Αποκλειστική συνέντευξη του Μιχάλη Ψαλιδόπουλου εκπροσώπου της Ελλάδος στο ΔΝΤ στο bankingnews.gr
Μια μεγάλη “σπρωξιά” δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ, στην αποκλειστική συνέντευξή του στο Bankingnews.gr χρειάζεται η ελληνική οικονομία για να επανέλθει σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Για τη φαινομενικά παράλογη απαίτηση των δανειστών για 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα εις το διηνεκές από το 2018, ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι «το όλο ζήτημα θα επανασυζητηθεί, όταν η χώρα δείξει προσαρμογή σε δημοσιονομική πειθαρχία».
«Μια καλή αρχή» για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θεωρεί την ηλεκτρονική δημοσιονομική διακυβέρνηση και τη χρήση πιστωτικών καρτών για πληρωμές υπηρεσιών.
Για τον ΕΝΦΙΑ, ο πρώην πρόεδρος του ΚΕΠΕ δηλώνει ευθέως ότι «άργησε να έρθει στην Ελλάδα» δεδομένου ότι «ο φόρος ακίνητης περιουσίας υπάρχει παντού», αποδίδοντας στον χρόνο θεσμοθέτησής του και στο ύψος της επιβάρυνσης την κακή γνώμη των φορολογουμένων γι’ αυτόν.
Ο κ. Ψαλιδόπουλος εμφανίζεται κάθετα αντίθετος με τη μείωση του κατώτατου μισθού, εκτιμώντας ότι είναι η «ηπιότερη και σταθερή φορολογία» –και όχι το χαμηλότερο κόστος παραγωγής– αυτό που χρειάζονται οι ιδιώτες για να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Τέλος, ο Αναπληρωτής Εκτελεστικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τοποθετείται σήμερα από την Ουάσιγκτον και στο ζήτημα που φαίνεται να δίχασε τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, αν η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους έπρεπε να είχε γίνει με την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, ενδεχομένως με δική μας πίεση…
Συμμερίζεστε σήμερα την άποψη ότι θα ήταν πιο συμφέρουσα για την Ελλάδα μια εθελούσια αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους από την προσφυγή της στον μηχανισμό στήριξης τον Μάιο του 2010;
Αυτό είναι ένα υποθετικό ερώτημα που μας απασχολεί εκ των υστέρων και δεν τέθηκε ποτέ εκείνη τη στιγμή.
Η ελληνική οικονομική πολιτική ήταν το 2010 εντελώς απροετοίμαστη για διαφορετικές ενέργειες από εκείνες που ακολούθησε, όπως ήταν άλλωστε και η ευρωπαϊκή, που μετά την εκδήλωση της κρίσης της Ευρωζώνης έσπευσε να φτιάξει θεσμούς επιτήρησης και άμβλυνσης των κρίσεων (EFSF, ESM).
Σε ποιο βαθμό μπορεί να γίνει τώρα δεκτή η μείωση των επιτοκίων και η επέκταση της περιόδου αποπληρωμής των επίσημων πιστωτών μας;
Οπωσδήποτε, όταν λήξει η ισχύς του προγράμματος, είναι όλα ανοικτά για την ελληνική οικονομική πολιτική.
Το κούρεμα είναι μεν αδύνατο, αλλά έχει προχωρήσει διεθνώς τόσο πολύ η επίγνωση της αδιέξοδης κατάστασης του ελληνικού χρέους, λόγω της μείωσης του ΑΕΠ μετά το 2010, που η ελληνική κυβερνηση θα είναι σε θέση να διαπραγματευθεί όρους όμοιους αυτών που αναφέρετε.
Για ποιον λόγο δεν έχουμε ακόμα τα επιθυμητά οφέλη από το μέτωπο της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου;
Επειδή οι έλληνες πολίτες δεν έχουν αποκολληθεί ακόμα από τις ισχύσασες αγοραίες τιμές πριν την κρίση και θεωρούν τη σημερινή αγοραία αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ως «ξεπούλημα των ασημικών».
Η αντίληψη αυτή επηρεάζει όλον τον πολιτικό κόσμο, είτε αυτός κυβερνά είτε αντιπολιτεύεται.
Είναι εφικτός ο στόχος παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ από το 2018;
Η διατήρηση υψηλών δημοσιονομικών πλεονασμάτων στο διηνεκές αντιστρατεύεται τη γνωστή σε όλους αρχή ότι η καπιταλιστική οικονομία δεν ακολουθεί μια σταθερή, γραμμική πορεία ανόδου, αλλά κινείται ανοδικά, μέσα από ανόδους-υπερθερμάνσεις, και πτωτικά, με καθόδους-υφέσεις.
Συνεπώς, είναι εξαιρετικά δύσκολο, όταν μοιραία επισυμβεί μια μελλοντική κάθοδος-ύφεση, να τηρηθεί η υποχρέωση ενός παρόμοιου υψηλού πλεονάσματος.
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι, όταν η χώρα δείξει προσαρμογή σε δημοσιονομική πειθαρχία, το όλο ζήτημα θα επανασυζητηθεί.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα δημοσιονομικά μέτρα που δρομολογούνται από την παρούσα κυβέρνηση, στα πλαίσια του τρίτου Μνημονίου;
Η κυβέρνηση επιδίωξε να επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους του τρίτου Μνημονίου επιμερίζοντας την προκύπτουσα επιβάρυνση μεταξύ των εισοδηματικών στρωμάτων, ευνοώντας τα χαμηλότερα έναντι των υψηλότερων, αντί μιας οριζόντιας αναλογικής προσαρμογής.
Θεωρείτε αναγκαίο κακό τη φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας των ελλήνων πολιτών;
Ο φόρος ακίνητης περιουσίας υπάρχει παντού. Άργησε να έρθει στην Ελλάδα.
Η κακή γνώμη των φορολογουμένων γι’ αυτόν οφείλεται στον χρόνο θεσμοθέτησής του και στο ύψος της επιβάρυνσης.
Ποια μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν στη χώρα μας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής;
Στα συρτάρια των αρμοδίων υπάρχουν πολλές προτάσεις ελλήνων και αλλοδαπών ειδικών.
Η ηλεκτρονική δημοσιονομική διακυβέρνηση και η χρήση πιστωτικών καρτών για πληρωμές υπηρεσιών θα ήταν μια καλή αρχή.
Ποιες διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνουν, ώστε η Ελλάδα να επανέλθει σε υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης;
Προφανώς, πρέπει να αποκατασταθούν συνθήκες εμπιστοσύνης, να δοθεί μια “μεγάλη σπρωξιά” επενδύσεων, δημοσίων και ιδιωτικών, στην οικονομία, με παράλληλη αλλαγή δομών, χωρίς βέβαια και την αποδόμηση των υφιστάμενων.
Ποια άλλα μέτρα πρέπει να ληφθούν για τον άμεσο περιορισμό της ανεργίας;
Πρέπει επειγόντως να γίνουν παραγωγικά έργα σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο για την απασχόληση των νέων.
Η ανεργία είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της σημερινής Ελλάδας.
Συμφωνείτε με τη μείωση του κατώτατου μισθού και τις πολιτικές ενίσχυσης της ευελιξίας στην αγορά εργασίας;
Όχι, δεν συμφωνώ καθόλου.
Για να επενδύσει ένας ιδιώτης σήμερα στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Χρειάζεται ηπιότερη και σταθερή φορολογία.
Στέλιος Κοντέας
(Πρώτη Ενημέρωση: 00:18, Τρίτη 21 Ιουνίου)
www.bankingnews.gr
Για τη φαινομενικά παράλογη απαίτηση των δανειστών για 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα εις το διηνεκές από το 2018, ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προβλέπει ότι «το όλο ζήτημα θα επανασυζητηθεί, όταν η χώρα δείξει προσαρμογή σε δημοσιονομική πειθαρχία».
«Μια καλή αρχή» για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής θεωρεί την ηλεκτρονική δημοσιονομική διακυβέρνηση και τη χρήση πιστωτικών καρτών για πληρωμές υπηρεσιών.
Για τον ΕΝΦΙΑ, ο πρώην πρόεδρος του ΚΕΠΕ δηλώνει ευθέως ότι «άργησε να έρθει στην Ελλάδα» δεδομένου ότι «ο φόρος ακίνητης περιουσίας υπάρχει παντού», αποδίδοντας στον χρόνο θεσμοθέτησής του και στο ύψος της επιβάρυνσης την κακή γνώμη των φορολογουμένων γι’ αυτόν.
Ο κ. Ψαλιδόπουλος εμφανίζεται κάθετα αντίθετος με τη μείωση του κατώτατου μισθού, εκτιμώντας ότι είναι η «ηπιότερη και σταθερή φορολογία» –και όχι το χαμηλότερο κόστος παραγωγής– αυτό που χρειάζονται οι ιδιώτες για να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Τέλος, ο Αναπληρωτής Εκτελεστικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τοποθετείται σήμερα από την Ουάσιγκτον και στο ζήτημα που φαίνεται να δίχασε τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, αν η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους έπρεπε να είχε γίνει με την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου, ενδεχομένως με δική μας πίεση…
Συμμερίζεστε σήμερα την άποψη ότι θα ήταν πιο συμφέρουσα για την Ελλάδα μια εθελούσια αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους από την προσφυγή της στον μηχανισμό στήριξης τον Μάιο του 2010;
Αυτό είναι ένα υποθετικό ερώτημα που μας απασχολεί εκ των υστέρων και δεν τέθηκε ποτέ εκείνη τη στιγμή.
Η ελληνική οικονομική πολιτική ήταν το 2010 εντελώς απροετοίμαστη για διαφορετικές ενέργειες από εκείνες που ακολούθησε, όπως ήταν άλλωστε και η ευρωπαϊκή, που μετά την εκδήλωση της κρίσης της Ευρωζώνης έσπευσε να φτιάξει θεσμούς επιτήρησης και άμβλυνσης των κρίσεων (EFSF, ESM).
Σε ποιο βαθμό μπορεί να γίνει τώρα δεκτή η μείωση των επιτοκίων και η επέκταση της περιόδου αποπληρωμής των επίσημων πιστωτών μας;
Οπωσδήποτε, όταν λήξει η ισχύς του προγράμματος, είναι όλα ανοικτά για την ελληνική οικονομική πολιτική.
Το κούρεμα είναι μεν αδύνατο, αλλά έχει προχωρήσει διεθνώς τόσο πολύ η επίγνωση της αδιέξοδης κατάστασης του ελληνικού χρέους, λόγω της μείωσης του ΑΕΠ μετά το 2010, που η ελληνική κυβερνηση θα είναι σε θέση να διαπραγματευθεί όρους όμοιους αυτών που αναφέρετε.
Για ποιον λόγο δεν έχουμε ακόμα τα επιθυμητά οφέλη από το μέτωπο της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου;
Επειδή οι έλληνες πολίτες δεν έχουν αποκολληθεί ακόμα από τις ισχύσασες αγοραίες τιμές πριν την κρίση και θεωρούν τη σημερινή αγοραία αποτίμηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου ως «ξεπούλημα των ασημικών».
Η αντίληψη αυτή επηρεάζει όλον τον πολιτικό κόσμο, είτε αυτός κυβερνά είτε αντιπολιτεύεται.
Είναι εφικτός ο στόχος παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ από το 2018;
Η διατήρηση υψηλών δημοσιονομικών πλεονασμάτων στο διηνεκές αντιστρατεύεται τη γνωστή σε όλους αρχή ότι η καπιταλιστική οικονομία δεν ακολουθεί μια σταθερή, γραμμική πορεία ανόδου, αλλά κινείται ανοδικά, μέσα από ανόδους-υπερθερμάνσεις, και πτωτικά, με καθόδους-υφέσεις.
Συνεπώς, είναι εξαιρετικά δύσκολο, όταν μοιραία επισυμβεί μια μελλοντική κάθοδος-ύφεση, να τηρηθεί η υποχρέωση ενός παρόμοιου υψηλού πλεονάσματος.
Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι, όταν η χώρα δείξει προσαρμογή σε δημοσιονομική πειθαρχία, το όλο ζήτημα θα επανασυζητηθεί.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα δημοσιονομικά μέτρα που δρομολογούνται από την παρούσα κυβέρνηση, στα πλαίσια του τρίτου Μνημονίου;
Η κυβέρνηση επιδίωξε να επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους του τρίτου Μνημονίου επιμερίζοντας την προκύπτουσα επιβάρυνση μεταξύ των εισοδηματικών στρωμάτων, ευνοώντας τα χαμηλότερα έναντι των υψηλότερων, αντί μιας οριζόντιας αναλογικής προσαρμογής.
Θεωρείτε αναγκαίο κακό τη φορολογική επιβάρυνση της ακίνητης περιουσίας των ελλήνων πολιτών;
Ο φόρος ακίνητης περιουσίας υπάρχει παντού. Άργησε να έρθει στην Ελλάδα.
Η κακή γνώμη των φορολογουμένων γι’ αυτόν οφείλεται στον χρόνο θεσμοθέτησής του και στο ύψος της επιβάρυνσης.
Ποια μέτρα μπορούν να εφαρμοστούν στη χώρα μας για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής;
Στα συρτάρια των αρμοδίων υπάρχουν πολλές προτάσεις ελλήνων και αλλοδαπών ειδικών.
Η ηλεκτρονική δημοσιονομική διακυβέρνηση και η χρήση πιστωτικών καρτών για πληρωμές υπηρεσιών θα ήταν μια καλή αρχή.
Ποιες διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνουν, ώστε η Ελλάδα να επανέλθει σε υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης;
Προφανώς, πρέπει να αποκατασταθούν συνθήκες εμπιστοσύνης, να δοθεί μια “μεγάλη σπρωξιά” επενδύσεων, δημοσίων και ιδιωτικών, στην οικονομία, με παράλληλη αλλαγή δομών, χωρίς βέβαια και την αποδόμηση των υφιστάμενων.
Ποια άλλα μέτρα πρέπει να ληφθούν για τον άμεσο περιορισμό της ανεργίας;
Πρέπει επειγόντως να γίνουν παραγωγικά έργα σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο για την απασχόληση των νέων.
Η ανεργία είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της σημερινής Ελλάδας.
Συμφωνείτε με τη μείωση του κατώτατου μισθού και τις πολιτικές ενίσχυσης της ευελιξίας στην αγορά εργασίας;
Όχι, δεν συμφωνώ καθόλου.
Για να επενδύσει ένας ιδιώτης σήμερα στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Χρειάζεται ηπιότερη και σταθερή φορολογία.
Στέλιος Κοντέας
(Πρώτη Ενημέρωση: 00:18, Τρίτη 21 Ιουνίου)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών