Τελευταία Νέα
Chania
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Rabobank: Αυτό είναι το μεγάλο παιχνίδι του παγκόσμιου εμπορίου που παίζει ο Trump

Rabobank: Αυτό είναι το μεγάλο παιχνίδι του παγκόσμιου εμπορίου που παίζει ο Trump
Δυστοπική η ευρύτερη εικόνα πίσω από το «Μεγάλο Παιχνίδι του Παγκόσμιου Εμπορίου» που παίζει ο Trump
Για άλλη μια φορά, η οικονομική στρατηγική επισκιάζει τις επιθυμίες της αγοράς, αναφέρει σε πρόσφατη έκθεσή της η ολλανδική Rabobank.
Παρόλο που καμία από τις αποφάσεις των κεντρικών τραπεζών δεν προκάλεσε εκπλήξεις (η Τράπεζα του Καναδά μείωσε το επιτόκιο κατά 25 μονάδες βάσης, η Fed το διατήρησε σταθερό και η Κεντρική Τράπεζα της Βραζιλίας το αύξησε κατά 100 μονάδες βάσης), η οικονομική στρατηγική ήταν βαθιά ενσωματωμένη σε όσα ειπώθηκαν.
Ακόμη και πριν από τις συνεδριάσεις τους, οι Financial Times δημοσίευσαν έναν τίτλο βγαλμένο από τη δεκαετία του 1920, αναφέροντας ότι η Τράπεζα της Αγγλίας «αιμορραγεί»… χρυσό, καθώς οι ράβδοι ρέουν προς τις ΗΠΑ για να προληφθούν ενδεχόμενοι δασμοί.
Οι υποστηρικτές του χρυσού θα υπογραμμίσουν τους πληθωριστικούς κινδύνους από τον Trump και θα συμφωνήσουν, ενώ ο χρυσός κατευθυνόταν προς τις ΗΠΑ και απομακρυνόταν από το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η Καγκελάριος Ριντ προσπάθησε να πείσει τις αγορές για τις επιθετικές πολιτικές ανάπτυξής της, μόλις λίγους μήνες μετά από έναν προϋπολογισμό που οι επιχειρήσεις θεώρησαν υπερβολικά συντηρητικό.
Η Τράπεζα του Καναδά δεν έδωσε κατευθυντήριες οδηγίες λόγω του κινδύνου επιβολής δασμών 25% από τις ΗΠΑ μέσα στις επόμενες ημέρες: και παρά τη δήλωση «ο πληθωρισμός έχει τελειώσει», ο Διοικητής της άφησε να εννοηθεί ότι αν επιβληθούν δασμοί, η Τράπεζα θα χρειαστεί να παρέμβει… αλλά πώς;
Με μείωση ή αύξηση των επιτοκίων σε μια περίοδο πληθωριστικής έκρηξης και βαθιάς ύφεσης (σύμφωνα με την DeepSeek);
Η Fed δήλωσε ότι οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων είναι υψηλές, ενώ τα επιτόκια βρίσκονται πολύ πάνω από το ουδέτερο επίπεδο (!) - αλλά δεν βιάζεται να μειώσει τα επιτόκια γιατί πρέπει να περιμένει να αξιολογήσει τις πολιτικές του Trump.
(Ο αναλυτής της Rabobank Philip Marey θεωρεί πλέον ότι η τελευταία μείωση επιτοκίων σε αυτόν τον κύκλο μετατίθεται για τον Ιούνιο.)
Ο Πρόεδρος Trump εξαπέλυσε επίθεση κατά της Fed στα κοινωνικά δίκτυα (εκείνος προτείνει μειώσεις επιτοκίων, η Fed τις απορρίπτει).
Ωστόσο, ο Λευκός Οίκος θα εγκρίνει τη δήλωση για τα κρυπτονομίσματα.
Περισσότερες φούσκες ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων ή οικονομική στρατηγική που θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική, δεδομένου ότι ο Λευκός Οίκος έχει ήδη απαγορεύσει όλα τα CBDCs αντί των «Made in America» ψηφιακών περιουσιακών στοιχείων;
Για να είμαστε δίκαιοι με τη Fed, η οικονομική στρατηγική είναι πέραν των ορίων που έχουν οι συμβατικοί οικονομολόγοι και οι διαμορφωτές πολιτικής.

Τεράστιες μειώσεις φόρων και δαπανών

Ο Λευκός Οίκος ενδέχεται τώρα να αμφισβητήσει τον Νόμο περί Κατακράτησης Δαπανών του 1974 (Impoundment Act) για το γεγονός ότι υπονομεύει την εκτελεστική εξουσία ως προς την εξασφάλιση δημοσιονομικής υπευθυνότητας.
Όπως υποστηρίζει, θα πρέπει να έχει τη δύναμη να κατακρατεί κονδύλια που «υπερβαίνουν τη νομοθετική πρόθεση» ή «έρχονται σε σύγκρουση με συνταγματικές υποχρεώσεις», εάν αυτά υπονομεύουν την εθνική ασφάλεια δεδομένου ότι συνιστούν δημοσιονομική σπατάλη.
Παράλληλα, διατυπώνεται το επιχείρημα ότι ο Πρόεδρος θα πρέπει να μπορεί να απολύει δημοσίους υπαλλήλους πιο εύκολα και να περιορίζει τις αποδοχές και τις δαπάνες ανεξάρτητων οργανισμών.
Με άλλα λόγια, ο Λευκός Οίκος επιδιώκει να ανατρέψει τη λογική του «ο Πρόεδρος προτείνει, το Κογκρέσο αποφασίζει», προσθέτοντας «και ο Πρόεδρος απορρίπτει».

Στην ενέργεια, κορυφαίοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι αν οι ΗΠΑ ενεργοποιήσουν τον Νόμο περί Παραγωγής για την Άμυνα (Defence Production Act), τότε οι τιμές του πετρελαίου μπορεί να μειωθούν σημαντικά.
Ενδεικτικά, ο Υπουργός Εσωτερικών μόλις προστέθηκε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, καθώς η αρμοδιότητά του περιλαμβάνει την εξόρυξη και τα κρίσιμα ορυκτά.

Στο εμπόριο, ο υποψήφιος Υπουργός Εμπορίου, Λάτνικ, υποστηρίζει την επιβολή καθολικών δασμών με στόχο την επιστροφή της βιομηχανικής παραγωγής στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, δήλωσε ότι το Μεξικό και ο Καναδάς μπορούν να τους αποφύγουν εφόσον ενεργήσουν γρήγορα - στην περίπτωση του Καναδά, αυτό σημαίνει να ανοίξει την προστατευόμενη αγροτική του αγορά στους Αμερικανούς αγρότες.
(Αξίζει να σημειωθεί ότι η μείωση των τιμών της ενέργειας θα μπορούσε να μετριάσει τις πληθωριστικές πιέσεις από την αύξηση των δασμών.)

Στην αγορά εργασίας, ο Πρόεδρος Trump σχεδιάζει να στείλει έως και 30.000 παράτυπους μετανάστες στη βάση του Γκουαντάναμο, ως μέτρο πίεσης για τον τερματισμό αυτού που θεωρεί εθνικό ζήτημα ασφαλείας λόγω των ανοιχτών συνόρων.
(Παράλληλα, η μαζική απόλυση ομοσπονδιακών υπαλλήλων θα μπορούσε να καλύψει μέρος, αν όχι το σύνολο, των κενών στην αγορά εργασίας που θα προκύψουν από την καταστολή της μετανάστευσης.)

Στη συναλλαγματική πολιτική, αυτός ο συνδυασμός πολιτικών θα οδηγούσε σε ένα πολύ ισχυρότερο δολάριο.
Ωστόσο, η χαμηλότερη πληθωριστική πίεση στις ΗΠΑ (και άρα χαμηλότερα επιτόκια;) θα μπορούσε να μετριάσει εν μέρει αυτήν την τάση.
Παράλληλα, το δολάριο -και μόνο το δολάριο- θα ενσωματωθεί σε ένα αμερικανικό/δυτικό κρυπτονομισματικό δίκτυο για να ενισχυθεί η χρήση του.

Αυτή είναι μια πιθανή εκδοχή της οικονομικής στρατηγικής του Trump, η οποία συνδέει διαφορετικές πολιτικές μεταξύ τους.
Οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να τη λάβουν σοβαρά υπόψη, αντί να επικεντρώνονται σε μεμονωμένες οικονομικές πολιτικές, όπως οι δασμοί.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα σενάρια που θα μπορούσαν να προκύψουν, εάν τα εργαλεία της οικονομικής στρατηγικής δεν ευθυγραμμιστούν σωστά - κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εντελώς διαφορετικές μακροοικονομικές και αγοραστικές εξελίξεις.
«Αυτή η αβεβαιότητα είναι κάτι που έχουμε τονίσει επανειλημμένα στις παρουσιάσεις μας με τίτλο «Η Χρονιά της Επικίνδυνης Ζωής» σημειώνει η Rabobank.

Πυξίδα Ανταγωνιστικότητας

Σε αυτό το πλαίσιο, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ursula von der Leyen, παρουσίασε χθες μια νέα Πυξίδα Ανταγωνιστικότητας (Competitiveness Compass), βασισμένη στα συμπεράσματα της Έκθεσης Ντράγκι. Το σχέδιο περιλαμβάνει:

• «Γιγα-Εργοστάσια ΤΝ» (AI Gigafactories)
• «Σχέδια δράσης» για κβαντική τεχνολογία, βιοτεχνολογία, ρομποτική και διαστημικές τεχνολογίες
• Στρατηγική της ΕΕ για νεοφυείς και αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις (EU Start-up and Scale-up Strategy)
• «Οδικό χάρτη» για την απανθρακοποίηση και την ανταγωνιστικότητα
• Συμφωνία για την Καθαρή Βιομηχανία (Clean Industrial Deal) για την προώθηση της καθαρής τεχνολογίας και νέων κυκλικών επιχειρηματικών μοντέλων
• Σχέδιο Δράσης για Προσιτή Ενέργεια (Affordable Energy Action Plan)
• Νόμο για την Επιτάχυνση της Βιομηχανικής Απανθρακοποίησης (Industrial Decarbonisation Accelerator Act)
• Προσαρμοσμένα «σχέδια δράσης» για ενεργοβόρους κλάδους
• Συνεργασίες για Καθαρό Εμπόριο και Επενδύσεις (Clean Trade and Investment Partnerships)
• Νέους κανόνες δημοσίων προμηθειών, που ενδεχομένως επιτρέπουν την εισαγωγή «ευρωπαϊκής προτίμησης» σε κρίσιμους τομείς και τεχνολογίες
• Μείωση του διοικητικού βάρους κατά τουλάχιστον 25% για τις επιχειρήσεις και 35% για τις ΜΜΕ
• Οριζόντια Στρατηγική για την Ενιαία Αγορά (Horizontal Single Market Strategy) για τον εκσυγχρονισμό του ευρωπαϊκού πλαισίου διακυβέρνησης
• Ένωση Αποταμίευσης και Επενδύσεων (European Savings and Investment Union), με στόχο τη δημιουργία νέων αποταμιευτικών και επενδυτικών προϊόντων για την ομαλή ροή επενδύσεων σε όλη την ΕΕ
• Ένωση Δεξιοτήτων (Union of Skills)
• Εργαλείο Συντονισμού Ανταγωνιστικότητας (Competitiveness Coordination Tool) για τη βελτίωση του συντονισμού των πολιτικών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο

Αντικειμενικά, ακόμα και μόνο η σύνταξη αυτής της συντομευμένης εκδοχής του σχεδίου είναι εξαντλητική.
Αυτό που προκύπτει είναι μια δαπανηρή, μη χρηματοδοτημένη, υπέρμετρα φιλόδοξη, γεμάτη ακρωνύμια, κεντρικά κατευθυνόμενη βιομηχανική πολιτική της ΕΕ, που θα απαιτήσει ριζικές μεταρρυθμίσεις, συνεχή εποπτεία και αυστηρό έλεγχο, ενώ παράλληλα υποτίθεται ότι θα μειώσει τη γραφειοκρατία και θα ενισχύσει τη δυναμική της αγοράς.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι δεν έχει εξασφαλίσει την αποδοχή των εθνικών κυβερνήσεων της ΕΕ.
Μόνο η Οριζόντια Στρατηγική για την Ενιαία Αγορά και η Ένωση Αποταμίευσης και Επενδύσεων έχουν τεκτονικές επιπτώσεις.
Ο Mario Draghi προειδοποίησε πως, αν αυτή η στρατηγική δεν υλοποιηθεί, η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει μια «αργή αγωνία», η οποία, δεδομένων των παγκόσμιων εξελίξεων, ίσως να μην είναι και τόσο αργή.
Αν όμως εφαρμοστεί, τότε αυτό το δυσκίνητο οικονομικό μοντέλο της ΕΕ θα έρθει αντιμέτωπο με την υπερ-εστιασμένη στρατηγική της Κίνας και τη «χαμιλτονιανή» πολιτική των ΗΠΑ, που βασίζεται σε μαζική απορρύθμιση και κρατική παρέμβαση στις αγορές πίσω από ένα τείχος δασμών.
Ως αποτέλεσμα, η Πρόεδρος της ΕΚΤ, Christine Lagarde, μείωσε τα επιτόκια κατά 25 μονάδες βάσης, ακολουθώντας το παράδειγμα της Τράπεζας του Καναδά και της Fed, ενώ ταυτόχρονα θα επισημάνει την ακραία αβεβαιότητα για τις οικονομικές προοπτικές.
Ωστόσο, θα επαναλάβει και το γνωστό επιχείρημα ότι «αν δεν υπάρξει κάποια γεωπολιτική κρίση, τότε θα συμβεί το Χ, το Υ, το Ζ».
Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: αυτός δεν είναι τρόπος να γίνονται προβλέψεις, τουλάχιστον όχι με ρεαλιστικά κριτήρια κινδύνου.
Οι κεντρικές τράπεζες και οι αγορές πρέπει να κατανοήσουν τη Μεγάλη Σκακιέρα του Παγκόσμιου Εμπορίου, την οικονομική στρατηγική των κρατών και τη Μεγάλη Μακροοικονομική Στρατηγική που διαμορφώνεται μπροστά μας.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης