Το G17L είναι το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας που δέχτηκε το λίφτινγκ της “5ης γενιάς”, εναρμονιζόμενο πλέον με την υπόλοιπη γκάμα
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η νεόκοπη Glock απολάμβανε την επιτυχία του G17, το οποίο ήδη καταλάμβανε μεγάλο μερίδιο της αστυνομικής αγοράς.
Αυτό ωθούσε και τις πωλήσεις στην πολιτική αγορά για αυτοάμυνα, κυρίως στις ΗΠΑ.
Στην Αυστρία και τις υπόλοιπες χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπου η οπλοφορία ιδιωτών ήταν σχεδόν ανήκουστη, η μόνη διέξοδος για πωλήσεις ήταν στη σκοπευτική αγορά.
Πριν την ανάπτυξη των “δυναμικών” αγωνισμάτων σκοποβολής που ανθούν σήμερα (IPSC, IDPA, 3-GUN κλπ.), το μόνο “παιχνίδι” ήταν ο σταθερός στόχος σε αποστάσεις 25 και 50 μέτρων.
Τα αγωνίσματα κυριαρχούνταν από μακρύκανα περίστροφα ή πιστόλια.
Παρόμοια συνταγή, διαφορετική γεύση
Το 1988 (ταυτόχρονα με το κόμπακτ G19) η Glock παρουσίασε την επιμηκυμένη έκδοση G17L (L: Long) ειδικά για σκοποβολή.
Στόχευαν σε ένα ελκυστικό επίπεδο τιμής, ώστε να επαναλάβουν την επιτυχία που έφερε τη Glock στο προσκήνιο. Χρησιμοποίησαν το σκελετό του στρατιωτικού Glock 17 και όσο το δυνατόν περισσότερα κοινά ανταλλακτικά.
Η κύρια διαφορά εστιάζεται στο μακρύτερο κλείστρο που καλύπτει μια κάνη μήκους 15,5 εκατοστών (6 ίντσες). Λόγω αυτής ο όπλο παράγει μεγαλύτερη ταχύτητα εξόδου με τις ίδιες βολίδες και -κυρίως- καλύτερη ευστοχία. Όχι απαραίτητα επειδή είναι ακριβέστερο μηχανικά, αλλά επειδή η αυξημένη “σκοπευτική γραμμή” επιτρέπει καλύτερη ευθυγράμμιση με το στόχο.
Για να ενισχύσουν την ακρίβεια, εξόπλισαν εκείνο το πρώτο μοντέλο με ένα ρυθμιζόμενο κλισιοσκόπιο (μέχρι τότε τα όπλα της εταιρείας διέθεταν μόνο πλαστικά, σταθερά στόχαστρα).
Για να κρατήσουν το κόστος χαμηλά, το στάνταρ επανατατικό ελατήριο του G17 χρησιμοποιήθηκε σε συνδυασμό με ένα βύσμα στο ακροστόμιο.
Ένα πρόβλημα προέκυψε τότε. Οι χαμηλότερες γομώσεις του φυσιγγίου 9mm Luger (τις οποίες προτιμούσαν οι σκοπευτές) δεν επαρκούσαν πάντα για να κινήσουν το κλείστρο, οδηγώντας σε εμπλοκές.
Οι μηχανικοί της Glock αφαίρεσαν ένα τμήμα από την άνω πλευρά του κλείστρου, σχηματίζοντας ένα παραλληλόγραμμο άνοιγμα κοντά στο στόμιο της κάνης. Αυτό “έκλεψε” βάρος από το κλείστρο, επιτυγχάνοντας την επιθυμητή αξιοπιστία.
Το ανοικτό κλείστρο έδωσε την ευκαιρία για πειραματισμούς. Σε διαφορετικές χρονικές στιγμές οι κάνες των G17L έχουν “προικιστεί” με θυρίδες εκτόνωσης (ports).
Κάποια έχουν τη μορφή τριών κεκλιμένων εγκοπών κοντά στο στόμιο ενώ κάποια νεότερα μοιάζουν με δύο διαμήκη ανοίγματα εκατέρωθεν της νοητής κορυφής. Σκοπός τους είναι η κατεύθυνση των αερίων της
πυροδότησης προς τα επάνω, ως μια μορφή “τζετ” που μετριάζει την αναπήδηση του στομίου της κάνης. Φαίνεται πως δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και έχουν εκλείψει.
Ο σκελετός ήταν εκείνος του αντίστοιχου G17 και δεχόταν τους ίδιους γεμιστήρες 17 φυσιγγίων. Καθώς τα Glock βελτιώνονταν, περνώντας σε αυτό που σήμερα ταξινομούμε ως “γενιές”, το G17L λάμβανε τις αντίστοιχες αναβαθμίσεις.
Παραδόξως, μέχρι την πρόσφατη εμφάνιση του νέου G17L Gen5 (πριν από σχεδόν ενάμισυ χρόνο), το μοντέλο δεν είχε εξελιχθεί πέρα από την “3η γενιά”). Αυτό μάλλον συνέβη διότι ποτέ δεν υπήρχε συνεχής παραγωγή του. Καθώς η ζήτηση είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με τα 8.000.000 Glock που έχουν φτιαχτεί, η εταιρεία κατασκευάζει μόνο λίγες εκατοντάδες G17L σε αραιά διαστήματα. Ίσως συνολικά να μη ξεπερνούν τα 5.000 πιστόλια, γεγονός που τα καθιστά μεταξύ των σπανιότερων στη γκάμα της αυστριακής εταιρείας.
Η τελευταία γενιά: Gen5 MOS
Το G17L είναι το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας που δέχτηκε το λίφτινγκ της “5ης γενιάς”, εναρμονιζόμενο πλέον με την υπόλοιπη γκάμα.
Οι αλλαγές είναι ευδιάκριτες οπτικά.
Εγκαταλείπει τις ανάγλυφες εξοχές για τα δάκτυλα αλλά διατηρεί τα δύο πλάγια “βαθουλώματα” στη λαβή που βοηθούν στην τοποθέτηση του αντίχειρα κόντρα στο σκελετό. Αποκτά αμφιδέξιο μοχλό αγκίστρωσης του κλείστρου και κρατά το μεγεθυμένο κουμπί απελευθέρωσης του γεμιστήρα για ευκολότερη πρόσβαση.
Ο σκελετός διαθέτει και ράγα ανάρτησης φακών, ενώ δέχεται και ενθέματα μεγαλύτερου μεγέθους στη ράχη της λαβής. Όπως και στα παλιότερα μοντέλα, η σκανδάλη έχει χαμηλότερο βάρος έλξης.
Το τυπικό Glock 17 απαιτεί πίεση 2,8 κιλών για να ενεργοποιηθεί ο επικρουστήρας.
Στο εξειδικευμένο G17L “πέφτει” στα 2,4 κιλά ενώ υπάρχουν συλλογές αναθμισης που μειώνουν το βάρος κατά 400 ακόμη γραμμάρια.
Οι ριζικότερες αλλαγές εντοπίζονται στο άνω μισό του όπλου. Το κλείστρο φέρει πλέον δύο σειρές χαράξεων όπλισης -κοντά στο στόμιο και στο ύψος του πίσω σκοπευτικού. Το γωνιώδες του σχήμα έχει αμβλυθεί και έχει χάσει το χαρακτηριστικό άνοιγμα που άφηνε την κάνη ορατή.
Αντί για αυτό, οι σχεδιαστές αφαίρεσαν μέταλλο από δύο άλλα σημεία. Πρώτα από το “ρύγχος” του κλείστρου ακριβώς κάτω από το στόμιο. Το μέρος εκείνο είναι πλέον πλαστικό. Επιπλέον βάρος “χάθηκε” φρεζάροντας στην κορυφή του κλείστρου υποδοχές MOS (Modular Optic System) για την τοποθέτηση στοχάστρων ερυθρής κουκίδας (red dot).
Το επιμηκυμένο κλείστρο στεγάζει μια νέου τύπου κάνη “Marksman”, με διαφορετική κορώνα στο ακροστόμιο και συμβατικές ραβδώσεις στο εσωτερικό.
Η Glock υποστηρίζει πως αυτή η σχεδίαση βελτιώνει την ακρίβεια. Το ίδιο ακριβώς ισχυρίζονταν για τις κάνες με “πολυγωνική ράβδωση” που χρησιμοποιούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Ανεξάρτητες συγκρίσεις δείχνουν πως δεν υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο πλεονέκτημα ακρίβειας μεταξύ των δύο. Ίσως το πραγματικό κέρδος από τη νέα κάνη είναι η δυνατότητα χρήσης μολυβένιων βολίδων χωρίς
κίνδυνο έμφραξης. Η επιλογή επιτρέπει σε σκοπευτές να ιδιογομώσουν φυσίγγια ταιριασμένα στις ανάγκες τους.
www.bankingnews.gr
Αυτό ωθούσε και τις πωλήσεις στην πολιτική αγορά για αυτοάμυνα, κυρίως στις ΗΠΑ.
Στην Αυστρία και τις υπόλοιπες χώρες της κεντρικής Ευρώπης όπου η οπλοφορία ιδιωτών ήταν σχεδόν ανήκουστη, η μόνη διέξοδος για πωλήσεις ήταν στη σκοπευτική αγορά.
Πριν την ανάπτυξη των “δυναμικών” αγωνισμάτων σκοποβολής που ανθούν σήμερα (IPSC, IDPA, 3-GUN κλπ.), το μόνο “παιχνίδι” ήταν ο σταθερός στόχος σε αποστάσεις 25 και 50 μέτρων.
Τα αγωνίσματα κυριαρχούνταν από μακρύκανα περίστροφα ή πιστόλια.
Παρόμοια συνταγή, διαφορετική γεύση
Το 1988 (ταυτόχρονα με το κόμπακτ G19) η Glock παρουσίασε την επιμηκυμένη έκδοση G17L (L: Long) ειδικά για σκοποβολή.
Στόχευαν σε ένα ελκυστικό επίπεδο τιμής, ώστε να επαναλάβουν την επιτυχία που έφερε τη Glock στο προσκήνιο. Χρησιμοποίησαν το σκελετό του στρατιωτικού Glock 17 και όσο το δυνατόν περισσότερα κοινά ανταλλακτικά.
Η κύρια διαφορά εστιάζεται στο μακρύτερο κλείστρο που καλύπτει μια κάνη μήκους 15,5 εκατοστών (6 ίντσες). Λόγω αυτής ο όπλο παράγει μεγαλύτερη ταχύτητα εξόδου με τις ίδιες βολίδες και -κυρίως- καλύτερη ευστοχία. Όχι απαραίτητα επειδή είναι ακριβέστερο μηχανικά, αλλά επειδή η αυξημένη “σκοπευτική γραμμή” επιτρέπει καλύτερη ευθυγράμμιση με το στόχο.
Για να ενισχύσουν την ακρίβεια, εξόπλισαν εκείνο το πρώτο μοντέλο με ένα ρυθμιζόμενο κλισιοσκόπιο (μέχρι τότε τα όπλα της εταιρείας διέθεταν μόνο πλαστικά, σταθερά στόχαστρα).
Για να κρατήσουν το κόστος χαμηλά, το στάνταρ επανατατικό ελατήριο του G17 χρησιμοποιήθηκε σε συνδυασμό με ένα βύσμα στο ακροστόμιο.
Ένα πρόβλημα προέκυψε τότε. Οι χαμηλότερες γομώσεις του φυσιγγίου 9mm Luger (τις οποίες προτιμούσαν οι σκοπευτές) δεν επαρκούσαν πάντα για να κινήσουν το κλείστρο, οδηγώντας σε εμπλοκές.
Οι μηχανικοί της Glock αφαίρεσαν ένα τμήμα από την άνω πλευρά του κλείστρου, σχηματίζοντας ένα παραλληλόγραμμο άνοιγμα κοντά στο στόμιο της κάνης. Αυτό “έκλεψε” βάρος από το κλείστρο, επιτυγχάνοντας την επιθυμητή αξιοπιστία.
Το ανοικτό κλείστρο έδωσε την ευκαιρία για πειραματισμούς. Σε διαφορετικές χρονικές στιγμές οι κάνες των G17L έχουν “προικιστεί” με θυρίδες εκτόνωσης (ports).
Κάποια έχουν τη μορφή τριών κεκλιμένων εγκοπών κοντά στο στόμιο ενώ κάποια νεότερα μοιάζουν με δύο διαμήκη ανοίγματα εκατέρωθεν της νοητής κορυφής. Σκοπός τους είναι η κατεύθυνση των αερίων της
πυροδότησης προς τα επάνω, ως μια μορφή “τζετ” που μετριάζει την αναπήδηση του στομίου της κάνης. Φαίνεται πως δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και έχουν εκλείψει.
Ο σκελετός ήταν εκείνος του αντίστοιχου G17 και δεχόταν τους ίδιους γεμιστήρες 17 φυσιγγίων. Καθώς τα Glock βελτιώνονταν, περνώντας σε αυτό που σήμερα ταξινομούμε ως “γενιές”, το G17L λάμβανε τις αντίστοιχες αναβαθμίσεις.
Παραδόξως, μέχρι την πρόσφατη εμφάνιση του νέου G17L Gen5 (πριν από σχεδόν ενάμισυ χρόνο), το μοντέλο δεν είχε εξελιχθεί πέρα από την “3η γενιά”). Αυτό μάλλον συνέβη διότι ποτέ δεν υπήρχε συνεχής παραγωγή του. Καθώς η ζήτηση είναι πολύ χαμηλή σε σχέση με τα 8.000.000 Glock που έχουν φτιαχτεί, η εταιρεία κατασκευάζει μόνο λίγες εκατοντάδες G17L σε αραιά διαστήματα. Ίσως συνολικά να μη ξεπερνούν τα 5.000 πιστόλια, γεγονός που τα καθιστά μεταξύ των σπανιότερων στη γκάμα της αυστριακής εταιρείας.
Η τελευταία γενιά: Gen5 MOS
Το G17L είναι το τελευταίο μοντέλο της εταιρείας που δέχτηκε το λίφτινγκ της “5ης γενιάς”, εναρμονιζόμενο πλέον με την υπόλοιπη γκάμα.
Οι αλλαγές είναι ευδιάκριτες οπτικά.
Εγκαταλείπει τις ανάγλυφες εξοχές για τα δάκτυλα αλλά διατηρεί τα δύο πλάγια “βαθουλώματα” στη λαβή που βοηθούν στην τοποθέτηση του αντίχειρα κόντρα στο σκελετό. Αποκτά αμφιδέξιο μοχλό αγκίστρωσης του κλείστρου και κρατά το μεγεθυμένο κουμπί απελευθέρωσης του γεμιστήρα για ευκολότερη πρόσβαση.
Ο σκελετός διαθέτει και ράγα ανάρτησης φακών, ενώ δέχεται και ενθέματα μεγαλύτερου μεγέθους στη ράχη της λαβής. Όπως και στα παλιότερα μοντέλα, η σκανδάλη έχει χαμηλότερο βάρος έλξης.
Το τυπικό Glock 17 απαιτεί πίεση 2,8 κιλών για να ενεργοποιηθεί ο επικρουστήρας.
Στο εξειδικευμένο G17L “πέφτει” στα 2,4 κιλά ενώ υπάρχουν συλλογές αναθμισης που μειώνουν το βάρος κατά 400 ακόμη γραμμάρια.
Οι ριζικότερες αλλαγές εντοπίζονται στο άνω μισό του όπλου. Το κλείστρο φέρει πλέον δύο σειρές χαράξεων όπλισης -κοντά στο στόμιο και στο ύψος του πίσω σκοπευτικού. Το γωνιώδες του σχήμα έχει αμβλυθεί και έχει χάσει το χαρακτηριστικό άνοιγμα που άφηνε την κάνη ορατή.
Αντί για αυτό, οι σχεδιαστές αφαίρεσαν μέταλλο από δύο άλλα σημεία. Πρώτα από το “ρύγχος” του κλείστρου ακριβώς κάτω από το στόμιο. Το μέρος εκείνο είναι πλέον πλαστικό. Επιπλέον βάρος “χάθηκε” φρεζάροντας στην κορυφή του κλείστρου υποδοχές MOS (Modular Optic System) για την τοποθέτηση στοχάστρων ερυθρής κουκίδας (red dot).
Το επιμηκυμένο κλείστρο στεγάζει μια νέου τύπου κάνη “Marksman”, με διαφορετική κορώνα στο ακροστόμιο και συμβατικές ραβδώσεις στο εσωτερικό.
Η Glock υποστηρίζει πως αυτή η σχεδίαση βελτιώνει την ακρίβεια. Το ίδιο ακριβώς ισχυρίζονταν για τις κάνες με “πολυγωνική ράβδωση” που χρησιμοποιούσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Ανεξάρτητες συγκρίσεις δείχνουν πως δεν υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο πλεονέκτημα ακρίβειας μεταξύ των δύο. Ίσως το πραγματικό κέρδος από τη νέα κάνη είναι η δυνατότητα χρήσης μολυβένιων βολίδων χωρίς
κίνδυνο έμφραξης. Η επιλογή επιτρέπει σε σκοπευτές να ιδιογομώσουν φυσίγγια ταιριασμένα στις ανάγκες τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών