.000 λίβρες (13.000 κιλά) ο καθένας.
Το KAAN διαθέτει όλες τις τεχνολογίες και τα χαρακτηριστικά που υπάρχουν στα πολεμικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς.
Θα παρέχει την δυνατότητα στρατηγικής επίθεσης σε στόχους αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους.
Διαθέτει πλήρως εγχώρια υποδομή αλλά και έξυπνα πυρομαχικά τουρκικής κατασκευής.
Με ραντάρ υψηλής απόδοσης, ηλεκτρονικό πόλεμο, ηλεκτρο-οπτική, επικοινωνία, πλοήγηση και ικανότητα αναγνώρισης, θα επιτύχει αυξημένη ισχύ μάχης με ακρίβεια και ακριβή βολή από εσωτερικές υποδοχές όπλων σε υψηλή/υπερηχητική ταχύτητα.
Διαθέτει επίσης αυτόματη αναγνώριση και ανίχνευση στόχων, σύντηξη πολλαπλών δεδομένων και δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης.
Το έργο βοήθησε την Τουρκία να προχωρήσει σε τομείς τεχνολογίας όπως χαμηλή ορατότητα, εσωτερικές θέσεις όπλων, υψηλή ικανότητα ελιγμών, αυξημένη επίγνωση της κατάστασης και σύντηξη αισθητήρων, όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για ένα αεροσκάφος νέας γενιάς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών