H αναταραχή στις αγορές θα βοηθήσει τον Trump να εξισορροπήσει το εμπορικό ισοζύγιο
Ο Donald Trump απεχθάνεται τα εμπορικά ελλείμματα. Οι προσπάθειές του να τα διορθώσει μέσω δασμών προκάλεσαν κατακρήμνιση στις μετοχές και τα ομόλογα.
Την Τετάρτη, όταν ανακάλεσε, οι αγορές εκτοξεύτηκαν ξανά. Αυτή η αναταραχή, όμως, απειλεί να διαβρώσει την ελκυστικότητα των αμερικανικών επενδύσεων.
Κάτι που, παραδόξως, θα μπορούσε να βοηθήσει τον Trump να πετύχει αυτό που θέλει.
Για έναν πρόεδρο απεχθάνεται κάθε εξάρτηση από ξένες χώρες, το περσινό εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ ύψους 918 δισ. δολαρίων για τον ίδιο αποτελεί ξεκάθαρη απειλή.
Για τους οικονομολόγους όμως, είναι επίσης και ένα μαθηματικό φαινόμενο.
Τα χρήματα που φεύγουν από τη χώρα για την αγορά εισαγωγών είναι, σε καθαρούς όρους, το αντίστροφο των χρημάτων που εισρέουν για την απόκτηση χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων.
Στη γλώσσα των οικονομικών, ο τρεχούμενος λογαριασμός και ο κεφαλαιακός λογαριασμός πρέπει να ισορροπούν.
Όταν μεταβάλλεται ο ένας, ακολουθεί και ο άλλος. Αν οι ΗΠΑ πουλήσουν περισσότερα προϊόντα στο εξωτερικό, τότε οι ξένοι θα έχουν περισσότερα δολάρια να επενδύσουν σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού. Τα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου θεωρούνται ασφαλής επιλογή.
Μετοχές εταιρειών όπως η Nvidia, η Apple και η Berkshire Hathaway έχουν αποδειχθεί επίσης κερδοφόρες.
Σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών, οι ξένοι επενδυτές κατέχουν σήμερα 19 τρισ. δολάρια σε μετοχές αμερικανικών εταιρειών – διπλάσιο ποσό σε σχέση με πριν πέντε χρόνια.
Η επιβολή δασμών στα αγαθά στοχεύει άμεσα στο εμπόριο.
Ωστόσο, οτιδήποτε περιορίζει το πλεόνασμα του λογαριασμού κεφαλαίου θα μπορούσε επίσης να μειώσει το έλλειμμα του τρεχούμενου λογαριασμού.
Για παράδειγμα, η μειωμένη εισροή επενδύσεων μπορεί να αποδυναμώσει το δολάριο, καθιστώντας τις εισαγωγές πιο ακριβές.
Σκεφτείτε τα χρόνια μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Το 2008 και 2009, οι εισροές επενδύσεων μειώθηκαν κατά περίπου τρία τέταρτα, καθώς οι επενδυτές αγόραζαν ομόλογα αλλά εγκατέλειπαν μετοχές και εταιρικά ομόλογα.
Το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε επίσης – από το 5% του ΑΕΠ στο 2%. Μέχρι το τέλος του 2024, είχε αυξηθεί και πάλι στο 3%.
Μείωση εμπορικού ελλείμματος
Η μείωση του εμπορικού ελλείμματος δεν δικαιολογεί τη δυστυχία και το άγχος εκείνης της εποχής.
Το να βάλεις φωτιά σε ένα σπίτι για να ξεφορτωθείς τα ποντίκια στη σοφίτα δεν είναι σοφή τακτική.
Όμως η σχέση που ίσχυε τότε εξακολουθεί να ισχύει. Πριν την Τετάρτη, ο δείκτης S&P 500 είχε χάσει περίπου 6 τρισ. δολάρια αξίας μέσα σε μία εβδομάδα.
Και τα κρατικά ομόλογα είχαν υποχωρήσει σε τιμή. Είναι δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι αυτές οι κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων διατηρούν τη λάμψη τους.
Οι επενδυτές δεν τα πηγαίνουν καλά με αυτό που οι στρατηγικοί αναλυτές της Carlyle αποκάλεσαν ευγενικά «ακραίες μη γραμμικότητες».
Μία από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούνται συχνά για τις αμερικανικές αγορές είναι το «υπερβολικό προνόμιο» — ένας κομψός τρόπος να περιγράψει κανείς τον οικονομικό εξαιρετισμό της Αμερικής.
Ως η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, με βαθιές κεφαλαιαγορές, σταθερό πληθωρισμό και σχετικά προβλέψιμη πολιτική, το δολάριο είναι διαρκώς σε ζήτηση και το κεφάλαιο για τους Αμερικανούς είναι φθηνό.
Η κατάργηση αυτού του προνομίου δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ο Trump, παρά το χάος, δεν το έχει καταφέρει, αν και πιθανότατα το έχει πλήξει.
Όμως, αν όντως είναι σοβαρός στο να εξαλείψει τα εμπορικά ελλείμματα των ΗΠΑ, τότε το να υπονομεύσει την επενδυτική ελκυστικότητα της χώρας – και έμμεσα να πιέσει το έλλειμμα του τρεχούμενου λογαριασμού – θα μπορούσε να είναι ένας αποτελεσματικός, αν και εξαιρετικά δαπανηρός τρόπος για να το πετύχει.
Η επανάσταση
Ο Trump, λοιπόν, πραγματοποιεί μια πρωτοφανούς κλίμακας οικονομική επανάσταση και σε κάθε επανάσταση υπάρχουν πάντα αναταράξεις....
Η βύθιση των χρηματιστηρίων δεν προβληματίζει, θα υπάρξουν και ανοδικές αντιδράσεις αυτό που μετράει είναι ο χρόνος, η διάρκεια των επαναστατικών αλλαγών.
Η επανάσταση του Trump είναι ένα τρομερά θετικό νέο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, έσπασε αποστήματα…
Με την οικονομική του επανάσταση:
1)Θα αποκαταστήσει την δικαιοσύνη όπως την αντιλαμβάνεται ένα ισχυρό έθνος – κράτος όπως οι ΗΠΑ
2)Θα μειώσει το τρομακτικό χρέος των 36,2 τρισεκ. δολαρίων και τοκοχρεολύσια ετησίως 1,2 τρισεκ.
3)Θα μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές
4)Θα μετατρέψει την οικονομία των ΗΠΑ από οικονομία κατανάλωσης σε οικονομία επαναβιομηχάνισης…
5)Θα κερδίσει 700 δισεκ. ετησίως - σε βάθος χρόνου έως 6 τρισ - από την ανατροπή των εμπορικών ισορροπιών και θα κλείσει το χάσμα του εμπορικού ελλείμματος…
6)Πολλοί λένε ότι οι ΗΠΑ το κάνουν όλο αυτό αυταρχικά αφού το επιβάλλουν, χρησιμοποιούν το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα και υποχρεώνουν τον πλανήτη να αγοράζει όπλα από τις ΗΠΑ…
Μα όλα αυτά περιλαμβάνονται στο εμπορικό ισοζύγιο και παρ΄ όλα αυτά παραμένει ελλειμματικό…
7)Ο Trump δήλωσε ότι όσο κρατήσει αυτή η επανάσταση θα υπάρξει πόνος στις αγορές, τα χρηματιστήρια μέχρι να αποκτήσουν ορατότητα και μέχρι να αξιολογήσουν το κίνδυνο και να τον τιμολογήσουν στις τιμές θα πέσουν αλλά μετά θα ανακάμψουν.
Οι δασμοί θα κάνουν πλουσιότερο τον κόσμο
Πέρα από τα παραπάνω, μακροπρόθεσμα, οι δασμοί θα μειώσουν το κόστος ζωής. Ο δασμός είναι ένας φόρος που επιβάλλεται στις εισαγωγές. Για παράδειγμα, ένας δασμός 25% στον χάλυβα αυξάνει την τιμή του εισαγόμενου χάλυβα από τον Καναδά ή τη Νότια Κορέα, αλλά δεν επηρεάζει τον χάλυβα που παράγεται στις ΗΠΑ.
Άρα, οι δασμοί είναι ένας φόρος που μπορεί να αποφευχθεί. Αν δεν θέλετε να πληρώσετε δασμούς, αγοράστε ντόπια προϊόντα. Τόσο απλά.
Οι δασμοί παρέχουν κίνητρο στους καταναλωτές να αγοράζουν ντόπια προϊόντα, αλλά και στους ξένους παραγωγούς να μειώσουν το κόστος τους.
Αν, για παράδειγμα, χώρες όπως η Κίνα ή το Μεξικό θέλουν πρόσβαση στην αμερικανική αγορά -κάτι που σίγουρα θέλουν- θα πρέπει να βρουν τρόπο να μειώσουν το κόστος τους, ώστε να αντισταθμίσουν τον δασμό.
Οι επικριτές λένε ότι ακόμη κι αν αγοράζετε ντόπια προϊόντα, θα πληρώνετε ακριβότερα επειδή οι εγχώριες εταιρείες δεν θα έχουν ανταγωνισμό και θα αυξήσουν τις τιμές τους.
Αυτό μπορεί να μην ισχύει βραχυπρόθεσμα και είναι σίγουρα ψευδές μακροπρόθεσμα, διότι η παραγωγικότητα είναι αυτή που καθορίζει τις τιμές.
Οι τιμές σήμερα είναι «πειραγμένες» από εξωτερικούς οικονομικούς παράγοντες, όπως η χειραγώγηση συναλλάγματος και αθέμιτες εμπορικές πρακτικές από ξένες χώρες.
Αυτός είναι ο λόγος που αποδοτικά εργοστάσια κλείνουν, ενώ λιγότερο αποδοτικά εργοστάσια σε χώρες όπως η Ιταλία και η Γερμανία συνεχίζουν να λειτουργούν.
Προστατεύοντας την εγχώρια αγορά, η εγχώρια οικονομία θα λειτουργεί πιο αποδοτικά και το κόστος θα μειωθεί καθώς η αγορά θα προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.
Επιπλέον, οι δασμοί φέρνουν την επαναβιομηχάνιση και αυξάνουν την εγχώρια παραγωγή.
Η βιομηχανία είναι μοναδικός κλάδος, επειδή όσο περισσότερα παράγουμε, τόσο χαμηλότερο βαίνει το κόστος ανά μονάδα προϊόντος.
Τέλος, ο μοναδικός τρόπος να μειωθούν οι τιμές μακροπρόθεσμα είναι η αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης.
Και ο καλύτερος καταλύτης για αυτό είναι το υψηλότερο κόστος εργασίας, το οποίο αναγκάζει τις εταιρείες να επενδύουν σε καινοτομία.
Όταν η Αμερική ευημερεί, ολόκληρος ο κόσμος ευημερεί. Οι δασμοί είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να ανακατευθυνθεί η οικονομία από τη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία στην πραγματική παραγωγή.
Οι δασμοί θα επαναφέρουν την οικονομία στην οικοδόμηση του μέλλοντος, αντί να το αγοράζει απ’ έξω.
Τα μέσα ενημέρωσης θρηνούν υποστηρίζοντας ότι οι δασμοί θα αυξήσουν τις τιμές των καταναλωτικών αγαθών.
Ωστόσο, φαίνεται να αγνοούν εντελώς ότι το τρέχον εμπορικό μοντέλο -τα τεράστια, χρόνια εμπορικά ελλείμματα που προκαλούνται από αθέμιτο και ασύμμετρο εμπόριο με τον υπόλοιπο κόσμο- επίσης προκαλεί πληθωρισμό, αλλά διαφορετικού τύπου.
Για παράδειγμα, η Αμερική εισάγει πολύ περισσότερα από όσα εξάγει. Αυτό δημιουργεί εμπορικό έλλειμμα, το οποίο πρέπει να καλυφθεί.
Πώς το κάνουμε; Πουλώντας στοιχεία ενεργητικού και χρέος. Ως αποτέλεσμα, το εμπορικό έλλειμμα συμβάλλει άμεσα στην αύξηση των τιμών, δηλαδή στον πληθωρισμό των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων και του χρέους.
Για παράδειγμα, το 2024, ξένοι αγοραστές αγόρασαν εκτιμώμενα: 42 δισεκατομμύρια δολάρια σε κατοικίες, 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε γεωργική γη, 12 δισεκατομμύρια δολάρια σε εμπορικά ακίνητα.
Αυτό αυξάνει τις τιμές των ακινήτων, αποκλείοντας τους νέους Αμερικανούς από την αγορά και στερώντας τους το μερίδιό τους στο Αμερικανικό Όνειρο.
Οι ξένοι αγοράζουν και επιχειρήσεις
Εκτός από τα ακίνητα, οι ξένοι αγοράζουν και εγχώριες επιχειρήσεις.
Λόγου χάρη, στις ΗΠΑ μέχρι τον Ιούνιο του 2023, ξένοι επενδυτές κατείχαν το 17% του συνόλου των αμερικανικών μετοχών.
Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες: Δίνει άμεση πρόσβαση σε ξένες κυβερνήσεις στις εγχώριες τεχνολογίες, ενισχύει τη μαζική κλοπή εθνικής πνευματικής ιδιοκτησίας, που κοστίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, απειλεί την εθνική ασφάλεια.
Είναι σαν να αγοράζουμε τρόφιμα με πιστωτική κάρτα, αλλά σε εθνικό επίπεδο.
Για παράδειγμα, οι ξένοι κατέχουν περίπου 8,67 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα, δηλαδή το 24% του δημόσιου χρέους.
Επιπλέον, το εταιρικό και ιδιωτικό χρέος της Αμερικής έχει εκτοξευθεί από το 1973, φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το χρέος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο γιατί πρέπει να αποπληρωθούν το κεφάλαιο και οι τόκοι – κάτι που αυξάνει το κόστος αγοράς ξένων προϊόντων με τρόπους που οι περισσότεροι οικονομολόγοι δεν λαμβάνουν υπόψη.
Σκεφτείτε ότι η Αμερική έγινε χώρα-οφειλέτης το 2006 - για πρώτη φορά από τη Μεγάλη Ύφεση.
Ως αποτέλεσμα, σήμερα πληρώνει πάνω από 150 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε ξένους επενδυτές μόνο σε τόκους - για το προνόμιο να αγοράζουμε προϊόντα που θα έπρεπε να κατασκευάζει η ίδια.
Οι ελίτ δεν ενδιαφέρονται για τον πληθωρισμό
Οι ελίτ αντιτίθενται στους δασμούς γιατί θα μπορούσαν να αυξήσουν τις τιμές των καταναλωτικών αγαθών, δηλαδή των προϊόντων που οι απλοί άνθρωποι θέλουν.
Όμως η απουσία δασμών αυξάνει τις τιμές των ακινήτων, δηλαδή των αγαθών που οι άνθρωποι χρειάζονται.
Αυτό δείχνει ότι οι ελίτ δεν νοιάζονται για τον πληθωρισμό. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν την εμπορική πολιτική για να φουσκώσουν τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων που ήδη κατέχουν, όπως ακίνητα και μετοχές, σε βάρος των απλών Αμερικανών.
Συνεπώς οι δασμοί μπορεί να αυξήσουν προσωρινά τον πληθωρισμό των καταναλωτικών αγαθών, αλλά θα εξισορροπηθούν από τη μείωση των τιμών στα περιουσιακά στοιχεία και το χρέος.
Και όχι μόνο αυτό: Η επιστροφή των εργοστασίων θα ρίξει τις τιμές μακροπρόθεσμα και θα δημιουργήσει εύφορο έδαφος για καινοτομία.
Η λογική είναι ξεκάθαρη: Χρειαζόμαστε δασμούς για να επαναφέρουμε τη βιομηχανία και να ανακτήσουμε οικονομική ανεξαρτησία.
www.bankingnews.gr
Την Τετάρτη, όταν ανακάλεσε, οι αγορές εκτοξεύτηκαν ξανά. Αυτή η αναταραχή, όμως, απειλεί να διαβρώσει την ελκυστικότητα των αμερικανικών επενδύσεων.
Κάτι που, παραδόξως, θα μπορούσε να βοηθήσει τον Trump να πετύχει αυτό που θέλει.
Για έναν πρόεδρο απεχθάνεται κάθε εξάρτηση από ξένες χώρες, το περσινό εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ ύψους 918 δισ. δολαρίων για τον ίδιο αποτελεί ξεκάθαρη απειλή.
Για τους οικονομολόγους όμως, είναι επίσης και ένα μαθηματικό φαινόμενο.
Τα χρήματα που φεύγουν από τη χώρα για την αγορά εισαγωγών είναι, σε καθαρούς όρους, το αντίστροφο των χρημάτων που εισρέουν για την απόκτηση χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων.
Στη γλώσσα των οικονομικών, ο τρεχούμενος λογαριασμός και ο κεφαλαιακός λογαριασμός πρέπει να ισορροπούν.
Όταν μεταβάλλεται ο ένας, ακολουθεί και ο άλλος. Αν οι ΗΠΑ πουλήσουν περισσότερα προϊόντα στο εξωτερικό, τότε οι ξένοι θα έχουν περισσότερα δολάρια να επενδύσουν σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού. Τα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου θεωρούνται ασφαλής επιλογή.
Μετοχές εταιρειών όπως η Nvidia, η Apple και η Berkshire Hathaway έχουν αποδειχθεί επίσης κερδοφόρες.
Σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών, οι ξένοι επενδυτές κατέχουν σήμερα 19 τρισ. δολάρια σε μετοχές αμερικανικών εταιρειών – διπλάσιο ποσό σε σχέση με πριν πέντε χρόνια.
Η επιβολή δασμών στα αγαθά στοχεύει άμεσα στο εμπόριο.
Ωστόσο, οτιδήποτε περιορίζει το πλεόνασμα του λογαριασμού κεφαλαίου θα μπορούσε επίσης να μειώσει το έλλειμμα του τρεχούμενου λογαριασμού.
Για παράδειγμα, η μειωμένη εισροή επενδύσεων μπορεί να αποδυναμώσει το δολάριο, καθιστώντας τις εισαγωγές πιο ακριβές.
Σκεφτείτε τα χρόνια μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.
Το 2008 και 2009, οι εισροές επενδύσεων μειώθηκαν κατά περίπου τρία τέταρτα, καθώς οι επενδυτές αγόραζαν ομόλογα αλλά εγκατέλειπαν μετοχές και εταιρικά ομόλογα.
Το εμπορικό έλλειμμα μειώθηκε επίσης – από το 5% του ΑΕΠ στο 2%. Μέχρι το τέλος του 2024, είχε αυξηθεί και πάλι στο 3%.
Μείωση εμπορικού ελλείμματος
Η μείωση του εμπορικού ελλείμματος δεν δικαιολογεί τη δυστυχία και το άγχος εκείνης της εποχής.
Το να βάλεις φωτιά σε ένα σπίτι για να ξεφορτωθείς τα ποντίκια στη σοφίτα δεν είναι σοφή τακτική.
Όμως η σχέση που ίσχυε τότε εξακολουθεί να ισχύει. Πριν την Τετάρτη, ο δείκτης S&P 500 είχε χάσει περίπου 6 τρισ. δολάρια αξίας μέσα σε μία εβδομάδα.
Και τα κρατικά ομόλογα είχαν υποχωρήσει σε τιμή. Είναι δύσκολο να ισχυριστεί κανείς ότι αυτές οι κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων διατηρούν τη λάμψη τους.
Οι επενδυτές δεν τα πηγαίνουν καλά με αυτό που οι στρατηγικοί αναλυτές της Carlyle αποκάλεσαν ευγενικά «ακραίες μη γραμμικότητες».
Μία από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούνται συχνά για τις αμερικανικές αγορές είναι το «υπερβολικό προνόμιο» — ένας κομψός τρόπος να περιγράψει κανείς τον οικονομικό εξαιρετισμό της Αμερικής.
Ως η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, με βαθιές κεφαλαιαγορές, σταθερό πληθωρισμό και σχετικά προβλέψιμη πολιτική, το δολάριο είναι διαρκώς σε ζήτηση και το κεφάλαιο για τους Αμερικανούς είναι φθηνό.
Η κατάργηση αυτού του προνομίου δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Ο Trump, παρά το χάος, δεν το έχει καταφέρει, αν και πιθανότατα το έχει πλήξει.
Όμως, αν όντως είναι σοβαρός στο να εξαλείψει τα εμπορικά ελλείμματα των ΗΠΑ, τότε το να υπονομεύσει την επενδυτική ελκυστικότητα της χώρας – και έμμεσα να πιέσει το έλλειμμα του τρεχούμενου λογαριασμού – θα μπορούσε να είναι ένας αποτελεσματικός, αν και εξαιρετικά δαπανηρός τρόπος για να το πετύχει.
Η επανάσταση
Ο Trump, λοιπόν, πραγματοποιεί μια πρωτοφανούς κλίμακας οικονομική επανάσταση και σε κάθε επανάσταση υπάρχουν πάντα αναταράξεις....
Η βύθιση των χρηματιστηρίων δεν προβληματίζει, θα υπάρξουν και ανοδικές αντιδράσεις αυτό που μετράει είναι ο χρόνος, η διάρκεια των επαναστατικών αλλαγών.
Η επανάσταση του Trump είναι ένα τρομερά θετικό νέο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, έσπασε αποστήματα…
Με την οικονομική του επανάσταση:
1)Θα αποκαταστήσει την δικαιοσύνη όπως την αντιλαμβάνεται ένα ισχυρό έθνος – κράτος όπως οι ΗΠΑ
2)Θα μειώσει το τρομακτικό χρέος των 36,2 τρισεκ. δολαρίων και τοκοχρεολύσια ετησίως 1,2 τρισεκ.
3)Θα μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές
4)Θα μετατρέψει την οικονομία των ΗΠΑ από οικονομία κατανάλωσης σε οικονομία επαναβιομηχάνισης…
5)Θα κερδίσει 700 δισεκ. ετησίως - σε βάθος χρόνου έως 6 τρισ - από την ανατροπή των εμπορικών ισορροπιών και θα κλείσει το χάσμα του εμπορικού ελλείμματος…
6)Πολλοί λένε ότι οι ΗΠΑ το κάνουν όλο αυτό αυταρχικά αφού το επιβάλλουν, χρησιμοποιούν το δολάριο ως αποθεματικό νόμισμα και υποχρεώνουν τον πλανήτη να αγοράζει όπλα από τις ΗΠΑ…
Μα όλα αυτά περιλαμβάνονται στο εμπορικό ισοζύγιο και παρ΄ όλα αυτά παραμένει ελλειμματικό…
7)Ο Trump δήλωσε ότι όσο κρατήσει αυτή η επανάσταση θα υπάρξει πόνος στις αγορές, τα χρηματιστήρια μέχρι να αποκτήσουν ορατότητα και μέχρι να αξιολογήσουν το κίνδυνο και να τον τιμολογήσουν στις τιμές θα πέσουν αλλά μετά θα ανακάμψουν.
Οι δασμοί θα κάνουν πλουσιότερο τον κόσμο
Πέρα από τα παραπάνω, μακροπρόθεσμα, οι δασμοί θα μειώσουν το κόστος ζωής. Ο δασμός είναι ένας φόρος που επιβάλλεται στις εισαγωγές. Για παράδειγμα, ένας δασμός 25% στον χάλυβα αυξάνει την τιμή του εισαγόμενου χάλυβα από τον Καναδά ή τη Νότια Κορέα, αλλά δεν επηρεάζει τον χάλυβα που παράγεται στις ΗΠΑ.
Άρα, οι δασμοί είναι ένας φόρος που μπορεί να αποφευχθεί. Αν δεν θέλετε να πληρώσετε δασμούς, αγοράστε ντόπια προϊόντα. Τόσο απλά.
Οι δασμοί παρέχουν κίνητρο στους καταναλωτές να αγοράζουν ντόπια προϊόντα, αλλά και στους ξένους παραγωγούς να μειώσουν το κόστος τους.
Αν, για παράδειγμα, χώρες όπως η Κίνα ή το Μεξικό θέλουν πρόσβαση στην αμερικανική αγορά -κάτι που σίγουρα θέλουν- θα πρέπει να βρουν τρόπο να μειώσουν το κόστος τους, ώστε να αντισταθμίσουν τον δασμό.
Οι επικριτές λένε ότι ακόμη κι αν αγοράζετε ντόπια προϊόντα, θα πληρώνετε ακριβότερα επειδή οι εγχώριες εταιρείες δεν θα έχουν ανταγωνισμό και θα αυξήσουν τις τιμές τους.
Αυτό μπορεί να μην ισχύει βραχυπρόθεσμα και είναι σίγουρα ψευδές μακροπρόθεσμα, διότι η παραγωγικότητα είναι αυτή που καθορίζει τις τιμές.
Οι τιμές σήμερα είναι «πειραγμένες» από εξωτερικούς οικονομικούς παράγοντες, όπως η χειραγώγηση συναλλάγματος και αθέμιτες εμπορικές πρακτικές από ξένες χώρες.
Αυτός είναι ο λόγος που αποδοτικά εργοστάσια κλείνουν, ενώ λιγότερο αποδοτικά εργοστάσια σε χώρες όπως η Ιταλία και η Γερμανία συνεχίζουν να λειτουργούν.
Προστατεύοντας την εγχώρια αγορά, η εγχώρια οικονομία θα λειτουργεί πιο αποδοτικά και το κόστος θα μειωθεί καθώς η αγορά θα προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα.
Επιπλέον, οι δασμοί φέρνουν την επαναβιομηχάνιση και αυξάνουν την εγχώρια παραγωγή.
Η βιομηχανία είναι μοναδικός κλάδος, επειδή όσο περισσότερα παράγουμε, τόσο χαμηλότερο βαίνει το κόστος ανά μονάδα προϊόντος.
Τέλος, ο μοναδικός τρόπος να μειωθούν οι τιμές μακροπρόθεσμα είναι η αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης.
Και ο καλύτερος καταλύτης για αυτό είναι το υψηλότερο κόστος εργασίας, το οποίο αναγκάζει τις εταιρείες να επενδύουν σε καινοτομία.
Όταν η Αμερική ευημερεί, ολόκληρος ο κόσμος ευημερεί. Οι δασμοί είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο για να ανακατευθυνθεί η οικονομία από τη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία στην πραγματική παραγωγή.
Οι δασμοί θα επαναφέρουν την οικονομία στην οικοδόμηση του μέλλοντος, αντί να το αγοράζει απ’ έξω.
Τα μέσα ενημέρωσης θρηνούν υποστηρίζοντας ότι οι δασμοί θα αυξήσουν τις τιμές των καταναλωτικών αγαθών.
Ωστόσο, φαίνεται να αγνοούν εντελώς ότι το τρέχον εμπορικό μοντέλο -τα τεράστια, χρόνια εμπορικά ελλείμματα που προκαλούνται από αθέμιτο και ασύμμετρο εμπόριο με τον υπόλοιπο κόσμο- επίσης προκαλεί πληθωρισμό, αλλά διαφορετικού τύπου.
Για παράδειγμα, η Αμερική εισάγει πολύ περισσότερα από όσα εξάγει. Αυτό δημιουργεί εμπορικό έλλειμμα, το οποίο πρέπει να καλυφθεί.
Πώς το κάνουμε; Πουλώντας στοιχεία ενεργητικού και χρέος. Ως αποτέλεσμα, το εμπορικό έλλειμμα συμβάλλει άμεσα στην αύξηση των τιμών, δηλαδή στον πληθωρισμό των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων και του χρέους.
Για παράδειγμα, το 2024, ξένοι αγοραστές αγόρασαν εκτιμώμενα: 42 δισεκατομμύρια δολάρια σε κατοικίες, 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε γεωργική γη, 12 δισεκατομμύρια δολάρια σε εμπορικά ακίνητα.
Αυτό αυξάνει τις τιμές των ακινήτων, αποκλείοντας τους νέους Αμερικανούς από την αγορά και στερώντας τους το μερίδιό τους στο Αμερικανικό Όνειρο.
Οι ξένοι αγοράζουν και επιχειρήσεις
Εκτός από τα ακίνητα, οι ξένοι αγοράζουν και εγχώριες επιχειρήσεις.
Λόγου χάρη, στις ΗΠΑ μέχρι τον Ιούνιο του 2023, ξένοι επενδυτές κατείχαν το 17% του συνόλου των αμερικανικών μετοχών.
Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες: Δίνει άμεση πρόσβαση σε ξένες κυβερνήσεις στις εγχώριες τεχνολογίες, ενισχύει τη μαζική κλοπή εθνικής πνευματικής ιδιοκτησίας, που κοστίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, απειλεί την εθνική ασφάλεια.
Είναι σαν να αγοράζουμε τρόφιμα με πιστωτική κάρτα, αλλά σε εθνικό επίπεδο.
Για παράδειγμα, οι ξένοι κατέχουν περίπου 8,67 τρισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα, δηλαδή το 24% του δημόσιου χρέους.
Επιπλέον, το εταιρικό και ιδιωτικό χρέος της Αμερικής έχει εκτοξευθεί από το 1973, φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το χρέος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο γιατί πρέπει να αποπληρωθούν το κεφάλαιο και οι τόκοι – κάτι που αυξάνει το κόστος αγοράς ξένων προϊόντων με τρόπους που οι περισσότεροι οικονομολόγοι δεν λαμβάνουν υπόψη.
Σκεφτείτε ότι η Αμερική έγινε χώρα-οφειλέτης το 2006 - για πρώτη φορά από τη Μεγάλη Ύφεση.
Ως αποτέλεσμα, σήμερα πληρώνει πάνω από 150 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε ξένους επενδυτές μόνο σε τόκους - για το προνόμιο να αγοράζουμε προϊόντα που θα έπρεπε να κατασκευάζει η ίδια.
Οι ελίτ δεν ενδιαφέρονται για τον πληθωρισμό
Οι ελίτ αντιτίθενται στους δασμούς γιατί θα μπορούσαν να αυξήσουν τις τιμές των καταναλωτικών αγαθών, δηλαδή των προϊόντων που οι απλοί άνθρωποι θέλουν.
Όμως η απουσία δασμών αυξάνει τις τιμές των ακινήτων, δηλαδή των αγαθών που οι άνθρωποι χρειάζονται.
Αυτό δείχνει ότι οι ελίτ δεν νοιάζονται για τον πληθωρισμό. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν την εμπορική πολιτική για να φουσκώσουν τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων που ήδη κατέχουν, όπως ακίνητα και μετοχές, σε βάρος των απλών Αμερικανών.
Συνεπώς οι δασμοί μπορεί να αυξήσουν προσωρινά τον πληθωρισμό των καταναλωτικών αγαθών, αλλά θα εξισορροπηθούν από τη μείωση των τιμών στα περιουσιακά στοιχεία και το χρέος.
Και όχι μόνο αυτό: Η επιστροφή των εργοστασίων θα ρίξει τις τιμές μακροπρόθεσμα και θα δημιουργήσει εύφορο έδαφος για καινοτομία.
Η λογική είναι ξεκάθαρη: Χρειαζόμαστε δασμούς για να επαναφέρουμε τη βιομηχανία και να ανακτήσουμε οικονομική ανεξαρτησία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών