Τελικά ο δυτικός στρατιωτικός εξοπλισμός δίνει πράγματι πλεονέκτημα στους Ουκρανούς έναντι των Ρώσων;
Όσον αφορά τις τεχνικές παραμέτρους, πολλά μοντέλα δυτικών όπλων φαίνεται στα χαρτιά να είναι ανώτερα από τα αντίστοιχα ρωσικά...
Ωστόσο, συγκρίνοντας τους επίμέρους εξοπλισμούς με επίσημους αριθμούς, είναι εύκολο να εξαχθούν λανθασμένα συμπεράσματα.
Στα τέλη Απριλίου, ο κόσμος άκουσε για την απόσυρση των αρμάτων μάχης Abrams από την πρώτη γραμμή του μετώπου, από το καθεστώς του Κιέβου.
Ο αμερικανικός εξοπλισμός, που μερικές φορές παρουσιάζεται στα μέσα ενημέρωσης ως υπερσύγχρονος, φάνηκε να είναι... εκνευριστικά ευάλωτος στις γραμμές της ουκρανικής σύγκρουσης.
Πώς είναι δυνατόν ένα από τα πιο «ισχυρά» άρματα μάχης στον κόσμο να μην μπορεί να αντέξει την άμεση αντιπαράθεση με τους Ρώσους; Είναι ένα όπλο για το οποίο η Πολωνία ήταν πρόθυμη να πληρώσει δισεκατομμύρια δολάρια πραγματικά ένα... σκουπίδι;
Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια και την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα έδωσε, μεταξύ άλλων, ο στρατηγός Waldemar Skrzypczak σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο της Wirtualna Polska Mateusz Tomczak.
Πώς τα Abrams έγινα βορά για τους πυραύλους του ρωσικού στρατού
Δεν υπάρχουν άφθαρτα άρματα μάχης - μόνο βαριά κατεστραμμένα.
Φερι' ειπείν στην περίπτωση του αμερικανικού Abrams, επειδή είναι λίγο πιο εύκολο να τεθεί το άρμα εκτός μάχης (τα πυρομαχικά αποθηκεύονται στην εσοχή του πύργου, η οποία είναι ψηλά και επομένως ευάλωτος σε χτύπημα), προστατεύονται πάνω απ' όλα οι ζωές του πληρώματος.
Η συσσώρευση πυρομαχικών στο σώμα του τεθωρακισμένου, όπως στα ρωσικά ή σε ορισμένα δυτικά άρματα, μειώνει κάπως τον κίνδυνο χτυπήματος, αλλά μόλις συμβεί αυτό, αυξάνεται ο κίνδυνος θανάτου του πληρώματος και ολικής καταστροφής του άρματος.
Τα δυτικά άρματα που μεταφέρθηκαν στο Κίεβο, παραδόθηκαν χωρίς αναθεωρήσεις που έχουν γίνει στάνταρ στα πιο σύγχρονα οχήματα, δηλαδή τα συστήματα ενεργητικής προστασίας, και τους ηλεκτρονικούς παρεμβολείς, που χρησιμοποιούνται πλέον ευρέως στην Ουκρανία.
Ως αποτέλεσμα, τα οχήματα αυτά είναι ευάλωτα σε επιθέσεις από μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή αντιαρματικούς κατευθυνόμενους πυραύλους, και δεδομένου ότι η καταστροφή ενός από τα δύο έχει προπαγανδιστική αξία, έχουν γίνει στόχος προτεραιότητας για τους Ρώσους.
Η Δύση έδωσε στους Ουκρανούς απαρχαιωμένο εξοπλισμό
Εξίσου σημαντικός είναι ο αμελητέος αριθμός σύγχρονων δυτικών αρμάτων μάχης, ο οποίος περιλαμβάνει κυρίως άρματα μάχης Abrams, άρματα μάχης Challenger 2 και μόνο 21 άρματα μάχης Leopard 2 (παραλλαγή Leopard 2A6).
Ας μην ξεχνάμε ότι το Leopard 2A4 είναι ένα άρμα που αντιπροσωπεύει την προστασία και το τεχνικό επίπεδο σχεδόν 40ετίας... - πρόκειται άλλωστε για ένα όχημα που κατασκευάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Είναι μόλις λίγα χρόνια νεότερο από το Stridsvagn 122, το σουηδικό Leopard 2A5 με ενισχυμένη θωράκιση.
Γιατί τα F-16 της Ουκρανίας δεν θα έχουν καμία σχέση με τα δυτικά - Ο ρόλος του «οπλικού οικοσυστήματος»
Την ίδια μοίρα με το Abrams θα μπορούσαν να έχουν και τα F-16, στα οποία οι ουκρανικές αρχές έχουν προσδώσει έως και μεταφυσικές ή ηρωικές ιδιότητες.
Η Ουκρανία χρειάζεται τα νέα μαχητικά επειδή η αεροπορία της έχει καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά και η παράδοσή τους είναι μία από τις προϋποθέσεις για τη συνέχιση της αποτελεσματικής αντίστασης στη ρωσική στρατιωτική μηχανή.
Η πεποίθηση ότι ακόμη και μερικές δεκάδες παλιά F-16 (αφού θα είναι παραλλαγές F-16AM/BM, αν και - ενδεχομένως - με αντικατάσταση νεότερου ραντάρ) θα αλλάξουν την τύχη του πολέμου ίσως είναι υπερβολικά αισιόδοξη.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα καθώς οι δυνατότητες των αεροσκαφών αυτών στην Ουκρανία θα είναι περιορισμένες λόγω του αποκλεισμού τους από το οικοσύστημα του ΝΑΤΟ:
Η χρήση των δωρηθέντων όπλων από την Ουκρανία θα είναι λιγότερο αποτελεσματική από εκείνη, ας πούμε, της Ολλανδίας ή της Νορβηγίας, που διαθέτει υποστήριξη από τις υπηρεσίες πληροφοριών του ΝΑΤΟ, τεχνικά μέσα ή ακόμη και ιπτάμενα τάνκερ.
Ίσως πιο σημαντικά από τα ίδια τα αεροπλάνα θα είναι τα όπλα που θα ενσωματωθούν σε αυτά και θα δοθούν στην Ουκρανία...
Πλεονέκτημα μέσω της τεχνολογίας
Είναι λοιπόν επιδραστικά τα δυτικά όπλα και το τεχνολογικό πλεονέκτημα που παρέχουν ορισμένα από αυτά;
Η ειλικρινής απάντηση είναι ότι εξαρτάται από την κατάσταση.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δώσει και αρκετά παραδείγματα, όπου τα όπλα από τη Δύση έκαναν πραγματικά τη διαφορά στην τύχη μιας μάχης.
Το πρώτο μπορεί να θεωρηθεί το καλοκαίρι του 2022, όταν η παράδοση μόλις δώδεκα εκτοξευτών HIMARS στην Ουκρανία οδήγησε σε παρατεταμένη παράλυση των ρωσικών logistics και σε διακοπή της αλυσίδας εφοδιασμού.
Αυτό ανάγκασε τους Ρώσους να μετακινήσουν τις δικές τους αποθήκες δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τις γραμμές της μάχης, δημιουργώντας το χάος που επέτρεψε στην Ουκρανία να εξαπολύσει μια λαμπρή καλοκαιρινή επίθεση.
Ένα άλλο όπλο, ή μάλλον δυτικός εξοπλισμός, μεγάλης σημασίας ήταν το δορυφορικό σύστημα διαδικτύου Starlink.
Ανεξάρτητα από τις δηλώσεις και τις προσωπικές απόψεις του Elon Musk, το προϊόν του παρείχε στην Ουκρανία -ειδικά τους πρώτους μήνες του πολέμου- ένα πλεονέκτημα πληροφόρησης έναντι του εχθρού.
Με βάση το Starlink, αναπτύχθηκε ένα σύστημα για τον έλεγχο των πυρών του πυροβολικού και τη μετάδοση πληροφοριών σχετικά με στόχους που εντοπίστηκαν από μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Δεδομένης της αδυναμίας των στρατιωτικών επικοινωνιών - τόσο στη ρωσική όσο και στην ουκρανική πλευρά - η δύσκολα απενεργοποιήσιμη, χωρίς υποδομές λειτουργία του Starlink αποδείχθηκε ανεκτίμητο πλεονέκτημα. Δυστυχώς, οι Ρώσοι το χρησιμοποιούν τώρα επίσης.
Οι πύραυλοι Storm Shadow αποδείχθηκαν επίσης εξαιρετικά σημαντικό όπλο.
Η χρήση τους - σε συνδυασμό με τη χρήση ναυτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών - οδήγησε στην ασυνήθιστη κατάσταση όπου μια χώρα χωρίς δικό της ναυτικό ή αεροπορία μπόρεσε να άρει αποτελεσματικά τον ναυτικό αποκλεισμό, να εκδιώξει τα εχθρικά πολεμικά πλοία από τη Σεβαστούπολη και τελικά να απωθήσει τον ρωσικό στόλο της Μαύρης Θάλασσας πίσω στις βάσεις στην ανατολική ακτή της λεκάνης.
Τα όπλα που δεν έδωσαν στην Ουκρανία πλεονέκτημα στον πόλεμο, αλλά της επέτρεψαν να επιβιώσει, είναι επίσης αντιαεροπορικά συστήματα διαφόρων ειδών.
Κυμαίνονται από εξοπλισμό σοβιετικής εποχής που επιτρέπει στην Ουκρανία να ανεφοδιάζεται μόνη της, μέχρι παλιά Cheetah που κάνουν αρκετά καλή δουλειά εναντίον μη επανδρωμένων αεροσκαφών, μέχρι νέα δυτικά συστήματα που επιτρέπουν στην Ουκρανία να αμύνεται εναντίον ρωσικών υπερηχητικών όπλων.
Ενώ τα αποτελεσματικά αντιαεροπορικά όπλα είναι πολύ λίγα (και, τους τελευταίους μήνες, καταστροφικά λίγα) για να είναι εξίσου αποτελεσματικά στην υπεράσπιση τόσο των μάχιμων στρατευμάτων όσο και των μεγάλων πόλεων και των οικονομικών κέντρων της χώρας, έχουν επιτρέψει στην Ουκρανία να προστατεύει κρίσιμες υποδομές και, μεταξύ άλλων, να αποτρέπει την πτώση του ηθικού των υπερασπιστών κατά την υπεράσπιση των πόλεων.
Τα παλιά όπλα μετράνε...
Κατά την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των δυτικών όπλων στην Ουκρανία, είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι, ως επί το πλείστον, δεν πρόκειται για σύγχρονα όπλα με τα οποία θα πολεμούσε το ΝΑΤΟ σε περίπτωση πολέμου.
Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως ορισμένα συστήματα πυροβολικού - το πολωνικό Kraby, το γερμανικό PzH 2000, το γαλλικό CAESAR ή το σουηδικό FH77BW Archer.
Η τεχνική τους υπεροχή έναντι των ρωσικών συστημάτων είναι αδιαμφισβήτητη - έχουν βεληνεκές βολής τουλάχιστον αρκετά χιλιόμετρα μεγαλύτερο.
Ωστόσο, αυτό δεν μεταφράζεται πάντα σε πλεονέκτημα στη μάχη: για να εκμεταλλευτείς το μεγαλύτερο βεληνεκές, χρειάζεσαι αποτελεσματική αναγνώριση, κάτι που δεν είναι πάντα εφικτό με τη ρωσική αεροπορική υπεροχή, και πολύ αποτελεσματικούς παρεμβολείς που δυσχεραίνουν τη λειτουργία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Το μεγαλύτερο μέρος της υποστήριξης, ωστόσο, αποτελείται από όπλα που είναι απλώς ξεπερασμένα και όχι τεχνικά ανώτερα από τον ρωσικό εξοπλισμό.
Τα άρματα μάχης Leopard 1, τα μεταγωγικά M113, τα παλιά οβιδοβόλα M109 ή τα οχήματα αναγνώρισης VAB δεν παρέχουν τεχνικό πλεονέκτημα, αλλά λόγω του αριθμού και της διαθεσιμότητάς τους, επιτρέπουν στην Ουκρανία να πολεμήσει.
Όχι, φυσικά, να κερδίσει αλλά να επιβιώνει με ... μηχανική υποστήριξη.
Ο πόλεμος είναι σύγκρουση κρατών, όχι αρμάτων μάχης...
Ως εκ τούτου, όταν βλέπετε πίνακες με τεχνικά στοιχεία που δημοσιεύονται - μεταξύ άλλων και από την ουκρανική πλευρά - και αποδεικνύουν τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα του ενός εξοπλισμού έναντι του άλλου, αξίζει να θυμάστε ότι ελάχιστα γίνονται από αυτά.
Η τεχνική υπεροχή είναι σημαντική, αλλά η σημασία της δεν πρέπει να υπερτονίζεται.
Όπως έχει σημειώσει επανειλημμένα ο ιστορικός και εκλαϊκευτής της στρατιωτικής γνώσης Norbert Bonchik, «ο πόλεμος είναι ένα σύστημα.
Δεν είναι μεμονωμένοι τύποι ακόμη και των καλύτερων όπλων που πολεμούν, αλλά τα κράτη και οι βιομηχανικές τους βάσεις».
Ως εκ τούτου, μια απομονωμένη Ουκρανία - παρά τον ηρωισμό των υπερασπιστών της και τις διάσπαρτες επιτυχίες της- θα είναι καταδικασμένη σε ήττα σε μια σύγκρουση με τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών