Πολωνία, Βαλτικές χώρες και Ρουμανία προτιμούν να παραμείνουν κάτω από την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ
Οι Financial Times (FT) αποκάλυψαν σε πρόσφατο δημοσίευμά τους, επικαλούμενοι τέσσερις ανώνυμους Ευρωπαίους αξιωματούχους, ότι «οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις επεξεργάζονται σχέδιο 5-10 ετών να αντικαταστήσουν τις ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ».
Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία και τα σκανδιναβικά έθνη κατονομάζονται στο δημοσίευμα ότι σχεδιάζουν να παρουσιάσουν αυτήν την πρόταση στις ΗΠΑ κατά την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο.
Οι FT ανέφεραν επίσης ότι ορισμένες χώρες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτές τις συνομιλίες, είτε από φόβο ότι αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να κινηθούν πιο γρήγορα από αυτή την άποψη είτε λόγω της πεποίθησής τους ότι δεν θα εγκαταλείψουν την Ευρώπη.
Οι FT πιθανότατα αναφέρονται στην Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία) και τη Ρουμανία, τις πιο σημαντικές χώρες στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας ότι όλες προτιμούν να παραμείνουν κάτω από την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ.
Το πρόσφατο φλερτ της Πολωνίας με τη Γαλλία θα μπορούσε να προαναγγέλλει μια πλήρη στροφή εάν οι κυβερνώντες φιλελεύθεροι κερδίσουν τις προσεχείς προεδρικές εκλογές, αλλά προς το παρόν λειτουργεί ως προσπάθεια εξισορρόπησης των δεσμών με τις ΗΠΑ εν μέσω αβεβαιότητας για τα μελλοντικά τους σχέδια.
Μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως μια άστοχη τακτική διαπραγμάτευσης για τη διατήρηση και επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ.
Τα σενάρια και το εσωτερικό ρήγμα
Όσο για τα κράτη της Βαλτικής, έχουν μια σκληροπυρηνική φιλοαμερικανική ελίτ και θα επαναπροσεγγίσουν την ΕΕ μόνο σε περίπτωση που αναγκαστούν να το κάνουν μέσα απο έναν μονομερή περιορισμό ή ακόμη και την πλήρη απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων από τα εδάφη τους ως μέρος μιας μεγάλης συμφωνίας με τη Ρωσία.
Εν τω μεταξύ, η Ρουμανία απέρριψε συγκεκριμένα την πρόταση της Γαλλίας να επεκτείνει την πυρηνική της ομπρέλα στην υπόλοιπη ήπειρο, κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί ως πίστη στις ΗΠΑ παρά στην Ευρώπη στο σενάριο μιας κρίσης με τη Ρωσία για τη Μολδαβία.
Εάν αυτές οι πέντε χώρες συνεχίσουν να αντιλαμβάνονται τα εθνικά τους συμφέροντα με αυτόν τον τρόπο, κάτι που θα απαιτούσε από τους κυβερνώντες φιλελεύθερους-ς της Πολωνίας να μην στραφούν στη Γαλλία εάν κερδίσουν την προεδρία (οι αντίπαλοί τους είναι συγκριτικά πιο φιλοαμερικανοί), τότε θα προέκυπτε ένα ευρωπαϊκό ρήγμα εντός του ΝΑΤΟ.
Η Γαλλία και η Γερμανία, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους και με την Πολωνία για την ηγεσία της Ευρώπης, θα μπορούσαν στη συνέχεια να βρουν την προβλεπόμενη επιρροή τους στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ) να αμφισβητείται από τις ΗΠΑ.
Η διχασμένη Ευρώπη
Από την Εσθονία μέχρι τη Ρουμανία και πιθανώς μέχρι τη Βουλγαρία και ακόμη και την Ελλάδα - η προτελευταία στράφηκε στις ΗΠΑ πριν από πολύ καιρό ενάντια στη θέληση του ρωσόφιλου πληθυσμού της, ενώ η τελευταία χρειάζεται τις ΗΠΑ να κρατήσουν τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Τουρκίας σε απόσταση, η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ - θα βρεθούν υπό την επιρροή των ΗΠΑ.
Αυτή ο αποκαλούμενη «υγειονομική ζώνη» θα μπορούσε στη συνέχεια να εξυπηρετήσει τον διπλό σκοπό της διατήρησης της επιρροής των ΗΠΑ σε αυτό το γεωστρατηγικό τμήμα της Ευρώπης καθώς «στρέφεται (επιστρέφει) προς την Ασία», διατηρώντας ταυτόχρονα τη Δυτική Ευρώπη και τη Ρωσία σε απόσταση.
Αυτό το σενάριο θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από τους φιλελεύθερους της Πολωνίας, αλλά αν το αποκλείσουμε αυτό, βασίζεται στα εξής δεδομένα:
1) οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπη συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται τη Ρωσία ως απειλή.
2) θεωρούν ότι οι ΗΠΑ είναι πιο αξιόπιστες ως εταίροι ασφάλειας από την ΕΕ και
3) οι ΗΠΑ δεν παραχωρούν οικειοθελώς όλη την επιρροή τους στην Ευρώπη.
Εάν αυτές οι μεταβλητές παραμείνουν σταθερές, τότε η Δυτική Ευρώπη θα μπορούσε να εδραιωθεί στρατιωτικά σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, κάτι που οι χώρες της περιοχής θα μπορούσαν να θεωρήσουν ακόμη και θετικό, καθώς θα ενίσχυε τις στρατηγικές «αποτροπής» τους.
Σε τελική ανάλυση, εάν η Αμερική τους εγκαταλείψει στο απίθανο σενάριο ενός θερμού πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας που με κάποιο τρόπο παραμένει κάτω από το πυρηνικό όριο, τότε οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης θα μπορούσαν να βασιστούν σε μια στρατιωτικά ενοποιημένη Δυτική Ευρώπη για να σπεύσει για τη διάσωσή τους, εάν δεν μπορούν να σταματήσουν τη Ρωσία από μόνες τους.
Τούτου λεχθέντος, η Ρωσία δεν έχει καμία πρόθεση να εισβάλει στο ΝΑΤΟ, η συνεχιζόμενη στρατιωτική επιρροή των ΗΠΑ στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη θα μπορούσε να αποτρέψει τις προκλητικές ενέργειες από αυτές τις αντιρωσικές χώρες και το κύρος των ΗΠΑ θα καταστρεφόταν εάν τις εγκατέλειπαν κατά τη διάρκεια ενός θερμού πολέμου.
Έχοντας αυτή τη διορατικότητα κατά νου, η Ευρώπη θα μπορούσε στρατιωτικά να διχαστεί σε ένα στρατηγικά αυτόνομο δυτικό ήμισυ και σε ένα ανατολικό ευθυγραμμισμένο με τις ΗΠΑ, εάν η αναφορά των FT σχετικά με τα σχέδια του πρώτου να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ είναι αληθινή.
Ο μόνος παράγοντας ο οποίος θα μπορούσε ρεαλιστικά να αντισταθμίσει αυτό το σενάριο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των επερχόμενων προεδρικών εκλογών στην Πολωνία, εφιστώντας έτσι την προσοχή στη δυσανάλογη επιρροή της στη διαμόρφωση της μελλοντικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης, το αντικείμενο της οποίας βρίσκεται στο επίκεντρο των εντάσεων ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
www.bankingnews.gr
Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία και τα σκανδιναβικά έθνη κατονομάζονται στο δημοσίευμα ότι σχεδιάζουν να παρουσιάσουν αυτήν την πρόταση στις ΗΠΑ κατά την επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο.
Οι FT ανέφεραν επίσης ότι ορισμένες χώρες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε αυτές τις συνομιλίες, είτε από φόβο ότι αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να κινηθούν πιο γρήγορα από αυτή την άποψη είτε λόγω της πεποίθησής τους ότι δεν θα εγκαταλείψουν την Ευρώπη.
Οι FT πιθανότατα αναφέρονται στην Πολωνία, τις Βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία) και τη Ρουμανία, τις πιο σημαντικές χώρες στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, επισημαίνοντας ότι όλες προτιμούν να παραμείνουν κάτω από την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ.
Το πρόσφατο φλερτ της Πολωνίας με τη Γαλλία θα μπορούσε να προαναγγέλλει μια πλήρη στροφή εάν οι κυβερνώντες φιλελεύθεροι κερδίσουν τις προσεχείς προεδρικές εκλογές, αλλά προς το παρόν λειτουργεί ως προσπάθεια εξισορρόπησης των δεσμών με τις ΗΠΑ εν μέσω αβεβαιότητας για τα μελλοντικά τους σχέδια.
Μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως μια άστοχη τακτική διαπραγμάτευσης για τη διατήρηση και επέκταση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ.
Τα σενάρια και το εσωτερικό ρήγμα
Όσο για τα κράτη της Βαλτικής, έχουν μια σκληροπυρηνική φιλοαμερικανική ελίτ και θα επαναπροσεγγίσουν την ΕΕ μόνο σε περίπτωση που αναγκαστούν να το κάνουν μέσα απο έναν μονομερή περιορισμό ή ακόμη και την πλήρη απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων από τα εδάφη τους ως μέρος μιας μεγάλης συμφωνίας με τη Ρωσία.
Εν τω μεταξύ, η Ρουμανία απέρριψε συγκεκριμένα την πρόταση της Γαλλίας να επεκτείνει την πυρηνική της ομπρέλα στην υπόλοιπη ήπειρο, κάτι που μπορεί να ερμηνευθεί ως πίστη στις ΗΠΑ παρά στην Ευρώπη στο σενάριο μιας κρίσης με τη Ρωσία για τη Μολδαβία.
Εάν αυτές οι πέντε χώρες συνεχίσουν να αντιλαμβάνονται τα εθνικά τους συμφέροντα με αυτόν τον τρόπο, κάτι που θα απαιτούσε από τους κυβερνώντες φιλελεύθερους-ς της Πολωνίας να μην στραφούν στη Γαλλία εάν κερδίσουν την προεδρία (οι αντίπαλοί τους είναι συγκριτικά πιο φιλοαμερικανοί), τότε θα προέκυπτε ένα ευρωπαϊκό ρήγμα εντός του ΝΑΤΟ.
Η Γαλλία και η Γερμανία, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους και με την Πολωνία για την ηγεσία της Ευρώπης, θα μπορούσαν στη συνέχεια να βρουν την προβλεπόμενη επιρροή τους στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ) να αμφισβητείται από τις ΗΠΑ.
Η διχασμένη Ευρώπη
Από την Εσθονία μέχρι τη Ρουμανία και πιθανώς μέχρι τη Βουλγαρία και ακόμη και την Ελλάδα - η προτελευταία στράφηκε στις ΗΠΑ πριν από πολύ καιρό ενάντια στη θέληση του ρωσόφιλου πληθυσμού της, ενώ η τελευταία χρειάζεται τις ΗΠΑ να κρατήσουν τις θαλάσσιες διεκδικήσεις της Τουρκίας σε απόσταση, η ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ - θα βρεθούν υπό την επιρροή των ΗΠΑ.
Αυτή ο αποκαλούμενη «υγειονομική ζώνη» θα μπορούσε στη συνέχεια να εξυπηρετήσει τον διπλό σκοπό της διατήρησης της επιρροής των ΗΠΑ σε αυτό το γεωστρατηγικό τμήμα της Ευρώπης καθώς «στρέφεται (επιστρέφει) προς την Ασία», διατηρώντας ταυτόχρονα τη Δυτική Ευρώπη και τη Ρωσία σε απόσταση.
Αυτό το σενάριο θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από τους φιλελεύθερους της Πολωνίας, αλλά αν το αποκλείσουμε αυτό, βασίζεται στα εξής δεδομένα:
1) οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπη συνεχίζουν να αντιλαμβάνονται τη Ρωσία ως απειλή.
2) θεωρούν ότι οι ΗΠΑ είναι πιο αξιόπιστες ως εταίροι ασφάλειας από την ΕΕ και
3) οι ΗΠΑ δεν παραχωρούν οικειοθελώς όλη την επιρροή τους στην Ευρώπη.
Εάν αυτές οι μεταβλητές παραμείνουν σταθερές, τότε η Δυτική Ευρώπη θα μπορούσε να εδραιωθεί στρατιωτικά σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, κάτι που οι χώρες της περιοχής θα μπορούσαν να θεωρήσουν ακόμη και θετικό, καθώς θα ενίσχυε τις στρατηγικές «αποτροπής» τους.
Σε τελική ανάλυση, εάν η Αμερική τους εγκαταλείψει στο απίθανο σενάριο ενός θερμού πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας που με κάποιο τρόπο παραμένει κάτω από το πυρηνικό όριο, τότε οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης θα μπορούσαν να βασιστούν σε μια στρατιωτικά ενοποιημένη Δυτική Ευρώπη για να σπεύσει για τη διάσωσή τους, εάν δεν μπορούν να σταματήσουν τη Ρωσία από μόνες τους.
Τούτου λεχθέντος, η Ρωσία δεν έχει καμία πρόθεση να εισβάλει στο ΝΑΤΟ, η συνεχιζόμενη στρατιωτική επιρροή των ΗΠΑ στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη θα μπορούσε να αποτρέψει τις προκλητικές ενέργειες από αυτές τις αντιρωσικές χώρες και το κύρος των ΗΠΑ θα καταστρεφόταν εάν τις εγκατέλειπαν κατά τη διάρκεια ενός θερμού πολέμου.
Έχοντας αυτή τη διορατικότητα κατά νου, η Ευρώπη θα μπορούσε στρατιωτικά να διχαστεί σε ένα στρατηγικά αυτόνομο δυτικό ήμισυ και σε ένα ανατολικό ευθυγραμμισμένο με τις ΗΠΑ, εάν η αναφορά των FT σχετικά με τα σχέδια του πρώτου να αντικαταστήσει τις ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ είναι αληθινή.
Ο μόνος παράγοντας ο οποίος θα μπορούσε ρεαλιστικά να αντισταθμίσει αυτό το σενάριο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των επερχόμενων προεδρικών εκλογών στην Πολωνία, εφιστώντας έτσι την προσοχή στη δυσανάλογη επιρροή της στη διαμόρφωση της μελλοντικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης, το αντικείμενο της οποίας βρίσκεται στο επίκεντρο των εντάσεων ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
www.bankingnews.gr
.gif)
Σχόλια αναγνωστών