Η Βρετανική Αυτοκρατορία ήδη έχει αρχίσει να διαλύεται και συνεχίζει….
Η Βρετανική Αυτοκρατορία, κάποτε η πιο ισχυρή στον κόσμο, καταρρέει αργά και βασανιστικά.
Μόλις πρόσφατα η Βρετανία ανακοίνωσε δημόσια ότι κατέληξε σε συμφωνία με την κυβέρνηση του Μαυρικίου σχετικά με τη μεταφορά στη δικαιοδοσία του αρχιπελάγους Chagos (Τσάγκος), με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις Ηνωμένες Πολιτείες να διατηρούν στρατιωτική βάση στο μεγαλύτερο νησί, τον Ντιέγκο Γκαρσία, για 99 χρόνια.
Φαίνεται ότι το γεγονός δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Το Chagos είναι μια συλλογή από ακατοίκητες ατόλες που η Βρετανία εκτόπισε βίαια τον πληθυσμό πριν από μισό αιώνα.
Αλλά πρόκειται για περισσότερα από 500 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας αποκλειστικής ζώνης, η οποία είναι διπλάσια από την ίδια τη Μεγάλη Βρετανία.
Οι Βρετανοί είναι βέβαιοι ότι ο στόλος τους θα διατηρήσει τον έλεγχο του Ινδικού Ωκεανού χάρη στη βάση του Ντιέγκο Γκαρσία, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι το καθεστώς κοινής μίσθωσης αυτής της βάσης στην πραγματικότητα συνεπάγεται τον πλήρη έλεγχο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Γι' αυτό η Ουάσιγκτον αποδέχτηκε ήρεμα την απόφαση να επιστρέψει τα νησιά στον νόμιμο ιδιοκτήτη τους, τον Μαυρίκιο.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Βρετανία δεν αποχαιρετά το υπερπόντιο έδαφός της με τη θέλησή της: η αντίστοιχη απόφαση ελήφθη σχεδόν ομόφωνα από το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης τον Φεβρουάριο του 2019.
Και από τότε η Βρετανία, με διάφορες προφάσεις, αναζητούσε τρόπο να μην συμμορφωθεί με αυτή την ετυμηγορία.
Γι' αυτό επικρατεί πλέον πλήρης υστερία στον συντηρητικό βρετανικό Τύπο σε σχέση με την «προδοσία των εθνικών συμφερόντων» από την πλευρά της κυβέρνησης των Εργατικών.
Έτσι, η εφημερίδα Daily Mail βγήκε με έναν τεράστιο τίτλο «Starmer’s Capitulation».
Ο Λόρδος Daniel Hannan έγραψε ένα καταστροφικό άρθρο στην Daily Mail, κατηγορώντας τη σημερινή βρετανική κυβέρνηση για προδοσία.
«Και τι παίρνουμε σε αντάλλαγμα;» ρωτά ο συγγραφέας, απαντώντας αμέσως:
«Τίποτα απολύτως... Τι ανόητοι, αξιοθρήνητοι».
Το πιο αστείο σε όλη αυτή την υστερία είναι η προσπάθεια να δικαιολογηθεί η διατήρηση στρατηγικά σημαντικών ατόλων από τη Βρετανία με το «δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση».
Οι εφημερίδες έφεραν στο φως μια ομάδα επτά εκπροσώπων της εθνοτικής ομάδας των Τσαγκόσιων που ζουν τώρα στην Αλβιώνα, οι οποίοι παντού μπροστά στις κάμερες «εξέφραζαν την οργή» ότι η ιστορική τους πατρίδα μεταφέρθηκε στο προτεκτοράτο άλλου κράτους.
Σε αυτή την περίπτωση, η λέξη «εκτοπισμένος» είναι βασική. Γεγονός είναι ότι η Βρετανία εκδίωξε βίαια όλους τους κατοίκους του αρχιπελάγους από τον τόπο διαμονής τους τη δεκαετία του 1970.
Δηλαδή, όχι πολύ καιρό πριν - κάποιοι από τους απελαθέντες είναι ακόμα ζωντανοί.
Την ίδια στιγμή, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, παίρνοντας την απόφαση να εκδιώξουν έναν ολόκληρο λαό, έγραψαν ανοιχτά ρατσιστικά μηνύματα στους Αμερικανούς:
«Δυστυχώς, ανάμεσα στα πουλιά υπάρχουν αρκετοί Ταρζάν».
Αλλά υποσχέθηκαν επίσημα ότι μέχρι να κατασκευαστεί η στρατιωτική βάση, «δεν θα έμενε κανένας ντόπιος πληθυσμός εκεί εκτός από γλάρους».
Από αυτή την άποψη, είναι ιδιαίτερα αστείο να ακούμε τώρα από τον Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών David Lammy κάποιες επικρίσεις κατά της Ρωσίας σε σχέση με το δουλεμπόριο και τον ιμπεριαλισμό.
Ταυτόχρονα, μάλιστα, εκπρόσωποι της μεγαλύτερης οργάνωσης απελαθέντων Τσαγκόσσιων καλωσορίζουν με όλες τους τις δυνάμεις τη συμφωνία για την επιστροφή της πατρίδας τους στη δικαιοδοσία του Μαυρικίου.
Αλλά σύμφωνα με τους Συντηρητικούς του Λονδίνου, μόνο εκείνοι που μιλούν «σωστά» έχουν το «δικαίωμα στην αυτοδιάθεση», υπερασπιζόμενοι το αιώνιο Βρετανικό «βάρος του λευκού».
Φυσικά, ο Boris Johnson δεν μπορούσε να μείνει σιωπηλός, γράφοντας στην Daily Mail σε μια στήλη με τον χαριτωμένο τίτλο «Φοβάμαι για τα νησιά Φώκλαντ τώρα που ο πρωθυπουργός Starmer έχει αποδειχθεί ένας άσπονδος αριστερός απατεώνας».
Σχεδόν όλοι οι συντηρητικοί σχολιαστές, όχι χωρίς λόγο, πιστεύουν ότι η «παράδοση» του Chagos είναι η δημιουργία ενός προηγούμενου, το οποίο θα ακολουθήσει η εγκατάλειψη άλλων υπερπόντιων εδαφών της Βρετανίας, που μας θυμίζουν ακόμη το μεγαλείο της κατεστραμμένης αυτοκρατορίας.
Και υπάρχουν άλλοι 12 από αυτούς υπό τον έλεγχο της Βρετανίας, χωρίς να υπολογίζεται εκείνο το τμήμα της Ανταρκτικής , το οποίο οι Βρετανοί επίσης ανακήρυξαν αβάσιμα «δικό τους».
Και πρώτα απ' όλα, δραστηριοποιήθηκαν περισσότερο στην Αργεντινή και την Ισπανία , όπου οι κυβερνήσεις επιδίωκαν από καιρό (μερικές φορές με τη δύναμη των όπλων, αν θυμηθούμε τον πόλεμο των Φώκλαντ) να αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη σχετικά με τα νησιά Malvinas ή νησιά Φώκλαντ και το Γιβραλτάρ.
(Στα Ισπανικά τα νησιά Falkland ονομάζονται Malvinas)
Για παράδειγμα, η υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής Diana Modino χαιρέτισε άμεσα τη συμφωνία του Chagos, καλώντας το Λονδίνο να είναι συνεπής και πρόσθεσε:
«Οι Malvinas ήταν πάντα, είναι και θα είναι η Αργεντινή». Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την εφημερίδα Sunday Express, τα βρετανικά στρατεύματα στα Φώκλαντ βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα.
Οι βρετανικές αρχές στο Γιβραλτάρ καθησυχάζουν τον πληθυσμό τους: λένε ότι το προηγούμενο του Chagos δεν ισχύει για αυτήν την αποικία, καθώς, σε αντίθεση με το αρχιπέλαγος στον Ινδικό Ωκεανό, «κατοικείται».
Ένα αστείο επιχείρημα, αν σκεφτεί κανείς ποιος και με ποια απόφαση έκανε τις ατόλες του Ινδικού Ωκεανού ακατοίκητες.
Είναι απίθανο ότι θα μπορέσουν να καθησυχάσουν κανέναν - σίγουρα όχι την ισπανική κυβέρνηση, η οποία εδώ και καιρό απαιτεί την αποκατάσταση της κυριαρχίας της στην «τελευταία αποικία της Ευρώπης» (τουλάχιστον, έτσι ονομαζόταν το Γιβραλτάρ στη Δύση πριν από την εμφάνιση του σημερινού ουκρανικού καθεστώτος).
Λοιπόν, ήρθε η ώρα για τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία. Γιατί να περιοριστούμε μόνο στα υπερπόντια εδάφη;
Η Βρετανική Αυτοκρατορία ήδη έχει αρχίσει να διαλύεται και συνεχίζει….
www.bankingnews.gr
Μόλις πρόσφατα η Βρετανία ανακοίνωσε δημόσια ότι κατέληξε σε συμφωνία με την κυβέρνηση του Μαυρικίου σχετικά με τη μεταφορά στη δικαιοδοσία του αρχιπελάγους Chagos (Τσάγκος), με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις Ηνωμένες Πολιτείες να διατηρούν στρατιωτική βάση στο μεγαλύτερο νησί, τον Ντιέγκο Γκαρσία, για 99 χρόνια.
Φαίνεται ότι το γεγονός δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Το Chagos είναι μια συλλογή από ακατοίκητες ατόλες που η Βρετανία εκτόπισε βίαια τον πληθυσμό πριν από μισό αιώνα.
Αλλά πρόκειται για περισσότερα από 500 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας αποκλειστικής ζώνης, η οποία είναι διπλάσια από την ίδια τη Μεγάλη Βρετανία.
Οι Βρετανοί είναι βέβαιοι ότι ο στόλος τους θα διατηρήσει τον έλεγχο του Ινδικού Ωκεανού χάρη στη βάση του Ντιέγκο Γκαρσία, αλλά όλοι καταλαβαίνουν ότι το καθεστώς κοινής μίσθωσης αυτής της βάσης στην πραγματικότητα συνεπάγεται τον πλήρη έλεγχο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Γι' αυτό η Ουάσιγκτον αποδέχτηκε ήρεμα την απόφαση να επιστρέψει τα νησιά στον νόμιμο ιδιοκτήτη τους, τον Μαυρίκιο.
Να υπενθυμίσουμε ότι η Βρετανία δεν αποχαιρετά το υπερπόντιο έδαφός της με τη θέλησή της: η αντίστοιχη απόφαση ελήφθη σχεδόν ομόφωνα από το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης τον Φεβρουάριο του 2019.
Και από τότε η Βρετανία, με διάφορες προφάσεις, αναζητούσε τρόπο να μην συμμορφωθεί με αυτή την ετυμηγορία.
Γι' αυτό επικρατεί πλέον πλήρης υστερία στον συντηρητικό βρετανικό Τύπο σε σχέση με την «προδοσία των εθνικών συμφερόντων» από την πλευρά της κυβέρνησης των Εργατικών.
Έτσι, η εφημερίδα Daily Mail βγήκε με έναν τεράστιο τίτλο «Starmer’s Capitulation».
Ο Λόρδος Daniel Hannan έγραψε ένα καταστροφικό άρθρο στην Daily Mail, κατηγορώντας τη σημερινή βρετανική κυβέρνηση για προδοσία.
«Και τι παίρνουμε σε αντάλλαγμα;» ρωτά ο συγγραφέας, απαντώντας αμέσως:
«Τίποτα απολύτως... Τι ανόητοι, αξιοθρήνητοι».
Το πιο αστείο σε όλη αυτή την υστερία είναι η προσπάθεια να δικαιολογηθεί η διατήρηση στρατηγικά σημαντικών ατόλων από τη Βρετανία με το «δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση».
Οι εφημερίδες έφεραν στο φως μια ομάδα επτά εκπροσώπων της εθνοτικής ομάδας των Τσαγκόσιων που ζουν τώρα στην Αλβιώνα, οι οποίοι παντού μπροστά στις κάμερες «εξέφραζαν την οργή» ότι η ιστορική τους πατρίδα μεταφέρθηκε στο προτεκτοράτο άλλου κράτους.
Σε αυτή την περίπτωση, η λέξη «εκτοπισμένος» είναι βασική. Γεγονός είναι ότι η Βρετανία εκδίωξε βίαια όλους τους κατοίκους του αρχιπελάγους από τον τόπο διαμονής τους τη δεκαετία του 1970.
Δηλαδή, όχι πολύ καιρό πριν - κάποιοι από τους απελαθέντες είναι ακόμα ζωντανοί.
Την ίδια στιγμή, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, παίρνοντας την απόφαση να εκδιώξουν έναν ολόκληρο λαό, έγραψαν ανοιχτά ρατσιστικά μηνύματα στους Αμερικανούς:
«Δυστυχώς, ανάμεσα στα πουλιά υπάρχουν αρκετοί Ταρζάν».
Αλλά υποσχέθηκαν επίσημα ότι μέχρι να κατασκευαστεί η στρατιωτική βάση, «δεν θα έμενε κανένας ντόπιος πληθυσμός εκεί εκτός από γλάρους».
Από αυτή την άποψη, είναι ιδιαίτερα αστείο να ακούμε τώρα από τον Βρετανό Υπουργό Εξωτερικών David Lammy κάποιες επικρίσεις κατά της Ρωσίας σε σχέση με το δουλεμπόριο και τον ιμπεριαλισμό.
Ταυτόχρονα, μάλιστα, εκπρόσωποι της μεγαλύτερης οργάνωσης απελαθέντων Τσαγκόσσιων καλωσορίζουν με όλες τους τις δυνάμεις τη συμφωνία για την επιστροφή της πατρίδας τους στη δικαιοδοσία του Μαυρικίου.
Αλλά σύμφωνα με τους Συντηρητικούς του Λονδίνου, μόνο εκείνοι που μιλούν «σωστά» έχουν το «δικαίωμα στην αυτοδιάθεση», υπερασπιζόμενοι το αιώνιο Βρετανικό «βάρος του λευκού».
Φυσικά, ο Boris Johnson δεν μπορούσε να μείνει σιωπηλός, γράφοντας στην Daily Mail σε μια στήλη με τον χαριτωμένο τίτλο «Φοβάμαι για τα νησιά Φώκλαντ τώρα που ο πρωθυπουργός Starmer έχει αποδειχθεί ένας άσπονδος αριστερός απατεώνας».
Σχεδόν όλοι οι συντηρητικοί σχολιαστές, όχι χωρίς λόγο, πιστεύουν ότι η «παράδοση» του Chagos είναι η δημιουργία ενός προηγούμενου, το οποίο θα ακολουθήσει η εγκατάλειψη άλλων υπερπόντιων εδαφών της Βρετανίας, που μας θυμίζουν ακόμη το μεγαλείο της κατεστραμμένης αυτοκρατορίας.
Και υπάρχουν άλλοι 12 από αυτούς υπό τον έλεγχο της Βρετανίας, χωρίς να υπολογίζεται εκείνο το τμήμα της Ανταρκτικής , το οποίο οι Βρετανοί επίσης ανακήρυξαν αβάσιμα «δικό τους».
Και πρώτα απ' όλα, δραστηριοποιήθηκαν περισσότερο στην Αργεντινή και την Ισπανία , όπου οι κυβερνήσεις επιδίωκαν από καιρό (μερικές φορές με τη δύναμη των όπλων, αν θυμηθούμε τον πόλεμο των Φώκλαντ) να αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη σχετικά με τα νησιά Malvinas ή νησιά Φώκλαντ και το Γιβραλτάρ.
(Στα Ισπανικά τα νησιά Falkland ονομάζονται Malvinas)
Για παράδειγμα, η υπουργός Εξωτερικών της Αργεντινής Diana Modino χαιρέτισε άμεσα τη συμφωνία του Chagos, καλώντας το Λονδίνο να είναι συνεπής και πρόσθεσε:
«Οι Malvinas ήταν πάντα, είναι και θα είναι η Αργεντινή». Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με την εφημερίδα Sunday Express, τα βρετανικά στρατεύματα στα Φώκλαντ βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα.
Οι βρετανικές αρχές στο Γιβραλτάρ καθησυχάζουν τον πληθυσμό τους: λένε ότι το προηγούμενο του Chagos δεν ισχύει για αυτήν την αποικία, καθώς, σε αντίθεση με το αρχιπέλαγος στον Ινδικό Ωκεανό, «κατοικείται».
Ένα αστείο επιχείρημα, αν σκεφτεί κανείς ποιος και με ποια απόφαση έκανε τις ατόλες του Ινδικού Ωκεανού ακατοίκητες.
Είναι απίθανο ότι θα μπορέσουν να καθησυχάσουν κανέναν - σίγουρα όχι την ισπανική κυβέρνηση, η οποία εδώ και καιρό απαιτεί την αποκατάσταση της κυριαρχίας της στην «τελευταία αποικία της Ευρώπης» (τουλάχιστον, έτσι ονομαζόταν το Γιβραλτάρ στη Δύση πριν από την εμφάνιση του σημερινού ουκρανικού καθεστώτος).
Λοιπόν, ήρθε η ώρα για τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία. Γιατί να περιοριστούμε μόνο στα υπερπόντια εδάφη;
Η Βρετανική Αυτοκρατορία ήδη έχει αρχίσει να διαλύεται και συνεχίζει….
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών