Η Ρωσία φαίνεται να έχει προετοιμαστεί για μια μακροχρόνια σύγκρουση, με στόχο την αποτροπή της πλήρους προσχώρησης της Ουκρανίας στο δυτικό στρατόπεδο και την ενίσχυση της στρατηγικής της επιρροής στην περιοχή
(upd 2) Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο οποίος ξεκίνησε το 2014 με το πραξικόπημα του Maidan και εντάθηκε με την ρωσική ειδική στρατιωτική επιχείρηση το 2022, εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο επικίνδυνες και πολύπλοκες γεωπολιτικές συγκρούσεις του 21ου αιώνα.
Οι προσπάθειες για την επίτευξη μιας ειρηνικής συμφωνίας, αν και πολλές, καταλήγουν σε αδιέξοδα, καθώς οι βασικές διαφορές μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών παραμένουν αγεφύρωτες.
Ο πόλεμος αυτός δεν είναι απλώς μια στρατιωτική σύγκρουση• είναι μια αντιπαράθεση συμφερόντων και αξιών, που εμπλέκει μεγάλες δυνάμεις και αναπόφευκτα έχει αναστατώσει την ευρωπαϊκή ήπειρο και την παγκόσμια ισορροπία.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky παραδέχθηκε ανοιχτά από το Κίεβο ότι η ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία είναι δύσκολο να συναφθεί και υπάρχει κίνδυνος να μην υπάρξει ειρήνη ποτέ.
O Ουκρανός πρόεδρος εξαπέλυσε «πυρά» κατά της Ουάσιγκτον, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι κλείνουν την πόρτα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Κίεβο, ο Zelensky εμφανίστηκε ιδιαίτερα απαισιόδοξος για την πορεία των διαπραγματεύσεων ενώ εμφανίζεται αντίθετος στη διεξαγωγή τριμερής συνάντησης στις ΗΠΑ.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio, που συμμετέχει μαζί με Steve Witkoff και Jared Kushner στις συνομιλίες με τη ρωσική αντιπροσωπεία υπό τον Kirill Dmitriev στο Μαϊάμι για πρώτη φορά δήλωσε ότι ίσως να μην υπάρξει ειρηνική διευθέτηση του ουκρανικού ζητήματος.
Η προσπάθεια επίτευξης μιας συμφωνίας για την ειρηνική επίλυση του ουκρανικού ζητήματος, σύμφωνα με ρεπορτάζ από τη Wall Street Journal (19 Δεκεμβρίου 2025), καταδεικνύει τα τεράστια αγκάθια που καθιστούν αβέβαιη την πιθανότητα κατάληξης σε συμφωνία.
Αντίθετα, ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να οδηγείται προς μια μακροχρόνια σύγκρουση, η οποία ενδέχεται να μην έχει εύκολο τέλος.
Zelensky: Αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από Donetsk υπό έναν αυστηρό όρο
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο αποχώρησης ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή του Donetsk ένα αίτημα που τίθεται τόσο από τη Μόσχα όσο και από την Ουάσιγκτον στο πλαίσιο πιθανών διαπραγματεύσεων.
Η δήλωση έγινε κατά τη διάρκεια σύντομης συνέντευξης Τύπου το Σάββατο (20/12/2025), όπου ο Zelensky τόνισε ότι οποιαδήποτε αποχώρηση θα πρέπει να γίνει σε «συμμετρική βάση», δηλαδή με ταυτόχρονη και ισόποση απομάκρυνση ρωσικών δυνάμεων από τη γραμμή επαφής.
«Ίσως η αποχώρηση των στρατευμάτων να πρέπει να είναι συμμετρική – η Ουκρανία αποχωρεί όσο αποχωρεί και η Ρωσία.
Μια ελεύθερη οικονομική ζώνη, όπου δεν θα υπάρχουν βαριά όπλα ούτε στρατεύματα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ουκρανός πρόεδρος.
Παράλληλα, ο Zelensky παραδέχθηκε ότι μετά τη λήξη των εχθροπραξιών η Ουκρανία δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσει μόνη της έναν στρατό 800.000 ανδρών.
Όπως ανέφερε, σε μια τέτοια μεταβατική περίοδο η χώρα θα χρειαστεί τη στήριξη των δυτικών εταίρων της στο πλαίσιο εγγυήσεων ασφαλείας.
Τα 5 κύρια σημεία διαφωνίας στην ειρηνευτική διαδικασία των ΗΠΑ
Τα κύρια σημεία διαφωνίας που εμποδίζουν μια συμφωνία ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας περιλαμβάνουν την κατάσταση των προσαρτημένων περιοχών, την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τον αριθμό στρατευμάτων της Ουκρανίας στην ειρηνική περίοδο, την αναγνώριση της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία, και τον έλεγχο του πυρηνικού σταθμού της Zaporizhia (ZNPP).
1. Προσαρτημένα εδάφη και απόσυρση ουκρανικών δυνάμεων. Το ζήτημα των προσαρτημένων περιοχών του Donbass που σήμερα ελέγχονται από τη Ρωσία παραμένει κεντρικό εμπόδιο στην επίτευξη συμφωνίας.
Η Ρωσία επιμένει στην αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Donetsk (σ.σ. το Lugansk το ελέγχει πλήρως) ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε ειρηνική συμφωνία, ενώ η Ουκρανία επιθυμεί να διατηρήσει τον έλεγχο αυτών των περιοχών.
Η άρνηση του Κιέβου να κάνει παραχωρήσεις υπογραμμίζει τη σταθερή στάση του ουκρανικού καθεστώτος και της Δύσης, οι οποίες δεν δείχνουν διατεθειμένες να αναγνωρίσουν τις πραγματικότητες στο έδαφος.
2. Ένταξη στο ΝΑΤΟ: Ποτέ και κανένας συμβιβασμός. Ένα άλλο σημαντικό σημείο αντιπαράθεσης είναι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία αντιτίθεται σθεναρά στην προοπτική αυτή, βλέποντας την ένταξη της Ουκρανίας στη συμμαχία ως στρατηγικό κίνδυνο και ως άμεση απειλή για την εθνική ασφάλεια.
Παρόλα αυτά, η Ουκρανία και οι δυτικές χώρες επιμένουν στην πλήρη υποστήριξη της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παρά το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν επιθυμεί να προσφέρει πλήρη εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία μέσω της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
3. Αριθμός στρατευμάτων και στρατιωτική ετοιμότητα. Ένα ακόμα ζήτημα που καθιστά δύσκολη την επίτευξη συμφωνίας είναι ο αριθμός στρατευμάτων της Ουκρανίας στην ειρηνική περίοδο.
Η αρχική πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών αναφερόταν σε 600.000 στρατιώτες, αλλά οι ουκρανικές και ευρωπαϊκές ηγεσίες επιθυμούν 800.000, κάτι που για τη Ρωσία συνιστά υπερβολική στρατιωτική παρουσία και κίνδυνο για τη σταθερότητα στην περιοχή.
4. Επίσημη αναγνώριση της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία. Η Μόσχα επιμένει στην αποδοχή της ρωσικής γλώσσας ως επίσημης στην Ουκρανία, κάτι που το Κίεβο και οι Δυτικοί θεωρούν αδύνατο να συμβεί, λόγω της διαρκούς διάκρισης κατά της ρωσικής γλώσσας και της ρωσικής κουλτούρας στη χώρα.
Η άρνηση του Κιέβου να αναγνωρίσει τη ρωσική γλώσσα ως επίσημη αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για οποιοδήποτε διαρκές καθεστώς ειρήνης.
5. Ζaporizhia - Ποιος θα ελέγχει τον πυρηνικό σταθμό.Ο έλεγχος του πυρηνικού σταθμού Zaporizhia (ZNPP) είναι ένα ακόμη κρίσιμο σημείο διαφωνίας. Η Ουκρανία αρνείται οποιαδήποτε συμφωνία που θα μοιράζει τον έλεγχο του σταθμού μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Η Ρωσία, ωστόσο, επιμένει ότι ο σταθμός είναι στρατηγικής σημασίας και δεν μπορεί να αφήνεται υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας, δεδομένων των ιστορικών σχέσεων και της γεωπολιτικής σημασίας της περιοχής.
Ο ρωσικός παράγοντας
Παρά τις συνεχείς διαπραγματεύσεις και τις ειρηνικές πρωτοβουλίες, είναι σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει σύντομα.
Οι προτάσεις που κατατίθενται από τη Δύση, ακόμη και αν παρουσιάζουν ως «συμβιβασμό», ουσιαστικά εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Ουκρανίας και των ΗΠΑ, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ρωσικές ανησυχίες και ανάγκες.
Η Ρωσία δεν θα δεχτεί ποτέ μια συμφωνία που θα αποδυναμώνει τη στρατηγική της παρουσία στην περιοχή και θα αποδέχεται την Ουκρανία ως ένα πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς αυτό θα ισοδυναμούσε με άμεση στρατηγική ήττα.
Η επιμονή του Κιέβου για εγγυήσεις ασφαλείας που αναλογούν σε κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ και η άρνησή του να κάνει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις στα εδάφη του Donbass σημαίνει ότι οι προοπτικές για ειρηνική επίλυση είναι πολύ αμφίβολες.
Ειδικά όταν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη συνεχίζουν να χρηματοδοτούν και να υποστηρίζουν με στρατιωτική βοήθεια την Ουκρανία, εντείνοντας τον πόλεμο και επιτείνοντας τις στρατηγικές της ρωσικής απομόνωσης.
Ρωσία: Στρατηγική εξουθένωσης και υπομονή
Αντίθετα με τη Δύση, η Ρωσία ακολουθεί μια στρατηγική εξουθένωσης, έχοντας την υπομονή και την αποφασιστικότητα να φέρει τον πόλεμο σε μια κατάσταση στρατηγικής επικράτησης, ακόμα και αν αυτό σημαίνει μια παρατεταμένη σύγκρουση.
Με τις εξελίξεις να δείχνουν ότι ο πόλεμος εισέρχεται σε μια νέα φάση, η Ρωσία δεν θα αφήσει την Ουκρανία να παραμείνει στον δυτικό στρατόπεδο και είναι σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πολύ μακριά από το να ολοκληρωθεί.
Ο πόλεμος δεν είναι απλώς μια βραχυπρόθεσμη στρατιωτική σύγκρουση που μπορεί να λυθεί με μια απλή συμφωνία ή ειρηνική διάσκεψη.
Η Ρωσία έχει θέσει ξεκάθαρους στόχους, οι οποίοι δεν περιορίζονται απλώς στην αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Donbass και την αποδοχή των ρωσικών εδαφικών αξιώσεων.
Η Ρωσία απαιτεί ένα ευρύτερο στρατηγικό «αντίκρισμα» από την Ουκρανία και τους Δυτικούς συμμάχους της.
Η επιμονή της Ρωσίας να κρατήσει υπό έλεγχο περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως η Κριμαία και το Donbass, αλλά και να εξασφαλίσει ότι η Ουκρανία δεν θα καταστεί ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ, αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της στρατηγικής της.
Η Ρωσία, έχοντας βρεθεί αντιμέτωπη με τις κυρώσεις και την απομόνωση από τη Δύση, φαίνεται να επιθυμεί όχι μόνο να αποτρέψει την Ουκρανία από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά και να καταστήσει την περιοχή γύρω από την Ουκρανία έναν ισχυρό στρατηγικό φραγμό που θα αποτρέπει οποιαδήποτε μελλοντική επιθετικότητα από τη Δύση.
CIA: O Putin θέλει περισσότερα, θα πάει μέχρι τέλους
Αμερικανικές εκθέσεις των υπηρεσιών πληροφοριών έρχονται σε αντίθεση με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Ρωσίας, Vladimir Putin σύμφωνα με τις οποίες η Μόσχα δεν αποτελεί απειλή για την Ευρώπη, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές από τη CIA.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, παρόμοια αξιολόγηση συμμερίζονται και οι υπηρεσίες ασφαλείας της Μεγάλης Βρετανίας, καθώς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Όπως αναφέρουν έξι πηγές, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούν από την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης ότι ο Ρώσος πρόεδρος φέρεται να επιδιώκει όχι μόνο τον πλήρη έλεγχο της Ουκρανίας, αλλά και την «επιστροφή» περιοχών της Ευρώπης που στο παρελθόν ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση.
Η τελευταία σχετική έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών, σύμφωνα με το Reuters, συντάχθηκε τον Σεπτέμβριο.
Ο Michael Cuigli μέλος της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, δήλωσε ότι «οι υπηρεσίες πληροφοριών πάντα έδειχναν πως ο Putin θέλει περισσότερα».
Δεν αποδίδουν οι κυρώσεις
Από την άλλη πλευρά, η Δύση, παρά τις συνεχείς υποσχέσεις και την εκτεταμένη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, φαίνεται να κατανοεί ολοένα και περισσότερο ότι δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να επιβληθούν οι θέσεις της.
Η συνεχιζόμενη ροή όπλων και πόρων προς το Κίεβο, καθώς και οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Μόσχας, δεν έχουν καταφέρει να επιφέρουν την αναμενόμενη κατάρρευση του ρωσικού στρατού ή της ρωσικής οικονομίας. Αντιθέτως, η Ρωσία έχει καταφέρει να αντέξει το πλήγμα και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες.
Η Ρωσία δεν απλά αγνοεί τις απειλές από τη Δύση, αλλά φαίνεται να έχει υιοθετήσει μια στρατηγική εξουθένωσης.
Ενώ οι δυτικές χώρες αναζητούν απεγνωσμένα λύσεις σε ειρηνικό επίπεδο, η Ρωσία προχωρά σε στρατιωτικές και διπλωματικές κινήσεις, επεκτείνοντας την επιρροή της και εδραιώνοντας την παρουσία της σε περιοχές στρατηγικής σημασίας.
Οι αδυναμίες της Δύσης
Η Δύση, παρά την αρχική πεποίθηση ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να λήξει με μια γρήγορη στρατιωτική νίκη κατά της Ρωσίας, φαίνεται να παγιδεύεται σε μια ατέρμονη στρατηγική εξάντλησης.
Η Ουκρανία, παρά τις συνεχείς δυτικές ενισχύσεις, έχει φτάσει σε σημείο στρατηγικής αδυναμίας, καθώς η μάχη για τη διατήρηση της εδαφικής της ακεραιότητας δεν έχει πλέον ένα σαφές τέλος.
Η διαρκής πίεση από τη Ρωσία, σε συνδυασμό με την εσωτερική πίεση στην Ουκρανία, καθιστά σαφές ότι το Κίεβο δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει μια νίκη χωρίς σημαντική συνέχιση των δυτικών υποστηρίξεων, κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' αόριστον χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και αυξανόμενη δυσαρέσκεια στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Πόλεμος χωρίς ορατό τέλος
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, με την ενίσχυση των εμπλεκομένων πλευρών, καταδεικνύει τη βαθιά στρατηγική αντίθεση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Η Ρωσία φαίνεται να έχει προετοιμαστεί για μια μακροχρόνια σύγκρουση, με στόχο την αποτροπή της πλήρους προσχώρησης της Ουκρανίας στο δυτικό στρατόπεδο και την ενίσχυση της στρατηγικής της επιρροής στην περιοχή.
Η Δύση, από την άλλη, συνεχίζει να υποστηρίζει την Ουκρανία, αν και οι προοπτικές για μια στρατηγική νίκη φαίνονται όλο και πιο αβέβαιες.
Ο πόλεμος αυτός, με τις συνεχείς κλιμακώσεις και την αποτυχία των διαπραγματεύσεων, θα συνεχίσει να έχει σοβαρές συνέπειες για την Ευρώπη, και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία θα παραμείνει μέρος του ευρωπαϊκού και διεθνούς τοπίου τουλάχιστον έως το 2027.
Στην τελική ανάλυση, φαίνεται ότι η Ρωσία, παρά τις δυσκολίες, διατηρεί τη στρατηγική αντοχή να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο και να επιβάλει τα συμφέροντά της στην περιοχή.
www.bankingnews.gr
Οι προσπάθειες για την επίτευξη μιας ειρηνικής συμφωνίας, αν και πολλές, καταλήγουν σε αδιέξοδα, καθώς οι βασικές διαφορές μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών παραμένουν αγεφύρωτες.
Ο πόλεμος αυτός δεν είναι απλώς μια στρατιωτική σύγκρουση• είναι μια αντιπαράθεση συμφερόντων και αξιών, που εμπλέκει μεγάλες δυνάμεις και αναπόφευκτα έχει αναστατώσει την ευρωπαϊκή ήπειρο και την παγκόσμια ισορροπία.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky παραδέχθηκε ανοιχτά από το Κίεβο ότι η ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία είναι δύσκολο να συναφθεί και υπάρχει κίνδυνος να μην υπάρξει ειρήνη ποτέ.
O Ουκρανός πρόεδρος εξαπέλυσε «πυρά» κατά της Ουάσιγκτον, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι κλείνουν την πόρτα του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Κίεβο, ο Zelensky εμφανίστηκε ιδιαίτερα απαισιόδοξος για την πορεία των διαπραγματεύσεων ενώ εμφανίζεται αντίθετος στη διεξαγωγή τριμερής συνάντησης στις ΗΠΑ.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio, που συμμετέχει μαζί με Steve Witkoff και Jared Kushner στις συνομιλίες με τη ρωσική αντιπροσωπεία υπό τον Kirill Dmitriev στο Μαϊάμι για πρώτη φορά δήλωσε ότι ίσως να μην υπάρξει ειρηνική διευθέτηση του ουκρανικού ζητήματος.
Η προσπάθεια επίτευξης μιας συμφωνίας για την ειρηνική επίλυση του ουκρανικού ζητήματος, σύμφωνα με ρεπορτάζ από τη Wall Street Journal (19 Δεκεμβρίου 2025), καταδεικνύει τα τεράστια αγκάθια που καθιστούν αβέβαιη την πιθανότητα κατάληξης σε συμφωνία.
Αντίθετα, ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να οδηγείται προς μια μακροχρόνια σύγκρουση, η οποία ενδέχεται να μην έχει εύκολο τέλος.
Zelensky: Αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από Donetsk υπό έναν αυστηρό όρο
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο αποχώρησης ουκρανικών στρατευμάτων από την περιοχή του Donetsk ένα αίτημα που τίθεται τόσο από τη Μόσχα όσο και από την Ουάσιγκτον στο πλαίσιο πιθανών διαπραγματεύσεων.
Η δήλωση έγινε κατά τη διάρκεια σύντομης συνέντευξης Τύπου το Σάββατο (20/12/2025), όπου ο Zelensky τόνισε ότι οποιαδήποτε αποχώρηση θα πρέπει να γίνει σε «συμμετρική βάση», δηλαδή με ταυτόχρονη και ισόποση απομάκρυνση ρωσικών δυνάμεων από τη γραμμή επαφής.
«Ίσως η αποχώρηση των στρατευμάτων να πρέπει να είναι συμμετρική – η Ουκρανία αποχωρεί όσο αποχωρεί και η Ρωσία.
Μια ελεύθερη οικονομική ζώνη, όπου δεν θα υπάρχουν βαριά όπλα ούτε στρατεύματα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ουκρανός πρόεδρος.
Παράλληλα, ο Zelensky παραδέχθηκε ότι μετά τη λήξη των εχθροπραξιών η Ουκρανία δεν θα είναι σε θέση να διατηρήσει μόνη της έναν στρατό 800.000 ανδρών.
Όπως ανέφερε, σε μια τέτοια μεταβατική περίοδο η χώρα θα χρειαστεί τη στήριξη των δυτικών εταίρων της στο πλαίσιο εγγυήσεων ασφαλείας.
Τα 5 κύρια σημεία διαφωνίας στην ειρηνευτική διαδικασία των ΗΠΑ
Τα κύρια σημεία διαφωνίας που εμποδίζουν μια συμφωνία ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας περιλαμβάνουν την κατάσταση των προσαρτημένων περιοχών, την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, τον αριθμό στρατευμάτων της Ουκρανίας στην ειρηνική περίοδο, την αναγνώριση της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία, και τον έλεγχο του πυρηνικού σταθμού της Zaporizhia (ZNPP).
1. Προσαρτημένα εδάφη και απόσυρση ουκρανικών δυνάμεων. Το ζήτημα των προσαρτημένων περιοχών του Donbass που σήμερα ελέγχονται από τη Ρωσία παραμένει κεντρικό εμπόδιο στην επίτευξη συμφωνίας.
Η Ρωσία επιμένει στην αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Donetsk (σ.σ. το Lugansk το ελέγχει πλήρως) ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε ειρηνική συμφωνία, ενώ η Ουκρανία επιθυμεί να διατηρήσει τον έλεγχο αυτών των περιοχών.
Η άρνηση του Κιέβου να κάνει παραχωρήσεις υπογραμμίζει τη σταθερή στάση του ουκρανικού καθεστώτος και της Δύσης, οι οποίες δεν δείχνουν διατεθειμένες να αναγνωρίσουν τις πραγματικότητες στο έδαφος.
2. Ένταξη στο ΝΑΤΟ: Ποτέ και κανένας συμβιβασμός. Ένα άλλο σημαντικό σημείο αντιπαράθεσης είναι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία αντιτίθεται σθεναρά στην προοπτική αυτή, βλέποντας την ένταξη της Ουκρανίας στη συμμαχία ως στρατηγικό κίνδυνο και ως άμεση απειλή για την εθνική ασφάλεια.
Παρόλα αυτά, η Ουκρανία και οι δυτικές χώρες επιμένουν στην πλήρη υποστήριξη της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, παρά το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν επιθυμεί να προσφέρει πλήρη εγγυήσεις ασφάλειας στην Ουκρανία μέσω της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας.
3. Αριθμός στρατευμάτων και στρατιωτική ετοιμότητα. Ένα ακόμα ζήτημα που καθιστά δύσκολη την επίτευξη συμφωνίας είναι ο αριθμός στρατευμάτων της Ουκρανίας στην ειρηνική περίοδο.
Η αρχική πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών αναφερόταν σε 600.000 στρατιώτες, αλλά οι ουκρανικές και ευρωπαϊκές ηγεσίες επιθυμούν 800.000, κάτι που για τη Ρωσία συνιστά υπερβολική στρατιωτική παρουσία και κίνδυνο για τη σταθερότητα στην περιοχή.
4. Επίσημη αναγνώριση της ρωσικής γλώσσας στην Ουκρανία. Η Μόσχα επιμένει στην αποδοχή της ρωσικής γλώσσας ως επίσημης στην Ουκρανία, κάτι που το Κίεβο και οι Δυτικοί θεωρούν αδύνατο να συμβεί, λόγω της διαρκούς διάκρισης κατά της ρωσικής γλώσσας και της ρωσικής κουλτούρας στη χώρα.
Η άρνηση του Κιέβου να αναγνωρίσει τη ρωσική γλώσσα ως επίσημη αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για οποιοδήποτε διαρκές καθεστώς ειρήνης.
5. Ζaporizhia - Ποιος θα ελέγχει τον πυρηνικό σταθμό.Ο έλεγχος του πυρηνικού σταθμού Zaporizhia (ZNPP) είναι ένα ακόμη κρίσιμο σημείο διαφωνίας. Η Ουκρανία αρνείται οποιαδήποτε συμφωνία που θα μοιράζει τον έλεγχο του σταθμού μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Η Ρωσία, ωστόσο, επιμένει ότι ο σταθμός είναι στρατηγικής σημασίας και δεν μπορεί να αφήνεται υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας, δεδομένων των ιστορικών σχέσεων και της γεωπολιτικής σημασίας της περιοχής.
Ο ρωσικός παράγοντας
Παρά τις συνεχείς διαπραγματεύσεις και τις ειρηνικές πρωτοβουλίες, είναι σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα σταματήσει σύντομα.
Οι προτάσεις που κατατίθενται από τη Δύση, ακόμη και αν παρουσιάζουν ως «συμβιβασμό», ουσιαστικά εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Ουκρανίας και των ΗΠΑ, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ρωσικές ανησυχίες και ανάγκες.
Η Ρωσία δεν θα δεχτεί ποτέ μια συμφωνία που θα αποδυναμώνει τη στρατηγική της παρουσία στην περιοχή και θα αποδέχεται την Ουκρανία ως ένα πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ, καθώς αυτό θα ισοδυναμούσε με άμεση στρατηγική ήττα.
Η επιμονή του Κιέβου για εγγυήσεις ασφαλείας που αναλογούν σε κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ και η άρνησή του να κάνει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις στα εδάφη του Donbass σημαίνει ότι οι προοπτικές για ειρηνική επίλυση είναι πολύ αμφίβολες.
Ειδικά όταν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη συνεχίζουν να χρηματοδοτούν και να υποστηρίζουν με στρατιωτική βοήθεια την Ουκρανία, εντείνοντας τον πόλεμο και επιτείνοντας τις στρατηγικές της ρωσικής απομόνωσης.
Ρωσία: Στρατηγική εξουθένωσης και υπομονή
Αντίθετα με τη Δύση, η Ρωσία ακολουθεί μια στρατηγική εξουθένωσης, έχοντας την υπομονή και την αποφασιστικότητα να φέρει τον πόλεμο σε μια κατάσταση στρατηγικής επικράτησης, ακόμα και αν αυτό σημαίνει μια παρατεταμένη σύγκρουση.
Με τις εξελίξεις να δείχνουν ότι ο πόλεμος εισέρχεται σε μια νέα φάση, η Ρωσία δεν θα αφήσει την Ουκρανία να παραμείνει στον δυτικό στρατόπεδο και είναι σαφές ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πολύ μακριά από το να ολοκληρωθεί.
Ο πόλεμος δεν είναι απλώς μια βραχυπρόθεσμη στρατιωτική σύγκρουση που μπορεί να λυθεί με μια απλή συμφωνία ή ειρηνική διάσκεψη.
Η Ρωσία έχει θέσει ξεκάθαρους στόχους, οι οποίοι δεν περιορίζονται απλώς στην αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Donbass και την αποδοχή των ρωσικών εδαφικών αξιώσεων.
Η Ρωσία απαιτεί ένα ευρύτερο στρατηγικό «αντίκρισμα» από την Ουκρανία και τους Δυτικούς συμμάχους της.
Η επιμονή της Ρωσίας να κρατήσει υπό έλεγχο περιοχές στρατηγικής σημασίας, όπως η Κριμαία και το Donbass, αλλά και να εξασφαλίσει ότι η Ουκρανία δεν θα καταστεί ποτέ μέλος του ΝΑΤΟ, αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της στρατηγικής της.
Η Ρωσία, έχοντας βρεθεί αντιμέτωπη με τις κυρώσεις και την απομόνωση από τη Δύση, φαίνεται να επιθυμεί όχι μόνο να αποτρέψει την Ουκρανία από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, αλλά και να καταστήσει την περιοχή γύρω από την Ουκρανία έναν ισχυρό στρατηγικό φραγμό που θα αποτρέπει οποιαδήποτε μελλοντική επιθετικότητα από τη Δύση.
CIA: O Putin θέλει περισσότερα, θα πάει μέχρι τέλους
Αμερικανικές εκθέσεις των υπηρεσιών πληροφοριών έρχονται σε αντίθεση με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Ρωσίας, Vladimir Putin σύμφωνα με τις οποίες η Μόσχα δεν αποτελεί απειλή για την Ευρώπη, όπως μεταδίδει το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές από τη CIA.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, παρόμοια αξιολόγηση συμμερίζονται και οι υπηρεσίες ασφαλείας της Μεγάλης Βρετανίας, καθώς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Όπως αναφέρουν έξι πηγές, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούν από την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης ότι ο Ρώσος πρόεδρος φέρεται να επιδιώκει όχι μόνο τον πλήρη έλεγχο της Ουκρανίας, αλλά και την «επιστροφή» περιοχών της Ευρώπης που στο παρελθόν ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση.
Η τελευταία σχετική έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών, σύμφωνα με το Reuters, συντάχθηκε τον Σεπτέμβριο.
Ο Michael Cuigli μέλος της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, δήλωσε ότι «οι υπηρεσίες πληροφοριών πάντα έδειχναν πως ο Putin θέλει περισσότερα».
Δεν αποδίδουν οι κυρώσεις
Από την άλλη πλευρά, η Δύση, παρά τις συνεχείς υποσχέσεις και την εκτεταμένη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, φαίνεται να κατανοεί ολοένα και περισσότερο ότι δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να επιβληθούν οι θέσεις της.
Η συνεχιζόμενη ροή όπλων και πόρων προς το Κίεβο, καθώς και οι οικονομικές κυρώσεις κατά της Μόσχας, δεν έχουν καταφέρει να επιφέρουν την αναμενόμενη κατάρρευση του ρωσικού στρατού ή της ρωσικής οικονομίας. Αντιθέτως, η Ρωσία έχει καταφέρει να αντέξει το πλήγμα και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες.
Η Ρωσία δεν απλά αγνοεί τις απειλές από τη Δύση, αλλά φαίνεται να έχει υιοθετήσει μια στρατηγική εξουθένωσης.
Ενώ οι δυτικές χώρες αναζητούν απεγνωσμένα λύσεις σε ειρηνικό επίπεδο, η Ρωσία προχωρά σε στρατιωτικές και διπλωματικές κινήσεις, επεκτείνοντας την επιρροή της και εδραιώνοντας την παρουσία της σε περιοχές στρατηγικής σημασίας.
Οι αδυναμίες της Δύσης
Η Δύση, παρά την αρχική πεποίθηση ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να λήξει με μια γρήγορη στρατιωτική νίκη κατά της Ρωσίας, φαίνεται να παγιδεύεται σε μια ατέρμονη στρατηγική εξάντλησης.
Η Ουκρανία, παρά τις συνεχείς δυτικές ενισχύσεις, έχει φτάσει σε σημείο στρατηγικής αδυναμίας, καθώς η μάχη για τη διατήρηση της εδαφικής της ακεραιότητας δεν έχει πλέον ένα σαφές τέλος.
Η διαρκής πίεση από τη Ρωσία, σε συνδυασμό με την εσωτερική πίεση στην Ουκρανία, καθιστά σαφές ότι το Κίεβο δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει μια νίκη χωρίς σημαντική συνέχιση των δυτικών υποστηρίξεων, κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί επ' αόριστον χωρίς εσωτερικές αντιφάσεις και αυξανόμενη δυσαρέσκεια στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Πόλεμος χωρίς ορατό τέλος
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, με την ενίσχυση των εμπλεκομένων πλευρών, καταδεικνύει τη βαθιά στρατηγική αντίθεση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.
Η Ρωσία φαίνεται να έχει προετοιμαστεί για μια μακροχρόνια σύγκρουση, με στόχο την αποτροπή της πλήρους προσχώρησης της Ουκρανίας στο δυτικό στρατόπεδο και την ενίσχυση της στρατηγικής της επιρροής στην περιοχή.
Η Δύση, από την άλλη, συνεχίζει να υποστηρίζει την Ουκρανία, αν και οι προοπτικές για μια στρατηγική νίκη φαίνονται όλο και πιο αβέβαιες.
Ο πόλεμος αυτός, με τις συνεχείς κλιμακώσεις και την αποτυχία των διαπραγματεύσεων, θα συνεχίσει να έχει σοβαρές συνέπειες για την Ευρώπη, και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η σύγκρουση στην Ουκρανία θα παραμείνει μέρος του ευρωπαϊκού και διεθνούς τοπίου τουλάχιστον έως το 2027.
Στην τελική ανάλυση, φαίνεται ότι η Ρωσία, παρά τις δυσκολίες, διατηρεί τη στρατηγική αντοχή να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο και να επιβάλει τα συμφέροντά της στην περιοχή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών