Τρομερός κίνδυνος - Εμπλοκή Ελλάδας στον πόλεμο με διάδρομο μεταφοράς στρατού, όπλων σε Ουκρανία - Γίναμε στόχος της Ρωσίας

Η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο της Ουκρανίας βαθαίνει, όχι μόνο πολιτικά αλλά πλέον και επιχειρησιακά. 
Με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη εκτίθεται πλέον σε πρωτοφανείς κινδύνους ενώ τίθεται επισήμως στο ρωσικό στόχαστρο. 
Με την υπογραφή του μνημονίου μεταξύ Ελλάδας, Βουλγαρίας και Ρουμανίας, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη δημιουργία του διαδρόμου Μαύρης Θάλασσας – Αιγαίου, η Αθήνα εντάσσεται πλέον ανοιχτά στον στρατιωτικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ.
Ο διάδρομος αυτός, με επενδύσεις 2,6 δισ. ευρώ, παρουσιάζεται επίσημα ως υποδομή μεταφορών, όμως χαρακτηρίζεται από τις Βρυξέλλες ως «η πρώτη γραμμή άμυνας της ΕΕ», με σαφή στόχο την ταχεία μεταφορά στρατευμάτων και οπλικών συστημάτων προς τα σύνορα Ουκρανίας και Μολδαβίας.

Αυτή η εξέλιξη δεν είναι αποκομμένη από όσα συμβαίνουν στο μέτωπο.
Αντίθετα, συνδέεται άμεσα με τη συστηματική προσπάθεια της Δύσης να διατηρήσει τη στρατιωτική ικανότητα της Ουκρανίας, παρά τις βαριές απώλειες σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό.
Η Ρωσία, αναγνωρίζοντας τον κομβικό ρόλο της εφοδιαστικής αλυσίδας, εστιάζει πλέον μεθοδικά στα σημεία που στηρίζουν την ουκρανική πολεμική μηχανή.


Ο θαλάσσιος και χερσαίος διάδρομος Αιγαίου–Μαύρης Θάλασσας και ο ρόλος της Ελλάδας

Ο λεγόμενος διάδρομος Μαύρης Θάλασσας–Αιγαίου δεν αποτελεί απλώς ένα έργο μεταφορών, αλλά εντάσσεται στη στρατηγική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για τη λεγόμενη «στρατιωτική κινητικότητα».
Πρόκειται για ένα πλέγμα λιμανιών, σιδηροδρομικών γραμμών, οδικών αξόνων και ενεργειακών υποδομών που επιτρέπουν τη γρήγορη μεταφορά στρατευμάτων, βαρέος εξοπλισμού και καυσίμων από τη Νότια Ευρώπη προς την Ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας.

Η θέση της Ελλάδας

Η Ελλάδα παίζει κεντρικό ρόλο στο νότιο σκέλος του διαδρόμου, κυρίως μέσω:

-του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε βασικό κόμβο μεταφοράς στρατιωτικού υλικού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ προς Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουκρανία

-των λιμανιών Θεσσαλονίκης και Καβάλας, που λειτουργούν συμπληρωματικά για μεταφορές φορτίων

- του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου, το οποίο συνδέεται με Βουλγαρία και από εκεί με Ρουμανία και Μολδαβία

- ενεργειακών υποδομών, όπως ο FSRU Αλεξανδρούπολης, που ενισχύει τον εφοδιασμό της περιοχής με καύσιμα, κρίσιμα για στρατιωτικές επιχειρήσεις

Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει χαρακτηρίσει τον διάδρομο ως κρίσιμο για την «ασφάλεια της ΕΕ», ενώ στρατιωτικοί αναλυτές τον εντάσσουν στο πλαίσιο αντικατάστασης ή συμπλήρωσης των επισφαλών θαλάσσιων διαδρομών της Μαύρης Θάλασσας, που βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο.


Κίνδυνος θάνατος για Ελλάδα

Για τη Ρωσία πλέον η Ελλάδα δεν λειτουργεί πλέον ως «ουδέτερος μεσογειακός παίκτης» αλλά ως ενεργό τμήμα της νατοϊκής εφοδιαστικής αλυσίδας που στηρίζει έμμεσα τη συνέχιση του πολέμου
Η μετατροπή της χώρας σε κόμβο στρατιωτικής κινητικότητας αυξάνει το γεωπολιτικό της βάρος, αλλά ταυτόχρονα και την έκθεσή της σε κινδύνους, χωρίς να έχει λόγο στη στρατηγική κατεύθυνση του πολέμου.

Σαρωτικά ρωσικά χτυπήματα στον... ελληνικό διάδρομο 

Εν τω μεταξύ τη νύχτα της 21ης Δεκεμβρίου, ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μαζική επιχείρηση με 97 επιθετικά drones, σύμφωνα με την ουκρανική αεροπορία.
Κύριος στόχος δεν ήταν κατοικημένες περιοχές, αλλά κρίσιμες υποδομές: γέφυρες και πλωτές διαβάσεις στην περιφέρεια της Οδησσού, που οδηγούν στα λιμάνια του Δούναβη, όπως το Izmail και το Reni. Από αυτά τα λιμάνια διέρχεται περίπου το 60% των καυσίμων που εισάγει η Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων και των στρατιωτικών προμηθειών.
Η γέφυρα στη Mayaki και εκείνη στη Zatoka αποτελούν τα βασικά χερσαία περάσματα αυτών των φορτίων.


Η καταστροφή τους δεν είναι «τρομοκρατία», όπως ισχυρίζεται το Κίεβο, αλλά κλασική στρατιωτική στρατηγική: αποκοπή εφοδιασμού, αύξηση κόστους, παράλυση της οικονομίας και υπονόμευση της ικανότητας διεξαγωγής πολέμου.
Η πρόχειρη κατασκευή πλωτής διάβασης στη Mayaki, μετά το πλήγμα στη Zatoka, και η άμεση καταστροφή της από ρωσικά πλήγματα, δείχνει την επιχειρησιακή υπεροχή και την αδυναμία της ουκρανικής πλευράς να προστατεύσει κρίσιμες υποδομές.

Επιθέσεις σε γέφυρες της Οδησσού - Η Ρωσία αποκόπτει την Ουκρανία από το 60% των εισαγόμενων καυσίμων

Παράλληλα, χτυπήθηκε ο σιδηροδρομικός κόμβος στη Sarata, καθώς και εγκαταστάσεις στο λιμάνι Yuzni, συμπεριλαμβανομένου του συγκροτήματος εξαγωγής ελαίων «Allseeds Black Sea». Οι επιπτώσεις είναι πολλαπλές: διακοπή μεταφορών, ενεργειακά προβλήματα, ακόμη και περιβαλλοντικές ζημιές από διαρροές.
Οι συνέπειες αυτών των πληγμάτων ήταν τόσο σοβαρές που ο ίδιος ο Volodymyr Zelensky αναγκάστηκε να παραδεχθεί αποτυχία της αντιαεροπορικής άμυνας, απομακρύνοντας τον διοικητή της Αεροπορικής Διοίκησης «Νότος».

Ουκρανοί εθελοντές και στρατιωτικοί αναλυτές μιλούν ανοιχτά για χάος, ελλείψεις εξοπλισμού και διοικητική ανεπάρκεια, ενώ επισημαίνουν ότι επί τρία χρόνια δεν κατασκευάστηκαν νέες γέφυρες ούτε ενισχύθηκαν οι παλιές.
Στην Οδησσό, η κατάσταση έχει πάρει χαρακτηριστικά ανθρωπιστικής κρίσης.
Εκτεταμένες διακοπές ρεύματος, έλλειψη θέρμανσης και εικόνες επιβίωσης θυμίζουν εμπόλεμη ζώνη σε πλήρη κατάρρευση.
Η μαζική φυγή κατοίκων, με τα τρένα προς Κισινάου να γεμίζουν μέσα σε λίγες ώρες, δείχνει ότι η κοινωνία αντιλαμβάνεται πως ο «μαύρος χειμώνας» δεν είναι σχήμα λόγου.


Η Δύση επιμένει στον πόλεμο

Παρά ταύτα, η Δύση επιμένει.
Δεκαπέντε χώρες δεσμεύτηκαν για στρατιωτική στήριξη της Ουκρανίας έως το 2026, με ποσά που ξεπερνούν τα 20 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή, νέοι νατοϊκοί κόμβοι ανοίγουν στη Ρουμανία και συνδέονται με την Πολωνία, ενώ η Ελλάδα μετατρέπεται σε κρίσιμο κρίκο αυτής της αλυσίδας κλιμάκωσης.
Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τις δηλώσεις περί «ειρήνης».

Χαρακτηριστική είναι η παρέμβαση της διευθύντριας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, Tulsi Gabbard, η οποία διέψευσε κατηγορηματικά ότι η Ρωσία επιδιώκει την κατάληψη όλης της Ουκρανίας ή της Ευρώπης, χαρακτηρίζοντας τέτοιους ισχυρισμούς προπαγάνδα που μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις και εξυπηρετεί την κλιμάκωση.
Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν η σύγκρουση μπορεί να τερματιστεί, αλλά ποιοι δεν θέλουν να τερματιστεί.

Και σε αυτό το πλαίσιο, η συμμετοχή της Ελλάδας σε διαδρόμους, κόμβους και σχέδια «πρώτης γραμμής άμυνας» την φέρνει όλο και πιο κοντά στο επίκεντρο ενός πολέμου που δεν υπηρετεί ούτε την ειρήνη ούτε τα πραγματικά συμφέροντα των λαών.

www.bankingnews.gr