Το συγκεκριμένο έργο της Νορβηγίας κόστισε 27 δισεκατομμύρια κορόνες, δηλαδή 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια και πρόκειται να αποτελέσει τον πρώτο κόμβο CCS σε λειτουργία
Στόχος είναι η μείωση της μόλυνσης που βαραίνει την Ευρώπη λόγω των αλόγιστων ρύπων που εκπέμπουν οι βιομηχανίες.
Τμήμα ενός δικτύου που υπολογίζεται έως και 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια, η εγκατάσταση στο νησί Blomoyna της Νορβηγίας πρόκειται να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που θερμαίνει το κλίμα βαθιά κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.
Η τεχνολογία στην οποία βασίζεται η εγκατάσταση, περιλαμβάνει πολύπλοκα συστήματα που απομονώνουν το CO2 από τις εργοστασιακές εκπομπές.
Στη συνέχεια, ο ρύπος συμπιέζεται, ξηραίνεται και ψύχεται σε υγρή κατάσταση, ώστε να μπορεί να φορτωθεί σε πλοίο ή να σταλεί μέσω αγωγού σε τερματικό σταθμό αποθήκευσης.
Το συγκεκριμένο έργο της Νορβηγίας κόστισε 27 δισεκατομμύρια κορόνες, δηλαδή 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια και πρόκειται να αποτελέσει τον πρώτο κόμβο CCS σε λειτουργία.
Ο τερματικός σταθμός υποδοχής στο Blomoyna θα αποθηκεύει το διοξείδιο του άνθρακα σε 12 δεξαμενές - η καθεμία έχει ύψος περίπου όσο ένα 10όροφο κτίριο και όλες μαζί μπορούν να χωρέσουν 8.000 κυβικά μέτρα.
Το υγροποιημένο αέριο θα διοχετεύεται στη συνέχεια μέσω αγωγού σε μια δεξαμενή 2,6 χιλιομέτρων κάτω από τον πυθμένα της Βόρειας Θάλασσας.
Οι πρώτες εγχύσεις διοξειδίου στη θάλασσα θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ήδη από το επόμενο έτος και να ανοίξουν το δρόμο για ένα νέο διεθνές εμπόριο βιομηχανικών ρύπων.
Αυτό ισχύει εφόσον ο ρύπος μπορεί να συλλεχθεί με τάξη στις καμινάδες της εγκατάστασης αυτής, να μεταφερθεί με ασφάλεια κατά μήκος ενός μη δοκιμασμένου δικτύου διαμετακόμισης και να αποθηκευτεί αξιόπιστα σε μεγάλη κλίμακα.
Η στάση της Γερμανίας
Αυτά είναι μεγάλα «αν», αλλά η απελπισία της Γερμανίας να στηρίξει τους κατασκευαστές συμβάλλει στην ενίσχυση της προσπάθειας.
«Η υπεράκτια αποθήκευση ρύπων στη Βόρεια Θάλασσα είναι εγγενώς πιο δαπανηρή από ό,τι η χερσαία», δήλωσε ο Jens Burchardt, συνεργάτης της Boston Consulting Group με έδρα το Βερολίνο.
Αλλά οι ανησυχίες αυτές δεν αποτρέπουν τους υποστηρικτές ενός ευρωπαϊκού δικτύου για τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (ή CCS), συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας.
Η Γερμανία, που είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής της περιοχής - εκπέμπει περισσότερες εκπομπές από ό,τι οι δύο επόμενες χώρες μαζί - βασίζεται τώρα στην τεχνολογία αυτή, καθώς η βιομηχανία της αντιμετωπίζει τώρα προκλήσεις όπως το υψηλό ενεργειακό κόστος και τον κινεζικό ανταγωνισμό.
Αφήνοντας πίσω παλιότερες ενστάσεις, τώρα η κυβέρνηση του Βερολίνου ενισχύει την συγκεκριμένη πρωτοβουλία υπό τον όρο ότι θα χρησιμοποιηθεί μόνο για βιομηχανικούς τομείς όπως το τσιμέντο, τα λιπάσματα και ο χάλυβας και όχι για την καύση περισσότερου πετρελαίου και φυσικού αερίου, σύμφωνα με την Ingrid Nestl, στέλεχος του συγκυβερνώντος κόμματος των Πρασίνων.
Σύμφωνα με πρόταση του εκτελεστικού βραχίονα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να δεσμεύονται 450 εκατομμύρια τόνοι CO2 ετησίως έως το 2050 για την επίτευξη των στόχων μηδενικού ισοζυγίου, συμπεριλαμβανομένων και 100 εκατομμυρίων τόνων από γεννήτριες που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών